ของเดิมพัน

ณ สนามแข่งรถ

แอสตันขับรถมายังสนามแข่งรถหรูที่กว้างใหญ่ที่มองได้สุดลูกหูลูกตาที่ตอนนี้มีผู้คนมากมายอยู่เต็มอัศจรรย์ดูก็รู้ว่าเป็นคนมีฐานนะและยังมีรถหรูอีกหลายคันจอดอยู่เต็มสนาม ซึ่งดูก็รู้ว่าสนามแข่งรถนี้สร้างขึ้นมาเพื่อให้บรรดาคนรวยทั้งหลายมาประลองความเร็วของรถราคาแพงกัน

"มาช้าจังวะกูนึกว่ามึงกลัวจนหนีไปสะละ" ทันทีที่แอสตันเคลื่อนรถไปจอดบริเวณฝั่งพวกเพื่อนของเขาที่มาจอดรออยู่แล้วและเปิดประตูลงจากรถก็มีผู้ชายผมสีทองหน้าตาลูกครึ่งฝรั่งเศสที่ดูแล้วน่าจะรุ่นเดียวกันกับแอสตันกำลังยืนสูบบุหรี่ราคาแพงพิงรถหรูคันสีน้ำเงินที่อยู่ด้านตรงข้ามเอ่ยทักเขาทันที

"หึ กูไม่เคยกลัวคนกระจอกแบบมึงหรอกไอเรย์" แอสตันเอ่ยตอบอีกฝ่ายพร้อมทำหน้าตากวนบาทาใส่ตามสไตล์ของเขา

"แล้วไหนของเดิมพันมึง"

ร่างสูงของแอสตันเดินไปเปิดประตูข้างคนขับแล้วกระชากแขนของสายน้ำให้ลงมาจากรถ

"ถ้ามึงชนะกูได้ก็เอายัยนี้ไป แต่กูทดลองงานไปแล้วหวังว่ามึงจะไม่ถือ"

สายน้ำยืนหน้าชาวาบกับคำพูดเขาและหันไปมองหน้าเขาทันที่กับสิ่งที่เขาพูดท่ามกลางคนมากมายแต่ดูเหมือนแอสตันจะไม่สะทกสะท้านอะไรแถมยังทำหน้าตาภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองได้เอ่ยออกไป

"กูไม่ถือหรอกแต่ว่าสวยใช้ได้เลยนี้หว่า" ผู้ชายร่างสูงคนนั้นมองสายน้ำตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วยังมองสัดส่วนของเธออย่างเปิดเผยด้วยหน้าตาที่หื่นกระหาย

"นี่มันเรื่องอะไรกัน! "สายน้ำหันไปโวยวายใส่แอสตันด้วยดวงตาที่สั่นระริกอย่างหวาดกลัว และโกรธเคือง เธอเริ่มหันไปมองทางโรมและธามเพื่อขอความช่วยเหลือจากภวกเขาแต่ดูเหมือนว่าพวกเขาดูไม่สะทักสะท้านอะไรกับเหตุการที่เกิดขึ้นเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติแล้วยังหันมายิ้มชู 2 นิ้ว ให้กำลังใจเธออีก

"โชคร้ายของเธอหน่อยนะแม่สาวน้อยที่ได้รู้จักคนเหี้ยๆ อย่างไอแอสตัน " เรย์เดินมาพูดกับเธอพลางยิ้มเจ้าเล่ห์มือหนาของเขาหมายจะไปจับแก้มของร่างบางที่ดูท่าทางหวาดกลัวเหมือนกระต่ายน้อย

หมับ!

มือหนาของแอสตันคว้าแขนของเรย์เอาไว้ทันทีก่อนที่จะถึงตัวสายน้ำและใช้สายตาคมกริบมองไปยังคู่แข่งตรงหน้า

"ชนะกูให้ได้ก่อนค่อยมาถูกตัวยัยนี้" แอสตันเอ่ยเสียงเรียบพร้อมทั้งออกแรงบีบข้อมือของคู่อริตรงหน้าอย่างแรงก่อนจะปล่อย

"มึงหวงหรอ? ชักจะสนุกแล้วสิวันนี้ ฮ่า ๆ " เรย์หันมาถามแอสตันอย่างมีเลศนัยก่อนที่จะเดินหัวเราะชอบใจกลับไปยังรถคันหรูของตัวเอง

"นายมันเหี้ย นายทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไงหะ" สายน้ำกัดฟันด่าแอสตันพร้อมกับน้ำตาที่คลอเบ้า

เธออยากจะเดินเข้าไปตบผู้ชายไร้หัวใจตรงหน้าแต่ก็ทำได้เพียงแต่อดทนเอาไว้เพราะถึงเธอจะเข้าไปทุบตีเขาเพื่อระบายความเจ็บปวดแต่คนอย่างแอสตันก็คงไม่อยู่เฉยๆ ให้เป็นผู้ถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวแน่

