“ผมเป็นคนที่มีจิตใจดีและเป็นคนรักเด็กครับพ่อ หลานสัมผัสได้ หลานเลยชอบผม”
ชนกันต์ตอบหน้าตาย ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะจากผู้ใหญ่ในห้องนั้น หากคนตัวกลมกลับทำหน้างงๆ เสียยิ่งกว่าเดิม คงสงสัยว่าผู้ใหญ่หัวเราะอะไรกัน ทำไมน้องพร้อมถึงไม่รู้เมื่อน้องพร้อมเห็นแม่กับพ่อนั่งอยู่ในห้องนี้ เจ้าตัวน้อยจึงผละออกจากวงแขนของคุณอาแล้วเดินเไปหาคุณแม่ ซบดวงหน้ากับท่อนขาของแม่ แล้วเงยหน้าขึ้นไปพูดอย่างออดอ้อน“แมะต๋า...ต๋า...”‘ต๋า’ คำหลังลากยาวจนแม่ต้องอุ้มน้องพร้อมขึ้นไปนั่งบนตักแล้วกอดไว้อย่างแสนรัก คุณปู่คุณย่ามองตามหลาน พวกเขาเห็นความอ่อนโยนและนุ่มนวลของเด็กชาย หากนับเป็นเรื่องแปลกที่หลานชายดันไปถูกคอกับอากันต์จอมห้าวเสียได้ ซึ่งดูเหมือนชนกันต์จะอ่านใจของพ่อกับแม่ของตัวเองได้ เขาจึงเล่าวีรกรรมของหลานให้ฟัง“พออยู่กับแม่ของเขาก็ขี้อ้อนอย่างนี้แหละครับ แต่อย่าหลงเชื่อภาพที่เห็นเชียวนะ เพราะตอนอยู่กับอากันต์เป็นพร้อมน้อยจอมพลังดีๆ นี่เอง ถ้าอากันต์เล่นไม่ทันใจก็ส่งเสียงขู่ว้ากๆ และผมขอเตือนไว้เลยว่าอย่าไว้ใจมือป้อมกับนิ้วแง่งขินาตาลีเดินลงจากตึกโรงพยาบาลหลังจากเยี่ยมพ่อเสร็จแล้ว เธอกำลังนั่งรอรถแท็กซี่อยู่บริเวณหน้าตึก หากเมื่อเห็นใครคนหนึ่งกำลังอุ้มเด็กตัวกลมเดินตรงมา โดยมีผู้หญิงอีกคนเดินตามหลัง...เธอจึงยืนขึ้น แล้วตัดสินใจเดินไปหาเมื่อเห็นว่าพวกเธอกำลังจะเดินไปอีกทาง“กวาง! พี่ขอคุยด้วยสิ”เสียงเรียกนั้นทำให้ชีวาพรชะงักเท้า ส่วนพี่เลี้ยงจำได้ดีว่าเธอเป็นใคร เจ้าตัวจึงเดินมากันไว้ หวังจะปกป้องเจ้านายกับคุณหนู“พี่กบพาน้องพร้อมไปรอกวางข้างในก่อน”“คุณกวางคะ ผู้หญิงคนนี้จะทำร้ายคุณกวางอีกนะ”“ไม่เป็นไร กวางดูแลตัวเองได้”เมื่อเจ้านายสั่ง พี่เลี้ยงจึงรับคุณหนูมาอุ้มแล้วเดินไปรอด้านในตึกตามคำสั่ง หากเธอยังหันไปมองเจ้านายอย่างห่วงใย เมื่อเห็นว่าผู้หญิงทั้งสองคนเดินไปยังโรงจอดรถ บริเวณนั้นมีรปภ.ดูแลอยู่ เธอก็พอจะรู้สึกอุ่นใจว่าคงไม่เกิดเรื่องร้ายแรง หวังแต่ว่าอย่าให้เจ้านายยอมพี่สาวของตัวเองอีก“พี่ขอโทษ พี่รู้ความจริงเกี่ยวกับเรื่องของกวางกับคุณธีร์จากพ่อแล้ว พี่ทำเรื่องผิดพลาดมาก”เพี้ยะ!“กวาง!
