ลาคอส | 05 อยากให้เป็นแค่ความฝัน (𝒩𝒸)
สิ้นเสียงหนามาเฟียหนุ่มกระชากร่างหญิงสาวเข้าไปในรถทันที ก่อนจะเอ่ยสั่งให้อัลฟาเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย ก่อนที่พ่อของเขานั้นจะมาถึง "อ๊ะ! โอ๊ย!" "พ่อ...ทำใจดี ๆ เอาไว้นะคะ พ่อต้องเข้มแข็งนะ" แม้เรือนร่างจะถูกกระชากหายไปในรถ ทว่าความเป็นห่วงผู้มีพระคุณจะคงตีตื้นขึ้นมาในอก ชวนฝันจ้องมองครอบครัวตัวเองผ่านกระจกรถบานใสด้วยความเป็นห่วง เธอไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้กลับมาเจอกันอีกไหม หรือเธออาจกำลังจะถูกพาไปฆ่าที่ไหนสักแห่ง "พาพ่อหนูไปโรงพยาบาลก่อนได้ไหมคะ เค้าไม่ไหวแล้ว" ชวนฝันสะอื้นให้ตัวโยนทว่ามาเฟียหนุ่มยังคงนั่งเงียบและนับรถต่อไป ชวนฝันรีบหันไปจ้องมองพ่อเธอผ่านกระจกหลังด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ทำได้เพียงนั่งเงียบ ๆ เพราะตอนนี้เธอเองก็ไม่รู้ชะตากรรมตัวเฉกเช่นเดียวกัน บรื้นนนน!!! ยิ่งสถานที่เริ่มไกลออกไปมากเท่าไหร่ ความหวาดกลัวก็เริ่มถ่าโถมเข้ามามากขึ้น แม้จะเตรียมใจไว้แล้วว่าเธออาจจะถูกมาเฟียหนุ่มพามาฆ่าให้ตาย เธอก็ยินดีเพราะอย่างน้อย ๆ เธอก็ยอมตายเพื่อครอบครัว ชวนฝันตัวสั่นเทาอย่างหนักเมื่อมองไปรอบ ๆ บริเวณข้าง ที่ร่ายล้อมไปด้วยสวนยางและป่ามัน เธอไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน รู้แค่ว่ามันไกลมากจากที่เธอขึ้นรถมา มือจิกเข้าหากันแน่นก่อนจะปล่อยให้หยดน้ำตาไหลรินลงมาอีกครั้ง "อึก!" เสียงสะอึ้นไห้ยังคงดังอย่างต่อเนื่องก่อนที่รถสปอร์ตคันหรูจะจอดลงที่บริเวณบ้านหลังใหญ่ ลาคอสตวัดสายตาจ้องมองหญิงสาวด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะกระชากร่างหญิงสาวลงจากรถ "มานี่" "อึก!โอ๊ย!! หนูเจ็บ!" "เจ็บงั้นเหรอ? สิ่งที่ครอบครัวเธอเจอวันนี้ มันเจ็บปวดไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์ที่ครอบครัวฉันเจอด้วยซ้ำ!" มือแกร่งบีบเข้าที่แก้มทั้งข้างของเธออย่างแรง ทำเอาชวนฝันแทบไม่กล้าขัดขืนหรือขยับตัว เธอทำได้เพียงปล่อยให้หยาดตาหลั่งไหลออกมาแทนความรู้สึก "ออกไปให้หมด!" มาเฟียหนุ่มตวาดเสียงดังลั่น ไล่ลูกน้องและแม่บ้านที่อยู่บริเวณนั้นออกไปให้หมด มือหนากระชากเรือนผมขวับดำของเธออย่างแรง ก่อนจะดันลงกับโต๊ะอาหารกลางบ้าน ปึก! โอ๊ย! หยาดเลือดสีแดงสดค่อย ๆ ไหลจากบริเวณศีรษะของหญิงสาว ทำเอากลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณบ้าน