ログイン“ฉันยกรถคันนี้ให้เป็นหน้าที่ของเธอสองคน หาสาเหตุและซ่อมมันให้เสร็จ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีเพราะนี่ก็คงเป็นวิธีพิสูจน์ความสามารถของเด็กพวกนี้
หากถามว่าทำไมเหนือเวหาถึงไม่ให้ท็อปที่เป็นช่างมือหนึ่งของอู่สอนงานเด็กๆ นั่นก็เพราะเด็กทั้งสองคนยืนยันว่าทำได้ทุกอย่าง เขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะได้ทุกอย่างตามที่ปากว่าหรือเปล่า
“คุณให้หนูกับเพื่อนซ่อมรถราคาคันละหลายสิบล้านเลยหรอคะ” อันดาถามขึ้นเพราะเธอไม่มีปัญหาอะไรหรอกแต่ราคารถมันไม่ใช่เล่นๆเลยนะ
“จะราคาไหนเธอก็ต้องซ่อม ในเมื่อตัวเองเป็นช่าง” แน่นอนว่าคำพูดของเหนือเวหาเหมือนทำให้เด็กสองคนนี้เลิกคิดเยอะกับเรื่องราคาของรถก่อนที่จะเป็นอันดาที่เดินตรงมาหาเหนือเวหา
“หนูต้องเรียกคุณว่าเฮียใช่ไหม” อันดาถามขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เธอมีเรื่องจะคุยกับเขา
“อืม คนที่นี่เรียกฉันว่าเฮีย” เหนือเวหาตอบกลับไปตามตรงเพราะทุกคนที่นี่ล้วนเรียกแบบนี้
“หนูมีเรื่องจะถามเฮียค่ะ”
แน่นอนว่านี่เป็นครั้งแรกเลยด้วยซ้ำที่มีผู้หญิงเรียกเหนือเวหาว่าเฮียเพราะส่วนใหญ่มันจะมีแค่เด็กในร้านที่เป็นผู้ชาย หัวใจของเหนือเวหาเต้นแรงไม่น้อยกับคำว่าเฮียที่มันออกมาจากปากเด็กผู้หญิงตรงหน้าที่ชื่ออันดา
“ว่ามาสิ” เหนือเวหากอดอกมองอันดาที่ยืนอยู่ตรงหน้าเพราะเขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเด็กอันดาคนนี้จะถามอะไรเขา
“เฮียเป็นเจ้าของรถ พอจะบอกได้ไหมคะว่ารถเป็นอะไร”
การซ่อมรถก็เหมือนการที่คุณหมอรักษาคนไข้ ทุกอย่างต้องมีสาเหตุและมีอาการ หากอันดาไม่รู้เรื่องตรงนี้มันอาจจะทำให้เธอซ่อมรถในทางที่ผิดเช่นเดียวกับหมอที่อาจจะรักษาคนไข้ผิด
เหนือเวหาได้แต่คิดในใจเพราะข้อแรกของการเป็นช่างซ่อมรถอันดาสอบผ่าน เธอเข้ามาถามสาเหตุของรถกับเขาที่เป็นเจ้าของ
“ทำไมถึงถาม” เหนือเวหาถามขึ้นทันที ในเมื่อมีโอกาสได้คุยกับอันดาแล้วก็ขอคุยนานๆหน่อยเพราะอันดาน่าสนใจไม่น้อยเลย
“มันเป็นเรื่องที่หนูควรรู้ไม่ใช่หรอคะ” อันดาตอบกลับมาทันควันเพราะเรื่องพวกนี้เธอต้องรู้อยู่แล้ว
“สตาร์ทไม่ติด” เหนือเวหาตอบกลับไปเพราะรถของเขาสตาร์ทไม่ติดซึ่งเป็นจากสาเหตุอะไรเขายังไม่ได้ดูเพราะรถของลูกค้าที่เข้ามาซ่อมมันเยอะมาก
“สตาร์ทไม่คิดเกิดได้จากหลายสาเหตุ ขออนุญาตดูเลยนะคะ” อันดาพูดเพียงแค่นี้ก็เดินตรงมายังรถยนต์คันหรูก่อนจะบอกข้อมูลที่ได้มากับบอสที่ตอนนี้ทำการตรวจเช็กรถเบื้องต้น
เหนือเวหามองดูการกระทำของอันดากับบอส สำหรับบอส เหนือเวหาไม่แปลกใจเพราะเป็นผู้ชายหากจะทำเป็นเพราะเรียนมาก็ไม่แปลกแต่ที่แปลกใจคงเป็นอันดาเพราะดูเหมือนจะเก่งมากเพราะเด็กคนนี้ไม่ว่าจะหยิบจับอุปกรณ์อะไรก็ดูคล่องแคล่วไปหมด
