เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 434
บทล่าสุด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1627
ระหว่างที่พูด เฟิ่งจิ่วเหยียนยื่นกระบี่ชื่อหยวนที่อยู่กับตนให้ตงฟางซื่อ พร้อมกำชับเขา“กันไว้ดีกว่า หากข้าล้มเหลว เจ้าจงนำกระบี่เล่มนี้ไป ห้ามปล่อยให้ตกอยู่ในมือถานไถเหยี่ยนเด็ดขาด”ตงฟางซื่อไม่รับดาบ เขาเสนออย่างจริงจัง “ให้ข้าไปจะดีกว่า ต่อสู้กับถานไถเหยี่ยน ข้ามีโอกาสชนะมากกว่า”ว่ากันตามวิทยายุทธ เขาเหนือกว่าเฟิ่งจิ่วเหยียน ทว่าเฟิ่งจิ่วเหยียนพูดปฏิเสธ“ถานไถเหยี่ยนมิใช่ผู้ที่มีฝีมือยุทธ์สูง เราสองคนไม่ว่าใครไป ผลก็ไม่ต่างกัน แต่หากจะเปิดตำแหน่งจุดศูนย์กลางค่ายกล เจ้าสำคัญกว่าข้า“ยิ่งไปกว่านั้น ข้ามิได้คิดจะไปหาถานไถเหยี่ยน เพื่อต่อสู้กับเขาโดยตรง การทำเช่นนั้นไม่ต่างอะไรกับเอาตัวเข้าไปติดกับดัก”เมื่อเป็นเช่นนี้ ตงฟางซื่อก็ไม่เซ้าซี้อีก……นอกเมืองหลวงแคว้นตงซานกองทัพแคว้นหนานฉีล้อมเมืองเอาไว้แน่นหนา ทว่าไม่เร่งบุกเข้าโจมตีในกระโจมใหญ่เหล่าแม่ทัพเข้าทูลถามเซียวอวี้ “ฝ่าบาท พวกเรายังต้องรอคอยจังหวะต่อไปหรือไม่?”เซียวอวี้เอ่ยด้วยท่าทางขรึมขลัง“ถานไถเหยี่ยนมิได้อยู่ในเมืองหลวง แสดงว่าใจของเขามิได้อยู่ที่การป้องกันเมืองหลวง น่าจะเป็นการวางกับดักเสียมากกว่า“ประ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1626
ตงฟางซื่อมั่นใจมากหนึ่งในร่องนูนที่เห็นนั้น ก็คือกระบี่ชื่อหยวนจากนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ เฟิ่งจิ่วเหยียนเคยบอกไว้ กระบี่ชื่อหยวนมีสองเล่ม คือกระบี่สว่างกับกระบี่มืดพวกมันจะต้องเป็นกุญแจสำหรับเปิดประตูสำริดยักษ์อย่างแน่นอน!ตงฟางซื่อหันไปถามเสียวอู่“กระบี่เล่มของเจ้าล่ะ!”เสียวอู่ขมวดคิ้ว“ข้าว่า สหายตงฟาง เมื่อครู่ข้าเพิ่งบอกท่านไป ท่านลืมแล้วหรือ? พวกเขาแย่งกระบี่ของข้าไปแล้ว นั่นเป็นกระบี่ที่ท่านอาจารย์มอบให้ข้า พวกเขาบอกว่าเป็นกระบี่แห่งบุตรสวรรค์ ข้า…”“เลิกพูดพล่าม กระบี่อยู่ไหน! ตอนนี้อยู่ในมือใคร?”ตงฟางซื่อที่ปกติเป็นคนใจเย็นต่อให้เผชิญความอันตรายยังคิดกินอาหารให้อิ่มท้อง เป็นผีอิ่มไม่เป็นผีอดตาย แต่เวลานี้กลับไม่อาจใจเย็นได้จุดศูนย์กลางของเขาเปล่งประกายความตื่นเต้นเสียวอู่ชะงัก“อยู่ อยู่...ในมือถานไถเหยี่ยน”สีหน้าของตงฟางซื่อแข็งทื่อนี่คงจะยุ่งยากหน่อย…เสียวอู่ถามต่อ “ว่าแต่ ทำไมท่านถึงร้อนรนขนาดนี้? กระบี่ของข้าถูกแย่งไป ดูเหมือนท่านจะร้อนใจกว่าข้าเสียอีก”เพื่อยืนยันความคิดของตนเอง และด้วยความรอบคอบ ตงฟางซื่อชี้ไปที่ปากของสัตว์อสูรยักษ์ ให้เสียวอู่ดู
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1625
