LOGINShare
บทที่ 535
Latest chapter
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1613
เซี่ยหวั่นเฉินจ้องมองเซียวอวี้อย่างตะลึงงัน ดวงตาเบิกกว้างเซียวอวี้ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย แค่นหัวเราะเย็นชา“จนถึงวันนี้ ยังมีคนอ้างชื่อแคว้นต้าโจวเพื่อฟื้นฟูแผ่นดิน เรื่องเช่นนี้ เราจะไม่ให้เกิดขึ้นอีก”เขาไม่อยากให้ในอนาคต เมื่ออาหลิ่นขึ้นครองราชย์แล้ว ยังต้องมาลำบากกำจัดเศษซากของแคว้นตงซานบางเรื่อง จำเป็นต้องถอนรากถอนโคนเซี่ยหวั่นเฉินกัดฟันแน่น “ข้าขอเพียงฮ่องเต้ฉี…ไว้ชีวิตลูกของข้า เขายังเล็กขนาดนั้น ย่อมไม่อาจมีใจเคียดแค้นแคว้นหนานฉีได้”ลูกชายของเขาเพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นาน ควรเติบโตขึ้นอย่างปลอดภัยเขาคิดว่า ฮ่องเต้ฉีเองก็มีลูก ย่อมไม่โหดเหี้ยมถึงเพียงนั้นทว่า ท่าทีของเซียวอวี้กลับหนักแน่น“เด็กไม่มีความเคียดแค้น แต่ป้องกันไม่ได้ว่าผู้ใหญ่รอบกายจะสอนให้เขาเกลียดชัง แล้วไปล้างแค้น สิ่งที่เราต้องการคือ ความมั่นใจว่าปลอดภัยอย่างไร้ข้อผิดพลาด”เซี่ยหวั่นเฉินไม่คิดเลยว่า ฮ่องเต้ฉีจะโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ทว่า เมื่อมองจากมุมของอีกฝ่าย ใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อมีถานไถเหยี่ยนเป็นตัวอย่างให้เห็นอยู่ตรงหน้าแคว้นต้าโจวล่มสลายมากว่าห้าร้อยปี ยังมีผู้คนอ้างชื่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1612
เซี่ยหวั่นเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย“หากข้าไร้อำนาจ แล้วจะปกป้องราษฎรในแผ่นดินได้อย่างไร?”ก่อนหน้านี้เพราะเขาไร้อำนาจ จึงไม่สามารถปกป้องตระกูลหยวนและหยวนจั้นได้ตอนนี้ หากเขามอบแคว้นตงซานให้แคว้นหนานฉีไป ก็ย่อมไม่อาจปกป้องราษฎรของแคว้นตงซานได้แล้วถึงอย่างไร ไม่มีใครจะรับประกันได้ว่า แคว้นหนานฉีจะปฏิบัติต่อราษฎรเหล่านั้นด้วยความเมตตา?ความกังวลของเซี่ยหวั่นเฉิน เฟิ่งจิ่วเหยียนเข้าใจดีนางพูดตามตรง “ฝ่าบาทจะไม่สังหารราษฎร ข้อนี้ ข้าสามารถรับรองด้วยชีวิต หากแผ่นดินนี้ไร้คนเพาะปลูก เลี้ยงดู วันหนึ่งก็ต้องกลายเป็นแดนรกร้าง”สีหน้าเซี่ยหวั่นเฉินเคร่งขรึมเขาย่อมรู้ดี เมื่อเทียบกับถานไถเหยี่ยน ฮ่องเต้ฉีถือว่ามีเมตตาทว่าเรื่องนี้สำคัญมาก เกี่ยวพันถึงความเป็นความตายของแคว้น เขาจำต้องคิดให้รอบคอบเฟิ่งจิ่วเหยียนก็ไม่ได้เร่งให้เขาตัดสินใจ เพียงเหลือเสบียงแห้งไว้ให้เขาเล็กน้อย แล้วก็พาตงฟางซื่อจากไปพวกเขายังต้องออกตามหาดวงตาค่ายกล……เซี่ยหวั่นเฉินนั่งอยู่ข้างกองไฟเพียงลำพัง แหงนมองดวงดาวเต็มฟ้า ความรู้สึกไร้พลังเอ่อล้นมากขึ้นทุกทีสิ่งที่เขาทำได้ช่างน้อยเหลือเกินในเวลาเดียวกันเมื
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1611