ทว่าหญิงสาวทำได้เพียงอดทน และยอมรับชะตากรรมตัวเองหลังจากนี้ พรืบ!!! แคว่กกกก!! ชุดนักศึกษาตัวบางถูกกระชากออกจนขาดติดมือชายหนุ่ม ชวนฝันหลับตาปี๋ด้วยความหวาดกลัวเพราะนี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่เธอเปลือยเปล่าต่อหน้าผู้ชาย "เหอะ" ลาคอสจ้องมองบราเซียลายลูกไม้ตรงหน้า ก่อนจะถอดเสื้อสูทราคาแพงของตัวเองออก เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตตัวบาง กลิ่นกายสาวสตรเพศที่อยู่ตรงหน้า ปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนภายในกายเขาได้เป็นอย่างดี มาเฟียหนุ่มไม่รีรอที่จะประกบริมฝีปากเข้าหาหญิงสาวก่อนจะบดขยี้อย่างรุนแรง "อื้อออ!!" ชวนฝันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนมือหนาจะล็อกเอวคอดของเธอเอาไว้พร้อมกับบดขยี้ริมฝีปากรุนแรงและหนักขึ้นเรื่อย ๆ กึก! O_O!!! อือออออ!!! เขี้ยวคมฝังลงบนริมฝีปากอย่างแรงก่อนที่หยาดเลือดจะค่อย ๆ ไหลออกมา ลาคอสตวัดเรียวลิ้นเลียหยาดเลือดนั้นอย่างหื่นกระหาย ชวนฝันดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด ทว่าไม่สามารถขัดขืนชายหนุ่มได้ "นี่เหรอคะ สิ่งที่คุณจะให้เราชดใช้ให้ครอบครัวคุณ" ชวนฝันเอ่ยขึ้นขณะที่ริมฝีปากยังคงเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด "มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องมานั่งตอบคำถามน้องสาวฆาตกรแบบเธอ มานี่" "โอ๊ยย!!" ร่างหญิงสาวถูกกระชากไปที่โซฟากลางบ้านอีกครั้ง ก่อนชายหนุ่มจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกเผยให้เห็นเรือนร่างกำยำและเปลือยเปล่า ชวนฝันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อเห็นท่อนเอ็นยักษ์ที่ชายหนุ่มนั้นกำลังชักรูดไปมา เธอหลับตาปี๋ในจังหวะที่เขาเดินย่างกรายเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ พรืบ!! อ๊ะ!! เรียวขาสวยถูกกระชากลงทันทัน ก่อนจะถูกจัดแจงให้อยู่ในท่าอ้าขาองศาที่พอดี แพนตี้ตัวจิ๋วถูกกระชากออกอย่างแรง สร้างความตกใจให้หญิงสาวเป็นอย่างมาก "บริสุทธิ์?" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามขึ้น ก่อนจะจ้องมองไปที่ร่องสวาทคับแคบนั่นอย่างเย็นชา และแน่นอนว่าเมื่อไหร่ที่เขานั้นกระแทกตัวตนเข้าไป จะนับว่าเป็นนรกบนดินสำหรับเธอ "ค่ะถุง....