ลาคอส | 04 ชีวิตของชวนฝัน
ชวนฝันค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นในช่วงเช้าของวัน เพราะเธอนั้นเพิ่งได้นอนจริง ๆ ก็เกือบเช้าเพราะมัวแต่วิตกและหวสดกลัว วันนี้เป็นวันที่เธอจะได้ไปสอบบรรจุครูตามที่พ่อแม่คาดหวังไว้ว่าเรียนจบต้องเป็นข้าราชการถึงจะมีบรรปลายชีวิตที่ดี "ชวนฝัน เสร็จรึยังลูก" เสียงคนเป็นแม่เอ่ยเรียกลูก วันนี้เป็นวันที่เธอจะไปทำตามความฝัน และก็เป็นอีกวันที่จะต้องไปส่งตัวพี่ชายเธอเข้าไปรักษาและรับโทษตามกระบวนการทางกฏหมายต่อไป "ทำไมช้าล่ะลูก" "ตื่นเต้นนิดหน่อยค่ะ เดี๋ยวเราไปที่ศาลกันก่อนเลยนะคะ" "ไม่เป็นไรหรอกลูก หนูไปสอบเถอะ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะไปส่งพี่ชายเราเอง เดี๋ยวหนูจะไปไม่ทันเปล่า ๆ ไหนจะเผื่อเวลาอ่านหนักสืออีก" "ไม่เป็นค่ะ ยังพอมีเวลารีบไปกันเถอะค่ะ" ชวนฝันยังคงยืนยันคำเดิมว่าเธอจะไปหาพี่ชาย แม้จะไม่มีเวลาอ่านหนังสือก็ตาม รถแท็กซี่ค่อย ๆ ขับเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้าน ทั้งสามขึ้นรถด้วยความรู้สึกแปลก ๆ แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่กลับรู้สึกแย่กว่าทุกครั้ง เอี้ยดดดดดด!! ใช้เวลาเพียงไม่นานรถแท็กซี่ก็มาจอดลงตรงที่หน้าทางเข้าโรงพยาบาล ทั้งสามยืนรอดินแดนอย่างมีความหวัง ทว่าในขณะที่ตำรวจนั้นกำลังคุมตัวพี่ชายเธอลงมาจากรถ อยู่ ๆชายฉกรรจ์นับสิบก็กรุเข้ามาทำร้ายดินแดนอย่างไม่เกรงกลัวตำรวจ ก่อนจะลากตัวดินแดนออกไป ทั้งสามที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งตามไปในทันที ตุ้บ!ผัวะ!! กรี๊ดดดดดดด!!! "ปัง!" "อัก! โอ๊ย!" "อย่าทำลูกฉัน! อย่าทำลูกฉัน!!" เสียงแม่ของเธอกรีดร้องด้วยความตกใจ เมื่อเห็นสภาพลูกชายตัวเองนอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้า ปลายกระบอกปืนของมาเฟียหนุ่มยิงเข้าที่บริเวณต้นขาหนึ่งนัด ก่อนจะเล็งไปที่ศีรษะของดินแดนอีกครั้ง ชวนราวกับคนเสียสติ เหตุการณ์ตรงหน้าราวกับว่ามันคือความฝัน ไวกว่าความคิดร่างกายของเธอรีบไปขวางและปกป้องพี่ชายเพียงคนเดียวของตัวเอง "อย่านะ อย่ายิง!" "ชวนฝัน ! ลูก! โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ" หัวใจของพ่อแม่ที่เห็นลูกที่เป็นเหมือนแก้วตาดวงใจ อยู่ต่อหน้าสิ่งที่อันตรายที่สุด ก็เธอหัวใจแทบแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ อยากจะเข้ามาช่วยแต่ก็ถูกลูกน้องของลาคอสจับเอาไว้ แขนเรียวของหญิงสาวโผเข้าไปกอดขาลาคอสเอาไว้แน่นพร้อมกับขอร้องอ้อนวอนเขาราวกับคนกำลังจะขาดใจ "อย่าทำร้ายพวกเราเลยนะคะ หนูขอร้อง" "ไสหัวออกไป อย่าเอาเสนียดมาติดตัวฉัน" พรืบ!! "อ๊ะ!!" "ไม่! อย่าทำเขา เขาป่วยอยู่ เขาไม่ได้ตั้งใจให้อภัยเขาเถอะนะคะ" ชวนฝันร่ำไห้ออกมาอย่างหนักก่อนจะเอ่ยประโยคถัดมา ทว่าสิ่งที่เธอเอ่ยมา กลับแววตาของพี่ชายเธอในตอนนี้ มันชั่งต่างกันโดยสิ้นเชิง ใบหน้าของดินแดนเต็มไปด้วยใบหน้านิ่งเฉย และพยายามจะคลานหนีเพื่อเอาตัวรอด ใครจะคิดว่าชายโฉดคนนี้ คือคนป่วยก็ตาม แต่สำหรับเขาไม่ ปัง! "อ๊ากกก!!" กรี๊ดดดดดดด!!! เสียงปืนยิงเข้าที่ขาของดินแดนอีกครั้ง ก่อนพรลัยจะรีบวิ่งเข้ามากราบขอร้องมาเฟียหนุ่ม "อย่ายิงนะคะ ป้าขอร้อง เห็นแก่ป่าเถอะนะคะ ยิงป้าแทนเถอะนะ" ชวนฝันที่เห็นความเจ็บปวดทรมานของพี่ชายที่เริ่มไม่ไหว และกลัวว่าเขาจะลั่นไกอีกครั้งจึงตัดสินใจเข้าไปสวมกอดเอวเขาไว้แน่น "อึก!ฮือ!! อย่าทำร้ายเขาเลยนะคะ เขาผิกไปแล้ว ผิดไปแล้วจริง ๆ" หยาดน้ำตายังคงหยดลงอย่างต่อเนื่องพร้อมกับสวมกอดเขาอย่างแนบแน่น ทำเอาหยาดน้ำตาไหลเปียกปอนชุดสูทราคาแพงของชายหนุ่ม มาเฟียหนุ่มเริ่มมีท่าทีหงุดหงิดกับเธอมาก ก่อนจะก้มลงไปมองหน้าชวนฝันที่อยู่ใกล้เพียงนิด แม้ว่าเธอจะร้องไห้จนตาบวมไปหมดแล้วก็ตาม มือบางเต็มไปด้วยบาดแผลจากการโดนก้อนหิน ตอนที่เขานั้นนั้นผลักร่างเธอออกไปจนล้ม หยาดเลือดสีแดงสดของชวนฝันยังคงไหนเปรอะเปื้อนเสื้อของเขาพร้อมกับหยาดน้ำตา "เอามือสกปรก ๆ ของเธอออกไปให้ไกลตัวฉันออกไป!" ไร้ซึ่งความเห็นใจใดใดจากมาเฟียหนุ่ม สำหรับเขาตอนนี้คือภาพที่ดินแดนทำร้ายน้องสาวเขา เพราะเมื่อนึกถึงตอนที่น้องสาวตัวเองกำลังจะโดนฆ่า เธอก็คงจะร้องขอและอ้อนวอนแบบนี้เหมือนกัน ความเดือดดาลก่อเกิดขึ้นภายในใจอีกครั้ง ก่อนจะลั่นไกปืนไปที่ดินแดนอีกครั้ง ปัง! กระสุนปืนจ่อลงที่บริเวณหัวไหล่ของดินแดน เพราะชวนฝันรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีปัดปลายกระบอกปืนออก "ทำบ้าอะไรของเธอห๊ะ!!" ปัง! กระสุนปืนลั่นไกออกมาอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้กลับไม่โชคดีเหมือนครั้งแรก เพราะคนเป็นพ่อของเธอกระโดดเข้ามาบัง และปกป้องลูกชายเอาไว้ "กรี๊ดดดดดพ่อ" ชวนฝันกรีดร้องด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดพ่อไว้ แม้จะเป็นสถานที่ราชการแต่กลับไม่มีตำรวจคนใดกช้าเข้าใกล้เพราะรู้ดีว่า ลาคอส นั้นทำอะไรได้บ้างและปืนที่มาเฟียหนุ่มเลือกก็คือปืนที่มีอุปกรณ์เก็บเสียงอย่างดี จึงไม่มีใครสามารถเข้ามายุ่งได้ ชวนฝันจ้องมองหยาดเลือดคนเป็นพ่อ ก่อนจะเห็นแม่เริ่มไม่ไหว และกลัวจะเป็นอะไรไปอีกคน ความอดทนของเด็กสาวขาดพึ่ง ก่อนจะหันไปตวาดเสียงดังลั่น "ถ้าอยากจะยิง ก็ยิงเลย ถ้ามันจะทำให้คุณหายแค้นได้ เอาชีวิตฉันไปแทนน้องสาวคุณเลย" ทุกคนต่างนิ่งในกับเด็ดเดี่ยวของหญิงสาว แม้จะเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่กลับมีหัวใจที่แข็งแกร่ง "เหอะ! ลาคอสที่ทุนเดินก็เริ่มหัวร้อนอยู่แล้ว แต่กลับมาโดนเด็กผู้หญิงอย่างชวนฝันท้าทายก็ทำให้อารมณ์ครุ่นเคืองพุ่งทยานเป็นเท่าตัว "โอ๊ย!" มือหนาเข้าไปกระชากร่างบางของเธอให้ลุกขึ้นอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตวาดใส่หน้าเธอเสียงดังลั่น "คิดว่าการตายมันเป็นเรื่องสนุกเหรอวะ" "คุณต้องการให้เราชดใช้ด้วยชีวิตอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เอาไปสิ เอาชีวิตฉันไปแทน แล้วปล่อยครอบครัวฉันไป" "ได้ งั้นต่อจากนี้ไปชีวิตเธอเป็นของฉัน ฉันจะไม่ฆ่าเธอตอนนี้ แต่จะทำให้เธอกับครอบครัวได้รู้ซึ้งถึงการตายทั้งเป็นว่ามันเจ็บปวดและทุกข์ทรมานมันเป็นยังไง"ลาคอส | 17 รู้ความจริงใช้เวลาเพียงไม่นานหญิงสาวก็เดินย่างกรายออกมาจัดเตรียมอาหาร ก่อนจะรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่จ้องมองเธอผ่านสายตาดุดัน มือบางยังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป แม้จะหวาดหวั่นและสั่นกลัวอยู่เล็กน้อยก่อนที่อัลฟ่าจะเดินย่างกรายเข้ามารับประทานอาหารตามปกติ“มาแล้วเหรอคะ เชิญนั่งเลยค่ะ”ชวนฝันเอ่ยขึ้นกับบุคลที่เข้ามาใหม่ ทำเอามาเฟียหนุ่มเดือดดาลขึ้นมามากขี้นกว่าเดิม ทว่ายังคงนั่งนิ่งไม่ไหวติงต่อสิ่งใด มีเพียงสายตาดุดันที่สลับจับจ้องชวนฝันและอัลฟาไป ในระหว่างเตรียมอุปกรณ์ทานอาหารให้คนที่มาใหม่ อยู่ ๆ หญิงสาวก็นึกขึ้นได้ว่าเธอนั้นต้องการสิ่งใด จึงเอ่ยขึ้นกับอัลฟ่า“อ่อ หนูคิดออกแล้ว หนูอยากได้...อุปกรณ์ทำขนมเค้กค่ะ”“เค้ก?”“ใช่ค่ะ ทำไมเหรอคะ”“จะเอามาทำไมครับ ปกตินายไม่ชอบทานขนมเค้ก”“แต่หนูอยากทานค่ะ”ชวนฝันเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสดใส ระหว่างการการพูดคุยของทั้งคู่ ไม่มีใครสังเกตเห็นสายตาที่ไม่พอใจของลาคอสที่กำลังจับจ้องมาเลยปึง! เสียงฝีเท้าเตะเข้าที่เก้าอี้เข้าอย่างจังพร้อมกับตวัดสายตาจ้องมองเธอและอัลฟ่าด้วยสายตาดุดัน ทำเอาชวนฝันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ“คุณจะเอาอะไรเพิ่มรึเปล่าคะ
ลาคอส | 16 หยอกล้อเช้าต่อมา...ชวนฝันค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นในช่วงเช้าของวัน สิ่งแรกที่เธอรู้สึกคือคราบน้ำรักที่เกรอะกรังบริเวณร่องสาว ลาคอสปล่อยในใส่เธอตลอดทั้งคืน...ใบหน้าสีหวานค่อย ๆ หันกลับไปจ้องมองคนที่นอนหลับอยู่ข้างกายด้วยความเขินอาย เมื่อนึกถึงบทรักอันเร่าร้อนเมื่อคืนนี้ ก่อนที่ความสับสนจะประเดประดังเข้ามาในสมองพลันคิดว่าเธอควรปลุกเขาดีไหม หรือจะปล่อยให้เขานั้นนอนต่อไป ชวนฝันเริ่มทำตัวไม่ถูกก่อนจะค่อย ๆ ย่องลงจากเตียงช้า ๆ ยังไงที่นี่ก็คือบ้านของเขาหากจะนอนต่อในห้องเธอก็คงไม่เป็นอะไร หากปลุกขึ้นมากลัวว่า้ขานั้นจะหงุดหงิด" อ๊ะ! เจ็บ...ชะมัด"ชวนฝันร้องเสียงหลงออกมา เมื่อรู้สึกเจ็บปวดบริเวณใจกลางสาวของตัวเอง โดยไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านนั้น ได้ตื่นขึ้นมาตั้งนานแล้ว เพียงแค่ต้องการจ้องมองการกระทำของเธอก็เท่านั้นมาเฟียหนุ่มนกยิ้มมุมปากด้วยความเอ็นดูหญิงสาวโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะแกล้งหลับต่อ เมื่อชวนฝันอาบน้ำเรียบร้อยและออกมาแต่งตัวก่อนจะเดินออกจากห้องไปลาคอสจ้องมองแผ่นหลังของหญิงสาวที่เดินจากไปครู่หนึ่ง ก่อนจะครุ่นคิดได้ว่า เขาไม่ควรเป็นห่วงความรู้สึกของเธอเกิน"เช้านี้รับอะไรดีคะ กาแฟหร