แคว้นตงซาน กองทัพแคว้นหนานฉีบุกตะลุยโจมตี เพียงสองเดือน ก็ประชิดถึงเมืองหลวงศัตรูประชิดประตูเมือง ถานไถเหยี่ยนกลับไร้ซึ่งความหวาดหวั่นขุนพลคนอื่น ๆ ในห้องกลับราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูยิ่งใหญ่กองทัพแคว้นหนานฉีรุกคืบไม่หยุดราวกับไผ่ผ่าซีก กำลังพลพวกเขาที่มีอยู่น้อยนิด ไม่อาจต้านทานได้ยิ่งไปกว่านั้น กองทัพแคว้นหนานฉีมี “ปืนมังกรไฟ” ยังมีนกไม้กลไก…“กุนซือ พวกเราควรทำอย่างไรดี!”“กุนซือ ท่านรีบหาหนทางเถอะ! กองทัพแคว้นหนานฉีกำลังจะตีเข้ามาแล้ว!”“ใช่แล้วกุนซือ กำลังเสริมยังมาไม่ถึง อาศัยพวกเราไม่กี่พันคน จะสู้กองทัพแคว้นหนานฉีที่มีทหารม้านับหมื่นได้อย่างไร?!”ถานไถเหยี่ยนยังคงสงบนิ่ง ยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบหนึ่งคำ ก่อนเอ่ยเสียงราบเรียบ“ทำศึกต่อสู้ เสบียงต้องมาก่อนเสมอ“พวกเขาบุกมาอย่างดุเดือด เสบียงย่อมขาดตอน“ตราบใดที่พวกเราเฝ้าเส้นทางลับ ‘ใยแมงมุม’ เอาไว้ได้ สามารถทำลายเสบียงของพวกเขาได้ทุกเมื่อ“ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก หากสุดวิสัยจริง ๆ พวกเราก็ถอยแล้วทิ้งเด็กพวกนั้น ไว้ให้กองทัพแคว้นหนานฉี”คำว่าเด็กพวกนั้น เหล่าขุนพลล้วนเข้าใจดีว่าหมายถึงอะไรกุนซือวางแผนกลยุทธ์อย่า
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1624
รุ่ยอ๋องมองหร่วนฝูอวี้อย่างลึกซึ้ง“อาอวี้ ไม่ว่าเจ้าจะตัดสินใจเลือกอะไร ข้าก็จะไม่ขัดขวางเจ้า“ดังนั้น ไม่ต้องรีบร้อนตัดสินใจ สิ่งเดียวที่ข้ากังวล คือวันหนึ่งเจ้าจะเสียใจภายหลัง”สีหน้าหร่วนฝูอวี้เย็นชา“ข้าประเมินตัวเองสูงเกินไป“ข้าคิดว่า ข้าสามารถกำหนดชะตากรรมของหนานเจียงได้“ข้าคิดว่า ขอเพียงข้าคัดค้าน ก็จะสามารถขวางกองทัพเหล็กแห่งแคว้นหนานฉีได้“ข้าคิดว่า อาศัยราชาพิษหนอนกู่ ข้าสามารถสร้างหมอกพิษขึ้นมาใหม่ ฟื้นฟูหนานเจียงให้กลับคืนดังเดิมได้“มีประโยคหนึ่ง ท่านพูดถูก ข้าเห็นแก่ตัว คิดว่าความคิดของข้าแทนความคิดของชาวหนานเจียงทั้งหมด“ข้าไม่อยากให้จี๋เอ๋อร์มาใช้ชีวิตอยู่ที่หนานเจียง เพราะข้ารู้ดี หนานเจียงยังมีข้อบกพร่องมากมาย…”รุ่ยอ๋องนิ่งราวกับถูกตรึง มองหร่วนฝูอวี้ ไม่ขัดจังหวะเลยสักคำจากนั้น หร่วนฝูอวี้พลันก้าวมาข้างหน้า วางสองมือบนโต๊ะ ราวกับผู้ยืนอยู่เหนือกว่า จ้องรุ่ยอ๋องที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ดวงตาของนางแน่วแน่ ไม่เหลือเสน่ห์เย้ายวนเช่นวันวาน มีเพียงประกายแห่งการต่อสู้“ทว่าถึงหนานเจียงจะอ่อนแอและบกพร่องเพียงใด ก็ยังมีผู้คนมากมายที่ดื้อดึงเหมือนกับข้า อยากรักษา
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1623
