โซ่รักภรรยาชิงชัง

โซ่รักภรรยาชิงชัง

last updateLast Updated : 2025-04-17
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
82Chapters
563views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้งพร้อมเด็กชายคนหนึ่ง ชนิดาภาและลูกจะพบเจอกับอะไรบ้างจากคนใจร้ายเช่นเขา หากสุดท้ายเมื่อความจริงปรากฏ นายหัวจะตามรักคืนอ้อมอกแกร่งสำเร็จหรือไม่ มาอ่านกัน

View More

Chapter 1

บทที่ 1 การกลับมา

結婚して六年、天音は夫の深い愛情がすべて偽りだったことに気づいた。

男ってなんでこんなに演技が上手いんだろう。

蓮司は「愛してる、すごくすごく愛してる」と言ってくれた。でも、これが本当に愛なのか?

天音は彼のもとを去ることを決めた。

「隊長、すぐにチームに復帰させてください」

「天音、君が突然いなくなったら、きっと蓮司は狂うぞ」男の淡々とした声にはわずかな驚きが混じっていた。彼は天音と蓮司が六年の結婚生活を送り、一人の息子を育て、円満な家庭を築いていたことを知っていた。

夫の蓮司は彼女を深く溺愛していた。

「彼のことはもうどうでもいいです」天音は携帯をぎゅっと握りしめた。

「分かった。君を失ったことは組織にとって最大の損失だった。長くても一ヶ月以内に、すべてを手配する。その時『天音』はこの世から消え、『叢雲(むらくも)』がチームに復帰することになる」

