3 - พยายามหักห้าม

พยายามหักห้าม

“โอ้ยยย” เขาโยนเธอเข้าไปในรถทันทีเมื่อมาถึงรถของเขา

“ห้ามลงมาน่ะ!” เสียงเข้มขู่เธอเอาไว้ทันที

เขาขับรถออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะตั้งใจจะมาหาความสุขแท้ ๆ แต่กลับต้องเจอความทุกข์แทน เพราะแม่สาวน้อยคนนี้ เขาไม่น่าให้เธอขึ้นรถมาด้วยเลย

“บ้านอยู่ที่ไหนจะได้ไปส่ง” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มขึ้นมา

“ไม่มีบ้านคะ” เธอเอ่ยตอบ พร้อมกับยังขบกรามแน่นด้วยความที่ยังโกรธกับสถานการณ์ก่อนหน้า

“คนบ้าอะไรจะไม่มีบ้าน” เขาตะคอกใส่เธอทันที เพราะคิดว่าเธอแกล้งตอบ

“ก็มันไม่ใช่บ้านของตัวเอง แล้วคนที่บ้านก็ไม่มีใครต้องการด้วย ไม่มีเหตุผลที่จะกลับต้องกลับ” เธอบอกเขาไปตามตรง

แต่ที่จริงแล้ว บ้านที่พ่อและพี่ชายพาคนรักใหม่เข้าไปอยู่นั้น เป็นสิทธิ์ของเธอโดยชอบธรรม หากว่าเธออายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์...

“แล้วพ่อแม่เธอละ”

“แม่เสียไปแล้ว” เธอเอ่ยตอบด้วยใบหน้าที่เศร้าขึ้นมาทันที

“ฉันขอโทษที่ถาม”

“ส่วนพ่อ ก็เหมือนกับไอ้พี่เฮงซวยนั่นแหละ”

เขาจึงหยุดรถระหว่างทาง เพราะไม่รู้ว่าจะไปส่งเธอที่ไหน พอถามเอาความดี ๆ เธอก็ตอบแบบกวน ๆ เขาอีก

“ทำไมกัน...ทำไมพวกผู้ชายถึงชอบเห็นแก่ตัว มองแต่ของสวย ๆ ชอบของสวยไม่ว่า แต่ทำไมไม่เลือกให้มันดีกว่านี้หน่อย ทำไมถึงต้องไปยุ่งกับพวกผู้หญิงแบบนั้นด้วย ฮึกกก...” เธอระบายความอัดอั้นออกมาทันที เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ของและพี่ชายของเธอเมื่อสักครู่

“มันก็ไม่เสมอไปหรอก” เขาเอ่ยขึ้นมา พร้อมกับมองหน้าเธอ เพราะเขาคนหนึ่งที่เคยมองของสวย ๆ แต่เขากลับไม่เคยเหลียวและเลย

“หึ ใครจะไม่ชอบของสวยละ แม้แต่พี่เอง” เธอแค่นยิ้ม พร้อมกับยอกย้อนเขากลับทันที

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันอีก”

“หนูเห็นน่ะ ว่าพี่ก็มองเธอเหมือนกัน”

“จะให้ไปส่งที่ไหน” ธีรเมธรีบเปลี่ยนเรื่องทันที เมื่อเธอเริ่มสาวความกับเขา

“…” เธอไม่ตอบ แต่กลับเป็นส่ายหน้าแทน เพราะเวลานี้ก็ดึกมากแล้ว เธอคงจะกลับเข้าหอไปไม่ได้แล้ว

เธอเอาแต่ก้มหน้านิ่ง เพราะรู้สึกมึนศีรษะขึ้นมา แบะไม่รู้ด้วยว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิตบัดซบของตัวเองในตอนนี้

ใบหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เริ่มทำงาน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นมาบนใบหน้าเธอ แล้วส่งยิ้มหวานมองคนขับทันที มือกดปลดสายเบลล์ แล้วย้ายตัวเองขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของคนที่นั่งทำหน้านิ่ง

“ธะ เธอจะทำอะไรชะเอม” เสียงตะกุกตะกักถามขึ้นมาทันที เมื่อเธอปืนขึ้นมานั่งบนตักเขา

“แค่อยากรู้ว่าพวกผู้ชาย เขาชอบผู้หญิงจากส่วนไหนกัน” เสียงกระเส่าเอ่ยขึ้น พร้อมกับจ้องหน้าเขาอย่างมีเลศนัย

“เธอเมาแล้วน่ะ ชะเอม” เขาเอ่ยเตือนสติเธอ เมื่อมือของเธอที่เริ่มอยู่ไม่สุข เอาแต่ลูบหน้าของเขาอยู่

“เอมไม่สวยหรือคะ พี่ถึงปฏิเสธเอมพี่ธีร์” เธอเอ่ยถามกด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า พร้อมกับเปลี่ยนสรรพนามเรียกแทนตัวเอง

“มะ ไม่ใช่แบบนั้น ลงไปนั่งที่เดิม ฉันจะขับรถ”