ช่วยใส่ถุงยางด้วยนะคะ" "ฉันไม่มีทางให้เลือดชั่วๆ ของเธอตรงนั้น มาแปดเปื้อนร่างกายฉันหรอก" มือหนาคว้าถุงยางอนามัยขนาดไซร์พิเศษสำหรับตัวเองก่อนจะชักรูดแก่นกายเพื่อเตรียมความพร้อม ท่อนเอ็นลำใหญ่ขนาดสิบเอ็ดนิ้วครึ่งโอบล้อมไปด้วยเส้นเลือดปูดนูน "อ้าขาให้กว้าง ถ้าเจ็บก็แหกปาก ทรมานก็ร้องไห้ออกมา ขอร้องฉัน เหมือนที่น้องฉันขอร้องพี่ชายเธอ" มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบบริเวณซอกคอหญิงสาวก่อนจะกดแรงบีบพร้อมกับเน้นย้ำทุกประโยค "ถ้ามันชดใช้กับสิ่งที่พีชายหนูเคยทำเอาไว้ได้ หนูยินดีชดใช้แทนเขาค่ะ" "อย่ารีบตายไปซ่ะก่อนล่ะ ทรมานแค่ไหนเธอก็ต้องทน เพราะคนที่กำหนดชีวิตให้เธออยู่หรือตายมันคือฉัน" ปึก!ปึก!ปึก! กรี๊ดดดดดดดดดด!!! ราวกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อมาเฟียหนุ่มจงใจกระแทกแก่นกายลำใหญ่เข้าใส่ร่องสวาทของเธอโดยไร้การเบิกทางอย่างไร้ความปราณี "อึก! เจ็บ! มันเจ็บฮือ" ชวนฝันกรีดร้องเสียงดังลั่นพร้อมกับดิ้นพล่านด้วยความเจ็บแสบบริเวณร่องสาว แม้จะเข้าไปได้เพียงส่วนหัวทว่าลาคอสกลับรู้สึกถึงอะไรบางอย่างนั่นคือ หยาดเลือดบริสุทธิ์ที่ค่อย ๆ ไหลอาบชะโลมแก่นกาย ปัก!ปัก!ปัก! อื้ออออออ!!! เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวดิ้นพลานด้วยความทรมานมาเฟียหนุ่ม ไม่เว้นจังหวะให้เธอได้ปรับตัวกับขนาดแก่นกายของเค้า ทว่าชายหนุ่มกลับกระแทกกระทั้นเข้าใส่เธอที่เดียวมิดด้าม และกระทำกับเธออย่างรุนแรงดิบเถื่อนขึ้นเรื่อย ๆ ร่องสวาทขาวเนียนแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือกทันที "กรี๊ดดดด!!! ฮือออ มันแสบ หนูไม่ไหวแล้วหยุดก่อน...อ๊ะ.อ๊ะ!!" ชวนฝันจิกเล็บเข้าหาโซฟาเพื่อระบายความเจ็บปวดทว่าการกระทำนั้นไม่ได้ทำให้ความเจ็บปวดของเธอน้อยลงเลย ลาคอสจ้องมองสีหน้าทรมานของหญิงสาวใต้ร่างด้วยความเดือดดาลใจ และก็ยิ่งเกิดอารมณ์ดุดันขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อภาพภายในวันนั้นฉายวนซ้ำ ยามที่เธอร้องขอให้เขาหยุด เขาก็คิดไปว่า ตอนที่น้องสาวตัวเองโดนกระทำแบบเดียวกัน ต่างกันก็ตรงที่เธอเป็นฝ่ายร้องขอ แต่กับน้องสาวเขามันไม่ใช่!! ตับ!ตับ!ตับ! อ๊ะ!อ๊ะ! บะ...เบาหน่อยได้ไหม ไม่ไหวแล้ว ฮือ!!" ชวนพยายามเอ่ยขอร้องให้เขาแผ่วแรงลงทว่าชายหนุ่มกลับกระทำรุนแรงหนักขึ้นเรื่อย ๆ "อยากชดใช้แทนที่ชายไม่ใช่รึไง ทนสิ แต่ถ้ามันเจ็บจนทนไม่ไหว ฉันอนุญาตให้เธอซ้อมตายก่อนได้" ปัก!ปัก!ปัก! อัก!อัก! ราวกับมีอะไรมีกระทุ้งบริเวณหน้าท้องครั้งแล้วครั้งเล่า ชวนฝันนิ่วหน้าด้วยความทรมาน ทว่าสิ่งที่เธอทำได้ในตอนนี้ คืออดทนและชดใช้ให้กับการสูญเสียของลาคอสในครั้งนี้ สามชั่วโมงผ่านไป.... ตับ!