Share

บทที่ 500

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
เพียงเซียวอวี้ปรากฏตัวออกมา เหล่าราษฎรต่างพากันหวาดกลัว ทั้งยังมีบางส่วนที่เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยว

หลิวซื่อเหลียงพลางตวาดออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวพร้อมน้ำเสียงเล็กแหลมว่า

“บังอาจ! เห็นฝ่าบาทแล้วพวกเจ้ายังมิคิดทำความเคารพกันอีก?”

เหล่าราษฎรจึงพากันรีบร้อนคุกเข่าคำนับด้วยความเคารพในทันที

ทว่า ก็ยังมีบางคนเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาว่า

“หย่าร้าง...”

เซียวอวี้พลันยืนเอามือไพล่หลังเอาไว้ พร้อมทั้งเสื้อคลุมมังกรที่ปลิวสยายไปตามสายลม ดวงตาของเขายังคงจับจ้องไปที่เฟิ่งจิ่วเหยียน

“ฮองเฮาได้โปรดกลับวังเถิด!”

เฟิ่งจิ่วเหยียนยืนอยู่ภายใต้กลองร้องทุกข์ด้วยท่าทีเด็ดเดี่ยว “ฝ่าบาทได้โปรดตอบรับคำหย่าร้างของหม่อมฉันด้วยเพคะ”

เซียวอวี้กำมือของตนเองเอาไว้แน่น จนทำให้มีรอยบาดแผลบนฝ่ามือในทันที ทว่า ยังไม่เท่ากับบาดแผลที่อยู่ภายในใจของเขา

คำพูดที่ฮองเฮากล่าวออกมาเมื่อครู่นั้น เขาต่างก็ได้ยินกับหู

ทุกอย่างล้วนเป็นความจริงทั้งหมด ทำเอาเขามิอาจหาโต้แย้งอันใดมาตอบกลับได้

มิคิดเลยว่า นางจักจดจำเรื่องราวเหล่านั้นได้อย่างแม่นยำ

หากว่านางต้องการออกไปจากวังหลวงเพราะเหตุนี้ละก็ เช่นนั้นเรื่องระหว่างพวกเขายั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (45)
goodnovel comment avatar
Pakawan Darapisut
ยืดดเยื้อเกินไปจนน่าเบื่อ
goodnovel comment avatar
On Napapha
สรุป3วันยังไม่สรุปไทฮองก็มีบทยาทมากยื้ดเนื้สรุปหน่อยเถอะกษัตริย์ก็บอกโหดร้ายตังแต่ขุนนางและพวกสนมก็มีบทบาทจังจะโหดวันไหนนี่
goodnovel comment avatar
Arisa Klangmanee
มันไม่สนุกแล้วอ่ะ...มันน่ารำคาญจังเลย
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1593

    ขณะนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนกำลังพูดคุยอยู่กับซ่งหลีเรื่องที่เฟิ่งเวยเฉียงกักขังเขา นางขอโทษแทนเฟิ่งเวยเฉียงเป็นอย่างแรกจากนั้น ก็แสดงความเสียใจกับการจากไปของพ่อเขาซ่งหลีมีท่าทางโศกเศร้า ไม่คิดจะปิดบังเวลาอยู่ต่อหน้านาง“ข้าเหนื่อยมากจริง ๆ“บางเรื่อง ข้าไม่สามารถพูดกับเวยเฉียงได้“นางเองก็ไม่เข้าใจ“สถานที่อย่างแคว้นซีหนี่ว์ สตรีใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ แต่บุรุษกลับถูกควบคุมในทุก ๆ ด้าน นี่คือข้อแรก“บิดาของข้าตั้งใจจะส่งต่อสำนักการแพทย์ให้น้องหญิงเล็กก็จริง แต่เขาจากไปอย่างกะทันหันเพราะโรคภัย น้องหญิงเล็กอายุเพียงห้าขวบ จะสืบทอดได้อย่างไร? ข้าจำต้องกลับไปช่วยก่อน เพื่อรักษาสำนักแพทย์ตระกูลซ่งไว้ นี่คือข้อสอง“ส่วนข้อสาม…อาการป่วยของเวยเฉียงหายดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีข้าอีกต่อไป เรื่องแบบนี้ นางไม่ต้องพูดให้ชัดเจน ข้าก็รู้สึกได้ แววตาที่นางมองข้า เปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว ความรู้สึกเชื่อใจในอดีต ตอนนี้เหลือเพียงสายตาตำหนิและดื้อรั้น”เฟิ่งจิ่วเหยียนฟังอย่างใจเย็น ไม่ได้ช่วยพูดแทนน้องสาว“เปรียบเทียบในตอนนี้แล้ว ฮูหยินซ่งกับน้องหญิงเล็กต้องการเจ้ามากกว่าจริง ๆ“มีเรื่องหนึ่ง ที่ข้าอยาก