ลาคอส | 15 เปลี่ยนไปท่าทีของชวนฝันทำให้ลาคอสไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป ริมฝีปากหนาประกบเข้าหาเธออย่างดูดดื่ม มือแกร่งบีบเคล้นใจกลางสาวอย่างเอาแต่ใจ ชวนฝันบิดเบ้าร่างกายไปมาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ เพราะทุกครั้งที่มีอะไรกัน เขาไม่เคยเล้าโลมเธอแบบนี้เลยสักครั้งเรียวขาสวยค่อย ๆ แยกออกจากกันช้า ๆ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะส่งเรียวนิ้วเข้าไปทักทายทายช่องทางรักคับแคบของเธออื้อออ!!! ชวนฝันหลับตาพริ้มราวกับกำลังปล่อยตัวปล่อยใจไปกับการปรนเปรอของเขา มือบางกำชายเสื้อของเขาไว้แน่นอืม~~ใบหน้าคมคายค่อย ๆ ผละออกช้า ๆ ก่อนจะเริ้มไล่เลี่ยริมฝีปากก้มต่ำลงผ่านเรือนร่างของหญิงสาวจนมาจรดที่บริเวณเอวคอดของเธอชวนฝันขนลุกซู่ด้วยความเสียวซ่าน...~~ ราวกับผีเสือนับร้อยบินวนไปมาบริเวณท้องน้อย เรือนร่างขาวเนียนบิดเร้าไปมายามที่เรียวลิ้นหนาตวัดหยอกเย้าบริเวณใต้สะดือ"อืม~~~ ทำอะไรคะ? ทำไมมัน...อือ~""เสียว..."ชวนฝันเอ่ยถามด้วยความสงสัย ทว่าลาคอสกลับเอ่ยตอบทันที ที่เธอยังไม่เอ่ยจบ"ฉันทำให้เธอ เสียวได้มากกว่านี้นะ"อ๊ะ!!มือหนาแยกเรียวขาของเธอออกจากฉันในองศาที่พอที ก่อนจะล็อกสะโพกของเธอ มือเรียวบดคลึงติ่งกระสันของเธอไ
ลาคอส | 14 หลักฐานชิ้นสำคัญ เอี้ยดดดดดด!!! รถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนมาจอดบ้านเดวิดด้วยความเร็ว ก่อนจะรีบพุ่งตัวไปยังห้องลับใต้ดินของโรงพยาบาล "มีอะไรน่าสงสัย" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามทันทีที่มาถึง มือหนาจ้องมองเรือนร่างของน้องด้วยท่าทีปกติ พร้อมกับจ้องเพื่อนสนิทอย่างเดวิดด้วยสายตาดุดัน "กูขอหาหลักฐานอีกนิด เสร็จแล้วจะออกไปคุย" ลาคอสนั่งรอเพื่อนสนิทอย่างมีความหวัง แม้จะช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะไม่มีความรู้ทางด้านการแพทย์ จึงทำได้เพียงนั่งรอเงียบ ๆ แม้เวลาจะผ่านไปถึงสองวัน ทั้งสองคนก็ไม่ออกจากห้องลับใต้ดินนั้นเลย จนเดวิดได้พบหลักฐานชิ้นสำคัญ "ลาคอส" น้ำเสียงหนาของคุณหมอชาวยุโรปเอ่ยเรียกเพื่อนสนิทที่เผลอหลับไป ด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "ว่าไง เจออะไรไหม" เดวิดไม่ไว้ให้ใครให้ตรวจช่วย จึงเรียกลาคอสให้ตื่นขึ้น เพราะคนที่ทำน่าจะอยู่ใกล้ตัวลาคอสมากที่สุด "เก็บเรื่องนี้เป็นความลับระหว่างมึงกับกูเท่านั้น" "มึงคิดว่าใคร" "พี่เขย กับคนสนิทพ่อมึง จับตาดูให้ดีๆ" "ทำไมถึงคิดว่าเป็นสองคนนั้น เขาไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นกับน้องสาวกูแน่ ๆ ยิ่งเป็นลุงพลแล้ว เขาเลี้ยงน้องสาวกูมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางที่เขาจะทำ