เมื่อสบกับสายตาอันจริงใจของรุ่ยอ๋อง หร่วนฝูอวี้เกิดความหวั่นไหวเล็กน้อยนางถามขึ้นมา “เจ้าคิดจริงหรือว่า ประชาชนหนานเจียงต้องการความเมตตาสงเคราะห์จากคนแคว้นหนานฉีของพวกเจ้า?”รุ่ยอ๋องครุ่นคิดก่อนพูดขึ้นมา“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้อย่างไร?“แล้วอาอวี้ เจ้าล่ะ เจ้ามั่นใจหรือไม่ว่า พวกเขาไม่ต้องการแคว้นที่แข็งแกร่งกว่ามาคุ้มครองพวกเขา?“แท้จริงแล้ว เป็นพวกเขาต้องการหนานเจียง หรือหนานเจียงต้องการพวกเขา? นกยังเลือกไม้ใหญ่ แล้วมนุษย์เล่าจะต่างไปหรือ?“หากมีทางเลือก ใครเล่าจะไม่อยากมีชีวิตที่ดี?“ก็เหมือนจี๋เอ๋อร์ของพวกเรา ตอนแรกเจ้าจากข้าไปก็แล้วไป แต่กลับยังตัดใจทอดทิ้งเขา ในสายตาคนอื่น เจ้าดูเหมือนคนใจร้ายไร้ความปรานี แต่ข้ากลับรู้ดี ในใจเจ้ารู้ดี จี๋เอ๋อร์อยู่ในแคว้นหนานฉี ย่อมมีชีวิตที่ดีกว่าอยู่ในหนานเจียง“ตัวเจ้าเองยังเลือกให้ลูกอยู่แคว้นหนานฉี เหตุใดจึงไม่ยอมให้ประชาชนคนอื่นเลือกแคว้นหนานฉี? เช่นนี้ ไม่เห็นแก่ตัวเกินไปหรือ?”น้ำเสียงของเขายังคงนุ่มนวลสงบอ่อนโยน แต่สิ่งที่พูดกลับเฉียบคมโดยเฉพาะประโยคตอนท้ายหร่วนฝูอวี้ฟังจบ ในใจเต็มไปด้วยความซับซ้อนรุ่ยหลินพูดถูก ตอนนั้นนางค
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1622
เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น พูดมาให้ละเอียด”จากนั้น เสียวอู่ก็นำเรื่องราวทั้งหมดที่ได้ยินมาตลอดทาง เล่าให้เฟิ่งจิ่วเหยียนฟัง โดยเฉพาะวีรกรรมที่เขาสร้างความโกลาหล ทำให้ศัตรูเสียทหารไปกว่าพันนาย รองลงมาคือพูดถึงเรื่องที่เซียวเหิงปิดบังถานไถเหยี่ยน วางแผนบุกโจมตีแคว้นหนานฉีล่วงหน้าเมื่อเฟิ่งจิ่วเหยียนฟังจบ ในใจก็พอเข้าใจขึ้นมาทันที ที่แท้ เซียวเหิงกับถานไถเหยี่ยนก็ไม่ได้เชื่อใจกันอย่างแท้จริง นั่นก็หมายความว่าทางฝ่ายถานไถเหยี่ยนไม่มีกองหนุนมาช่วย ไม่มีคนให้ใช้แล้วเสียวอู่หลุดพ้นจากการควบคุมของเซียวเหิงแล้ว อารมณ์ก็เบิกบานอย่างมาก เมื่อพูดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาตลอดหนึ่งปี ก็ราวกับโล่งอกสบายใจดั่งเรือเบาแล่นผ่านหมื่นภูผาตงฟางซื่อหาวแล้วพูดขึ้นมา“เจ้าช่วยพูดแต่เรื่องสำคัญได้หรือไม่? อย่างเช่น เซียวเหิงคิดจะบุกแคว้นหนานฉี แล้วพวกเขามีการวางกำลังหรือแผนการรบอย่างไรบ้าง”เสียวอู่ถึงกับอึ้ง “หา? ซับซ้อนขนาดนี้เลยหรือ? “พวกเขาอาศัยมีพิษมนุษย์โอสถ ก็ไม่มีการวางแผนอะไรแล้ว”ตงฟางซื่อ : ...เขาจะพูดอะไรได้อีก?“อา!” เสียวอู่ร้องขึ้นมาดังลั่น ทำเอาตงฟางซื่
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง115.9K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง18.8K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง48.3K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่122.6K viewsองค์หญิงใหญ่ดวงใจท่านแม่ทัพทมิฬ
sanvittayam2.6K viewsโชคชะตาวิญญาณนำพารัก
วนิลากลิ่นเลม่อน223.7K viewsท่อนแขนมังกร
เพลงมีนา2.9K viewsเขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!
ไฉ่เลี่ยงหรง5.7K views