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1592

    เซียวอวี้กลับไม่ไปไหน นั่งลงตรงนั้นอย่างห้าว ๆ“เป็นผู้ชายเหมือนกัน เราย่อมเข้าใจความคิดของซ่งหลีดีกว่าพวกเจ้า พอจะให้คำแนะนำได้”เฟิ่งจิ่วเหยียน:...หากเขาเก็บสีหน้าสะใจไว้สักนิด นางก็คงเชื่อแล้วเฟิ่งจิ่วเหยียนพูดลอย ๆ ออกมา “พวกอาหลิ่นบ่นว่าอยากเจอเสด็จพ่อทั้งวันเลย”เซียวอวี้ลุกพรวดขึ้นมา “ตำหนักด้านข้างอยู่ที่ไหน”……เมื่อเซียวอวี้ออกไป เฟิ่งเวยเฉียงถึงได้ปลดระแวงลงทั้งหมด“ข้าผิดเองที่ละเอียดอ่อนไม่พอ ข้าคิดแต่เรื่องราชกิจแคว้น ไม่ได้สนใจซ่งหลีเท่าที่ควร รวมถึงคนอื่น ๆ ในตระกูลซ่ง…วันนี้ข้าเพิ่งรู้ว่า บิดาของซ่งหลีเสียชีวิตเพราะเจ็บป่วย”เรื่องนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนเองก็ไม่รู้นางดูแปลกใจอย่างเห็นได้ชัดครั้นเจอพ่อซ่งครั้งก่อน แม้จะไม่ถึงขั้นแข็งแรง สีหน้าก็ยังดูมีชีวิตชีวา กระปรี้กระเปร่าทำไมจู่ ๆ ถึงเสียล่ะ?เฟิ่งเวยเฉียงน้ำตาคลอ“พี่หญิง ข้าไม่อยากเสียซ่งหลีไป ไม่อยากหย่ากับเขา“แต่ครั้งนี้เขาใจแข็งมาก“เขาทิ้งแม่กับน้องหญิงเล็กไว้ไม่ได้ ต้องกลับไปดูแลพวกนางที่แคว้นหนานฉี และต้องสืบทอดสำนักการแพทย์ของตระกูลซ่ง…พี่หญิง เหตุใดข้ากับเขา ถึงกลายมาเป็นเช่นนี้ล่ะ?“ทั

