LOGIN“ขอบคุณนะคะ ที่ยอมให้หนูติดรถมาด้วย แต่...” เธอยกมือขึ้นไหว้เขาทันที ที่รถจอด และเผยใบหน้าที่มีความกังวลขึ้นมา
“...” เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่กลับเป็นเลิกคิ้วมองเธอแทน
“หนูเข้าไม่ได้คะ” เธอเอ่ยตอบเขาไปตามตรง เพราะเธออายุยังไม่ถึง ที่จะสามารถเข้าไปในสถานบันเทิงแห่งนี้ได้
“เข้าไม่ได้! แต่เธอมาที่นี่ทำไม สรุปเธออายุเท่าไหร่” เขาจึงถามหาความจริงจากเธอ เพราะดูจากลักษณะท่าทาง เธอก็น่าจะเข้ามหา’ลัยแล้ว
“สิบแปดคะ” เธอตอบเขาออกไป แต่ไม่กล้าสู้หน้า เสมองออกไปข้างนอกแทน
“สิบแปด! แต่เธอให้ฉันพามาที่นี่” ธีรเมธตวาดเสียงดังขึ้นมาทันที เพราะตกใจที่รู้ว่าเธออายุไม่ถึงยี่สิบ นี่สายตาเขามองผิดขนาดนั้นเชียวเหรอ หรือว่าเธอจะโกหกเขา
“หนูมาตามดูคนคะ”
“ใคร แฟนหรือ” เขาเลิกคิ้วถามขึ้นมาทันที
“...” แต่เธอกลับไม่กล้าตอบเขาออกไป
“หึ คงจะใช่สินะ” เมื่อเห็นอาการสบประมาทของเธอ เขาก็เดาขึ้นมาทันที พร้อมกับเสียงแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอ
“ไม่ใช่แฟนหรอกคะ แต่หนูไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี” เธอรีบปฏิเสธทันควัน และไม่ได้อธิบายบอกเขา เพราะเธอคิดว่าคงไม่จำเป็น
เมื่อไม่รู้จะทำเช่นไรต่อ เธอได้แต่นั่งเงียบอยู่ภายในรถ จนธีรเมธลงจากรถไปแล้ว และกำลังจะปิดประตูรถ ก็เอ้ยขึ้นมา
“ตามฉันมา...” เสียงเรียบนิ่งเอ่ยบอก ก่อนที่จะปิดประตูรถ
“คุณจะพาหนูเข้าไปหรือคะ” เธอถามขึ้นมาทันที ที่ลงจากรถมายืนข้าง ๆ เขา
“...เรียกฉันว่าพี่ธีร์” เขาพยักหน้าเป็นคำตอบแทน แล้วเอ่ยบอกให้เธอเปลี่ยนคำเรียกเขา ด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง
เธอไม่พูดอะไรตอบ และรีบตามเขาเข้าไปทันที เขาพาเธอเข้าจากทางด้านหลังของผับ ขืนเจ้าไปด้านหน้า หญิงสาวที่มาด้วยคงเข้าไม่ได้แน่ และอีกอย่างเพราะเขารู้จักกับเจ้าของ ซึ่งเป็นลูกคค้าประจำระดับวีไอพีของไร่เขาด้วย
หญิงสาวเบิกตากว้างตื่นตากับสิ่งที่ได้เห็นสถานที่แบบนี้เป็นครั้งแรก เมื่อเข้ามายังด้านในเป็นครั้งแรกในชีวิต
“ทางนี้” เขาบอกพร้อมกับคว้ามือของเธอ ให้เดินขึ้นไปทางด้านบนยังห้องวีไอพีที่จองเอาไว้ทันที
“คุณธีรเมธสวัสดีครับ” หนุ่มเจ้าของสถานบันเทิงแห่งนี้ ทักทายขึ้นมาทันที ที่เห็นเขาเข้ามาในห้องที่จัดเตรียมไว้ให้เขา
สุทธิรักษ์ หนุ่มโสดเจ้าของกิจการแห่งนี้ วัย 35 ปี ซึ่งเป็นเจ้าของสถานบันเทิงแห่งนี้และธุรกิจอื่น ๆ อีกมากมาย แถมยังเป็นคู่ค้าทางธุรกิจกับธีรเมธอีกด้วย
“ครับ” เขาตอบรับเพียงสั้น ๆ ก่อนที่จะดันเธอเข้าไปนั่งด้านในทันที เมื่อเห็นสายตาของสุทธิรักษ์มองเธอตาแทบไม่กระพริบ