แน่นอนเมื่อรู้สาเหตุทั้งอันดาและบอสก็ช่วยกันซ่อมรถของเจ้าของอู่จนตอนนี้เสร็จสมบูรณ์และสตาร์ทติดเรียบร้อย
“เสร็จแล้วค่ะ”
“มันเป็นอะไรที่สตาร์ทไม่ติด” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะจากที่คาดเดาอาการรถของตัวเองหากแบตไม่เสื่อมก็ไดสตาร์ทพัง
“ไดสตาร์ทพังครับ ตอนแรกคิดว่าแบตแต่เมื่อลองเปลี่ยนกลับไม่ใช่ผลเลยออกมาว่าไดสตาร์ทครับ” บอสพูดขึ้นทันทีเพราะสาเหตุของการสตาร์ไม่ติดก็ตรงนี้
“โอเค ถือว่าพวกเธอสองคนมีความรู้ความสามารถ ฉันจะให้เธอสองคนอยู่ในอู่ซ่อมนี่แหละ หากอยากทำอะไรหรือจะช่วยอะไรก็บอกไอ้พวกนี้ได้เลย ส่วนพวกมึงดูเด็กใหม่ด้วยอะไรสอนน้องได้ก็สอนและที่สำคัญอย่างกวิชา”
เหนือเวหาพูดจบก็เดินขึ้นมายังชั้นสองของร้านที่เป็นห้องทำงานของตัวเองเพราะตอนนี้เขาต้องสั่งอะไหล่ที่ใกล้จะหมดก่อนที่มือหนาจะเปิดโทรศัพท์ไถ่ทวิตเตอร์ที่เป็นบัญชีแอคหลุมของตัวเอง
แน่นอนว่าบัญชีนี้เหนือเวหากดฟอลโล่เฉพาะดาวทวิตเตอร์ที่โชว์เรือนร่างของตัวเองเพราะสิ่งพวกนี้สามารถสนองอารมณ์ตัณหาของเหนือเวหาได้
เช้าๆแบบนี้ปกติเหนือเวหาไม่ได้มีอารมณ์หรอกแต่เมื่อได้อยู่ใกล้กับเด็กอันดา กลิ่นกายหอมๆที่ตีเข้าจมูกดันทำให้เหนือเวหามีอารมณ์ขึ้นมาเสียดื้อๆ
ตอนอยู่ข้างล่างเหนือเวหาพยายามอดกลั้นอารมณ์ของตัวเองอยู่มากแต่เมื่อมาถึงห้องทำงานของตัวเองทุกอย่างก็พังทลายลงและไม่ทันที่จะสั่งอะไหล่เสร็จด้วยซ้ำ เหนือเวหาก็ต้องเปิดหน้าจอโทรศัพท์เลื่อนดูคลิปของดาวทวิตเตอร์ที่เขาติดตามและช่วยตัวเองเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แต่ทว่าเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เหนือเวหาได้แต่จัดการกับตัวเองให้เสร็จก่อนจะเดินตรงมาเปิดประตูและคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือเพื่อนสนิทของเขา
“มาทำไม” เหนือเวหาถามขึ้นทันที
“มึงควรทิ้งทิชชูก่อนจะเปิดประตูให้กูนะ” มีนที่เป็นเพื่อนสนิทของเหนือเวหาพูดขึ้นเพราะดูจากสิ่งของในมือเหนือเวหาก็รู้ได้ทันทีว่าเพื่อนของตัวเองทำอะไรในก่อนหน้านี้
“มีไรว่ามา” เหนือเวหาถามขึ้นก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเองอีกครั้ง
“คืนนี้จะชวนกินเหล้า”
“เรื่องแค่นี้มึงโทรมาได้” เพราะเหนือเวหารู้ทัน แค่ชวนกินเหล้าไม่จำเป็นต้องมาหากันในเวลาสายๆของวันแบบนี้
“มีอะไรมาแนะนำ” มีนพูดขึ้นพร้อมกดโทรศัพท์
“ถ้าไร้สาระไม่ต้องเพราะกูจะทำงาน” เหนือเวหาเองก็ไม่มีเวลามาฟังเรื่องไร้สาระเพราะเพื่อนสนิทของเขามันไม่ค่อยมีสาระอยู่แล้ว