“ก็ขับไปสิ เอมแค่ง่วง ตัวพี่หอมจังพี่ธีร์” เธอหากได้สนใจคำที่เขาบอกไม่ แต่กลับซบหน้าลงที่อกแกร่งของเขา พร้อมกับเอ่ยกล่อมชมเขาเบา ๆ เพียงแค่นั้นก็ผล็อยหลับไปทันที

“เอม ชะเอม! เห้อ...หมดฤทธิ์สักทีนะ แล้วจะให้ฉันไปส่งเธอที่ไหนยัยตัวแสบ!!!” เมื่อรับรู้ถึงความนิ่งเงียบของหญิงสาวบนตัก พร้อมกับลมหายใจที่สม่ำเสมอ ก็มั่นใจในทันที ว่าเธอหลับไปแล้ว

เมื่อไม่รู้ว่าจะพาเธอไปส่งที่ไหน ธีรเมธจึงตัดสินใจขับรถกลับไร่ โดยมีหญิงสาวหลับอยู่บนตักแกร่งซบอกเขาอยู่อย่างนั้น และใช้เวลาไม่นานก็ขับมาถึงที่ไร่กลางดึก

ไร่ธีรเมธ🌿

เขาอุ้มร่างเจ้าเนื้อที่หลับแบบไม่รู้สึกตัว ขึ้นมาและพาเข้าไปภายในห้องนอนของเขาทันที เพราะห้องอื่นที่ว่างยังไม่ได้ทำความสะอาด

เขาวางเธอลงบนเตียงกว้างของเขาอย่างเบามือ เพราะกลัวว่าเธอจะตื่น แล้วหาเรื่องใส่ตัวอีก และกำลังจะหมุนตัวออกไปเพื่อให้เธอได้พักผ่อน

แต่จังหวะนั้น

เธอดึงเขาไว้เสียก่อน ทำให้คนตัวสูงที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ล้มลงมาคร่อมทับเธอทันที แต่เขาก็ใช้แขนค้ำยันไว้ไม่ได้ทิ้งน้ำหนักลงมาหมด ใจแกร่งกระตุกอีกครั้งเมื่อสายตามองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ยังคงปิดตาอยู่ อย่างชัด ๆ อีกที

สายตาคมจ้องมองสำรวจอย่างละเอียด มือหนาเผลอเลื่อนขึ้นมาปัดปอยผมที่ตกลงมาปกหน้าออกให้เธออย่างอ่อนโยน และเตรียมตัวจะลุกขึ้น ก็ถูกเธอรั้งเอาไว้อีกครั้ง

“อย่าพึ่งไป อย่าทิ้งเอมไปไหนนะ เอมไม่เหลือใครแล้ว” เสียงละเมอพ่นออกมาจากปากของเอมิกา

“ชะเอม ปล่อยฉันก่อน” เขาพยายามเรียกเตือนสติ เพื่อให้เธอรู้สึกตัว เพราะตอนนี้เธอยกแขนขึ้นมาคล้องคอเขาไว้อยู่

“หล่อจัง...” เสียงหวานเอ่ยชม เมื่อลืมตาขึ้นมา แล้วเห็นหน้าเขาอย่างชัด ๆ

“มีสติหน่อยสิ ยัยตัวสะ...” เขาเอ่ยบอก แต่ไม่ทันทีจะจบประโยคดี

“จุ๊บบบบ” เธอดึงเขาลงมาประกบปากเข้าเสียก่อน ไม่ทนให้เขาได้เอ่ยจบประโยคเลย เพราะคงไม่พ้นคำตำหนิเธออยู่ดี

“ทำอะไรของเธอ” เขาแสร้งถามเธอออกไป เมื่อปากหยักเป็นอิสระ

“จูบยังไงละคะ” เธอเอ่ยตอบ พร้อมกับส่งยิ้มให้เขากลับอน่างท้าทาย

“หึ แบบนี้เขาไม่เรียกจูบหรอก” เสียงแค่นหัวเราะเยาะเธอออกมา พร้อมด้วยใบหน้าที่มองเธออย่างเอ็นดู

“แล้วต้องเป็นแบบไหน ถึงจะเรียกว่าจูบคะ” เธอถามกลับไปอย่างดูเชิง และอาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในร่างกายด้วยที่ทำให้เธอกล้าทำอะไรที่บ้าบิ่นแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่เป็นจูบแรก และครั้งแรกที่เธอใกล้ชิดกับเพศตรงข้ามมากขนาดนี้

“จูบมันต้องแบบนี้ จ๊วบบบ...” เขาส่งยิ้มให้เธอ ก่อนที่จะเอ่ยขึ้น แล้วก้มลงมาฉกชิมปากอิ่มของเธอทันที โดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

เมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมเผยอปากให้เขาได้เข้าไปสำรวจ ปากหยักจึงขบที่ริมฝีปากล่างของปากอิ่ม จนเธอเจ็บและเผยอปากรับจูบของเขา

“อ๊ะ...”

จากตอนแรกตั้งใจแค่จะสอนบทจูบให้กับเธอ แต่เมื่อลิ้นหนาได้เข้าไปสัมผัส สำรวจโพรงปากนุ่ม กลับติดใจในรสชาติหวานที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ หลงเหลืออยู่ ทำให้เขาไม่สามารถที่จะหักห้ามใจ และถอนจูบออกจากปากอิ่มได้