ลาคอส | 13 ควรชดใช้เวลาล่วงเลยมาถึงช่วงดึก กว่าลาคอสจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ ชวนฝันสลบไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกที มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้อยู่บนเรือนร่างเธอแล้ว"โอ๊ย!"ทันทีที่ได้สติ สิ่งแรกที่เธอรู้สึกคือจุกหน่วงบริเวณท้องน้อยจนแทบลุกขึ้นยืนไม่ไหว แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า เธอยังทำงานบ้านไม่เสร็จหญิงสาวค่อย ๆ พยุงร่างกายอันบอบช้ำของตัวเองเดินลงไปจากห้องช้า ๆ และด้วยสภาพทุลักทุเล"นายจะเอายังไงเรื่อง ดินแดนครับ ถ้ามันไม่ได้ฆ่าคุณหนูจริง ๆ แปลว่าเรากำลังเล่นงานแพะอยู่นะครับ ถ้าเกิดดินแดนมันคือแพะจริง ๆ นายจะเอายังไงกับเธอครับ""ถึงมันไม่ได้ฆ่า แต่มันก็ข่มขืนศพน้องกูอยู่ดี เธอควรชดใช้"O_O!!ชวนฝันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ ๆ ก็เดินเข้ามาได้ยินอะไรบางอย่างที่มาเฟียหนุ่มนั้นกำลังพูดคุยกับลูกน้องคนสนิท ก่อนจะรีบพยุงร่างตัวเองเดินจากไป เพราะกลัวว่าเขานั้นจะรู้ และจับเธอไปลงโทษอีกครั้ง"แพะ งั้นเหรอ...!!"ทันทีที่มาถึงห้องพัก ชวนฝันก็พยายามนึกถึงคำพูดของอัลฟ่าที่กำลังพูดถึงพี่ชายเธอ"เขาหมายถึงอะไรกันแน่นะ ถ้าพี่ดินแดนไม่ฆ่าน้องสาวเขาจริง ๆ เราก็มีหวังที่จะได้กลับไปเจอพ่อกับแม่สิ"ชว
ลาคอส | 12 โทษของคนปากดีหลายวันผ่านไป....แม้จะผ่านไปหลายวันทว่าสภาพร่างกายของชวนฝันนั้นไม่ได้ดีขึ้นเลยเธอพยายามพักผ่อนเพื่อให้ร่างกายกลับมาเป็นเหมือนเดิม เนื่องจากได้รับความรุนแรงจนเกินไปทำให้พิษไข้นั้นยังไม่หายดี หลายวันที่ผ่านมาเจ้าของบ้านอย่างลาคอสไม่อยู่ ก็ทำให้เธอพักผ่อนอย่าสบาย แต่เพราะคนอื่น ๆ ต้องมาทำหน้าที่แทนเธอ หญิงสาวเองก็รู้สึกเกรงใจไม่น้อยจึงเลือกที่จะอาบน้ำแต่งตัว และออกไปทำหน้าที่ของตัวเอง บรรดาสาวใช้ต่างรู้ดีว่าวันนี้คนเป็นนายจะกลับมา จึงหยุดทำทุกอย่างแทนชวนฝัน"ทุกคนไปไหนกันหมดคะ"ชวนฝันเอ่ยถามแม่บ้านสาว ทว่ากลับไร้ซึ่งคำตอบ มีเพียงอุปกรณ์ล้างจานยื่นให้เธอ"ทำหน้าที่ตัวเองให้ดี"แม้จะเป็นคำพูดธรรมดา แต่เต็มไปด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ชวนฝันพยักใบหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะก้มหน้าทำหน้าที่ของตัวเองในขณะที่หญิงสาวกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย สายตากลับเหลือบไปเห็นรถโรงเรียนที่เต็มไปด้วยเด็กน้อยหากวันนั้นไม่เกิดเรื่อง เธอคงได้เป็นครูตามความฝัน หรือเวลานี้กำลังสอนเด็ก ๆ วัยปฐมที่ไหนสักแห่ง เมื่อนึกถึงภาพในฝันอยู่ ๆ หยาดน้ำตาก็หลั่งไหลออกมาเป็นระยะ"ป่านนี้พ่อกับแม่จะเป็นยังไงบ้างน