ตอนที่ห้า ดื้อดึง

ตอนที่ห้า

ดื้อดึง

“หญิงสาวนางอื่น ท่านก็เพียงทำหน้าตาขึงขังเอ่ยปากขับไล่โดยไม่แยแส แล้วกับนางเหตุใดจึงไม่ทำเช่นนั้นเล่า” ซุนจิวฝูสงสัย

ใช่ว่าที่ผ่านมาจะไม่เคยมีหญิงสาวมาเกาะแกะแม่ทัพสุดหล่อผู้นี้ แต่เขามักอาศัยผู้อื่นขับไล่ จนจวนตัวจึงจะขับไล่ด้วยตนเองอย่างแล้งน้ำใจ

“นั่นด้วยนางไม่เหมือนหญิงอื่น นางไม่เกรงกลัวข้า แล้วยังไม่ใส่ใจคำปฏิเสธของข้า พวกเรารู้จักกันมาหลายปี เคยเที่ยวเล่นด้วยกันอยู่บ้าง ข้าจึงไม่อยากให้นางเสียใจ” เซี่ยจิ้นกว่างบอกเล่าออกมา

“ท่านชื่นชอบนางหรือไม่เล่า ข้าได้ยินเสียงหัวเราะดังออกมาอยู่หลายคราว ความจริงข้าไม่เคยได้ยินท่านแม่ทัพหัวเราะมานานแล้ว หากนางทำให้ท่านหัวเราะได้ย่อมนับว่าดี”

“ข้าคิดกับนางเพียงน้องสาว นางอายุน้อยกว่าข้าถึงสิบปี ความรู้สึกย่อมออกไปทางเอื้อเอ็นดูมากกว่า ตอนเด็กๆนางซุกซนมากแต่ก็ช่วยข้าเอาไว้หลายครา อีกทั้งบิดาของนางก็มีบุญคุณกับข้ามาก”

“ท่านคิดว่านางมาดูแลท่านด้วยเหตุใด คงมิใช่คิดว่าท่านเป็นพี่ชายแน่”

“สายตาของนางไม่ได้มองข้าเช่นพ