「ありがとうございます、隊長」

天音は携帯をしまった。

パソコンのモニターには、男と女が別荘のあらゆる場所で体を重ねあっている映像が流れていた。

その映像は天音の目を容赦なく刺した。

天音はこれまで思いもしなかった。十年の付き合い、学校で出会い結婚まで至った人が、まさか自分を裏切るなんて。

彼は息子の家庭教師と浮気していた。

書斎の床には色とりどりのコンドームが散乱し、いくつかは金庫中の結婚証明書の上にまで散らかっていた。

息子を産んでから、天音の体は消耗しきり、第二子を望んでいたが、もう妊娠することはできない。

だから二人はもうコンドームなど使っていなかった。

なのに、モニターの中の蓮司は次々とコンドームを開け、満足することがなかった。

蓮司はどうして天音にこんなことができたのか。

パソコンの画面に、突然チャットログが現れた。

蓮司のLINEはパソコンとスマホで同期されている。

【大智くんは、これから天音さんのことをお母さん、私のことをママって呼んでくれるって。旦那さん、あなたは?】

チャット欄の右下にすぐ返信が来た。

【嫁】

天音は「嫁」という言葉を見た瞬間、椅子に崩れ落ち、両手で胸を押さえた。

両手を握りしめ、爪が手のひらに食い込み、血が流れた。

でも、手の痛みよりも心の痛みのほうがそれを凌駕していた。

天音は無理に自分を落ち着かせて、数え切れないほどの破廉恥なチャット履歴を最後まで読んだ。

息子の風間大智(かざま たいち)が生まれてから、蓮司の浮気が始まったのだ。

五年の間。

それなのに蓮司は見事に全てを隠し通していた。

床に落ちている幸せそうな結婚写真は、山のように積もるコンドームよりもずっと目に刺さった。

天音は息子を思い出した。

今日は幼稚園の親子イベントの日で、大智が今、中村恵里(なかむら えり)と一緒にいて、彼女をママと呼んでいると思うだけで、天音の心はどうしようもなく痛む。

あの子は私の息子なのに。

天音は車の鍵を手にして階下へ向う途中、メイドたちのひそひそ話が耳に入ってきた。

「いやだ、何これ、どうして奥様の服の中に?」

「穴だらけの布きれだけど、これも服と呼べる?」

「しっ、恵里さんのだよ」一人のメイドが声をひそめた。

「彼女の部屋に投げ入れちゃえ」

「悪い女だね、他人の旦那を誘惑して天罰も恐れないなんて……」

天音は、メイドたちが一階のゲストルームの恵里の部屋を開け、セクシーな透け透けのナイトウェアを放り込むのを見ていた。そのあと彼女たちはくすくす笑った。

「天音奥様?天音奥様!」

メイドたちはリビングでぼう然と立ち尽くす天音を見て、慌てた様子でその場を去っていった。

結局、この別荘で騙されていたのは天音だけだった。

天音は心身ともに消耗し、幼稚園に駆けつけると、恵里と大智がふざけ合っていた。

「ママ、マンゴーケーキはどうしたの?」

手ぶらで来た母を見て、大智は不満そうに詰め寄った。

「ごめんね、大智くん」

「だったら、早く買ってきてよ」大智はふくれっ面で言った。「恵里さん、何度も食べたいって言ってたでしょ」

「気にしないで、大智くん。食べたくなったら、自分で買いに行くから」恵里は優しく微笑んだ。

天音は自分の愚かさに苦笑した。前は、恵里が大智をよく世話してくれていたから、いつもご褒美をあげていたのだ。

大智は恵里を喜ばせたくて必死だった。「恵里さん、あのお店すごく美味しいって言ってたよね?すごく人気で三時間も並ばないと買えないって」

「恵里さんは僕と一緒にいるんだから、三時間も離れちゃだめだよ。だから、お母さんが買いに行けばいいんだよ」

「天音さんに行かせるのはかわいそうだよ」

「お母さんって、僕のことなら何でもしてくれるんだよ。だって、お母さんは僕がいちばん大事なんだから」

大智の口調には、天音を支配しているかのような誇りがあった。

その言葉を聞いて、天音の心は締め付けられ、目には冷たい光が宿った。

そのとき、幼稚園の先生がやってきて、「二人三脚を、みなさん親御さんと一緒にやりましょう」と声をかけた。

天音は大智と遊びたくて、優しく声をかけた。「大智くん、ママと一緒にやろっか?」

「大丈夫だよ」大智はロープを手に取り、夢中で恵里と自分の足を結びつけ、振り向きもしなかった。「恵里さんの方がこのゲームに向いてるから」

「大智くん、私が本当のママなのよ!」天音はあきらめず、大智の手をつかんだ。

でも、大智はその手を乱暴に振り払い、鋭い声で、「お母さんうるさいよ。僕のために恵里さんに譲ってよ」

天音の心は鋭く刺された。「なんてことを言うの?」

天音は命を懸けて、大智を産んだ。

一つ一つ自分の手で大智を育て、毎日そばにいた。

なのに、恵里がたった三ヶ月の面倒を見ただけで、大智はこんなにも彼女に肩入れするなんて。

「天音さんって、大智くんのためなら何でもやっちゃうんでしょ?それにさ、体操選手みたいなママ、欲しくない子なんていないよね。私のほうが若いし、元気だし……それに、綺麗だしね」

「恵里さんなら絶対勝てるよ!」

恵里と大智は手のひらを合わせてハイタッチした。

恵里は大智の手を引き、天音を見上げる目には挑発の色が浮かんでいた。

天音は全身を震わせながら怒りをこらえた。

「何様のつもりだ。俺の妻に向かって無礼な口をきくとは」

蓮司は冷ややかな声で怒りをあらわにし、天音の腰を引き寄せた。「お前はただの大智の家庭教師だ。俺の妻に逆らうなら、すぐに出ていけ!俺の妻に謝れ!」

恵里はすぐに顔を伏せ、肩を小刻みに震わせて、怯えきったふりをした。「ごめんなさい、もう二度としません」

蓮司と恵里が結託して天音を欺くのを見た。

天音の心はすでに冷え切っていた。

天音は今、ただ大智がそばにいてくれることだけを望んでいる。大智を連れてここから出て行きたい。

しかし突然、大智は彼らに向かって狂ったように叫んだ。「パパ、どうして恵里さんに怒るの?だって、恵里さんの言う通りだよ、ママは本当にバカで年寄りなんだから!」

大智は恵里をかばい、天音を一切評価しなかった。

大智がなぜこんなふうになったのか?