“คืนนี้ พาสาวน้อยที่ไหนมาด้วยครับเนี่ย ไม่เคยเห็นหน้าเห็นตาเลย ปกติจะเห็นคุณมากับเพื่อน ๆ กัน” สุทธิรักษ์เอ่ยแซวออกมา พร้อมกับมองสำรวจหญิงสาวอย่างพิจารณา
“เก็บได้ข้างทางครับ เลยพกติดมาด้วย” เขาไหวไหล่เอ่ยตอบแบบท่าทีเล่นที ไม่รู้สึกอะไร
“น้องอายุถึงยี่สิบแน่นะครับคุณธีรเมธ” สุทธิรักษ์หันมาถามเอาคำตอบจากธีรเมธทันที เมื่อได้สำรวจดูหญิงสาวอย่างชัด เธออาจจะเป็นคนหุ่นเจ้าเนื้อ แต่ใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางแต่งเติม ดูด้วยตาเปล่าเขาก็มองออกว่าไม่ถึงยี่สิบอย่างแน่ เพราะเขาเจอมาเยอะ
“ไม่ถึงครับ” ธีรเมธจึงต้องยอมบอก เพราะถึงอย่างไรคนอย่างสุทธิรักษ์ที่คลุกคลีอยู่แต่กับสาว ๆ ย่อมมองออกอยู่แล้ว
“อ้าว...แล้วแบบนี้ ผมจะไม่ซวยหรือครับคุณธีรเมธ หากตำรวจเข้าตรวจ” สุทธิรักษ์มีความวิตกขึ้นมาทันที
“ผมไม่ได้อยู่นานหรอกครับ หากมีอะไรเกิดขึ้นผมรับผิดชอบเอง พอดีมันจำเป็นจริง ๆ ครับ” ธีรเมธบอกออกไปเพื่อให้สุทธิรักษ์สบายใจ
ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง เมื่อสุทธิรักษ์ออกไปแล้ว เหลือเพียงแค่ทั้งคู่ ที่ต่างคนไม่ยอมพูดจาอะไรกันเลยแม้แต่น้อย
“คนโต๊ะนั่นมีอะไรดี ถึงจ้องขนาดนั้น” ธีรเมธจึงเป็นฝ่ายถามขึ้นมาบ้าง เมื่อสังเกตุเห็นหญิงสาวเอาแต่จ้องมองไปยังโต๊ะของหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังคลอเคลียกันอยู่
“คนรู้จักคะ” เธอเอ่ยตอบเขา แต่กลับไม่ได้หันมามองหน้าเขาเลย
“แฟนเหรอ”
“พี่ชายคะ”
“พี่! พี่มีแฟนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ ถึงขั้นต้องตามมาดูแบบนี้” เขาถามเธอออกไป เพราะแค่สถานะพี่ ทำไมเธอถึงต้องตามมาดูแบบนี้
“หนูแค่อยากรู้เฉย ๆ ว่าพี่ชายติดสาวคนไหน ถึงขั้นไม่สนใจน้องในไส้แบบหนู จะลงไปถามความจริงคะ” เธอเอ่ยตอบเขาออกไปตามตรง พร้อมกับคว้าเอาแก้วเครื่องดื่มของธีรเมธขึ้นไปกระดกทันที เพื่อรวบรวมความกล้า ก่อนที่จะรีบเดินออกจากห้องไปทันที
“ดะ เดี๋ยวชะเอม”
กว่าเขาจะลุกขึ้นยืนเรียกเธอเอาไว้ ก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะสาวน้อยวิ่งออกจากห้อง มุ่งหน้าไปยังโต๊ะเป้าหมายด้านล่างที่มีสองร่างชายหญิงกำลังนัวเนียกันอยู่
“ตัวแสบ เธอกำลังจะทำให้ฉันซวยน่ะ” เขาพูดเพียงแค่นั้น ก็รีบตามเธอออกไปทันที เพราะกลัวจะเกิดเรื่องเข้า และเขาก็พลอยจะเดือดร้อนเอา ซึ่งเขาก็เป็นท พาเธอเข้ามาด้วย
“นี่เธอ ยัยอมีนา!!!” เอมิกาอ้าปากค้างทันที เมื่อจับไหล่ของหญิงสาวที่พี่ชายกำลังคลอเคลียอยู่หันมาเผชิญหน้ากัน
อมีนา หญิงสาววัย 32 ปี ซึ่งเป็นลูกสาวของหญิงที่มาทำให้ครอบครัวเธอพัง และแม่เธอต้องตรอมใจตาย เพราะว่าแม่ของเธอนั้นเอง
“ชะเอม” เป็นเสียงพี่ชายของเธอ