ตับ!ตับ! "อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ! พอก่อนได้ไหม นะคะ นะ หนูขอร้อง" แม้จะผ่านไปหลายชั่วโมง ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ลดความรุนแรง หรือแผ่วจังหวะให้เบาลงเลยแม้แต่น้อย ทุก ๆ ท่วงท่าลีลาชายหนุ่มกระทุ้งเข้าออกอย่างสุด และไม่สนใจว่านี้จะเป็นครั้งแรกของเธอ ตับ!ตับ!ตับ! เพียะ! โอ๊ย! สะโพกขาวเนี่ยนถูกมือหนาฟาดลงครั้งแล้วครั้งเช่า เรือนร่างขาวเนียนในตอนแรกปรากฏร่องรอยเขี้ยวจั้มและรอยเขี้ยวขมทั่วบริเวณ ลาคอส ทำราวกับเธอไม่ใช่คนและเปรียบเสมือนตุ๊กตายางสำหรับเขา พั่บ!พั่บ! สะโพกสอบกระแทกเข้าออกเน้น ๆ เมื่อใกล้ถึงปลายสวรรค์ มือแกร่งล็อหสะโพกหญิงสาวให้อยู่ในท่าคลานเข่า ก่อนจะกระเด้าเข้าออกสุดลำอย่างดุดันและดิบเถื่อน ปัก!ปัก!ปัก! อ๊ะ!อ๊ะ!อ๊ะ! กรี๊ดดดดด จุก! ทำแรงเกินไปแล้วนะ อ๊ะ!อือ!!! "อ๊าาาส์" ในที่สุดนรกบนดินก็จบลง ชวนทิ้งร่างตัวเองลงพื้นอย่างหมดเรียวแรง ทว่ามาเฟียหนุ่มไม่จบเพียงแค่นั้น "อย่าเพิ่งตาย...ฉันจะเริ่มอีกหลายบทเรียนเลยล่ะ มานี่!" "โอ๊ย! หนูไม่ไหว ปวดท้อง!" ไร้ซึ่งความเห็นใจและความเวทนา มือหนาคว้าต้นคอหญิงสาวเข้าหาตัว ก่อนลากเธอไปยังห้องนอนชั้น พร้อมกับเริ่มบทรักอันเร่าร้อนอีกครั้งและอีกครั้งจนกว่าเธอนั้นจะหมดสติไปในที่สุด.... "มันยังน้อยไป...ถ้าเทียบกับสิ่งที่น้องสาวฉันต้องเจอ" ******* ลาคอสสสส ใจเย็นก่อนนนน ถ้าหลักฐานปรากฏเมื่อไหร่ แกจะเป็นไอ้โบ้ได้นะ เตรียมเป็นหมาได้เลอออออ !!! อ่านจบคอมเมนต์หน่อยนะคะ ใครที่ไม่ชอบแนวนี้รบกวนเลื่อนผ่านโดยไม่ทิ้งคำพูดแย่ ๆ ให้กันนะคะ ขอบคุณงับเยิฟฟฟฟฟลาคอส | 17 รู้ความจริงใช้เวลาเพียงไม่นานหญิงสาวก็เดินย่างกรายออกมาจัดเตรียมอาหาร ก่อนจะรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่จ้องมองเธอผ่านสายตาดุดัน มือบางยังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป แม้จะหวาดหวั่นและสั่นกลัวอยู่เล็กน้อยก่อนที่อัลฟ่าจะเดินย่างกรายเข้ามารับประทานอาหารตามปกติ“มาแล้วเหรอคะ เชิญนั่งเลยค่ะ”ชวนฝันเอ่ยขึ้นกับบุคลที่เข้ามาใหม่ ทำเอามาเฟียหนุ่มเดือดดาลขึ้นมามากขี้นกว่าเดิม ทว่ายังคงนั่งนิ่งไม่ไหวติงต่อสิ่งใด มีเพียงสายตาดุดันที่สลับจับจ้องชวนฝันและอัลฟาไป ในระหว่างเตรียมอุปกรณ์ทานอาหารให้คนที่มาใหม่ อยู่ ๆ หญิงสาวก็นึกขึ้นได้ว่าเธอนั้นต้องการสิ่งใด จึงเอ่ยขึ้นกับอัลฟ่า“อ่อ หนูคิดออกแล้ว หนูอยากได้...