天音は震える声で尋ねた。「そんなに彼女が好きなの?彼女にママになってほしいの?」

大智は目を見開き、極めて冷淡な声で言った。「そうだよ!」

その一言が天音を完全に崩壊させる最後の火種となった。

大智は恵里の手を取って、スタートラインへと駆けていった。

二人が寄り添い、コースを駆け抜け、楽しげに笑い合う姿を見た。

天音は絶望的な悲しみに襲われた。

「天音、子どもはまだ幼いからゆっくり教えてやって。無理して体を壊さないで、俺が後で母さんに言って、恵里を追い出すよう頼むから」蓮司は天音の耳元でささやいて慰めた。

蓮司の優しい眼差し、長年変わらぬ甘い言葉は気持ち悪く感じるようになった。

天音の心は限界だった。

父子がそろって彼女を選ぶのなら、天音は誰もいらなかった。

天音にもう未練はない。天音は蓮司を押しのけ、幼稚園を後にした。

最長で一か月、天音はこの世から消える。

これからは、空も海も果てしなく広がっていく。

天音のそばに、彼らの居場所はもうなくなった。
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
82 Chapters
บทที่ 1 การกลับมา
ผู้คนที่เพิ่งลงจากเครื่องต่างคนต่างก็เข้ามารับกระเป๋าของตนเองที่ช่องรับกระเป๋าผู้โดยสาร หญิงสาวร่างเล็กบอบบางผมยาวตรงสลวยราวกับแพรไหม ดวงหน้าวงลีรูปไข่เรียวสวย ริมฝีปากบางจิ้มลิ้ม ดวงตากลมโต ผิวขาวอมชมพู สูง 158 ซม. อยู่ในชุดเดินทางผ้ายีนส์ด้านข้างของเธอมีเด็กชายอายุ 5 ขวบ ใบหน้าออกลูกครึ่ง หน้าตาน่ารักดวงตาสีน้ำตาลประกายทอง“หม่ามี้ฮะ เรารอมาตั้งนานแล้ว เมื่อไหร่จะได้กระเป๋าสักที นิคตื่นเต้น อยากเห็นบ้านที่เมืองไทยของหม่ามี้แล้ว” หนุ่มน้อยเริ่มงอแง“ใจเย็น ๆ ลูกรัก เดี๋ยวกระเป๋าของเราก็มาถึง คนอื่นเขาก็ยืนรอเหมือนเราทั้งนั้น คนที่ได้ก่อนเป็นของไฟล์บินที่เขาลงจอดก่อนเรา ใจเย็น ๆ นะครับเด็กดี”หน้าเรียวสวยพูดอย่างยิ้ม ๆ ให้ลูกชายตัวน้อยเพื่อเป็นการปลอบใจให้หนุ่มน้อยใจเย็น แต่ดูเหมือนว่าสายเลือดความใจร้อนที่มีอยู่ในกระแสเลือดของหนุ่มน้อยเข้มข้นกว่าคำพูดของชนิดาภาเหมือนจะใช้ไม่ค่อยได้ผลเอาซะเลยกับเด็กชายนิค หรือ ธนาวิน หนุ่มน้อยหน้ามุ่ยขัดใจ ทำหน้านึกเซ็งบิดเบ้ปากจิ้มลิ้มเล็กน้อย เมื่อไม่ได้ดั่งที่ใจตนเองปรารถนา“มาแล้ว มาแล้ว นั่นไงกระเป๋าของเรา หม่ามี๊ รีบหยิบสิฮะ” ร่างเล็กร้องบอกดีใ
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more
บทที่2 นี่หรือบ้านเกิดแม่
ด้วยการให้เหตุผลว่ามารดาต้องการกลับมาตอบแทนบุญคุณของผู้มีพระคุณที่เคยช่วยเหลือมารดาเอาไว้หลายอย่างเป็นระยะเวลา 2 ปี ตามที่มารดาเคยสัญญาให้กับผู้มีพระคุณคนนั้นเอาไว้ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กน้อยจำความได้นิคไม่เคยสงสัยหรือกล่าวถามถึงญาติพี่น้องของมารดาเลย