พ่อกำลังอยู่ที่โรงพยาบาลเพราะความดันขึ้นสูงจนเกิดอาการช็อก...ไข่มุกโทร.มาบอกเธอนาตาลีกำโทรศัพท์ไว้แน่น เธอตกใจและกลัวจนหน้าซีด ไม่คิดว่าจะมีเรื่องร้ายเข้าในช่วงนี้ นึกกลัวว่าสาเหตุที่พ่อต้องเข้าโรงพยาบาลนั้นมาจากการกระทำของเธอเองเมื่อเช้าเธอติดตามผลกระทบของธุรกิจราชเวคิน มันกำลังระส่ำอย่างหนัก เหตุการณ์นี้ถูกพูดถึงกันสนั่นเมือง สำนักข่าวน้อยใหญ่ต่างไม่พลาดที่จะนำเสนอข่าวนาตาลีควรดีใจและสะใจเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่เธอวางไว้ แต่เมื่อถึงเวลาจริง มันกลับไม่ใช่ เธอรู้สึกกลัวและสับสน เพราะตระหนักได้ว่าความลับไม่เคยมีในโลก ไม่ช้าไม่นานคนพวกนั้นต้องสืบสาวมาถึงเธอเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครา หญิงสาวสะดุ้งโหยง...มันเป็นสายของน้องชายนั่นเอง“พี่แพมทำบ้าอะไรลงไป นั่นมันทำลายครอบครัวของเราไปด้วยนะ ถ้าราชเวคินพัง บ้านเราก็พังไม่เหลือชิ้นดี นึกถึงพ่อกับน้องที่ต้องอยู่เมืองไทยบ้างสิ”“แกอย่าเสียงดังกับฉันได้ไหม ฉันเครียดจะตายอยู่แล้ว”“ทำคนอื่นแล้วเครียดเอง มันใช่เหรอพี่ แล้วพ่อกับกวางเป็นยังไงบ้าง”&ldquo
“เฮียล่ะ ช่วงที่กวางไม่อยู่ เฮียออกนอกลู่นอกทางกับใครบ้างหรือเปล่า”“ไม่มี”“หนักแน่นเชียว แต่ช่วงนั้นเฮียแห้งเหี่ยวหัวโตจริงๆ นั่นแหละ”“กูกำลังเครียด พวกมึงวิเคราะห์เรื่องบ้าอะไรกัน”“อ้าว! มันมีสาระทั้งนั้นนะ ผมตัดคู่แข่งทางธุรกิจออกไป เพราะผมมองว่ามันคงมาจากเรื่องส่วนตัว แต่เฮียยืนยันว่าเฮียกับกวางไม่มีศัตรูที่ไหน ผมก็คิดต่อไม่ออก”เมื่อทบทวนคำพูดของชนกันต์ ธีทัตจึงได้ตระหนักว่ามันมีสาระอย่างที่เจ้าตัวบอกจริงๆ เขามัวแต่โมโหและกังวลใจ เพราะเขาเป็นห่วงชีวาพรและเป็นห่วงราชเวคินว่าอาจจะได้รับผลกระทบ เขาเลยโกรธมือดีที่ปล่อยภาพสัญญาจนหูอื้อตาลาย แต่ตอนนี้เขามองเห็นอะไรออกลางๆ แล้วทนายความคู่ใจของธีทัตถูกเรียกมาพบอย่างไว หลังจากที่เขาทำงานพลาดในคราวก่อน เขาไม่อาจตามหาชีวาพรเจอ เพราะเจ้านายได้เจอเธอด้วยตัวเองก่อน เมื่อเอกสารสำคัญของเจ้านายถูกเผยออกไปสู่สาธารณะในคราวนี้ เขาจึงเกิดอาการหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมา“ผมดูแลสัญญาฉบับนี้เองครับ ผมเก็บต้นฉบับไว้ ไม่มีใครเข้าถึง พอคุณธีร์บอกให้ยกเลิกสัญญ