เธอรู้ดีว่าแอสตันเป็นคนไร้หัวใจแต่ไม่คิดว่าเขาจะเลวจนเอาเธอมาเป็นของเดิมพันในการแข่งทำเหมือนกับเธอเป็นสิ่งของไม่มีชีวิตจิตใจแบบนี้

"ถึงจะเหี้ยก็เป็นผัวเธอ” แอสตันเอ่ยตอบพร้อมกับยิ้มเยาะร่างบาง

“ฉันเกลียดนายแอสตัน! นายมันเหี้ยเกินไป” สายน้ำหันไปพูดกับแอสตันทั้งที่พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลซึ่งดูเขาไม่รู้สึกรู้สากับการกระทำของตัวเองเลยสักนิด

“แต่ฉันชอบตอนเอากับเธอที่สุดนะ”

“ชอบตอนที่กระแทกใส่รูของเธอแล้วเธอร้องขอชีวิต”

“ชอบตอนน้ำแตกใส่รูของเธอ” แอสตันเดินมาพูดกระสิบข้างหูของสายน้ำด้วยรอยยิ้มร้ายกาจก่อนจะเดินไปเช็ครถของเขาให้พร้อมสำหรับการแข่งขันในอีกไม่กี่อึดใจ

“ไอบ้า ไอโรคจิต ไอประสาท ไอเลว” เธอตะโกนด่าไล่ตามหลังร่างสูงที่กำลังเดินไปเช็ครถ

“ไม่ต้องกลัวหรอกไอแอสตันมันไม่เคยแพ้" เป็นธามที่เดินมาตบไหล่และกระซิบบอกสายน้ำที่ตอนนี้ยื่นตัวสั่นด้วยความกลัวกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น

"ใช่ อย่ากังวลไปสาวน้อยไปนั่งรอมันเช็ครถกับพวกฉันดีกว่า" โรมที่เดินมาคู่กับธามเอ่ยขึ้นก่อนที่ทั้งสอนจะเดินไปนั่งดูแอสตันเช็ครถกันอย่าสบายใจ

ร่างบางเดินตามทั้งสองคนมายังที่นั่งรอฝั่งแอสตันอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่ได้เอ่ยตอบอะไรเธอมองไปยังแอสตันตอนนี้ที่กำลังตรวจเช็คความพร้อมของเครื่องยนต์ด้วยท่าทางเคร่งเครียดก่อนจะเสยผมด้วยมาดเท่ๆ เอาจริงๆ สำหรับเธอถ้าเขาไม่เหี้ยชนิดที่ว่านรกยังไม่ต้อนรับเขาก็คือผู้ชายที่เพอร์เฟคมากๆ คนนึงเลยสำหรับเธอ

"เธอเป็นเพื่อนกับเมลมานานแล้วสินะ" ธามเอ่ยถามสายน้ำอย่างเป็นมิตร

"ตั้งแต่สมัยมัธยมปลายแล้วค่ะ"

"แล้วช่วงนี้มีใครมาตามตอแยยัยนั้นไหม? "

"ก็ไม่นิคะ เมลชอบบ่นว่ามีใครมาจีบเธอก็โดนพี่ไล่ไปหมด" สายน้ำเอ่ยก่อนจะหันไปมองธามซึ่งตอนนี้เธอพอจะเดาได้แล้วว่าธามทำไปเพราะอะไร

"งั้นหรอ ฉันแค่ช่วยยัยนั้นสแกนเฉยๆ " ธามเอ่ยอย่างยิ้มหน้าระรื่นเมื่อได้ยินคำตอบของสายน้ำ

"เอ่อ..พี่ธามค่ะ"สายน้ำเอ่ยเรียกธามอย่างลังเล

"หืม? "

"เรื่องฉันกับแอสตันพี่ธามช่วยอย่าบอกเมลได้ไหมคะ"

"ฉันไม่บอกอยู่เเล้วสบายใจได้" ธามยิ้มเอ่ยตอบสายน้ำก่อนที่จะเอามือหนายีหัวเธออย่างสงสารเเละเอ็นดู

“ขึ้นรถ!!” แอสตันที่เช็ครถและเครื่องยนต์เสร็จเดินมากระชากแขนร่างบางของสายน้ำที่นั่งคุยเล่นกับธามให้ไปที่รถก่อนจะยัดตัวเธอให้นั่งข้างคนขับอย่างแรงพร้อมกับรัดเข็มขัดให้

"โอ้ย เจ็บนะไอบ้า"

"ถ้าเธอไม่อยากตายก็นั่งดีๆ" แอสตันพูดกับเธอก่อนจะเคลื่อนรถไปยังจุดแข่งขันก่อนจะเริ่มเร่งเครื่องรถแข่งกับเรย์

ตอนนี้ผู้คนทั้งสนามที่เต็มไปด้วยคนหนุ่มสาวหน้าตาดีมากมายที่ถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่ายต่างส่งเสียงเชียร์ดังกระหึ่งและยังมีพริตตี้สาวสวยที่อยู่ในชุดบิกินี้ที่ตอนนี้ยืนถือธงเตรียมส่งสัญญานการเริ่มแข่งขันให้กับพวกเขา

“เตรียมมมมม”