หนุ่มน้อยใช้ชีวิตตามปกติเหมือนเด็กทั่วไปถึงเวลากินก็กินถึงเวลาเรียนก็เรียน ถึงเวลานอนก็นอน ใช้ชีวิตแบบนี้เรื่อย ๆ อยู่กับมารดา และคุณป้าข้างห้องในห้องเช่าสำหรับคนฐานะปานกลางที่มีค่าเช่าห้องค่อนข้างแพงแต่เพื่อความสะดวกสบายของหนุ่มน้อย ชนิ­ดา­ภาย­อมที่จะเหน็ดเหนื่อยทั้งเรียนและหางานทุกอย่างทำยกเว้นขายเรือนร่างเพื่อจ่ายค่าบ้านค่าเรียนค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ทั้งของเธอและลูกสุดท้ายเธอก็สามารถส่งเสียตนเองเรียนจนจบปริญญาตรีจนได้ ถึงแม้อาจจะจบช้ากว่าคนอื่นไปบ้างก็ตาม ก่อนที่จะตัดสินใจพาลูกกลับมาที่เมืองไทยเพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้มีพระคุณ ที่เคยรับเธอมาเลี้ยงดูแลหลังจากที่คุณพ่อได้สูญเสียไปแล้วโรงแรมระดับ 3 ดาวด้านหน้าเคาน์เตอร์ สองแม่ลูกที่กำลังติดต่อห้องพักแและเพิ่งได้รับกุญแจห้องกับพนักงานที่มาช่วยยกกระเป๋า โรงแรมแห่งนี้เป็นเพียงโรงแรมระดับ
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more
บทที่ 3 อดีตภรรยาที่แสนเกลียด
เกาะแก้วมายาเป็นเกาะส่วนตัวของตระกูลที่บิดามารดาของนายหัวราเชนทร์ซื้อต่อจากเจ้าของคนเก่า ที่เป็นคนรู้จักกันเมื่อสามสิบปีก่อน ซึ่งตอนนั้นนายหัวราเชนทร์กำลังเล็กอยู่“ลา ลันลา ลันลา ลันล้า ล้า...ว้าย... อกอีแป้นจะแตก พี่หาญ พี่ออกมาพรวดพล่านตัดหน้าอึ่งแบบนี้ ไม่กลัวอึ่งหัวใจวายหรือยังไง”อึ่งสาวใช้วัยรุ่นหน้าตาพอใช้ผิวสองสีรู้สึกเสียอารมณ์ที่ถูกขัดจังหวะกลางคัน“เสียงดีนะเนี่ยน้องอึ่งจ๋าของพี่หาญ”“แหวะ ไม่ต้องมาทำเหมือนจะจีบอึ่งเลยนะ แบบอึ่งต้องระดับหล่อ ๆ เหมือนพระเอกเกาหลีหรือไม่ก็แบบนายหัวก็ยิ่งดี ฮิ ฮิ”“ฝันสูงซะจริงนะน้องอึ่ง แบบพี่น่ะรักจริงหวังแต่งแถมเราก็ฐานะเท่า ๆ กัน คนระดับนั้นเขาไม่มองน้องอึ่งหรอกนะ” หาญชายหนุ่มร่างสูงหุ่นเก้งก้างบึกบึนเล็กน้อย อายุ29ปี เที่ยวตามจีบสาวน้อยชื่ออึ่งมาสองปีแล้ว นับตั้งแต่อึ่งเข้ามาเป็นคนใช้ที่นี่ “อุ้ย... พี่หาร นั่น นั่นมัน ใช่คุณแอมหรือเปล่า พี่ช่วยฉันดูหน่อยสิ”อึ่งขยี้ตาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง เมื่อเห็นชนิดาภาหรือแอมอดีตภรรยาของนายหัวราเชนทร์ กำลังเดินตรงมาที่เธอกับหาญ“พี่ว่าไม่ใช่นะ คุณแอมเธอสวยน้อย