“ไม่ไร้สาระสำหรับมึงหรอก” มีนพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะส่งโทรศัพท์ที่เปิดหน้าโปรไฟล์ทวิตเตอร์ผู้หญิงคนหนึ่งให้เหนือเวหาดู
“ทวิต @see_andaman ดาวทวิตอันดับหนึ่งในตอนนี้” มีนพูดขึ้นทันทีเพราะเขาเองก็พึ่งเจอบัญชีทวิตเตอร์นี้เมื่อคืนจนต้องรีบมาบอกเหนือเวหาในเช้าวันนี้
“โห่ ! หุ่นโคตรน่าเย็ดแล้วแบบนี้กูจะไปไหนรอด” เหนือเวหาที่เลื่อนดูโพสต์ต่างๆของบัญชีทวิตเตอร์ผู้หญิงคนนี้ก็พูดขึ้น
แน่นอนว่าสิ่งที่เหนือเวหาพูดมันคือเรื่องจริง ผู้หญิงคนนี้ทั้งขาวและหุ่นดี ไหนจะคลิปต่างๆที่กำลังช่วยตัวเอง ถึงมันจะถูกตัดมาแค่ช่วงสั้นๆแต่เหนือเวหากลับชอบไม่น้อยเพราะมันน่าสนใจและดึงดูดเหนือเวหาได้ดี
“เพราะรู้ว่ามึงไปไหนไม่รอดกูเลยเลือกแนะนำคนนี้ให้มึง” มีนพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเขาเองก็ถูกใจดาวทวิตเตอร์คนนี้ไม่ต่างจากเพื่อนสนิทที่นั่งทำหน้าหื่นเลย
“ทำไมมีแต่คลิปสั้นๆ” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะคลิปสั้นๆเพียงไม่กี่สิบวินาทีมันไม่สมใจเลย ของแบบนี้ต้องดูยาวๆและดูนานๆ
“อันนี้เขาตัดมาเพราะเป็นทวิตแบบเปิดแต่ถ้ามึงอยากดูเต็มๆมึงต้องสมัครแอคล็อก” มีนอธิบายเพราะตอนนี้ดูเหมือนเหนือเวหาจะสนใจบัญชีทวิตเตอร์บัญชีนี้มาก
“กูจะสมัคร” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีเพราะเขาสนใจมากๆ ถึงจะเป็นคนที่ไม่เคยเห็นหน้าแต่ไม่ปฏิเสธเลยว่าทั้งหุ่นทั้งเสียงมันดีมาก ดีจนเหนือเวหาอยากได้มาร้องครางให้ได้ยินใกล้ๆและสัมผัสหุ่นดีๆของผู้หญิงคนนี้
“อ่านหน้าไบโอดิ สมัครแอคล็อกโอนทิ้งไว้”
“มึงสมัครยัง”
“ไม่สมัครเพราะไม่ใช่สไตล์กู” มีนตอบกลับไปตามตรง
ถึงจะถูกใจเจ้าของทวิตเตอร์บัญชีนี้แต่มีนชอบผู้หญิงผิวเข้มมากกว่าผิวขาวเพราะคนเข้มๆคมๆดูมีเสน่ห์มากสำหรับมีน
“ดีแล้วเพราะคนนี้ถูกใจกูมากๆ” เหนือเวหาไม่พูดเปล่า มือหนายังคงเลื่อนโทรศัพท์ส่องทวิตเตอร์บัญชีนี้เรื่อยๆ
ไม่ว่าจะเป็นคลิปวิดีโอหรือรูปภาพมันก็น่าสนใจและดึงดูดเหนือเวหาได้ตลอด จะเรียกว่าถูกใจจนชอบก็ว่าได้เพราะเหนือเวหาชอบจังเลยกับผู้หญิงเป็นงานและเด็ดๆแบบนี้
ยิ่งเป็นคลิปวิดีโอที่กำลังบดเอวหวานขย่มบนหมอนข้างก็ยิ่งทำให้ทำหัวใจของเหนือเวหาเต้นแรง
ให้ตายเถอะ ! เหนือเวหาไม่เคยคิดอยากเป็นหมอนข้างมาก่อนเลยจนกระทั่งเห็นคลิปนี้ คลิปที่ดาวทวิตเตอร์ที่ชื่อว่า ทะเล กำลังบดเอวหวานขย่มหมอนข้าง
“กูสามารถทักไปได้เลยใช่ไหมไอ้มีน”
“จะทักก่อนหรือจะโอนทิ้งไว้ก็แล้วแต่มึง หากใจป๋าพร้อมเปย์จะโอนเกินก็ไม่มีใครว่า”
“งั้นกูทักก่อนแล้วกันเพราะกูมีข้อเสนอเผื่อว่าทะเลคนสวยจะสนใจ”
❤️
เหนือเวหาของเราใกล้ได้คุยกับดาวทวิตคนสวยแล้วค่ะ
