ตอนที่ 4
2/3
"ถ้าไม่ชอบแล้วทำไมไม่บอกเขาไปว่าแพ้เกสรกุหลาบ เมื่อกี้เค้าก็พูดอยู่ว่าทำงานที่ร้านดอกไม้ กูเห็นจมูกมึงแดงๆ ก็รู้แล้วว่ามึงต้องแพ้เกสรกุหลาบแน่นอน"
"มึงเดามั่วละ"
กษิดิศนึกหมั่นไส้ในความรู้ดีของเพื่อน ทั้งสองนั่งคุยเรื่องงานและเรื่องอื่นๆ ไปสักพัก ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันกลับที่ทำงานของตน เมื่อถึงเวลาสี่ทุ่มกษิดิศได้กลับถึงบ้านจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็เตรียมตัวเข้านอน แต่ก็ไม่ลืมทำกิจวัตรประจำวันคืออ่านหนังสือวันละเจ็ดหน้า ชายหนุ่มหยิบแว่นตาที่วางอยู่บนหนังสือเล่มหนามาสวมใส่ ตัวแว่นรับกับสันจมูกคมชวนมอง ให้ลุคอบอุ่นอ่อนโยนกว่ายามปกติหลายเท่า
ขณะที่เปิดอ่านหนังสือไปได้ไม่ถึงหนึ่งหน้า แสงจากหน้าจอมือถือก็สว่างขึ้น เป็นเพราะมีคนส่งข้อความหาเขา ชายหนุ่มพับหนังสือวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง ขยับแว่นตาเล็กน้อยก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดู ปรากฎว่าคนที่ส่งข้อความมาหาคือขวัญข้าว
ตอนที่ 52/3ปลัดขิกอันเท่าลิปสติกถูกหยิบออกมาจากกระเป๋า ขวัญข้าวชูขึ้นต่อหน้าเพื่อน กองทัพที่เงี่ยหูฟังอยู่นานแล้วปรายตามองมาแวปเดียว พอเห็นสิ่งที่ขวัญข้าวถืออยู่ก็ย่นคิ้ว"วันที่ฉันเจอกับคุณต่อครั้งแรกลุงขับแท็กซี่ให้ฉันบูชาไอ้นี่มา บอกว่าพกไว้แล้วจะมีผัว ฉันก็เลยคิดว่าคุณต่อต้องเป็นคนนั้นแน่ๆ แต่ก็ผิดคาดไปเลย""โอ้ย พี่ข้าวโดนหลอกแล้ว รู้ไว้นะว่าปลักขิกไม่ได้ทำให้มีผัว ถ้าพกแล้วมีผัวจริงทัพก็มีไปสิบผัวแล้วคร๊าบ"เจ้าหนุ่มถลกเสื้อขึ้นมาเผยให้เห็นสายผูกเอวที่มีปลัดขิกห้อยอยู่ด้วย ขวัญข้าวเห็นแล้วถึงกับเหวอไปเลย"ตามความเชื่อเขาบูชามาช่วยเรื่องค้าขาย""ขายตัวเอง""ขายของ!""ก็ตาลุงนั่นบอกว่าถ้าพกไว้แล้วฉันจะขายออกนี่นา"ขวัญข้าวเสียงอ๋อย หดคอล
ตอนที่ 51/3"ข้าวไม่เป็นเพื่อนกับคุณต่อค่ะ"อาจจะฟังดูเหมือนประชด แต่ขวัญข้าวไม่ได้มีเจตนาจะประชดเขาเลยสักนิด เธอคิดแบบนั้นจริงๆ เพราะไม่เห็นประโยชน์อะไรที่ต้องไปเป็นเพื่อนกับเขา หากไม่เห็นทางไปต่อก็ควรหยุดไว้เท่านี้ การตัดใครสักคนออกจากใจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การไม่ต้องแวะเวียนมาเกี่ยวข้องกันอีกจะทำให้ตัดใจได้เร็วขึ้น เวลารักใครขวัญข้าวทุ่มหมดตัวแต่ครั้งนี้มันก็ไม่ได้แตกต่างจากครั้งไหน มันพังเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมาไม่มีผิด หรืออาจจะต่างกันก็ตรงที่กษิดิศไม่ได้ทำร้ายจิตใจให้บอบช้ำ เขาไม่ได้หักหลังจนเธอต้องโกรธแค้น แล้วเธอจะมีหน้าไปโทษเขาที่ไม่มีใจให้ได้อย่างไร ถ้าทำแบบนั้นเธอจะกลายเป็นคนที่เอาแต่ใจเกินไป อยู่ดีไม่ว่าดีดันรนหาที่เจ็บ ในเมื่อรักเองก็เจ็บเองไปสินักเลงพอ"โกรธผมเหรอ""ไม่ค่ะ