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1591

    เฟิ่งจิ่วเหยียนใกล้คลอดเต็มที คาดว่าน่าจะอีกไม่กี่วันนี้เพื่อให้นางคลอดอย่างปลอดภัย เวยเฉียงจึงจัดให้นางพักอยู่ที่ตำหนักเซวียนซื่อ พร้อมทั้งจัดเตรียมหมอหลวงคอยผลัดเวรกันเฝ้าดูแลส่วนพวกอาหลิ่นก็ถูกจัดให้อยู่ที่ตำหนักด้านข้าง โดยมีนายหญิงเฟิ่งเป็นคนดูแลด้วยตนเอง เพื่อป้องกันไม่ให้กระทบกระเทือนต่อนางวันนี้นางกำลังจะไปที่ตำหนักด้านข้างเพื่อเยี่ยมเด็กทั้งสอง แต่ยังไม่ทันก้าวออกจากประตูไม้ ฝีก้าวก็พลันหยุดชะงัก สายตาจับจ้องไปที่คนตรงหน้าคนที่จู่ ๆ ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้านาง หากมิใช่เซียวอวี้ แล้วจะเป็นใครได้อีก?เฟิ่งจิ่วเหยียนราวกับถูกตรึงอยู่กับที่ ด้วยความรู้สึกประหลาดใจส่วนเซียวอวี้ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความยินดี รีบเดินไม่กี่ก้าวก็มาอยู่ตรงหน้านางแล้ว“เหตุใดท่าน...” นางยังเอ่ยไม่ทันจบ ก็ถูกเขาโอบกอดไว้แน่น“เราเป็นห่วงเจ้า”น้ำเสียงของเซียวอวี้แหบพร่า เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เก็บกดไว้ แล้วจุมพิตเบา ๆ ที่หน้าผากของนาง จากนั้นค่อยปล่อยนาง และประคองนางให้นั่งลง“เราคำนวณวันแล้ว เจ้าใกล้จะคลอดแล้ว“ครั้งก่อนที่เจ้าคลอดพวกอาหลิ่น เราไม่สามารถอยู่เคียงข้างเจ้าได้“ครั้งนี้ไม่ว่า

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1590

    เฟิ่งเวยเฉียงยืนอึ้งอยู่กับที่ มองไปยังเซียวอวี้ที่เดิมควรจะอยู่ที่หนานฉีในชั่วพริบตา ความยินดีที่ซ่งหลีกลับมาอยู่เคียงข้างนางก็ถูกทำลายจนหมดสิ้นนางทั้งตกใจและกระวนกระวายใจซ่งหลีอธิบาย: “เป็นฝ่าบาทที่ทรงไหว้วานให้ข้าพาเขาเข้าวัง”เฟิ่งเวยเฉียงคิ้วขมวดมุ่น “ฮ่องเต้ฉีมาเพื่อพบพี่หญิง หรือมาเพื่อสำรวจแคว้นซีหนี่ว์ด้วยพระองค์เอง?”เซียวอวี้ได้ยินถึงความเป็นศัตรูในน้ำเสียงของนาง หว่างคิ้วเผยให้เห็นความหนักใจ“หากเป็นอย่างหลัง เราคงไม่เข้าวังมาเพียงลำพัง“ฮองเฮาอยู่ที่ใด เราต้องการพบนาง”เฟิ่งเวยเฉียงหัวเราะขึ้นมาทันทีในเสียงหัวเราะแฝงด้วยการเหน็บแนม“คงมิใช่ว่าหนานฉีโจมตีแคว้นตงซานอยู่นานก็ไม่สำเร็จ ฮ่องเต้ฉีจึงต้องรีบร้อนมาขอคำชี้แนะหรอกกระมัง? พี่หญิงก็กำลังตั้งครรภ์อยู่ ไม่ควรที่จะต้องลำบากเช่นนี้...”เซียวอวี้ขัดคำพูดของนาง“หากมิใช่เพราะแคว้นซีหนี่ว์ เดิมทีฮองเฮาก็ควรได้อยู่ในพระราชวังหนานฉี เพื่อเตรียมตัวคลอดอย่างสงบ และเราก็ไม่ต้องแยกห่างจากพวกนางแม่ลูกเช่นกัน”ทั้งสองคนต่างก็มีความไม่พอใจและความขุ่นเคืองใจกันและกันซ่งหลีจึงออกหน้า เพื่อต้องการจะไกล่เกลี่ย “ท่านประ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1589

    “ดี! ดีมาก!” หนานเจียงอ๋องปีติยินดีอย่างยิ่งแคว้นตงซานยอมจำนนแล้ว ในที่สุดก็ยอมแล้ว!!เซียวเหิงเอ่ยต่อ“ส่วนกองทัพฉีที่อยู่นอกแคว้นตงซาน ท่านอ๋องวางใจได้ ถานไถเหยี่ยนควบคุม ‘ใยแมงมุม’ อยู่ ไม่มีทางพ่ายแพ้ต่อกองทัพฉีเป็นเด็ดขาด“เพียงแต่ ตอนนี้หนานฉีแข็งแกร่ง จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า ดังนั้นถานไถเหยี่ยนจึงต้องรีบนำทัพกลับหนานเจียงโดยเร็ว”หนานเจียงอ๋องรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย“หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้า แล้วจะถอยออกมาได้อย่างปลอดภัยหรือไม่?“กองทัพฉีจะต้องไล่ตามอย่างไม่ลดละ และนั่งรอรับผลประโยชน์ โดยจะครอบครองแคว้นตงซานที่พวกเราบุกยึดมาได้เป็นของตนเอง”ในดวงตาของเซียวเหิงมีประกายแสงลึกลับวูบหนึ่งเขาถาม“เช่นนั้นท่านอ๋องคิดว่า ตอนนี้ควรทำอย่างไร?”หนานเจียงอ๋องครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“จัดส่งกองกำลังเสริม มุ่งหน้าไปยังแคว้นตงซาน เพื่อรวมพลกับถานไถเหยี่ยน ปกป้องดินแดนที่ยึดมาได้อย่างยากลำบาก จากนั้นก็ใช้แคว้นตงซานเป็นฐานที่มั่นหลัก ในการโจมตีกลับหนานฉี ท่านราชครูคิดเห็นอย่างไร?”มุมปากของเซียวเหิงกระตุกทันทีจากนั้น เขาเอ่ยอย่างเคารพนอบน้อม“แผนการยอดเยี่ยมเช่นนี้ มีเพียงท่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1588

    หร่วนฝูอวี้ถูกคุมขังอยู่ในกรง โดยมีทหารกองทัพชั้นยอดกลุ่มหนึ่งคุ้มกันไปตลอดทาง เดินทางออกจากหนานเจียง และมุ่งหน้าไปทางเหนือกรงนี้ทำจากเหล็กนิล ลำพังด้วยกำลังคนธรรมดา ก็ไม่อาจทำลายได้มือและเท้าของนางถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวน ซึ่งปลายอีกด้านหนึ่งของโซ่ตรวนเชื่อมติดกับมุมทั้งสี่ของกรง ดังนั้น จึงทำให้นางกลายเป็นหนึ่งเดียวกับกรงเหล็ก ไม่อาจหลบหนีได้ในเวลานี้ หร่วนฝูอวี้พิงอยู่ที่มุมหนึ่ง มือข้างหนึ่งวางอยู่บนหัวเข่าที่งอขึ้น กำลังหลับตาครุ่นคิด ตอนนี้นางคงหนีไม่พ้นแล้ว กรงนี้แข็งแรงอย่างมาก จึงกักขังนางไว้ได้เว้นแต่จะมีคนปล่อยนางออกไปหนานเจียงมีอันตรายรอบด้าน นางไม่อาจนั่งรอความตายได้ทันใดนั้น หร่วนฝูอวี้ก็ลืมตาขึ้นในดวงตาของนางฉายแววความเยือกเย็นวูบหนึ่ง......หนานเจียงหนานเจียงอ๋องได้รับรายงานการสู้รบอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าจึงเผยให้เห็นรอยยิ้มแห่งความยินดี“ดีมาก! อีกไม่นานถานไถเหยี่ยนก็จะยึดครองแคว้นตงซานได้แล้ว!”หากเป็นก่อนหน้านี้ ใครจะกล้าคิดว่า ด้วยกำลังทหารเพียงหมื่นนาย จะสามารถทะลุผ่านต้าเซี่ย แล้วเข้าไปยึดแคว้นตงซานได้โดยตรง? พิษมนุษย์โอสถ นกไม้กลไก... ใช่แ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status