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more
บทที่ 4 บุญคุณต้องทดแทน
“หนูแอมค่ะคุณลุง หนูกลับมาแล้วค่ะ”“กลับมาแล้วเหรอ ลุงนึกว่าชาตินี้จะไม่ได้พบหนูอีกแล้วเสียอีก ช่วยพยุงลุงลุกนั่งที”ชนิดาภารีบเข้าไปช่วยพยุงและนำหมอนใบโตวางพิงรองหลังให้ผู้มีพระคุณ ก่อนที่จะก้มลงกราบอย่างนอบน้อม“หนูเรียนจบแล้วสินะ ลุงขอโทษด้วยที่ไม่สามารถช่วยอะไรหนูได้เลย หากพ่อหนูยังอยู่คงโกรธลุงน่าดู”“คุณพ่อไม่โกรธคุณลุงหรอกค่ะ แต่คงอยากขอบคุณคุณลุงมากกว่าด้วยซ้ำที่ช่วยหนูมาโดยตลอด หากไม่ได้คุณลุงหนูคงไม่มีวันนี้”“ชนิดาภากล่าวอย่างสำนึกในบุญคุณของคุณลุงเจสันผู้เป็นเพื่อนรักของบิดาของเธอ“ที่ผ่านมาหนูลำบากมากหรือเปล่า ทำไมถึงไม่ติดต่อมาหาลุงบ้างเลย”“หนูต้องขอโทษคุณลุงด้วยนะคะ ที่เงียบหายไปเฉย ๆ แบบนั้น”“ไม่เป็นไรหรอก ลุงเข้าใจ แค่หนูเรียนจบกลับมาอย่างปลอดภัยลุงก็ดีใจแล้ว ว่าแต่ตอนนี้หนูพักอยู่ที่ไหน ได้งานทำหรือยัง”“ยังเลยค่ะคุณลุง หนูเพิ่งกลับมาถึงเมื่อวาน วันนี้หนูก็ตั้งใจจะมากราบคุณลุงเป็นคนแรก”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดีแล้วที่นึกถึงลุงเป็นคนแรก หากนึกถึงลุงเป็นคนสุดท้ายลุงคงเสียใจน่าดู”“ก็หนูไม่เหลือใครแล้วนี่คะ หนูมีเพียงคุณลุงคนเดียวเท่านั้นที่ยังคงรักและห่วงใยหนู ญาติห่าง ๆ ของค
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more
บทที่ 5 เธอคือเสนียดสำหรับฉัน
ดวงตาคมกริบจ้องมองสำรวจร่างเล็กตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความเกลียดชิงชัง ถึงแม้ตอนนี้เธอจะเหลือเค้าโครงเดิมเพียงเล็กน้อย ให้พอจำได้เท่านั้น ความสวยเรียกได้ว่าระดับซุปตาร์เลยทีเดียว"คงไม่ใช่ไปออดอ้อนให้พ่อฉัน ยกสมบัติให้เธอบ้างหรอกนะ ตอนนี้ไปเกาะเสี่ยที่ไหนเลี้ยงแล้วล่ะ”คำพูดดูถูกอย่างเหยียดหยาม ทำให้ดวงตากลมโตถึงกับน้ำตาเอ่อคลอ หัวใจดวงเล็กถูกบีบรัดแน่น ๆ จนรู้สึกเจ็บไปหมด เธอได้แต่นึกคิดในใจว่าเธออุตส่าห์หย่ากับเขามาตั้งหลายปี ไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก ไม่คิดเลยว่าความเกลียดชิงชังที่เขามีต่อเธอจะยังคงมีอยู่เช่นเดิม หรือบางทีอาจจะมีมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ“มานี่ ฉันจะจับเธอไปขึ้นเรือออกจากที่นี่เอง เพราะไม่อย่างนั้นผู้หญิงอย่างเธอ อาจจะแอบโกหกฉันก็ได้ คนอย่างเธอ ต้องอยู่ในสายตาของฉัน ฉันจะได้แน่ใจ ว่าเธอจะออกไปจากเกาะของฉันจริง ๆ”มือหนาคว้าหมับจับเข้าที่ข้อแขนบางกระชากอย่างรุนแรง จนร่างบางถึงกับเซถลามากระแทกอกแกร่งที่ปลดกระดุมลงมาถึงกลางอก เผยซิกแพคสวยเป็นลอน ที่มีลายขนสีทองอ่อน ๆ พร้อมหยาดเหงื่อเล็กน้อย เป็นภาพที่มีเสน่ห์จนชนิดาภาที่รู้ดีว่าอกกว้างนั้นอบอุ่นแค่ไหนสำหรับเธอสาวน้อยรู้สึกลำคอ
last updateLast Updated : 2025-04-02
Read more
บทที่ 6 ไม่ใช่ที่พักของใคร
“ที่นี่ไม่ใช่สถานสงเคราะห์ ที่เธอนึกอยากจะพาเด็กที่ไหนมาอยู่ด้วยก็ได้”“ราเชนทร์ แกควรพูดกับน้องให้ดีกว่านี้ แด๊ดอนุญาติให้หนูแอมพาเด็กมาอยู่ที่นี่ได้ ต่อให้แกกับแม่แกจะไม่ชอบเด็กคนนั้นก็ตาม”“ในเมื่อแด๊ดไม่ฟังคำพูดของผม งั้นก็เชิญแด๊ดตามสบายเถอะครับ แต่ผมขอบอกก่อน ถ้าเด็กนั่นมาป้วนเปี้ยนหรือทำข้าวของเสียหาย ก่อความรำคาญให้กับผม หรือแม้แต่แม่นี่สร้างปัญหาและความน่ารำคาญให้เกะกะผมละก็ ผมจะจับทั้งสองคนโยนออกไปจากที่นี่แน่ ขอตัวนะครับ”ร่างสูงกล่าวอย่างไม่พึงพอใจ ก้าวเดินยาว ๆ ผ่านทุกคนเข้าไปในตัวคฤหาสน์สีหน้าบึ้งตึง จนชนิดาภาคิดว่าหากอยู่กันเพียงสองคนกับนายหัวราเชนทร์เหมือนอย่างเมื่อก่อน เธอคงไม่พ้นที่จะถูกเขาทำร้ายทั้งจิตใจและร่างกายอย่างแน่นอน“หนูแอมอย่าไปถือสาพี่เขาเลยนะ หนูรีบไปเถอะ ไอ้หาญ”“ครับ คุณท่าน”“เดี๋ยวแก ติดตามไปกับหนูแอม ช่วยยกข้าวของกลับมาที่นี่ภายในวันนี้ อึ่งกับป้าแก้วเดี๋ยวก็ขึ้นไปจัดห้องรับรองแขกให้กับหนูแอมด้วย”“ค่ะคุณท่าน”“คุณพยาบาล เข็นฉันไปเที่ยวรอบ ๆ รีสอร์ท ฉันไม่ได้ออกมาสูดบรรยากาศของที่นี่มาหลายวันแล้ว”“ได้ค่ะคุณท่าน” โรงแรมปลายฟ้า ภายในห้องพักที่ชนิดา
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
บทที่ 7 ลูกชายที่ไม่รู้
หญิงสาวกล่าวชมบุตรชายตัวน้อยพร้อมกับหยิกแก้มเบา ๆ อย่างรักใคร่ จนหนุ่มน้อยถึงกับยิ้มกว้างกับคำชมของมารดาหนึ่งชั่วโมงต่อมาหาญก็ช่วยชนิดาภากับนิคยกกระเป๋าไปขึ้นรถ มุ่งตรงไปขึ้นเรือที่ท่าเรือประจำของตระกูล ทามาเลส ดวงตาคมของหาญมองสำรวจหนุ่มน้อยหลายรอบ ด้วยความสงสัย เพราะหนุ่มน้อยเป็นเด็กลูกครึ่งแถมมีดวงตาสีเดียวกับคุณเจสันและนายหัวราเชนทร์อีกด้วย ยกเว้นรูปร่างหน้าตาที่เหมือนเด็กลูกครึ่งทั่วไป