ตอนที่ 43/3"หรือว่าเขาจะแอบมาเปิดคอนโดของเจ้านายเพื่อรอเรา...แต่แบบนี้จะดีเหรอ คุณต่อคงอยากสร้างความประทับใจให้เรา โอ้ย ใส่ใจกันมากขนาดนี้เลย"หญิงสาวพึมพำก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน พอไปถึงล็อบบี้ก็หยิบมือถือออกมาตั้งใจจะโทรถามว่าอยู่ห้องไหน แต่กษิดิศก็ได้ส่งข้อความมาบอกก่อนตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ดังนั้นขวัญข้าวจึงขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนทันที เธอเดินมาหยุดที่หน้าห้องหนึ่ง อ่านทวนหมายเลยห้องให้แน่ใจแล้วค่อยยกมือขึ้นเคาะประตูรอไม่นานเจ้าของห้องก็เปิดประตูออกมารับ กษิดิศสวมเสื้อยืดคอเชิ๊ตกับกางเกงสเลคในลุคสบายๆ เขายิ้มให้เธอเธอก็ยิ้มตอบเขินๆ ขณะที่ขวัญข้าวกำลังจะเดินเบียดเข้าไปในห้องกษิดิศก็เดินออกมาข้างนอกแล้วล็อกประตู เธอยืนงงทำหน้าไม่ถูก ตกลงที่ให้มาหาที่ห้องนี่ไม่ได้หมายความว่าจะอยู่ในนี้ด้วยกันทั้งวันหรอกเหรอ"ผมมีที่อยากพาคุณไปรับรองต้องช
ตอนที่ 42/3"ถ้าไม่ชอบแล้วทำไมไม่บอกเขาไปว่าแพ้เกสรกุหลาบ เมื่อกี้เค้าก็พูดอยู่ว่าทำงานที่ร้านดอกไม้ กูเห็นจมูกมึงแดงๆ ก็รู้แล้วว่ามึงต้องแพ้เกสรกุหลาบแน่นอน""มึงเดามั่วละ"กษิดิศนึกหมั่นไส้ในความรู้ดีของเพื่อน ทั้งสองนั่งคุยเรื่องงานและเรื่องอื่นๆ ไปสักพัก ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันกลับที่ทำงานของตน เมื่อถึงเวลาสี่ทุ่มกษิดิศได้กลับถึงบ้านจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็เตรียมตัวเข้านอน แต่ก็ไม่ลืมทำกิจวัตรประจำวันคืออ่านหนังสือวันละเจ็ดหน้า ชายหนุ่มหยิบแว่นตาที่วางอยู่บนหนังสือเล่มหนามาสวมใส่ ตัวแว่นรับกับสันจมูกคมชวนมอง ให้ลุคอบอุ่นอ่อนโยนกว่ายามปกติหลายเท่าขณะที่เปิดอ่านหนังสือไปได้ไม่ถึงหนึ่งหน้า แสงจากหน้าจอมือถือก็สว่างขึ้น เป็นเพราะมีคนส่งข้อความหาเขา ชายหนุ่มพับหนังสือวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง ขยับแว่นตาเล็กน้อยก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาดู ปรากฎว่าคนที่ส่งข้อความมาหาคือขวัญข้าว
ตอนที่ 41/3เป็นอันว่าเข้าใจตรงกันและไม่ต้องอธิบายอีก ขวัญข้าวรีบสาวเท้าออกไปเรียกพี่วินมอเตอร์ไซด์ ครู่ต่อมาก็มาถึงหน้าร้านกาแฟยี่ห้อดัง"เขยิบหน่อยสิพี่" เธอลงจากรถแล้วรีบจัดทรงผมให้เข้าที่ ยื่นหน้าเข้าไปส่องกระจกมอเตอร์ไซด์หันซ้ายทีขวาที พอสำรวจหน้าตาตัวเองว่าดูดีแล้วก็ถอยออกมายืนบนฟุตบาท"ค่าวินหกสิบบาทน้อง""นี่จ๊ะ ไม่ต้องทอน"แบงค์สีเขียวจำนวนหนึ่งถูกยื่นมาตรงหน้าพี่วิน เขารับมาแล้วก็นับแต่ปรากฏว่าที่เธอให้มานั้นมันหกสิบบาทพอดีเป๊ะ จึงได้แต่มองบนก่อนจะเลี้ยวรถบิดออกไปจากบริเวณนั้น ขวัญข้าวเดินเฉิดฉายเข้าไปในร้าน กวาดตามองไปรอบ ๆ เห็นว่ากษิดิศนั่งอยู่มุมหนึ่ง เธอยิ้มเต็มใบหน้าด้วยความดีใจ รีบเดินเข้าไปสั่งกาแฟก่อน พอได้กาแฟมาแล้วก็เดินมุ่งหน้าไปหาเขา
ตอนที่ 33/3"ยังไม่เปิดอ่านตั้งแต่เมื่อคืน"เธอครางฮือในลำคอ ใบหน้าบูดบึ้งกว่าเดิมเล็กน้อย วางมือถือเอาไว้ที่เดิมก่อนจะลุกไปอาบน้ำอาบท่า ขวัญข้าวออกจากหอพักมุ่งตรงไปที่ร้านดอกไม้ กัลยาบอกว่าในช่วงที่คนงานลาออกยังหาคนใหม่ไม่ได้จึงอยากให้ขวัญข้าวมาช่วยงานที่ร้านไปพลางๆ ก่อน ดังนั้นขวัญข้าวจึงตั้งใจว่าจะไปช่วยงานกัลยาในช่วงกลางวัน พอตกกลางคืนค่อยมานั่งทำงานของตัวเองต่อ ทันทีที่เดินเข้าไปในร้านสายตาของเพื่อนสาวก็จับจ้องมา ขวัญข้าวจึงยิ้มแห้ง ๆ บอกบุญไม่รับ ยังไม่ทันได้เอ่ยปากอะไรกัลยาก็พูดขึ้น"เมื่อคืนนี้ใครไปส่งจ๊ะ""รู้ได้ไงเนี่ย""ไอ้ทัพมันบอก"อ๋อ...เจ้าเด็กนั่นมันคงบอกว่าเธอกลับกับผู้ชาย แต่มันคงไม่ได้บอกว่าตัวเองไปนอนห้องผู้หญิง ขวัญข้าวหัวเราะแหะ ๆ ยักไหล่เบะปากก่อนจะตอบ"คุณต่อไปส