อุปกรณ์ทำขนมเค้กค่ะ”“เค้ก?”“ใช่ค่ะ ทำไมเหรอคะ”“จะเอามาทำไมครับ ปกตินายไม่ชอบทานขนมเค้ก”“แต่หนูอยากทานค่ะ”ชวนฝันเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสดใส ระหว่างการการพูดคุยของทั้งคู่ ไม่มีใครสังเกตเห็นสายตาที่ไม่พอใจของลาคอสที่กำลังจับจ้องมาเลยปึง! เสียงฝีเท้าเตะเข้าที่เก้าอี้เข้าอย่างจังพร้อมกับตวัดสายตาจ้องมองเธอและอัลฟ่าด้วยสายตาดุดัน ทำเอาชวนฝันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ“คุณจะเอาอะไรเพิ่มรึเปล่าคะ
ลาคอส | 16 หยอกล้อเช้าต่อมา...ชวนฝันค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นในช่วงเช้าของวัน สิ่งแรกที่เธอรู้สึกคือคราบน้ำรักที่เกรอะกรังบริเวณร่องสาว ลาคอสปล่อยในใส่เธอตลอดทั้งคืน...ใบหน้าสีหวานค่อย ๆ หันกลับไปจ้องมองคนที่นอนหลับอยู่ข้างกายด้วยความเขินอาย เมื่อนึกถึงบทรักอันเร่าร้อนเมื่อคืนนี้ ก่อนที่ความสับสนจะประเดประดังเข้ามาในสมองพลันคิดว่าเธอควรปลุกเขาดีไหม หรือจะปล่อยให้เขานั้นนอนต่อไป ชวนฝันเริ่มทำตัวไม่ถูกก่อนจะค่อย ๆ ย่องลงจากเตียงช้า ๆ ยังไงที่นี่ก็คือบ้านของเขาหากจะนอนต่อในห้องเธอก็คงไม่เป็นอะไร หากปลุกขึ้นมากลัวว่า้ขานั้นจะหงุดหงิด" อ๊ะ! เจ็บ...ชะมัด"ชวนฝันร้องเสียงหลงออกมา เมื่อรู้สึกเจ็บปวดบริเวณใจกลางสาวของตัวเอง โดยไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านนั้น ได้ตื่นขึ้นมาตั้งนานแล้ว เพียงแค่ต้องการจ้องมองการกระทำของเธอก็เท่านั้นมาเฟียหนุ่มนกยิ้มมุมปากด้วยความเอ็นดูหญิงสาวโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะแกล้งหลับต่อ เมื่อชวนฝันอาบน้ำเรียบร้อยและออกมาแต่งตัวก่อนจะเดินออกจากห้องไปลาคอสจ้องมองแผ่นหลังของหญิงสาวที่เดินจากไปครู่หนึ่ง ก่อนจะครุ่นคิดได้ว่า เขาไม่ควรเป็นห่วงความรู้สึกของเธอเกิน"เช้านี้รับอะไรดีคะ กาแฟหร
ลาคอส | 15 เปลี่ยนไปท่าทีของชวนฝันทำให้ลาคอสไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป ริมฝีปากหนาประกบเข้าหาเธออย่างดูดดื่ม มือแกร่งบีบเคล้นใจกลางสาวอย่างเอาแต่ใจ ชวนฝันบิดเบ้าร่างกายไปมาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ เพราะทุกครั้งที่มีอะไรกัน เขาไม่เคยเล้าโลมเธอแบบนี้เลยสักครั้งเรียวขาสวยค่อย ๆ แยกออกจากกันช้า ๆ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะส่งเรียวนิ้วเข้าไปทักทายทายช่องทางรักคับแคบของเธออื้อออ!!! ชวนฝันหลับตาพริ้มราวกับกำลังปล่อยตัวปล่อยใจไปกับการปรนเปรอของเขา มือบางกำชายเสื้อของเขาไว้แน่นอืม~~ใบหน้าคมคายค่อย ๆ ผละออกช้า ๆ ก่อนจะเริ้มไล่เลี่ยริมฝีปากก้มต่ำลงผ่านเรือนร่างของหญิงสาวจนมาจรดที่บริเวณเอวคอดของเธอชวนฝันขนลุกซู่ด้วยความเสียวซ่าน...