แต่จะคิดอีกทาง เขาก็คิดว่าคงเป็นไปไม่ได้เพราะทั่วเกาะใคร ๆ ก็รู้ ว่านายหัวราเชนทร์เป็นหมันไม่สามารถมีลูกได้ เนื่องจากอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน หาญถึงกับส่ายหน้า ไล่ความคิดของตนเองออกไป เมื่อทั้งหมดขึ้นมานั่งเรียบร้อย อยู่บนเรือโดยสารแล้ว เรือได้วิ่งออกจากท่ามาสักพัก"หม่ามี้ฮะ ทะเลสวยจัง น้ำใส ๆ เป็นสีฟ้าเชียว นิ­คอ­ยากจะเห็นใต้ท้องทะเลจังเลยฮะ นิคเห็นในทีวี ผู้คนดำลงน้ำ เพื่อไปดูปะการังมีฝูงปลาเล็ก ๆ คงตื่นเต้นน่าดูเลย" หนุ่มน้อยกล่าวอย่างอารมณ์ดีครึกครื้น เมื่อได้เห็นทะเลสมใจ เผยรอยยิ้มแย้มทรงเสน่ห์ชวนมองของตนเอง จนสาว ๆ นักท่องเที่ยวรวมถึงคนแก่ที่นั่งอยู่ร่วมกันภายในเรือหันมามอง พร้อมกับยิ้มใ
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
บทที่ 8 ดีใจหรือเสียใจ
"ที่นี่สวยมากเลยฮะหม่ามี๊ นิคชอบที่นี่ เราอยู่ที่นี่ตลอดไปได้หรือเปล่าฮะหม่ามี้""ไม่ได้หรอกนะครับเด็กดี เพราะที่นี่ไม่ใช่บ้านจริง ๆ ของเราสักหน่อย เราแค่มาอาศัยอยู่ชั่วคราวเท่านั้น""ว้า… น่าเสียดายจัง แต่นิคชอบที่นี่จริง ๆ เลยนะครับ สวยถูกใจนิคมากเลย"ดวงหน้าเรียวสวยเมื่อได้ยินคำพูดจากปากเล็ก ๆ ของหนุ่มน้อยบุตรชายเพียงคนเดียว ถึงกับเจ็บแปลบที่หัวใจตัวเองด้วยความสะเทือนใจ และสงสารบุตรชายตัวน้อย ที่เขาคงไม่มีโอกาสจะเป็นทายาทสืบสานต่อที่นี่ ต่อจากบิดาแท้ ๆ ของเขา“ทำไมหม่ามี๊ ทำหน้าเศร้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นล่ะครับ”“ไม่มีอะไรหรอกจ้า หม่ามี๊ก็แค่ดีใจจนเผลอจะร้องไห้ เพราะเห็นหนูมีความสุขก็แค่นั้นเอง”“มีด้วยเหรอครับ ดีใจจนร้องไห้ นิคเคยเห็นแต่คนเสียใจจนร้องไห้เท่านั้น”“มีสิ ทำไมจะไม่มีล่ะ ก็ดีใจจนเก็บกั้นเอาไว้ในใจไม่ไหวต้องปล่อยออกมาเป็นหยดน้ำตาร่วมแสดงความยินดีไงล่ะ”“โอเคฮะ ถ้างั้นนิคก็หายห่วง นิคกลัวว่าหม่ามี้จะนั่งร้องไห้ด้วยความเสียใจอะไรเสียอีก เหมือนวันที่หม่า
last updateLast Updated : 2025-04-04
Read more
บทที่ 9 นึกว่าหลานชายตัวเอง