เอกราช ชายหนุ่มวัย 30 ปี ซึ่งเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของเธอนั่นเอง ทั้งคู่อายุห่างกันตั้ง สิบสองปี เดิมทีพ่อและแม่ของเธอตั้งใจมีลูกแค่คนเดียว เพราะแม่ของเธอร่างกายไม่แข็งแรง แต่เธอดันหลงเกิดมาในช่วงที่แม่อายุเยอะแล้ว
มารดาของเธอเสียชีวิตไปเมื่อสองปีที่แล้ว ที่เธอพึ่งเข้าเรียนในระดับชั้นมัธยมปลาย และบิดาก็มีครอบครัวใหม่ทันที แล้วจึงส่งเธอเข้าเรียนที่โรงเรียนประจำ แถมพาครอบครัวใหม่เข้าไปอยู่ในบ้านแทน
“พี่เอก นี่มันอะไรกัน” เธอคาดคั้นถามเอาความจริงจากพี่ชายทันที
“เธอเข้ามาได้ยังไงชะเอม” แทนที่เอกราชจะตอบคำถามเธอ แต่กลับถามเธอกลับแทน
“เข้ามายังไงมันไม่สำคัญหรอกคะ ผู้หญิงมีตั้งเยอะแยะ ทำไมพี่เอกต้องไปคว้าเอานังลูกเมียน้อยมาทำเมียด้วย” เธอไม่ได้ตอบคำถามของเอกราชพี่ชายเธอ แต่เธอกลับต่อว่าหญิงสาวที่อยู่กับพี่ชายเธอทันทีอย่างเหลืออด
“ชะเอม กลับเถอะคนมองใหญ่แล้ว” เป็นเสียงของธีรเมธที่เดินมาถึง แล้วรีบห้ามเธอเอาไว้
“ปล่อย พี่ธีร์ไม่ต้องมายุ่ง นี่มันเรื่องครอบครัวฉัน” เธอสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมจากคนตัวสูงที่เดินมาตาม
“จะไม่ให้ยุ่งได้ยังไง ก็ฉันเป็นคนพาเธอมานะ” เสียงเข้มเอ่ยบอก พร้อมกับสายตาขู่เธอออกไปด้วย
“หึ ขนาดอยู่โรงเรียนประจำเธอยังมีเวลาออกมาเที่ยวเตร่ได้เลยยัยเอม กลับไปซะ อย่ามายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ และอีกอย่างนะ ถ้าจะมีผัวก็ขอให้เรียนจบก่อน” เอกราชบอกเธอออกไปอย่างใจเย็น
“นี่พี่กล้าไล่เอมเหรอพี่เอก” แต่คนที่ฟังเริ่มที่จะควบคุมตัวเองไม่อยู่ เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ และหญิงสาวข้างกายพี่ชายที่ทำให้เธอโมโหจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่
อมีนาเมื่อรู้ว่าคนที่ตามเอมิกามานั้นคือใคร กลับต้องแปลกใจทันที ที่ทั้งคู่มาด้วยกัน เพราะเธอรู้จักหนุ่มเจ้าของไร่เป็นอย่างดี เมื่อครั้งยังเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน เธอลอบมองเขาเพียงเล็กน้อยเพื่อเก็บอาการเอาไว้ ไม่ให้เอกราชผิดสังเกตุ
“ไม่ไล่เธอ จะไล่ใครละ ไอ้เด็กใจแตก” อมีนามองมาที่เธอ ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นมาด้วยวาจาที่ดูถูกดูแคลน เหยียดเธอ
“หึ...รู้จักอีเด็กใจแตกหน่อยดีไหม” เธอยกม้วนแขนเสื้อของตัวเองขึ้นมา พร้อมจะจัดการหญิงสาวปากดีตรงหน้า
“ชะเอม!” ธีรเมธอุ้มเธอออกไปจากสถานการณ์ตรงนี้ทันที เพราะผู้คนเริ่มมอง และเธอก็เริ่มที่จะควบคุมตัวเองไม่ได้ ร้องโหวกเหวกวยวายออกมาเสียงดังแทบไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ลืมแม้กระทั้งตัวเองที่อายุไม่ถึง แต่กลับเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ได้