“ผมเป็นคนที่มีจิตใจดีและเป็นคนรักเด็กครับพ่อ หลานสัมผัสได้ หลานเลยชอบผม”ชนกันต์ตอบหน้าตาย ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะจากผู้ใหญ่ในห้องนั้น หากคนตัวกลมกลับทำหน้างงๆ เสียยิ่งกว่าเดิม คงสงสัยว่าผู้ใหญ่หัวเราะอะไรกัน ทำไมน้องพร้อมถึงไม่รู้เมื่อน้องพร้อมเห็นแม่กับพ่อนั่งอยู่ในห้องนี้ เจ้าตัวน้อยจึงผละออกจากวงแขนของคุณอาแล้วเดินเไปหาคุณแม่ ซบดวงหน้ากับท่อนขาของแม่ แล้วเงยหน้าขึ้นไปพูดอย่างออดอ้อน“แมะต๋า...ต๋า...”‘ต๋า’ คำหลังลากยาวจนแม่ต้องอุ้มน้องพร้อมขึ้นไปนั่งบนตักแล้วกอดไว้อย่างแสนรักคุณปู่คุณย่ามองตามหลาน พวกเขาเห็นความอ่อนโยนและนุ่มนวลของเด็กชาย หากนับเป็นเรื่องแปลกที่หลานชายดันไปถูกคอกับอากันต์จอมห้าวเสียได้ ซึ่งดูเหมือนชนกันต์จะอ่านใจของพ่อกับแม่ของตัวเองได้ เขาจึงเล่าวีรกรรมของหลานให้ฟัง“พออยู่กับแม่ของเขาก็ขี้อ้อนอย่างนี้แหละครับ แต่อย่าหลงเชื่อภาพที่เห็นเชียวนะ เพราะตอนอยู่กับอากันต์เป็นพร้อมน้อยจอมพลังดีๆ นี่เอง ถ้าอากันต์เล่นไม่ทันใจก็ส่งเสียงขู่ว้ากๆ และผมขอเตือนไว้เลยว่าอย่าไว้ใจมือป้อมกับนิ้วแง่งขิ
หนึ่งสัปดาห์ถัดจากนั้น คุณปู่และคุณย่าของน้องพร้อมก็เดินทางมาจากสวิตเซอร์แลนด์ เมื่อรถตู้คันหรูแล่นมาจอดที่หน้าบ้านราชเวคิน คุณย่าก็เรียกหาน้องพร้อมในทันที“น้องพร้อมอยู่ที่ไหน มีใครบอกหลานของฉันหรือยังว่าย่ามาหาแล้ว”“หลานกำลังขี่คออากันต์ชมสวนอยู่ครับ ผมให้เด็กไปตามแล้ว”ธีทัตบอกด้วยสีหน้าเกลื่อนรอยยิ้มเมื่อนึกถึงความเป็นคู่ซี้ของอาหลาน ชนกันต์ช่างหลอกล่อ ส่วนน้องพร้อมติดคนพาเล่นโลดโผนได้ง่าย คราวนี้จึงเข้าทางกันเลยคุณเนตรกับคุณอมลรดาเข้าไปในบ้าน ถึงแม้ทั้งสองคนจะไม่อยู่บ้านมานานหลายเดือน เพราะใช้ชีวิตหลังเกษียณอยู่ที่สวิตเซอร์แลนด์เป็นหลัก หากพวกเขารู้ความเคลื่อนไหวในบ้านทุกอย่าง แถมยังได้ติดตามหลานชายคนใหม่แทบทุกวัน ตื่นเช้ามาเรียกได้ว่าสิ่งแรกที่ต้องทำก็คือดูคลิปและรูปถ่ายของหลานที่พี่เลี้ยงคอยส่งมาให้เมื่อหญิงชายวัยกลางคนที่ยังคงความสง่างามเข้าไปในห้องพักผ่อน ชีวาพรจึงตามไปหาพวกเขาแล้วยกมือไหว้ โดยไม่ต้องมีคำพูดอะไรมาก คุณอมลรดาอ้าแขนรับลูกสะใภ้คนเดิมที่กลับมาใหม่เข้าสู่อ้อมแขน“ต้อนรับกลับบ้านนะลูก”
