บทที่ 264

"นี่ก็ถือว่าเป็นการจงใจไม่ช่วยงั้นเหรอ?"

"หลินเฟยไม่อยู่ พวกเราก็ล้างพิษช่วยพวกเขาสองคนไม่ได้? คนชั่วเห็นใครก็ชั่วไปหมดจริงๆ ด้วย!"

พานเสี่ยวเหลียนบ่นพึมพำออกมา และปิดประตูคลินิก

โดยที่หูเหล่าซานและหลิวเยี่ยนหรูก็รู้สึกวิงเวียนและเท้าเบาไปหมดแล้วในตอนนี้

เขาไม่มีเวลาที่จะโต้เถียงกับพานเสี่ยวเหลียนอีกต่อไป และรีบเรียกแท็กซี่ไปโรงพยาบาลในเมืองด้วยความร้อนใจในทันที

"แม่งเอ๊ย ทำไมมันร้อนขนาดนี้นะ?"

"ดูเหมือนว่าสิ่งที่อยู่ในเป้าของเขาจะกำลังระเบิดออกมาแล้วอย่างไงอย่างงั้น!"

"เยี่ยนหรู รีบให้ฉันจัดการเธอเร็วเข้า!"

หลังจากวิ่งไปได้ระยะหนึ่ง หูเหล่าซานก็หายใจหอบแฮกๆ!

"แกมันตาเฒ่าเลอะเลือน ถูกพิษยังจะคิดเรื่องนี้อีก?!"

หลิวเยี่ยนหรูรู้สึกวิงเวียน และร่างกายก็ร้อนจนทรมานด้วยเช่นกัน

"ไอ้หยา น่าจะเป็นเพราะยาพิษนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะแข็งแกร่งแบบนี้ได้อย่างไร?"

"ให้ฉันจัดการเธอเร็วเข้าสิ!"

"ไม่แน่ว่าเมื่อทำเสร็จแล้ว เราอาจจะดีขึ้นนะ!"

หูเหล่าซานแค่คิดที่จะนอนกับหลิวเยี่ยนหรู และคุยโวว่าเขามีพลังมากแค่ไหน

โดยไม่คำนึงถึงการต่อต้านของหลิวเยี่ยนหรู เขาก็ควักน้องชายสามนิ้วขึ้นมา และจุ่มลงไปใ