ธีรเมธเกรงว่าสุทธิรักษ์จะเดือดร้อนเอา หากเรื่องราวใหญ่ไปมากกว่านี้ จึงรีบพาเธอที่อารมณ์กำลังโกรธออกมาจากตรงนั้นก่อน
ตอนพิเศษ(จบ)คุณธีร์รีสอร์ต🏕สามหนุ่มนัดเลี้ยงสังสรรค์ฉลองในวันเรียนจบของภรรยาทั้งสอง ที่สามารถจบได้ภายในสองปีครึ่งตามที่เจ้าของไร่คาดการณ์เอาไว้ไม่มีผิด และตอนนี้ทายาทเจ้าของไร่ส้มของเธียรวัฒน์ก็ได้ลืมตามาดูโลกมาได้ หกเดือนแล้วและวันนี้ทุกคนมาฉลองกันที่ คุณธีร์ รีสอร์ต ซึ่งเป็นของขวัญชิ้นมหาศาลจากผู้เป็นปู่มอบให้แก่หลานชายสุดที่รัก ที่กลายเป็นที่รักของทุกคนไปแล้วในตอนนี้คุณธีร์เด็กชายวัยสามขวบเศษตอนนี้เริ่มพูดเก่ง เข้ากับคนได้ง่าย เพราะความน่ารักช่างพูด ทำให้ทุกคนเอ็นดูกัน“ไม่คิดจะมีอีกคนเหรอไอ้ธีร์” อคิราห์ถามขึ้นมา กลางวงสนทนา ที่ทุกคนนั่งปูเสื่อรวมตัวกันอยู่ที่สวนหน้าบ้านพักของรีสอร์ต ซึ่งจัดไว้สำหรับเด็ก ๆ เล่นกันตั้งแต่ธีรเมธกับเอมิกาแต่งงานกัน ทั้งคู่ก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่แทน เพราะธีรเมธทำบ้านน็อกดาวไว้พัก สำหรับครอบครัว สวนที่ไร่ชา ให้เป็นหน้าที่ของนิกรเป็นผู้ดูแลแทน เขาจะเข้าไปดูบ้างเป็นครั้งคราว เพราะตอนนี้เขาได้ขยายพื้นที่ต่อเติมบ้านให้รอบิดาและมารดาที่พึ่งจะย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ที่นี่“ก็อยากมีนะ แค่คุณเมียไม่อนุมัติทำไงได้วะ คงได้แต่รอวันที่เอมไปเอาเข็มยาคุมออก แล้วพว
รวมพลหนุ่มบ้านไร่สองปีผ่านไปเอมิกาได้กลับเข้าไปในรั้วของมหาวิทยาลัยดั่งใจหมายตามความต้องการของธีรเมธผู้เป็นสามี หลังจากที่คลอดลูกสาวได้สามเดือน และลูกคนเล็กตอนนี้อายุได้หนึ่งขวบแล้ว ธีรเมธเป็นคนเลี้ยงด้วยตัวเอง โดยที่เคยบอกกับเธอเอาตั้งแต่แรก และเขาก็ทำได้ดี ทั้งเลี้ยงลูก ทำงานของตัวเอง และยังเป็นสารถีขับรถรับส่งเธออีกด้วยนาน ๆ บิดาและมารดาจะบินมาช่วยดูแล เพราะตอนนี้พวกท่านกำลังจัดการธุรกิจ โดนหุ้นและกรรมสิทธิ์ให้ลูกสาวที่อยู่ที่นั่นดูแล และปีหน้าพวกท่านก็จะย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ที่นี่กันแล้วจันทร์เจ้าขา หรือ เจ้าขา ลูกสาวที่เขาตั้งใจปั้นมาเองกำมือ ตอนนี้กำลังซนตามวัยของเด็กวัยหนึ่งขวบเศษ จนตอนนี้เขาต้องดูแลอย่างใกล้ชิด เพราะอยู่ในช่วงวัยที่กำลังเดิน และทางอคิราห์ก็ได้ให้ภรรยากลับไปเรียนด้วยเช่นกัน กับเอมิกา โดยที่ทั้งคู่เรียนที่เดียวดัน และสาขาเดียวกันเลยส่วนเธียรวัฒน์และศิริพัชชานั้น จะคอยแวะไปช่วยเลี้ยงลูกของเพื่อนทั้งสอง เพราะทั้งคู่ที่ยังไม่มีบุตรกันเลย แต่ตอนนี้หญิงสาวยอมตามใจสามี ด้วยการใช้วิธีของแพทย์แทนวิธี จนตอนนี้นั้นหญิงสาวตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว“เอมเอม ไปหาเอมเอม”