ทันทีที่เดินออกจากห้องนอนของลูกแล้วกลับเข้ามาในห้องนอนใหญ่ ชีวาพรถึงกับสะดุ้งโหยงเมื่อร่างของเธอถูกรั้งเข้าไปประชิดกายใหญ่ที่รุ่มร้อน“คุณพ่อพาลูกเข้านอนแล้ว ตอนนี้คุณแม่กล่อมคุณพ่อนอนด้วยนะครับ”น้ำเสียงและแววตาของเขาเว้าวอน ชีวาพรเงยหน้าขึ้นไปมองสามีหนุ่ม ลมหายใจร้อนผ่าวกำลังรินรดพวงแก้มสาว เรียวปากสวยเม้มแน่นด้วยความรู้สึกหลากหลายที่โถมซัดเข้ามา เธอกำลังข่มกลั้นความตื่นเต้นและความเขินอาย เพราะเธอห่างร้างจากสัมผัสของเขามานาน เมื่อใบหน้าคมสันโน้มลงมาจูบไซ้ตรงซอกคอระหง มือบางจึงเลื่อนขึ้นไปจับแขนกำยำเอาไว้เรียวปากนุ่มหยุ่นและรุ่มร้อนของเขากดจูบย้ำๆ ไล่จากซอกคอหอมกรุ่นขึ้นไปถึงพวงแก้มนวล ก่อนจะวนมาแตะเบาๆ อย่างหยั่งเชิงตรงกลีบปากสวย“พี่รักกวาง ช่วงที่เราห่างกัน พี่ไม่เคยมีใคร พี่ไม่เคยแตะต้องใคร กวางเป็นเมียของพี่ พี่เป็นของกวางคนเดียว”“จริงหรือคะ กวางเชื่อพี่ธีร์ได้แค่ไหน”“พิสูจน์สิ ตอนนี้พี่แข็งไปหมดแล้ว”เสียงห้าวสั่นพร่าตามอารมณ์หื่นกระหาย ดวงตาคมทอประกายแปลกไป ชีวาพรมองสบตาเขาแล้วต
เอกสารของพ่อเก็บไว้ในตู้เซฟเช่าของธนาคาร ซึ่งนาตาลีเป็นคนเช่าตู้ใบนี้เอาไว้เอง มันเป็นความบังเอิญที่น่าดีใจและน่าประหลาดใจระคนกัน“กระดาษอะไรก็ไม่รู้ เยอะแยะไปหมด เธออยากได้คนมาช่วยอ่านไหม”“ไม่ต้อง ฉันจะดูเอง มันไม่ได้ยุ่งยากอะไร”มันไม่เกินความสามารถของนาตาลี จากความรู้และประสบการณ์การทำงานทำให้เธอคุ้นเคยกับเอกสารเหล่านี้อยู่แล้ว เพียงแต่เธอต้องใช้เวลาหลายวันเพื่อหาจุดผิดสังเกตที่จะบ่งชี้ได้ว่าบริษัทของพ่อถูกธีทัตกับชีวาพรรวมหัวกันโกงหากแค่วางมันลงบนโต๊ะกลางหน้าโซฟา ซองกระดาษขนาดเอสี่สีน้ำตาลเกลี้ยงๆ กลับสะดุดตาของเธอ จนเธอต้องหยิบมาเปิดดู“สัญญาการแต่งงานระหว่างนายธีทัตและนางสาวชีวาพร”“หืม? มันคืออะไรเหรอ? ฉันขอดูหน่อยสิ”จูลี่ชะโงกหน้าไปอ่านสำเนาสัญญาฉบับนั้น มันเป็นกระดาษสองแผ่นที่มีใจความชัดเจนและเข้าใจง่าย หากเนื้อหาช่างกระแทกใจ มันทำให้เธอต้องเบิกตาค้าง“หมายความว่าคุณธีร์กับน้องสาวของเธอแต่งงานหลอกๆ เพื่อให้ขายหุ้นบริษัทได้ก็เป็นเรื่องจริงน่ะสิ”นาตาลีไม่ตอบเพื่อ
