All Chapters of แพ้รัก ธีรเมธ: Chapter 1 - Chapter 10

คืนเกิดเหตุ“ขอบคุณนะคะ ที่ยอมให้หนูติดรถมาด้วย แต่...” เธอยกมือขึ้นไหว้เขาทันที ที่รถจอด และเผยใบหน้าที่มีความกังวลขึ้นมา“...” เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่กลับเป็นเลิกคิ้วมองเธอแทน“หนูเข้าไม่ได้คะ” เธอเอ่ยตอบเขาไปตามตรง เพราะเธออายุยังไม่ถึง ที่จะสามารถเข้าไปในสถานบันเทิงแห่งนี้ได้“เข้าไม่ได้! แต่เธอมาที่นี่ทำไม สรุปเธออายุเท่าไหร่” เขาจึงถามหาความจริงจากเธอ เพราะดูจากลักษณะท่าทาง เธอก็น่าจะเข้ามหา’ลัยแล้ว“สิบแปดคะ” เธอตอบเขาออกไป แต่ไม่กล้าสู้หน้า เสมองออกไปข้างนอกแทน“สิบแปด! แต่เธอให้ฉันพามาที่นี่” ธีรเมธตวาดเสียงดังขึ้นมาทันที เพราะตกใจที่รู้ว่าเธออายุไม่ถึงยี่สิบ นี่สายตาเขามองผิดขนาดนั้นเชียวเหรอ หรือว่าเธอจะโกหกเขา“หนูมาตามดูคนคะ”“ใคร แฟนหรือ” เขาเลิกคิ้วถามขึ้นมาทันที“...” แต่เธอกลับไม่กล้าตอบเขาออกไป“หึ คงจะใช่สินะ” เมื่อเห็นอาการสบประมาทของเธอ เขาก็เดาขึ้นมาทันที พร้อมกับเสียงแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอ“ไม่ใช่แฟนหรอกคะ แต่หนูไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี” เธอรีบปฏิเสธทันควัน และไม่ได้อธิบายบอกเขา เพราะเธอคิดว่าคงไม่จำเป็นเมื่อไม่รู้จะทำเช่นไรต่อ เธอได้แต่นั่งเงียบอยู่ภายในรถ จนธีร

คืน One Night NC+“พี่ธีร์” เสียงกระเส่าเอ่ยเรียกคนร่างสูงตรงหน้า ที่คร่อมเธออยู่ในตอนนี้ พร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอนขอความเห็นใจอย่างน่าสงสาร“ไม่ต้องพูด หรือมาห้ามอะไรทั้งนั้น ฉันจะสนองความต้องการให้เธอเอง เพราะฉะนั้นมาห้ามเอาตอนนี้ก็คงจะไม่ทันแล้ว”เขาพูดเพียงแค่นั้น ก็ก้มลงประกบปากของเธออีกครั้ง เพราะกลัวว่าคนใต้ร่างจะเอ่ยห้ามเขา ตอนที่อารมณ์ของเขาเตลิดไปไกลแล้ว ทั้งที่เธอเป็นคนเริ่มก่อน แต่เขาก็กลัวเธอจะเปลี่ยนใจกระทันหัน เพราะอาการสั่นไม่ประสีประสาของเธอนั่นเองมือหนาเลื่อนขึ้นมาสัมผัสขยำที่หน้าอกหน้าใจของเธอ ซึ่งมีขนาดใหญ่เกินตัว เพราะเธอเป็นคนเจ้าเนื้อ ถือว่าเป็นหุ่นที่ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบหมายตามองกันเลยทีเดียว หนึ่งในนั้นก็มีเขาที่ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าหุ่นของเธอน่าขย้ำขนาดไหน ถึงจะเป็นแค่สัมผัสที่ผ่านเนื้อผ้า แต่ก็รับรู้ได้เลยว่ามีขนาดใหญ่เกินตัว แถมเป็นของแม่ให้มาจริง ๆ แต่กำเนิดเธอไม่น่าเป็นฝ่ายเริ่มหรือท้าทายคนมากประสบการณ์แบบเขาเลย และตอนนี้ก็เป็นเธอเสียเองที่เริ่มจะควบคุมตัวเองไม่ได้ อารมณ์ร้อนรุ่มเริ่มก่อตัวเป็นความรู้สึกวาบหวาม เมื่อถูกเขาสัมผัส“นมใหญ่จัง...นี่เธออายุสิบแปด

