공유

บทที่ 74

작가: อี้ซัวเยียนอวี่
บนปะรำพิธี นางสนมทั้งหมดมีท่าทางตื่นเต้น

ภาพที่พวกนางเห็นคือกุ้ยเฟยกับนางสนมเจียกำลังแย่งลูกบอลกันอย่างดุเดือด ทุกคนล้วนคอยื่นคอยาวอยากเห็นว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นเช่นไร

ทว่ากลับไม่รู้ว่าม้าของทั้งสองคนล้วนคลั่งไปแล้ว!

เพียงได้ยินเสียงแหลมกรีดร้องเท่านั้น

ฉับพลันนั้นเองก็มีคนถูกสะบัดตกลงจากหลังม้า...

ตั้งแต่ตอนที่กุ้ยเฟยพบว่าม้าผิดปกติจนถึงตอนที่ร่วงตกลงจากม้าใช้เวลาเพียงไม่กี่อึดใจเท่านั้น

นางไม่มีทางควบคุมม้าทันได้เลย

ชั่วพริบตาที่ร่วงลงไป นางหวาดกลัวอย่างยิ่ง

ข้างล่างล้วนเป็นหินแหลมคมทั้งนั้น ใบหน้าของนาง!

นางพยายามปกป้องใบหน้าของตัวเองอย่างสุดชีวิต ทว่าหลังจากผ่านการกลิ้งพลิกไปมาอย่างรุนแรงหลายตลบ ใบหน้าของนางก็หลบไม่พ้นจนถูกกรีดเป็นแผลใหญ่!

นอกจากนี้แขนข้างซ้ายยังส่งเสียง’กร๊อบ’

ดูเหมือนว่ากระดูกของนางจะหักแล้ว...

“อ๊า” กุ้ยเฟยเจ็บปวดจนตะโกนออกมาเสียงดัง

ใบหน้าของนาง แขนของนาง

ทำไมกัน!

ทำไมถึงกลายเป็นเช่นนี้ไปได้!

คนที่ล้มควรจะเป็นนางสนมเจีย ใยรวมไปถึงนางก็...

เจ็บปวดมาก...

ใครกันที่ทำร้ายนาง!

บนร่างของนางมีกลิ่นดอกฟรีเซียเพียงเล็กน้อยเท่านั้นแท้ ๆ ทำไมม้าของนางจึง
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터
댓글 (5)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
อย่างเท่อ่ะฮ่องเฮา
goodnovel comment avatar
Rapeepan Nanthachai
นางเอกคือสุดดดดดด วางแผนได้เริ่ดมาก อยากปรบมือให้แสนรอบ
goodnovel comment avatar
Prig Pannasa
อี๊ววววเย็บสด บาปกรรมตามทันแล้วเป็นไงล่ะ ทำร้ายคนอื่นไว้เยอะ
댓글 모두 보기

최신 챕터

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1422

    เฟิ่งจิ่วเหยียนไล่ตามมาถึงแคว้นตงซาน เพียงเพื่อจับตัวหยวนตั๋วมีเพียงถามจากปากเขาว่าพิษมนุษย์โอสถนี้ทำขึ้นมาอย่างไร ถึงจะสามารถปรุงยาถอนพิษออกมาได้มิเช่นนั้นเซียวอวี้กับราษฎรเหล่านั้นต่างก็ไม่มีทางรอดนี่เป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างยิ่งหลังจากหร่วนฝูอวี้ได้รับกู่ราชาแล้ว ยังต้องรีบกลับไปที่หนานเจียง เพื่อสร้างหมอกพิษขึ้นมาใหม่แต่หากนางจากไป แล้วมนุษย์โอสถสูญเสียการควบคุม ก็จะส่งผลกระทบต่อทั้งหนานฉีเวลาที่เหลือให้นาง มีไม่มากแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่นางมาจวนตระกูลหยวนจวนแห่งนี้ใหญ่โตมาก ประเมินด้วยสายตาเท่ากับตำหนักหย่งเหอราวสิบหลังก่อนมานางได้สืบข้อมูลมาแล้วหยวนนั่วมารดาของหยวนตั๋ว เป็นบุตรที่เกิดจากอนุภรรยาของท่านผู้เฒ่าหยวน ตอนนี้คนในจวนตระกูลหยวนต่างก็เรียกนางว่าฮูหยินนั่วฮูหยินนั่วหลังจากถึงวัยสมรสมิได้แต่งออกไปอยู่นอกจวน แต่ยังอยู่ที่จวนโดยแต่งสามีเข้าจวนแทนสามีของนางเป็นพ่อค้าเร่ครอบครัวของพวกเขาอาศัยอยู่ที่เรือนตะวันตกของจวนตระกูลหยวนนอกจากฮูหยินนั่วแล้ว ท่านผู้เฒ่าหยวนยังมีบุตรชายอีกคนบุตรชายผู้นี้เกิดจากภรรยาหลวง เป็นลูกหลง ชื่อว่าหยวนสุยหยวนสุยก็คือบิดาข