การย้ายบ้านครั้งที่สามของลูกหมีน้อยเกิดขึ้นแล้ว...น้องพร้อมเกาะติดพ่อโดยไม่ยอมปล่อยมือ ดวงตากลมมองไปทั่วบ้านราชเวคินอย่างสำรวจตรวจตรา ชีวาพรเป็นห่วงลูก เธอกลัวว่าลูกจะเกิดความเครียดเพราะต้องปรับตัวเข้ากับบ้านใหม่บ่อยเกินไปเมื่อพ่อรู้ถึงความกังวลของแม่ พ่อจึงต้องหาทางสลายความเครียดให้ลูกน้อย เขารู้ว่าอะไรที่จะทำให้ลูกสนุกและผ่อนคลายได้“ไปเล่นกับพ่อนะครับ พ่อจะพาลูกหมีไปปีนต้นไม้”ต้นไม้ใหญ่ใบสีเขียวต้นไหนๆ ก็คงให้ความรู้สึกไม่ต่างกัน แค่รู้ว่าลูกชอบต้นไม้ ธีทัตก็รู้วิธีเอาใจลูก เขาหวังว่าลูกจะเพลินกับพื้นที่กว้างขวางและสวนป่าขนาดย่อมภายในอาณาเขตบ้านราชเวคิน“แอะ...แอ๊...เอิ๊กๆๆ”ทั้งเสียงโวยวายทั้งเสียงหัวเราะที่ดังลั่นทำให้คนเป็นพ่อต้องยิ้มกว้างกับพลังงานที่มีเหลือเฟือของลูก“หนูปีนต้นไม้ได้แล้วคร้าบ”พ่อทำเสียงเล็กเสียงน้อยเมื่อจับร่างกลมป้อมของลูกชายวัยขวบเศษให้เดินไปตามลำต้นของต้นไม้ใหญ่ เจ้าตัวน้อยออกอาการคึกคัก เมื่อพ่อบอกให้จับกิ่งไม้ที่ห้อยลงมาจากต้น สองมือป้อมก็คว้าหมับไว้ทันทีน้องพร้อ
ไม่ถึงสิบนาทีต่อมา รถสปอร์ตคันสีดำแล่นปราดมาจ่อหน้าประตูรั้วบ้าน แล้วผ่านเข้ามาข้างใน เมื่อรถจอดสนิท คนขับรถก็ก้าวปราดเข้าไปในบ้าน“กวาง! กวางอยู่ที่ไหน”“คุณกวางอยู่ในห้องกับคุณหนูค่ะ”พี่เลี้ยงเด็กออกมารับหน้า ธีทัตเห็นทุกอย่างผ่านกล้องวงจรปิดแล้ว เขาโทร.มาหาชีวาพร แต่เธอไม่ได้รับสายของเขา เขาจึงโทร.มาหาพี่เลี้ยง แล้วจึงได้รู้เรื่องราวคร่าวๆ ว่าผู้หญิงที่บุกเข้ามาทำร้ายเมียของเขาก็คือพี่สาวของเธอ...เขาคิดไม่ผิดทีเดียวชีวาพรกำลังเล่นกับลูกน้อย สีหน้าของเธอยังมีร่องรอยความตกใจและเสียใจ เมื่อเขาเข้าไปหาและเธอเงยหน้าขึ้นมามองเขา ชายหนุ่มก็คว้าเธอมากอดไว้ทั้งตัว“พี่รู้แล้ว พี่เห็นและได้ยินทุกอย่างแล้ว”กล้องวงจรปิดหน้าบ้านสามารถดักฟังเสียงได้ เขาได้ยินการโต้ตอบระหว่างนาตาลีและชีวาพร แต่กว่าเขาจะกลับมาถึงบ้านได้ เมียของเขาก็ถูกผู้หญิงบ้าคนนั้นทำร้ายไปแล้ว“ขอโทษนะ”ดวงตาหวานเศร้ามองเขา เธอกำลังจะบอกเขาว่าไม่ต้องขอโทษเธอ แต่เพียงแค่คิดจะพูด น้ำตาก็ไหลพรากเหมือนทำนบแตกชีวาพรร้องไห้โฮออกมาอย่างส