“ทำไม? ใครบอกมัน?”
“พี่แพทไง พี่แพทเพื่อนสนิทของพี่ก่อ...เมื่อก่อนผมไม่รู้ว่าสองคนนี้ซี้กันได้ยังไง ไม่เห็นมีอะไรเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมพอจะเข้าใจแล้ว” “กูไม่ได้อยากยุ่งเรื่องของใครนักหรอก แต่มันดันรู้เองทุกที ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน” ก่อฤกษ์ออกตัวได้อย่างน่าขัน “เรียกว่าพรสวรรค์ครับเฮีย อย่างผมเนี่ยอยู่ใกล้นายกันต์ เห็นหน้ามันที่บริษัทเกือบทุกวัน พยายามจะถามมันว่ามีปัญหาอะไร พอมันไม่บอก ผมก็หมดปัญญาที่จะรู้เรื่องของมันแล้ว สรุปว่าตอนนี้ผมยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” ภพธรพูดเสียงจริงจัง ธีทัตเหล่มองแล้วเปรยทีเล่นทีจริง “มึงน่าสงสารจริงๆ นั่นแหละ” “ไอ้กันต์มีปัญหากับผู้หญิงที่กำลังคุยๆ กัน เห็นว่าพวกเขากำลังตกลงบางอย่างกัน” ก่อฤกษ์เล่าให้พี่ชายและน้องฟัง ซึ่งเขาก็รู้มาจากแพทริเซียอีกที “ปัญหาอะไร?” “แม่ของผู้หญิงบอกไอ้กันต์ว่าผู้หญิงท้อง แต่ผู้หญิงยืนยันว่าตัวเองไม่ได้ท้อง ผู้หญิงขอเลิกกับไอ้กันต์ไปแล้ว” “งั้นปัญหาอยู่ตรงไหน ถ้าผู้หญิงบอกว่าไม่ท้องก็ไม่ท้องสิ เรื่องของคนสองคน คนอื่นจะไปยุ่งกับพวกเขาทำไม” ภพธรตัดจบอย่างไว“ทำไม? ใครบอกมัน?” “พี่แพทไง พี่แพทเพื่อนสนิทของพี่ก่อ...เมื่อก่อนผมไม่รู้ว่าสองคนนี้ซี้กันได้ยังไง ไม่เห็นมีอะไรเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมพอจะเข้าใจแล้ว” “กูไม่ได้อยากยุ่งเรื่องของใครนักหรอก แต่มันดันรู้เองทุกที ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน” ก่อฤกษ์ออกตัวได้อย่างน่าขัน “เรียกว่าพรสวรรค์ครับเฮีย อย่างผมเนี่ยอยู่ใกล้นายกันต์ เห็นหน้ามันที่บริษัทเกือบทุกวัน พยายามจะถามมันว่ามีปัญหาอะไร พอมันไม่บอก ผมก็หมดปัญญาที่จะรู้เรื่องของมันแล้ว สรุปว่าตอนนี้ผมยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” ภพธรพูดเสียงจริงจัง ธีทัตเหล่มองแล้วเปรยทีเล่นทีจริง “มึงน่าสงสารจริงๆ นั่นแหละ” “ไอ้กันต์มีปัญหากับผู้หญิงที่กำลังคุยๆ กัน เห็นว่าพวกเขากำลังตกลงบางอย่างกัน” ก่อฤกษ์เล่าให้พี่ชายและน้องฟัง ซึ่งเขาก็รู้มาจากแพทริเซียอีกที “ปัญหาอะไร?” “แม่ของผู้หญิงบอกไอ้กันต์ว่าผู้หญิงท้อง แต่ผู้หญิงยืนยันว่าตัวเองไม่ได้ท้อง ผู้หญิงขอเลิกกับไอ้กันต์ไปแล้ว” “งั้นปัญหาอยู่ตรงไหน ถ้าผู้หญิงบอกว่าไม่ท้องก็ไม่ท้องสิ เรื่องของคนสองคน คนอื่นจะไปยุ่งกับพวกเขาทำไม” ภพธรตัดจบอย่างไว