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1421

    รุ่ยอ๋องดึงสติกลับมาทันที“นางไปที่ใดแล้ว!”หลิวหวานำจดหมายฉบับหนึ่งมอบให้ “นี่คือจดหมายที่พระชายาทิ้งไว้ให้ท่าน! ให้ท่านเปิดดูเอง”รุ่ยอ๋องรับจดหมายมา แล้วรีบเปิดออกทันทีถ้อยคำในจดหมาย แม้ดูเหมือนเพียงไม่กี่บรรทัด แต่กลับเหมือนมีดที่คว้านหัวใจเขาหร่วนฝูอวี้รู้ดีว่าเขาไม่อาจทิ้งทุกสิ่งในหนานฉีแล้วไปกับนางได้ ดังนั้นนางจึงจากไปก่อนนางยังกำชับเขาว่า ให้ดูแลลูกของพวกเขาให้ดีวันหน้าหากมีโอกาส นางจะไปเยี่ยมลูกตอนท้ายของจดหมาย นางเขียนไว้ว่า——【การที่ท่านลังเล ก็ยืนยันแล้วว่าท่านได้ตัดสินใจแล้ว ก็ถือว่าข้าได้ตายไปแล้ว จงแต่งงานใหม่ และหามารดาที่ดีให้ลูก มิเช่นนั้น ข้าจะไม่อาจปล่อยวางพวกท่านได้】รุ่ยอ๋องถือจดหมายไว้ อ่านไปมาอยู่หลายรอบ ราวกับว่ากำลังทรมานตัวเองหลิวหวาเห็นสีหน้าของท่านอ๋องดูไม่ดีนัก จึงถามด้วยความกังวล“ท่านอ๋อง จะให้ไปตามพระชายากลับมาหรือไม่ขอรับ?”รุ่ยอ๋องห้ามปรามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง“ไม่ต้องหรอก”ตามนางกลับมาเพื่ออะไรกัน?หนานเจียงยิ่งต้องการนางมากกว่าเขาไม่อาจปล่อยให้นางเมินเฉยต่อหนานเจียง เพียงเพื่อความเห็นแก่ตัวของตนเองอีกอย่าง เขามีเหตุผลใดที่จะตา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1420