ภายในบ้านหลังใหญ่โต คุณกรกนกที่นั่งสีหน้าบึ้งตึงอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อได้รับรู้จากปากของสามีว่า ชนิดาภาอดีตภรรยาของบุตรชายจะกลับมาอยู่ในบ้านหลังนี้ พร้อมทั้งจะมาช่วยทำงานอีกด้วย“เอาเถอะน่าคุณ หนูแอมมาอยู่ที่นี่ เธอก็มาอยู่ในฐานะแขกของฉัน ไม่ใช่อดีตลูกสะใภ้ของคุณอีกต่อไปแล้ว ผมรู้ว่าคุณเองก็ไม่ได้อยากได้หนูแอมมาเป็นลูกสะใภ้ แต่เป็นเพราะคุณขัดผมไม่ได้ เหมือนกับราเชนทร์ ครั้งนี้ผมไม่บังคับให้พวกเขาต้องมาคู่กันอีกแล้ว ผมอยากให้คุณเมตตาหนูแอมกับลูกบุญธรรมของเธอ”“ว่าไงนะคะคุณพี่ ยัยเด็กนั่น มีลูกบุญธรรมมาด้วยเหรออิฉันนึกว่าเด็กนั่นจะมาเพียงคนเดียวซะอีก คิดว่าที่นี่เป็นสถานสงเคราะห์หรือไงกัน”“เป็นลูกชายเพื่อนหนูแอมน่ะ แต่เขายกให้หนูแอมแล้ว”“คุณท่านคะ คุณผู้หญิง คุณแอมมาแล้วค่ะ” ป้าแก้วที่ยืนใกล้ ๆ เจ้าของบ้านทั้งสองได้กล่าวขัดขึ้น เมื่อเห็นชนิดาภาจูงมือเล็กของหนุ่มน้อยลูกครึ่งหน้าตาหล่อเหลาน่ารักน่าเอ็นดู เข้ามาในห้องโถงรับแขก“มากันแล้วหรือหนูแอม ไหนดูซิ เจ้าหนูมาใกล้ ๆ ปู่ หน่อยสิลูก”นิคถึงกับทำหน้าไม่ถูก เงยหน้าขึ้นมองมารดาว่าเขาควรจะทำตามคำสั่งของชายชราตรงหน้าหรือไม่“ไปสิจ๊ะนิค นั
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
บทที่ 10 คุณย่าไม่ชอบผม
 หนุ่มน้อยกล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้มไร้เดียงสา แต่เต็มไปด้วยความฉลาดพูดจาฉะฉาน“คิดได้อย่างนั้นก็ดี ฉันจะได้ไม่ปวดหัว”“คุณกรกนก ไหนเราคุยกันแล้วไง” เสียงไม่ค่อยพอใจจากคุณเจสัน ทำให้คุณกรกนกผู้เป็นภรรยาที่ถูกเอ็ดยิ่งไม่พอใจไปใหญ่ เพราะดูเหมือนว่าสามีตัวเองจะปกป้องสองแม่ลูกนี้เหลือเกิน จนเธอนึกน้อยใจที่เป็นถึงภรรยาแต่สามีกลับเอาอกเอาใจสองแม่ลูกคู่นี้มากกว่า“ฉันขอตัวนะคะ ขืนอยู่ตรงนี้ต่อ ไม่รู้ว่าจะเก็บอารมณ์ของตัวเองได้อีกนานแค่ไหน เชอะ”หญิงวัยกลางคนที่ยังคงสะสวยราวกับผู้หญิงอายุสามสิบกว่า เดินเชิดหน้าอย่างทรนงขึ้นไปบนห้อง ด้วยสีหน้าโกรธ ๆ ไม่พอใจสามีรวมถึงชนิดาภาและนิค“อย่าไปถือสาคุณกรกเลยนะ เธอก็เป็นแบบนี้แหละ”“คุณปู่ฮะ ทำไมคุณย่า ถึงไม่ชอบผมกับหม่ามี้ล่ะฮะ หรือว่าคุณย่าไม่ดีใจ ที่จะให้ผมกับหม่ามี้อยู่ที่นี่ด้วย”นิคเอ่ยอย่างซึม ๆ เริ่มไม่ค่อยมีความสุขกับการมาอยู่ที่นี่“นิค หม่ามี๊ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่”“เอาเถอะ
last updateLast Updated : 2025-04-06
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status