แพ้รัก เจ้าของไร่ธาราที่เดินทางมาอย่างกระทันหัน เพราะทราบว่าเกิดเรื่องกับลูกสะใภ้ และก็ตั้งใจจะมอบของขวัญชิ้นพิเศษนี้รับขวัญหลานด้วย เพราะทุกอย่างตอนนี้เสร็จเป็นที่เรียบร้อย พร้อมเปิดให้บริการอย่างสมบูรณ์แล้ว“อะไรหรือครับพ่อ” ธีรเมธเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย เมื่อบิดายื่นซองสีน้ำตาลมาให้เขา“เปิดดูเองสิ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกลูกชายธีรเมธจึงรับสิ่งนั้นจากบิดามา แล้วยื่นให้เอมิกานั้นเป็นคนเปิดดูแทน เพราะแขนตัวเองยังใช้งานได้ไม่ค่อยถนัดนัก“คุณธีร์รีสอร์ต นี่มัน...” ธีรเมธและเอมิกาเบิกตาโตขึ้นมาทันที ที่เห็นรายละเอียดภายในซองสีน้ำตานนี้ พร้อมกับโฉนดที่แนบมาข้างหลังด้วย เพราะชื่อนี้คือชื่อของลูกชาย และที่ดินผืนนี้คือที่ติดกับไร่ของธรีเมธนั้นเองแถมเอกสารอีกฉบับบที่แนบมาก็เป็นกรรมสิทธิ์ ที่เป็นชื่อของธีรเมธและเอมิกา เพราะธาราทำการโอนให้เป็นชื่อของทั้งคู่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว“พ่อมอบให้ลูกทั้งสองนะ ถือเป็นของขวัญชีวิตคู่และรับขวัญหลานจากพ่อ” ธาราบอกออกไปตามตรงอย่างจริงจัง ด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อหันไปมองหน้าหลานชาย ที่ผู้เป็นลุงอุ้มเล่นอยู่ตอนนี้“มันไม่มากไปหรือครับพ่อ...” ธีรเม
ปรับความเข้าใจกันตกเย็น 🌤️ไร่ธีรเมธ🌿ธีรเมธจูงมือเอมิกาเดินเข้าไปหาทางพ่อของหญิงสาวที่นั่งอยู่ในห้องโถงของบ้านใหญ่ พร้อมกับถือพวงมาลัยมาด้วย แล้วนั่งลงกับพื้นตรงหน้าของพ่อหญิงสาวทันที ต่อหหน้าทุกคนที่อยู่ในที่นี่ด้วย“ขอโทษคุณพ่อด้วยนะครับ ที่ล่วงเกินเอมลงไป แถมยังปล่อยให้เวลาล่วงเลยมาจนถึงทุกวันนี้” ธีรเมธเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มลงกราบแทบเท้าบิดาของเอมิกา ถึงแม้จะไม่ค่อยถนัดเพราะแขนอีกข้างที่ดามเฝือก แต่ก็ทำด้วยความเต็มใจ แล้วยื่นพวงมาลัยให้แก่พ่อของหญิงสาวทันที“เอมก็ขอโทษพ่อด้วยนะคะ ที่เกเร ทำตัวไม่ดี เหลวไหลแบบนี้” เอมิกาเอ่ยขอโทษขึ้นมาด้วยคนอย่างรู้สึกผิดต่อบิดาของเธอเช่นกัน“พ่อไม่เคยถือโทษโกรธลูกเลยชะเอม พ่อเองก็ผิดที่ไม่เคยสนใจลูก...” เสียงทุ้มของผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น พร้อมกับลูบศีรษะทุยของเธออย่างเอ็นดูรักใคร่อัษฎา คณารักษ์ ชายวัยทองอายุห้าสิบปีปลาย ๆ ซึ่งเป็นบิดาของเอมิกานั่นเอง แต่ตอนนี้มีภรรยาใหม่ไปแล้ว ตั้งแต่ที่มารดาของเธอเสียใหม่ ๆ เพราะต้องการประชดลูกสาว“ฮึกกก” เอมิกาน้ำตาไหลออกมาอาบสองแก้มทันที ด้วยความตื้นตัน ที่ผู้เป็นพ่อไม่ถือโทษโกรธอะไรเธอเลย ทั้ง ๆ ที่เธอเป็นฝ่ายทำ