~~ ราวกับผีเสือนับร้อยบินวนไปมาบริเวณท้องน้อย เรือนร่างขาวเนียนบิดเร้าไปมายามที่เรียวลิ้นหนาตวัดหยอกเย้าบริเวณใต้สะดือ"อืม~~~ ทำอะไรคะ? ทำไมมัน...อือ~""เสียว..."ชวนฝันเอ่ยถามด้วยความสงสัย ทว่าลาคอสกลับเอ่ยตอบทันที ที่เธอยังไม่เอ่ยจบ"ฉันทำให้เธอ เสียวได้มากกว่านี้นะ"อ๊ะ!!มือหนาแยกเรียวขาของเธอออกจากฉันในองศาที่พอที ก่อนจะล็อกสะโพกของเธอ มือเรียวบดคลึงติ่งกระสันของเธอไ
ลาคอส | 14 หลักฐานชิ้นสำคัญ เอี้ยดดดดดด!!! รถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนมาจอดบ้านเดวิดด้วยความเร็ว ก่อนจะรีบพุ่งตัวไปยังห้องลับใต้ดินของโรงพยาบาล "มีอะไรน่าสงสัย" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามทันทีที่มาถึง มือหนาจ้องมองเรือนร่างของน้องด้วยท่าทีปกติ พร้อมกับจ้องเพื่อนสนิทอย่างเดวิดด้วยสายตาดุดัน "กูขอหาหลักฐานอีกนิด เสร็จแล้วจะออกไปคุย" ลาคอสนั่งรอเพื่อนสนิทอย่างมีความหวัง แม้จะช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะไม่มีความรู้ทางด้านการแพทย์ จึงทำได้เพียงนั่งรอเงียบ ๆ แม้เวลาจะผ่านไปถึงสองวัน ทั้งสองคนก็ไม่ออกจากห้องลับใต้ดินนั้นเลย จนเดวิดได้พบหลักฐานชิ้นสำคัญ "ลาคอส" น้ำเสียงหนาของคุณหมอชาวยุโรปเอ่ยเรียกเพื่อนสนิทที่เผลอหลับไป ด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "ว่าไง เจออะไรไหม" เดวิดไม่ไว้ให้ใครให้ตรวจช่วย จึงเรียกลาคอสให้ตื่นขึ้น เพราะคนที่ทำน่าจะอยู่ใกล้ตัวลาคอสมากที่สุด "เก็บเรื่องนี้เป็นความลับระหว่างมึงกับกูเท่านั้น" "มึงคิดว่าใคร" "พี่เขย กับคนสนิทพ่อมึง จับตาดูให้ดีๆ" "ทำไมถึงคิดว่าเป็นสองคนนั้น เขาไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นกับน้องสาวกูแน่ ๆ ยิ่งเป็นลุงพลแล้ว เขาเลี้ยงน้องสาวกูมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางที่เขาจะทำ