    รุ่ยอ๋องนิ่งเงียบอยู่นานหร่วนฝูอวี้กับหนานฉี ล้วนเป็นสิ่งที่เขาไม่อาจละทิ้งได้หนึ่งคือภรรยา อีกหนึ่งคือชาติบ้านเมืองที่ต้องปกป้องบรรพบุรุษรุ่นสู่รุ่นของเขาล้วนอยู่ที่หนานฉี และต่างก็ปกป้องหนานฉีเขาก็ปกป้องฮ่องเต้มาตั้งแต่เด็กหากจะให้เขาทิ้งทุกสิ่งในหนานฉี เขาก็ไม่อาจพูดว่า “ได้” อย่างง่ายดายหร่วนฝูอวี้เดาได้ถึงสิ่งที่เขาคิด“ยังไง? ท่านอยากให้ข้าย้ายกู่ราชาไปให้คนอื่น แล้วกลับมาอยู่เคียงข้างท่านหรือ?”นี่คือสิ่งที่รุ่ยอ๋องปรารถนาเพราะอย่างไรนี่คือทางออกที่ดีต่อทั้งสองฝ่ายราชาพิษหนอนกู่มิได้มีแค่นางที่สืบทอดได้เท่านั้นอีกทั้งนางก็ยังใส่ใจรูปลักษณ์ภายนอกถึงเพียงนั้น...หร่วนฝูอวี้ถอนหายใจใส่เขา“รุ่ยหลิน ท่านคิดว่า ในหนานเจียงยังมีผู้ใดที่มีความสามารถในการปกป้องกู่ราชา? ท่านคิดว่าข้ายังมีทางเลือกอีกหรือ?”ความลับของกู่ราชา ถูกคนของแคว้นตงซานล่วงรู้แล้วกระทั่งว่าหลังจากผ่านเหตุการณ์วุ่นวายของพวกมนุษย์โอสถ คนทั้งใต้หล้าต่างก็รู้กันว่า กู่ราชาของหนานเจียงมีสรรพคุณพิเศษเช่นนั้นมันย่อมต้องกลายเป็นสิ่งล้ำค่าที่แคว้นต่าง ๆ ต้องการจะช่วงชิงกันในสำนักของนาง แม้จะมีคนท

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1419

    แคว้นหนานฉีเมืองหรงโจวภายในคุกหลวง องค์หญิงใหญ่ทรงถูกขังมาแล้วหลายวันเดิมทีนางเดินทางไปพร้อมกับพวกตงฟางซื่อ ออกจากเมืองหรงโจว เพื่อมุ่งหน้าไปยังเมืองชายแดนผลสุดท้ายคือยังไม่ถึงเมืองชายแดน ก็ถูกทหารที่ประจำการอยู่ขัดขวางเสียก่อนดังนั้นนางจึงต้องแยกกับคนอื่น ๆ ยิ่งแย่ไปกว่านั้นคือ จั่วเฟิงยังนำกำลังทหารกลุ่มหนึ่ง ไล่ตามมาจากเมืองหรงโจว และจับตัวนางโดยการบังคับ ซ้ำยังอ้างเหตุผลที่ฟังดูดีว่า เป็นเพราะคำนึงถึงความปลอดภัยของนางความแค้นนี้ นางไม่มีวันลืมและมิรู้ด้วยว่าตอนนี้ตงฟางซื่อกับรุ่ยอ๋องพวกเขาอยู่ที่ใด ถึงเมืองชายแดนแล้วหรือยัง และช่วยฮ่องเต้กลับมาได้หรือไม่อาหารในคุกแสนจะธรรมดา สำหรับนางที่เป็นองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ ยากจะกลืนลงจริง ๆบางครั้งจั่วเฟิงจะมาตรวจตราที่คุก เพื่อตรวจดูว่ามีคนหลบหนีจากคุกหรือไม่วันนี้ เขาก็มาอีกแล้วทันทีที่องค์หญิงใหญ่เห็นเขา ในดวงตาก็ฉายแววความดุร้ายออกมานางกอดประตูคุก ตะคอกใส่เขาด้วยความโกรธ“จั่วเฟิง เจ้ามันพวกลืมบุญคุณ! รีบปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!”จั่วเฟิงมีสีหน้าเคร่งขรึม มองดูเหมือนมีความเที่ยงธรรม“บุญคุณอันใด?“ถึงแม้จะมี ก็ต้องว