สองปีผ่านไปจนถึงตอนนี้เป็นเวลากว่าสองปีแล้วสำหรับการเรียนมหาวิทยาลัยของอันดา แน่นอนว่าอันดาเรียนจบแล้วจะเหลือก็แค่การรับปริญญาที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้“หนูตื่นเต้นจังเลยเฮีย” อันดาที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเหนือเวหาบนเตียงก็พูดขึ้นเพราะเธอตื่นเต้นจริงๆในวันพรุ่งนี้มันจะหมายความว่าเธอกำลังจะประสบผลสำเร็จอีกหนึ่งขั้นในชีวิต ประสบความสำเร็จในสิ่งที่เธอเลือกทางเดินเอง“ตื่นเต้นทำไมครับ” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะเขาไม่เห็นว่ามันจะน่าตื่นเต้นตรงไหนเลย“หนูจะได้รับปริญญาเลยนะ หนูเรียนจบเลยนะเฮีย” อันดาตอบกลับมาด้วยท่าทางตื่นเต้น ดวงตาเป็นประกาย“ทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้เพราะความพยายามของหนูแต่รู้ไหมมากกว่าความตื่นเต้นที่หนูควรรู้สึกคืออะไร” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะความจริงแล้วอันดาไม่ควรรู้สึกตื่นเต้นอะไรหรอก เธอควรรู้สึกอย่างอื่นมากกว่า“รู้สึกอะไรคะ”“หนูควรรู้สึกภูมิใจในตัวเองเพราะตัวหนูล้วนๆเลยอันดามันจึงทำให้หนูประสบความสำเร็จในเส้นทางที่หนูเลือก” เหนือเวหาตอบกลับไปตามตรงพร้อมกับลูบหัวอันดาด้วยความอ่อนโยนไม่ใช่แค่อันดาหรอกนะที่ควรภูมิใจตัวเองแต่เหนือเวหาเองยังภูมิใจในตัวอันดามาก อันดามีความขยันม
“เป็นยังไงบ้างอันดา ไปเที่ยวกับเวหามาสนุกไหม” คุณพ่อถามขึ้นทันทีเมื่อลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเดินทางกลับมาถึงบ้าน“สนุกมากเลยค่ะพ่อ” อันดาตอบกลับไปถึงแม้ความจริงแล้วเธอกับเหนือเวหาจะไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยก็เถอะเพราะทั้งวันทั้งคืนก็อยู่แต่ในห้องทำภารกิจรักที่ห่างหายมานานกันจนหมดแรง“ดีแล้วล่ะ แถวบ้านเราถึงจะบ้านนอกแต่ก็พอมีที่เที่ยว” คุณพ่อพูดขึ้นอีกครั้ง“หนูชอบมากๆไว้ครั้งหน้าเราไปเที่ยวด้วยกันนะพ่อ”เพราะอันดาเองก็อยากไปเที่ยวกับคุณพ่อเหมือนเมื่อก่อนเพราะเมื่อก่อนครอบครัวของเธอก็ไปเที่ยวกันบ่อยในทุกๆวันหยุด“ได้เลยแต่ตอนนี้หนูมาเหนื่อยๆ อยากพักไหมลูก” แน่นอนว่าอันดาส่ายหน้ารัวๆเพราะเธอนอนมาเต็มอิ่มแล้ว ตอนนี้เธออยากใช้เวลากับคุณพ่อมากกว่า“ตามใจๆแต่พ่อจะออกไปเล่นหมากรุกแล้วนะ” คุณพ่อพูดขึ้นอีกครั้งเพราะคุณพ่อมีกิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ หากวันไหนไม่ได้ออกไปเล่นหมากรุกพบปะเพื่อนๆมันก็เหมือนชีวิตผิดแปลกไปแต่ทว่าไม่ทันที่คุณพ่อจะเดินออกไป เสียงโทรศัพท์ของเหนือเวหาก็ดังขึ้น“ขอไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะครับ” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับเดินเลี่ยงออกไปหน้าบ้านอันดาที่ยืนอยู่กับคุณพ่อในบ้านก็ได้แต่มองเหน