เซี่ยหวั่นเฉินถึงกับรู้สึกเหมือน “เจอคนรู้จักในแดนไกล”เวลานี้เขาหิวจนหน้ามืดตาพร่ามัว ก้าวลงจากหลังม้าอย่างโซซัดโซเซ รีบเดินตรงไปหาเฟิ่งจิ่วเหยียนพูดให้ถูกก็คือ เขาเดินไปยังหม้อที่เฟิ่งจิ่วเหยียนตั้งไฟไว้ ข้างในต้มเนื้อสัตว์ป่า กลิ่นหอมชวนให้น้ำลายสอ!ท่ามกลางซากปรักหักพัง หม้อใบนี้กลับดูไม่เข้ากับบรรยากาศเอาเสียเลยตงฟางซื่อไม่รู้จักเซี่ยหวั่นเฉิน พอเห็นท่าทีเหมือนหมาป่าหิวโซพุ่งใส่ ก็ก้าวไปขวางไว้ทันทีเฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้นมาแนะนำ “เขาคือรัชทายาทแคว้นตงซาน”ได้ยินดังนี้ ตงฟางซื่อถึงกับชะงักลดแขนลง ปล่อยให้เซี่ยหวั่นเฉินเดินผ่านตนเองไปตรงหม้อเซี่ยหวั่นเฉินไม่ทันได้สนใจแนะนำตัว ยิ่งไม่ทันได้สนใจเรื่องมารยาทแม้เฟิ่งจิ่วเหยียนเขาก็ไม่ได้ทักทายด้วย รีบคว้าเนื้อเข้าปากก่อน เพื่อดับความหิวหยวนจั้นช่วยเขาออกมาจากคุกหลวง ให้ม้าแก่เขาเพียงตัวหนึ่ง หาได้คิดถึงเสบียงให้ติดตัวมาไม่ตลอดทาง เขาต้องหิวโหยกัดฟันเดินทาง ไม่กล้าหยุดพัก กลัวถูกทหารติดตามไล่ล่าจนถึงตอนนี้ ครั้นเห็นฮองเฮาแคว้นฉี เขาค่อยคลายความกังวลลงได้บ้าง……เซี่ยหวั่นเฉินใช้กิ่งไม้แทนตะเกียบ กินอย่างเอร็ดอร่อย ร
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1610
นอกจากถานไถเหยี่ยน ใครยังจะรู้ทางลับของ “ใยแมงมุม” ในที่แห่งนี้อีก?เซียวเหิงมั่นใจ ต้องเป็นถานไถเหยี่ยนที่หักหลังเขาแน่ ๆ!ถานไถเหยี่ยนสมควรตายจริง ๆ!!!ทว่า เหมือนจะดูถูกเขาเกินไปหน่อยแล้ว!กองทัพเหลียงแข็งแกร่งมาก ทว่าการทำสงครามพื้นราบ ย่อมเห็นทั้งหมดเพียงปราดเดียวเซียวเหิงออกคำสั่งมือธนูเหล่านั้น ให้ยิงลูกธนูอาบยาพิษออกไปไม่นาน มนุษย์โอสถตัวแรกก็โผล่มาตามมาด้วยตัวที่สอง ที่สาม…กองทัพเหลียงพลันโกลาหลเซียวเหิงตัดสินใจเด็ดขาด ให้ทหารหนานเจียงที่เหลือถอนตัวจากวงล้อมส่วนคนที่โดนพิษเหล่านั้น หากพาพวกเขาไปด้วยคงไปไม่ได้ไกล จำต้องทิ้งตัวถ่วงเหล่านี้ไว้ทหารหนานเจียงเห็นด้วยตาว่าราชครูทอดทิ้งตนเอง พวกเขาที่โดนสารพิษเห็นมนุษย์โอสถมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ตะโกนอย่างสิ้นหวัง“ไม่! ช่วยข้าด้วย——” “กลับมา! กลับมา!!”“อ๊าก!!!”……ครึ่งชั่วยามต่อมา เซียวเหิงพาคนที่เหลือหนีมายังพื้นที่สูงที่แห่งนี้คือป่าทึบ ง่ายต่อการหลบซ่อนกรงของเสียวอู่ไม่สะดวกต่อการเคลื่อนย้าย จึงถูกปล่อยออกมา เปลี่ยนเป็นใช้โซ่เหล็กล่ามไว้แทนเขาถูกบังคับให้วิ่งตามตลอดทาง ถามอย่างหอบหายใจไม่ทัน “ท่านอา ข
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1609