ชีวาพรพักฟื้นหลังคลอดอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนหรูนานถึงสองสัปดาห์ มันเป็นความต้องการของธีทัตที่จะให้พยาบาลช่วยดูแลลูกน้อยจนกว่าเขาจะมั่นใจ อีกทั้งเขายังต้องการให้พยาบาลช่วยสอนวิธีเลี้ยงลูกอ่อนให้เขาด้วยถึงแม้ลูกคนนี้จะเป็นลูกคนที่สอง...แต่สำหรับลูกคนแรกนั้นธีทัตกลับพลาดโอกาสในการเลี้ยงดูตั้งแต่ลูกยังแบเบาะ เขาจึงไม่มีทักษะในการดูแลเด็กอ่อน ดังนั้นตลอดช่วงสองสัปดาห์ที่อยู่โรงพยาบาล คนที่ฝึกดูแลลูกจึงเป็นฝ่ายคุณพ่อแทบร้อยเปอร์เซ็นต์เมื่อครบกำหนดพักฟื้นหลังคลอดของชีวาพร ธีทัตจึงพาเธอและลูกคนใหม่กลับไปยังบ้านราชเวคิน งานนี้พี่ชายตัวป้อมมารับน้องกลับบ้านด้วยตัวเอง น้องพร้อมเดินนำหน้าแม่ที่กำลังอุ้มน้องชายเข้าไปในห้องเด็กอ่อนธีทัตปล่อยให้ลูกชายคนโตแสดงบทบาทของพี่ชายอย่างเต็มที่ เพื่อให้เด็กน้อยไม่รู้สึกว่าตัวเองถูกละเลยความสนใจและถูกลดความสำคัญลง ซึ่งนับว่าเขากับชีวาพรทำได้สำเร็จ เพราะในเวลานี้น้องพร้อมกลายเป็นหัวเรือใหญ่การจัดการเรื่องของน้องชายไปแล้วอย่างเช่นในตอนนี้...พี่ชายกำลังนอนเฝ้าน้องชายอยู่ข้างเปล เมื่อพ่อเข้ามาในห้อง น้องพร้อมจึงผงกศีรษะแล้วยกนิ้วชี้ป้
น้องพร้อมตื่นเต้นหนักมากเมื่อได้เห็นน้องชายตัวเล็กจิ๋วที่นอนอยู่ในกระบะที่พยาบาลเข็นเข้ามาในห้องพักฟื้นของแม่ เด็กชายห่อปากกลมพลางเบิกตาโต จากนั้นก็ร้องทักทายน้องเสียงดังเพราะไม่อาจระงับความรู้สึกไว้ได้ มิวายที่คุณย่าต้องดึงน้องพร้อมเข้าไปกอดไว้ทั้งตัว เพราะเกรงน้องจะตกใจเสียงของพี่ชาย“น้อง...น้องของพ้อม”น้องพร้อมเงยหน้าขึ้นไปบอกคุณย่าซ้ำๆ เด็กชายวัยสองขวบครึ่งพูดจาชัดถ้อยชัดคำมากขึ้น มีเพียงบางคำที่ยังออกเสียงได้ไม่ชัด แต่ผู้ใหญ่ก็ฟังเจ้าตัวพูดเข้าใจทุกคำธีทัตเดินไปหาลูก เขาดึงลูกชายมากอดไว้เอง แล้วบอกลูกเสียงอ่อนโยน“ใช่ครับ น้องเป็นน้องชายของหนู พ่อจะอุ้มหนูพาไปดูน้องใกล้ๆ นะครับ”ชายหนุ่มยกร่างกลมป้อมเข้าสู่อ้อมแขน เด็กชายโผกอดคอของพ่อเอาไว้ เมื่อชะโงกหน้าไปมองน้องอย่างเต็มตา เด็กชายก็ไม่สามารถหยุดรอยยิ้มได้เลย“พ่อลูกอาการพอกัน”คุณอมลรดาพูดแซวลูกชายและหลานชาย ชีวาพรมองผู้ชายต่างวัยทั้งสองคนอย่างซาบซึ้งใจ กระทั่งนางพยาบาลปรับเตียงนอนให้เธอได้ลุกขึ้นมานั่งเอนกาย แล้วนำทารกน้อยมาวางในอ้อมแขนของเธอ สองพ่อลูก
น้องพร้อมมาถึงบ้านคุณตา แค่เพียงพ่อปลดเข็มขัดคาร์ซีตให้ เด็กชายก็ปีนลงมาจากรถ แล้ววิ่งตรงไปยังริมกำแพงรั้วที่มีต้นไม้ใหญ่“อีกสิบนาทีพี่จะพาน้องพร้อมตามเข้าไป”ธีทัตบอกภรรยา ก่อนจะรีบเดินตามไปดูแลลูกชายชีวาพรมองลูกชายอย่างเอ็นดู สงสัยลูกหมีจะคิดถึงต้นไม้ใหญ่ที่บ้านคุณตา ดูสิ พยายามปีนต้นไม้ใหญ่ทั้งที่ตัวเองยังปีนต้นไม้ไม่เป็น หญิงสาวยืนมองลูกอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนจะหิ้วตะกร้าผลไม้เข้าไปหาคุณนพในบ้านคุณนพกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในห้องรับแขกกับไข่มุก ซึ่งเมื่อแม่บ้านของพ่อเห็นเธอเข้า หล่อนก็ขอตัวเข้าไปทำกับข้าวในครัว หากเหตุผลแท้จริงเพียงเพื่อให้สองพ่อลูกได้พูดคุยกันอย่างเป็นส่วนตัว“แพมอยากมาเมืองไทย เห็นว่าจะพาแฟนมาให้พ่อรู้จัก”คุณนพบอกทันทีเมื่อเห็นลูกสาว เหมือนเรื่องนี้กำลังติดอยู่ในใจของเขา ซึ่งชีวาพรก็ถามพ่ออย่างตื่นเต้นและดีใจ“พี่แพมมีแฟนหรือคะ”“พวกเขาคงตกลงปลงใจกันแล้ว ไม่อย่างนั้นแพมคงไม่พาแฟนมาหาพ่อ”“ดีจังเลยค่ะ กวางอยากให้พี่แพมมีครอบครัว พี่แพมอยู่ที่อเมริก