หายไป...สองวันต่อมา ที่ไร่ธีรเมธ🌿“วันนี้คุณธีร์มีนัดหรือครับ” นิกรถามขึ้นทันที เมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มเจ้าของไร่เดินออกมาจากบ้าน มุ่งหน้าไปที่โรงจอดรถ“มีธุระด่วนนิดหน่อย” เสียงเรียบนิ่งกลับเพียงแค่สั้น ๆ“ธุระอะไรครับ ทำไมผมไม่เห็นรู้เลย” นิกรถามขึ้นมาทันที เพราะเขาจะรู้ทุกเรื่องของธีรเมธหากว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับงานในไร่ ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวก็มีบ้างที่ไม่อาจรู้นอกเสียจากผู้เป็นเจ้านายจะเล่าบอกเอง“แกจำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องของฉันไหมไอ้กร ไปดูแลแม่ฉันที่บ้านด้วย ถ้าท่านถามถึงก็บอกว่าฉันออกไปทำธุระข้างนอก” ธีรเมธตวาดใส่ลูกน้องคนสนิททันทีอย่างเหลืออด และสั่งการให้นิกรไปดูแลมารดาของเขาแทนธีรเมธเดินขึ้นรถไป และขับออกไปทันทีอย่างรีบร้อน ส่วนมารดาของเขานั้นเดินทางมาหาเขาได้สามวันแล้ว แต่การมาครั้งนี้มารดาของเขาเดินทางมาคนเดียว ไม่มีผู้เป็นสามีและลูกสาวสุดที่รักตามมาด้วยเหมือนเช่นทุกครั้งที่เคยมา“กินอะไรมาว่ะ ระเบิดลงแต่เช้าเลย” นิกรได้แต่เอ่ยบ่นให้เจ้านายเมื่อรถแล่นออกไปได้ไกลแล้วธีรเมธขับรถมาจอดที่หน้าโรงเรียนตามบัตรประจำตัวหอพักนักเรียนของเธอที่ตกอยู่ภายในห้องนอนของเขา ในตอนช่วงเช้าท

พาลูกเมียเข้าไร่เช้าของวันที่สาม ก่อนที่จะได้กลับบ้าน เขาได้กลายเป็นพ่อแบบไม่ทันได้ตั้งตัว เขาเชิญเจ้าหน้าที่เขตเข้ามาที่ห้องพักฟื้นของโรงพยาบาลที่เอมิกาพักอยู่ เพื่อดำเนินการเรื่องจดทะเบียนสมรสของเขาและเธอ หลังจากที่เขาได้โทรศัพท์ไปปรึกษากับบิดาวันก่อน ตั้งแต่ที่ออกจากห้องคลอดส่วนบิดาของเขาตอนแรกก็ตกใจไม่น้อย ที่จู่ ๆ ก็กลายเป็นปู่แบบกระทันหัน เพราะคิดว่าโดนเขาอำเล่น แต่เมื่อได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่เขาโทรศัพท์ไปเล่าให้ฟังอย่างละเอียด ท่านจึงได้แนะนำให้เขาจดทะเบียนสมรส แล้วลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปก่อน เป็นวิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้กว่าจะจบด้วยวิธีนี้ ธีรเมธก็โดนบิดาต่อว่าเอาอยู่ไม่น้อย เรื่องทำผู้หญิงท้อง ผู้เป็นพ่อก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรเขามาก แต่เมื่อเขาสารภาพว่าทำหญิงสาวอายุไม่ถึงสิบแปดท้อง ผู้เป็นพ่อเมื่อได้ยินแบบนั้น แทบจะจับเขาเข้าคุกเสียเองที่ทำอะไรยั้งคิดลงไปแบบนั้นส่วนเรื่องชื่อของลูกชาย เขาเป็นคนไปจัดการเรื่องแจ้งเกิดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งเขาก็เป็นคนตั้งชื่อให้ด้วยตัวเอง พร้อมกับให้ใช้นามสกุลของเขา เขาจัดการเองทุกอย่างเสร็จสับ โดยที่เธอไม่สามารถปฏิเสธหรือห้ามอะไรเขาได้เลย“เด

พ่อแม่มือใหม่ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่มีเอมิกาและลูกชายตัวน้อยมาอยู่ที่ไร่ด้วย ธีรเมธแทบจะไม่เข้าไปในไร่ชาของเขาเลย แถมยังไม่ยอมออกจากบ้านอีก เพราะต้องคอยช่วยเธอดูแลลูกขณะที่เธอยังไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อย่างถนัด และก็เป็นพ่อและแม่มือใหม่ที่วุ่นวายกันเลยทีเดียวเขาอยากจ้างพี่เลี้ยงมาคอยช่วยเธอ เพราะอยากให้เธอได้มีเวลาพักบ้าง แต่เธอยืนกรานที่จะเลี้ยงเอง แล้วเขาก็ไม่อยากขัด จึงต้องยอมสละงานตัวเองมาช่วยเธอ เพราะสงสารที่เธอต้องดูแลลูกเองคนเดียว เวลาพักผ่อนของเธอก็แทบจะไม่มีเลยเขามองใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอทีไร ก็รู้สึกผิดต่อเธอตลอด หญิงสาวที่กำลังเติบโตเป็นวัยรุ่นอย่างเต็มตัว มีอนาคตที่ไกลกว่านี้ แต่กลับต้องมานั่งเลี้ยงลูกอดหลับอดนอน เพราะความมักง่ายของเขาแท้ ๆ โดยไม่เคยปริปากบ่นว่าเหนื่อยให้เขาได้ยินสักคำเลย“เธอนอนพักเถอะชะเอม เดี๋ยวพี่ดูลูกต่อเอง” เขาเอ่ยบอกเธอขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าลูกน้อยได้หลับไปแล้ว หลังจากที่ร้องมานาน กว่าจะหลับลงได้ ก็ทำเอาเขาและเธอเพลียกันเลยทีเดียว“แต่...”เมื่อเธอยังคงปฏิเสธ เขาจึงสาวเท้าเดินไปหาเธอ แล้วช้อนเธอขึ้นมา อุ้มไปวางที่เตียงแล้วคร่อมทาบทับตัวเธอเอาไว้ท