ระหว่างที่รอข่าว เซียวเหิงออกคำสั่ง ให้กองทัพทั้งหมดตั้งค่ายขวางเส้นทาง นับจำนวนลูกธนูอาบพิษมนุษย์โอสถ เตรียมพร้อมใช้งานพวกเขาเดินทัพระยะไกล จึงไม่สามารถพกนกไม้กลไกไปด้วยได้มิเช่นนั้นก็คงใช้นกไม้กลไกบินข้ามกองทัพศัตรู บุกเข้าแคว้นตงซานไปแล้ว ไฉนเลยจะให้ถานไถเหยี่ยนมาควบคุม และฟังคำสั่งของถานไถเหยี่ยนอยู่อย่างนี้?ตอนนี้เข้าสู่เดือนเจ็ดแล้ว อาการจึงร้อนอบอ้าวเหล่าทหารเดินทางติดต่อกันหลายวัน จึงตั้งค่ายพัก ณ จุดเดิม สิ่งที่จำเป็นที่สุดคือน้ำเซียวเหิงให้พวกเขาจูงม้าไปดื่มน้ำ และตักน้ำกินแม่น้ำอยู่ใกล้ ๆ ไม่นาน ก็ตักน้ำมาได้เหล่าทหารล้อมถังน้ำ เวียนดื่มน้ำทีละคนเสียงดังอึก ๆตอนนี้ อากาศร้อนจนทนไม่ไหวมีบางคนแอบถอดเสื้อเกราะออก เพื่อให้เย็นขึ้นเซียวเหิงเห็นเช่นนั้น พลันตะคอกอย่างโมโห“สงครามกำลังจะเริ่ม ดูพวกเจ้าซิ เอื่อยเฉื่อยเช่นนี้ใช้ได้ที่ไหน!“หากกองทัพเหลียงบุกโจมตีเข้ามาในเวลานี้ พวกเจ้าจะทำอย่างไร!”เขาตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา จึงไม่พอใจที่ลูกน้องเอื่อยเฉื่อยให้พวกเขาดื่มน้ำเสร็จ ก็จัดระเบียบทันทีแม้จะเป็นการตั้งค่าย ก็ต้องจัดเตรียมกองทัพ เพื่อต้านศัตรูที่โจมตีเข
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1608
แววตาของหร่วนฝูอวี้เยือกเย็นอย่างยิ่ง“ข้าไม่มีอะไรจะพูดกับท่าน”กับศัตรูที่บุกเข้ามาในแคว้นของตัวเอง นางแทบอยากกำจัดทิ้งให้สิ้นซากหร่วนฝูอวี้พลิกตัว นอนหันหลังให้รุ่ยอ๋องรุ่ยอ๋องไม่ถือสา พูดพึมพำขึ้นมาคนเดียว“ลองเชื่อในการตัดสินใจของฝ่าบาทสักครั้งเถอะ“รวมใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว ไม่มีอะไรแย่ตรงไหน“ไม่ว่าจะเป็น ‘ใยแมงมุม’ หรือพิษมนุษย์โอสถ ล้วนจะทำให้ประชาชนตกอยู่ในความไม่สงบ ถูกผู้มีอำนาจหลอกใช้…” “ข้าเติบโตมาในหนานเจียง ในใจของข้า มันไม่สามารถบุกรุกได้ง่าย ๆ”รุ่ยอ๋องย้อนถาม “พวกเจ้าสร้างหมอกพิษขึ้นมาให้หนานเจียง เพื่อปกป้องประชาชนของหนานเจียงก็จริง แต่มันก็เป็นพันธการอย่างหนึ่งมิใช่หรือ?“หากไม่ใช่เพราะแคว้นอื่นจับจ้องตาเป็นมัน พวกข้าจะสร้างหมอกพิษขึ้นมาทำไม ก็เพื่อป้องกันพวกท่านไม่ใช่หรือไร!”ยิ่งพูดหร่วนฝูอวี้ก็ยิ่งโมโห จึงลุกขึ้นมานั่ง จ้องมองรุ่ยอ๋องอย่างคุกรุ่น“อย่าพยายามใช้หลักการเหล่านั้นมาโน้มน้าวข้า ข้าไม่มีทางยอม ให้แคว้นหนานฉีของพวกท่านมาปกครองหนานเจียง!“ถึงฝ่าบาทจะโง่เง่า หลงเชื่อพวกถานไถเหยี่ยนและเซียวเหิง นั่นก็เป็นเรื่องภายในของหนานเจียง พวกท่านไม่มี
You may also like
สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ22.9K viewsเสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน105.5K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง40.1K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่67.4K viewsตำหนักร้อยดาวชายากาวใจ2
จันทร์ส่องแสง466 viewsสามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ
Lovedee481 viewsวาสนาเคียงนิรันดร์
องค์หญิงโนเนม1.8K viewsฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!
จันทร์ส่องแสง5.7K views