“ซี๊ด…คนดีของเฮีย ทนหน่อยเฮียจะเสร็จ” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมออกแรงกระแทกสวนเข้าปากของอันดาอย่างหนักหน่วงและรวดเร็วอ๊อก ! อ๊อก ! อ๊อก ! อ๊อก !เสียงแก่นกายชนกับเพดานปากทำอันดาน้ำตาคลอ ความเจ็บที่ได้รับทำเธอแทบทนไม่ไหว มือเรียวยกขึ้นจิกลงที่หน้าขาแกร่งของเหนือเวหาเพื่อระบายความเสียว“อื้อ…อู่เอ็บ !” อันดาได้แต่ร้องครางอู้อี้อยู่ในลำคอเพราะความใหญ่ของแก่นกายทำเธอเจ็บไปหมด ไหนจะเหนือเวหาที่กระแทกสวนมาซ้ำๆ“อ่าส์…สะ เสร็จแล้วครับ เฮียเสร็จแล้วคนดี” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับปล่อยมือออกจากหัวของอันดา มือหนาจับไปที่แก่นกายของตัวเองชักรูดมันเบาๆเพราะตอนนี้เขากำลังปล่อยน้ำรักใส่ปากอันดา“กลืนเลยหรอ” เหนือเวหาถามขึ้นทันทีเพราะรู้สึกดีไม่น้อยกับการเห็นอะไรแบบนี้ใบหน้าสวยของอันดากลืนน้ำรักของเขา ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่เขาก็ชอบทุกครั้งและยิ่งมีคราบน้ำรักติดอยู่ที่มุมปากมันก็ยิ่งทำให้อันดาเซ็กซี่กว่าเดิมเป็นไหนๆ“หนูเจ็บปาก” อันดาไม่ได้ตอบคำถามแต่อย่างใด เธอพูดขึ้นเพื่อหวังให้เหนือเวหารู้ว่าการกระทำของเขาทำเธอเจ็บ“เฮียขอโทษครับ ตอนนั้นในปากหนูมันดีไปหมดจนเฮียต้องกระแทกแรงๆ” เหนือเวหาตอบกลับไปตามต
“เป็นยังไงอันดาคุณพ่ออนุญาตไหม” เหนือเวหาถามขึ้นเมื่ออันดาเดินกลับมา แน่นอนตอนนี้ใบหน้าสวยไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนอย่างเคย“ไม่อนุญาตน่ะสิเพราะพ่อบอกว่าคืนนี้จะนอนกับหนู”คำตอบของอันดาทำเหนือเวหาใจแป้ว อุตส่าห์ดีใจไว้แล้วแท้ๆแต่มันก็ล่มลงไม่เป็นท่า จะทำยังไงได้ในเมื่ออีกคนเป็นถึงคุณพ่อเลยนะ เหนือเวหาไม่กล้าหือไม่กล้าอือหรอกในเมื่อคืนนี้คุณพ่ออยากนอนกับลูกสาวเหนือเวหาก็จะไม่ขัดเพราะในคืนแรกคุณพ่อก็ยอมปล่อยลูกสาวสุดที่รักของตัวเองมานอนกับเหนือเวหาแล้ว“เฮ้อ ! ไม่เป็นไรงั้นเรากลับบ้านกันคนดี เฮียจะฮึบๆรอกลับไปทำรักกับหนูที่กรุงเทพ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีเพราะทางเดียวคือรอกลับกรุงเทพ ถึงตอนนั้นเมื่อไหร่เหนือเวหาจะใส่ให้ยับ เอาให้อันดาขาสั่นเดินไม่ได้ไปสักสามสี่วัน“เฮียหน้าเศร้าจัง” อันดาที่แอบหัวเราะในใจก็ได้แต่เก็บอาการเพราะท่าทางของเหนือเวหาตอนนี้มันเหมือนเด็กน้อยไม่ได้ของเล่น“เฮียแค่เสียดาย”“หนูล้อเล่นนะเฮีย พ่ออนุญาต” แน่นอนว่าเหนือเวหาหันมองอันดาคอแทบหัก คำพูดที่บอกว่าล้อเล่นทำหัวใจของเหนือเวหาเริ่มรู้สึกกระชุ่มกระชวย“ไม่หลอกเฮียนะ” ใบหน้าหล่อแสดงความดีใจออกมาพร้อมกับถามขึ้น ตอนนี้เห