ปกป้องคนที่รัก“ปล่อยฉันน่ะ พี่ธีร์ช่วยเอมด้วย...” เอมิกาคร่ำครวญขึ้นมาทันที เมื่อรู้แล้วว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตราย“ร้องไปเถอะ ร้องได้ธีร์ก็มาช่วยแกไม่ได้หรอก ถึงธีร์จะมาทันแกก็มีผัวหลายคนไปแล้วธีร์ ดูสิว่าธีร์จะยังรักแกอยู่อีกไหม” อลิษาย่างก้าวเข้าไปหาเธอทันที และพูดขึ้นมาอย่างเย้ยหยัน“พวกเลว...”ผลัก!!!“โอ้ยยย”อลิษาร้องเสียงหลงออกมาทันที พร้อมกับร่างที่กระเด็นล้มไปกองกับพื้น เมื่อถูกฝาเท้าของใครบางคนถีบเข้ามาอย่างจังกลางหลังของเธอ“เอก!” อมีนาเบิกกว้างขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าคนที่ถีบเข้ากลางหลังของอลิษานั้นเป็นใคร และเอก็รู้จักดีเสียด้วย แต่แปลกใจ เขามาที่นี่ได้อย่างไร“พี่เอก! พี่ธีร์!” เอมิการ้องเรียกคนร่างสูงทันที เมื่อรู้ว่าเขาคือพี่ชายและสามีของเธอ แต่แค่แปลกใจว่าทำไมทั้งสองถึงมาด้วยกันได้ธีรเมธและเอกราชเข้าจู่โจม พร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ และสรวิทย์ที่มาสมทบตามหลังจับชายร่างสูงสามคนไว้ทันที ก่อนที่จะเข้าไปจับตัวทั้งสองสาว แต่อลิษากลับกันปืนมาทางเอมิกาก่อน“พี่ธีร์”ธีรเมธรีบเข้าไปช่วยแก้มัดให้เอมิกา โดยที่เอกราชคอยยืนคุมกันเอาไว้ แล้วหันกระบอกปืนมาทางอลิษาและอมีนาอยู่“
เพื่อน้องสาวเพียงคนเดียวเอกราชที่เดินกลับมาที่รถ เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้ว แต่ต้องพบกับความวางเปล่าบนรถ ไร้น้องสาวของเขาที่นั่งอยู่เบาะหลัง มีเพียงโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูตกอยู่ และก็ไร้วี่แววว่าหญิงคนรักของตัวเองที่ไปเข้าห้องน้ำจะกลับมาเมื่อเห็นว่านานมากแล้ว สองสาวก็ยังไม่กลับมากัน เอกราชจึงโทรศัพท์หาหญิงคนรักทันที แต่ก็ต้องแปลกใจ เพราะหญิงสาวบอกว่ากลับมาก่อนแล้ว เพราะรู้สึกไม่ค่อยสบายและบังเอิญเจอเพื่อนเข้าพอดีจึงขอติดรถมาด้วยเอกราชไม่รู้จะทำเช่นไรต่อดี เพราะโทรศัพท์มือถือของน้องสาวก็อยู่ที่ตน และไม่รู้จะทำเช่นไรดี จังหวะนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเอมิกาก็ดังขึ้นมาเสียก่อน[อยู่ไหนครับ ไปไหนทำไมไม่โทรฯบอกพี่ก่อน พี่เป็นห่วงเอมน่ะ]“สวัสดีครับคุณธีรเมธ”[คุณเป็นใคร แล้วมารับโทรศัพท์เมียผมได้ยังไง แล้วชะเอมอยู่ที่ไหน]“ผมเอกราช พี่ชายเอมเองครับ”[พี่ชาย! แล้วเอมละ]“ผมก็ไม่ทราบครับ ผมพาเอมมาหาพ่อที่บ้าน แต่ก่อนถึงบ้าน ผมแวะปั๊มเลยเข้าไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ ออกมาก็ไม่เห็นเอมแล้ว มีแต่โทรศัพท์เครื่องนี้ตกอยู่แล้วคุณก็โทรฯเข้ามาพอดี”[ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน ผมจะไปหาเดี๋ยวนี้]“ปั๊ม XXX