ฟ้าใสกับตะวันได้ส่งของขวัญวันเกิดมาให้น้องพร้อมล่วงหน้า และในช่วงบ่ายก็ได้วิดีโอคอลมาหา ซึ่งเด็กทั้งสามคนได้เจอกันที่บ้านราชเวคินสองครั้งแล้ว เพราะฟ้าใสกับตะวันกลับมาเมืองไทยในทุกสามเดือน โดยอาก่อฤกษ์กับอาฝนแก้วได้บอกน้องพร้อมว่าอีกไม่ถึงหนึ่งปีพวกเขาทั้งครอบครัวก็จะย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านราชเวคินน้องพร้อมดีใจมาก รู้ว่าต่อไปฟ้าใสกับตะวันจะกลับมาอยู่ร่วมบ้านหลังใหญ่กับตน ตนจะมีเพื่อนเล่นอีกตั้งสองคน เจ้าตัวน้อยจึงได้แต่ยิ้มแต้เช้าวันถัดมา เมื่อชีวาพรต้องไปทำงานที่โรงแรม ส่วนธีทัตต้องเข้าสำนักงานของราชเวคิน น้องพร้อมจึงขอไปทำงานกับพ่อด้วย นอกจากอากันต์กับอาพีทที่ทำงานอยู่ในตึกเดียวกับพ่อ น้องพร้อมยังรู้จักกับลุงรปภ.ตรงหน้าลิฟต์ อีกทั้งยังคุ้นเคยกับลุงทนายความที่เป็นคนสนิทของพ่อ รวมถึงพี่เลขาฯ ของพ่อด้วยเวลาเก้านาฬิกาเศษ เลขาฯ หน้าห้องของธีทัตเดินมาเคาะประตู ก่อนจะผลักบานประตูแล้วเดินเข้ามา ทว่าเธอไม่เห็นเขาอยู่ในนี้แล้วไม่มีคนนั่งบนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน ทั้งที่เธอเห็นว่าเมื่อสักครู่เจ้านายอุ้มลูกชายเข้ามา เลขาฯ จึงเดินเข้าไปใกล้ๆ หากพอยื่นมือไปวางแฟ้มเอกสารไว้บน
น้องพร้อมอายุครบสองปีแล้ว ในวันนี้เด็กน้อยได้เป่าเทียนและตัดเค้กวันเกิด ซึ่งพ่อธีร์กับแม่กวางได้จัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดให้เด็กชาย โดยได้เชิญเพื่อนตัวน้อยที่เป็นลูกของพนักงานในเครือราชเวคินให้มากินเลี้ยงที่บ้าน น้องพร้อมดีใจที่ได้เล่นกับเพื่อนๆ วัยเดียวกัน แถมยังมีพี่สาวคนสวยที่ชื่อหนูโฮปมาร่วมงานวันเกิดของน้องพร้อมด้วยบรรยากาศความสุขเคล้าความวุ่นวาย ภายในงานเลี้ยงมีทั้งเสียงหัวเราะใส เสียงร้องไห้ รวมถึงเสียงร้องกรี๊ดกร๊าดของเด็กน้อยดังทั่วบ้าน โดยมีเสียงของบรรดาพ่อแม่และพี่เลี้ยงแทรกเข้ามาเป็นระยะ คุณปู่คุณย่าจึงได้แต่นั่งมองเด็กๆ อยู่ห่างๆ เพราะยอมรับว่าเมื่อวัยรุ่นฟันน้ำนมมารวมตัวกันเกินกว่าสิบคน คนแก่อย่างพวกเขาก็ไม่สู้เหมือนกัน“คูมปู่ค้าบ คูมย่าค้าบ ป๊อมเอาเค้กมาห้ายค้าบ”เด็กน้อยเดินประคองจานใส่เค้กจำนวนสองชิ้นมายื่นให้ คุณย่ารีบรับมาถือไว้เอง เพราะกว่าน้องพร้อมจะเดินมาถึง คุณย่าก็ลุ้นตามจนแทบลืมหายใจ เพราะกลัวหลานชายจะทำจานเค้กคว่ำไปเสียก่อน“ขอบใจจ้า ย่าขอให้น้องพร้อมมีความสุขมากๆ นะลูก แล้วหนูกินเค้กหรือยัง”“กิงแย้วค้