“อย่าร้องไห้เลยอันดา หากหนูยังร้องไห้และเสียใจแบบนี้คุณแม่จะเป็นห่วงนะ” เหนือเวหาได้แต่ปลอบประโลมความเสียใจให้กับอันดาตอนนี้เขาอยู่ที่วัดซึ่งเป็นสถานที่เก็บอัฐิของคุณแม่ อันดาที่มาถึงก็นำใบประกาศนียบัตรของตัวเองมาให้คุณแม่ดู เธอพูดคุยกับคุณแม่มากมายจนตอนนี้ยืนร้องไห้ใบหน้าแดงขึ้นสี ส่วนคุณพ่อก็ได้แต่เลี่ยงเดินออกไปทางอื่นเพราะภาพที่ลูกสาวพร่ำพูดกับคุณแม่ทำเขาเจ็บปวดหัวใจ“หนูเสียใจจริงๆที่กลับมาช้า กลับมาในตอนที่แม่ไม่อยู่แล้ว” อันดาได้แต่พูดขึ้นเพราะเธอเสียใจจริงๆ เธอยังไม่มีโอกาสได้เจอคุณแม่และคุณแม่ก็ไม่ได้เห็นเธอประสบความสำเร็จ“อันดาจะเชื่อเฮียหรือเปล่าว่าคุณแม่ไม่โกรธหนูเลยแต่กลับกันคุณแม่จะยิ่งเป็นห่วงหนู ดูอย่างคุณพ่อสิเพราะคุณพ่อทนเห็นหนูร้องไห้ไม่ได้เขาจึงเดินออกไป”คำพูดของเหนือเวหาเหมือนทำอันดาได้สติเพราะที่คุณพ่อของเธอเดินออกไปนั่นคือเรื่องจริงและมันเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลยถ้าไม่ใช่สิ่งที่เหนือเวหาพูด“หนูไม่ควรร้องไห้เพราะแม่จะยิ่งเป็นห่วง กลับกันหนูต้องยิ้มและเลิกโทษตัวเองเพราะไม่ใช่แค่คุณแม่ที่จะเสียใจแต่เป็นคุณพ่อคนที่อยู่กับหนูตรงนี้ด้วย” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพร
“เรากลับบ้านกันเถอะแล้วหนูแนะนำแฟนหนูให้พ่อรู้จักด้วยนะอันดา พ่อมีลูกสาวคนเดียวถึงจะผิดพลาดกับหนูไปบ้างแต่เมื่อรู้ว่าหนูมีแฟนพ่อก็อยากรู้จักคนนั้นของหนูเหมือนกัน” คุณพ่อพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้ก็มืดค่ำมากแล้ว สถานที่ชนบทอย่างหมู่บ้านของเขาไม่ค่อยมีไฟตามทางเท่าไหร่ หากอยู่ตรงนี้ต่อไปเขาก็กลัวว่ามันจะเป็นอันตราย“ใจดีกับเฮียเขาหน่อยนะพ่อ เขาแสนดีกับหนูมากๆ”แน่นอนว่าอันดารู้ดีว่าคุณพ่อของเธอเป็นยังไง ถึงเธอกับคุณพ่อจะเข้าใจในทุกอย่างและทุกเรื่องที่ผ่านมาแต่สำหรับเรื่องของเหนือเวหา อันดาไม่มั่นใจเลย“อันดารักใครพ่อก็รักด้วยแต่พ่อแค่อยากมั่นใจว่าเขาเป็นคนดีจริงๆใช่ไหม พ่อมีหนูเป็นลูกสาวคนเดียวนะ” คำพูดของคุณพ่อทำอันดายิ้มกว้างเพราะเหนือเวหาของเธอเป็นคนดีจริงๆและเป็นคนดีมากคนหนึ่งเลยสำหรับอันดา“ขอบคุณค่ะ” อันดาตอบกลับไปก่อนที่เธอกับคุณพ่อจะเดินตรงมายังเหนือเวหาที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากรถเหนือเวหารู้ดีว่าตอนนี้สองพ่อลูกคงปรับความเข้าใจกันแล้ว ถึงในตอนแรกมันจะเจ็บปวดจนทำให้ทุกคนต้องเสียน้ำตาไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเขาเองแต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่าทุกอย่างดีขึ้นก็อดดีใจไม่ได้ จะเป็นห่วงก็แค่เรื่องคุณแม่ที่



![friend zone รักร้ายนายเพื่อนสนิท [ 3P ]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)