ลาคอส | 13 ควรชดใช้เวลาล่วงเลยมาถึงช่วงดึก กว่าลาคอสจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ ชวนฝันสลบไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกที มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้อยู่บนเรือนร่างเธอแล้ว"โอ๊ย!"ทันทีที่ได้สติ สิ่งแรกที่เธอรู้สึกคือจุกหน่วงบริเวณท้องน้อยจนแทบลุกขึ้นยืนไม่ไหว แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า เธอยังทำงานบ้านไม่เสร็จหญิงสาวค่อย ๆ พยุงร่างกายอันบอบช้ำของตัวเองเดินลงไปจากห้องช้า ๆ และด้วยสภาพทุลักทุเล"นายจะเอายังไงเรื่อง ดินแดนครับ ถ้ามันไม่ได้ฆ่าคุณหนูจริง ๆ แปลว่าเรากำลังเล่นงานแพะอยู่นะครับ ถ้าเกิดดินแดนมันคือแพะจริง ๆ นายจะเอายังไงกับเธอครับ""ถึงมันไม่ได้ฆ่า แต่มันก็ข่มขืนศพน้องกูอยู่ดี เธอควรชดใช้"O_O!!ชวนฝันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ ๆ ก็เดินเข้ามาได้ยินอะไรบางอย่างที่มาเฟียหนุ่มนั้นกำลังพูดคุยกับลูกน้องคนสนิท ก่อนจะรีบพยุงร่างตัวเองเดินจากไป เพราะกลัวว่าเขานั้นจะรู้ และจับเธอไปลงโทษอีกครั้ง"แพะ งั้นเหรอ...!!"ทันทีที่มาถึงห้องพัก ชวนฝันก็พยายามนึกถึงคำพูดของอัลฟ่าที่กำลังพูดถึงพี่ชายเธอ"เขาหมายถึงอะไรกันแน่นะ ถ้าพี่ดินแดนไม่ฆ่าน้องสาวเขาจริง ๆ เราก็มีหวังที่จะได้กลับไปเจอพ่อกับแม่สิ"ชว
ลาคอส | 12 โทษของคนปากดีหลายวันผ่านไป....แม้จะผ่านไปหลายวันทว่าสภาพร่างกายของชวนฝันนั้นไม่ได้ดีขึ้นเลยเธอพยายามพักผ่อนเพื่อให้ร่างกายกลับมาเป็นเหมือนเดิม เนื่องจากได้รับความรุนแรงจนเกินไปทำให้พิษไข้นั้นยังไม่หายดี หลายวันที่ผ่านมาเจ้าของบ้านอย่างลาคอสไม่อยู่ ก็ทำให้เธอพักผ่อนอย่าสบาย แต่เพราะคนอื่น ๆ ต้องมาทำหน้าที่แทนเธอ หญิงสาวเองก็รู้สึกเกรงใจไม่น้อยจึงเลือกที่จะอาบน้ำแต่งตัว และออกไปทำหน้าที่ของตัวเอง บรรดาสาวใช้ต่างรู้ดีว่าวันนี้คนเป็นนายจะกลับมา จึงหยุดทำทุกอย่างแทนชวนฝัน"ทุกคนไปไหนกันหมดคะ"ชวนฝันเอ่ยถามแม่บ้านสาว ทว่ากลับไร้ซึ่งคำตอบ มีเพียงอุปกรณ์ล้างจานยื่นให้เธอ"ทำหน้าที่ตัวเองให้ดี"แม้จะเป็นคำพูดธรรมดา แต่เต็มไปด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ชวนฝันพยักใบหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะก้มหน้าทำหน้าที่ของตัวเองในขณะที่หญิงสาวกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย สายตากลับเหลือบไปเห็นรถโรงเรียนที่เต็มไปด้วยเด็กน้อยหากวันนั้นไม่เกิดเรื่อง เธอคงได้เป็นครูตามความฝัน หรือเวลานี้กำลังสอนเด็ก ๆ วัยปฐมที่ไหนสักแห่ง เมื่อนึกถึงภาพในฝันอยู่ ๆ หยาดน้ำตาก็หลั่งไหลออกมาเป็นระยะ"ป่านนี้พ่อกับแม่จะเป็นยังไงบ้างน