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1418

    เซียวอวี้เป็นห่วงความปลอดภัยของเฟิ่งจิ่วเหยียน แม้รุ่ยหลินจะขวางม้าไว้ ก็ไม่อาจทำให้เขาสั่นคลอนแม้แต่น้อยเขาใช้ขากระแทกข้างท้องม้า ทำให้ม้ายกกีบเท้าขึ้นและพุ่งออกไปทันทีรุ่ยอ๋องมิได้หลบหลีกแม้แต่น้อยในช่วงเวลาสำคัญ หร่วนฝูอวี้ก็พุ่งเข้ามา และดึงเขาออกไปทว่า ถึงแม้ไม่มีหร่วนฝูอวี้ ม้าที่เซียวอวี้ขี่ก็วิ่งเบี่ยงออกไป เฉียดผ่านตำแหน่งที่รุ่ยอ๋องยืนอยู่เดิมพอสมควรม้าเตะฝุ่นจนฟุ้งกระจายทั่วบริเวณท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของทุกคน เสียวอู่ตาไวมือไว กระโดดขึ้นหลังม้าไปแต่แรก โดยนั่งอยู่ด้านหลังของเซียวอวี้ ทั้งสองคนขี่ม้าตัวเดียวกันเฉินจี๋กับเหล่าองครักษ์เงาก็รีบตามไปอย่างรวดเร็วรุ่ยอ๋องมีสีหน้างงงัน ไม่อาจเรียกสติกลับมาได้เป็นเวลาเนิ่นนานหร่วนฝูอวี้จึงเรียกเขา“รุ่ยหลิน เมื่อครู่ท่านบุ่มบ่ามเกินไปแล้ว!”เหตุใดเขาจะไม่รู้ว่า ฮ่องเต้ฉีทรงห่วงใยเฟิ่งจิ่วเหยียนมากเพียงใดรุ่ยอ๋องค่อย ๆ หันมา มองไปที่หร่วนฝูอวี้เขามองใบหน้าที่พุพองของนาง ได้แต่เจ็บปวดใจจึงยกมือขึ้น อยากจะสัมผัสหร่วนฝูอวี้เอียงศีรษะทันที เพื่อหลบมือของเขา“รีบจัดหาที่พักให้พวกมนุษย์โอสถเหล่านั้น ฮองเฮาทร

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1417

    ตำแหน่งเดิมที่หยวนตั๋วถูกมัดอยู่ ตอนนี้เหลือเพียงเชือกเท่านั้น รุ่ยอ๋องตำหนิตนเอง “เป็นความผิดของข้าเอง!” เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่โทษใครเลย ตอนนั้นสถานการณ์ซับซ้อน ไม่มีผู้ใดสามารถรับประกันได้ว่าทุกอย่างจะราบรื่น อีกทั้ง ยากที่จะคาดเดาได้ว่า หยวนตั๋วจะถูกช่วยเหลือ นางนั่งยอง ๆ ลงไปเพื่อตรวจสอบร่องรอยรอบด้าน พบรอยเท้าซึ่งไม่ใช่ของรุ่ยอ๋อง และยังมีรอยเท้าของคนอื่นอีกหลายรอย เห็นได้ชัดว่า ทันทีที่เขาจากไป ก็มีกก็มีคนมาช่วยหยวนตั๋ว เมื่อสังเกตจากทิศทางของรอยเท้า พบว่ามุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออกเฉียงใต้ เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยเสียงลุ่มลึก “คงจะเป็นชาวแคว้นตงซาน” ตอนนี้ยังไม่สายที่จะตามทัน นางรีบขึ้นหลังม้า กำชับรุ่ยอ๋องก่อนจากไป “คุ้มกันพวกฝ่าบาทกลับไปก่อน!” พลันตวัดแส้ม้าออกไปทันที รุ่ยอ๋องยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น คิ้วขมวดแน่น ให้ฮองเฮาไล่ตามไปเพียงลำพัง จะดีหรือ? อย่างไรก็ตาม เขาย้อนกลับไปก่อนดีกว่า ระหว่างทางเขาได้พบกับหลิวหวาและองครักษ์อื่น ๆ รวมถึงพวกจางฉี่หยาง “ท่านอ๋อง!” หลิวหวาเป็นคนแรกที่แสดงความเคารพ ก่อนหน

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status