Home / โรแมนติก / แรงรักซ่อนปรารถนา / EP 4/1 เมียข้าอย่าแตะ

Share

EP 4/1 เมียข้าอย่าแตะ

last update Last Updated: 2025-10-03 01:00:47

[4]

เมียข้าอย่าแตะ

++++++++++++

รุ่งเช้าวันใหม่

ชมจันทร์ยังคงลงมาทำหน้าที่ของเธออย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ทำอย่างไรได้ล่ะ มาอาศัยบ้านเขาอยู่มันก็ต้องทนๆ กันไป ความจริงเธอจะหนีไปอยู่ที่อื่นก็ได้ แต่ทว่าคงหนีบุพการีผู้แสนดีของเธอไม่พ้น อย่างน้อยๆ อยู่กับทัศเทพ บารมีของเขาก็ยังช่วยเธอให้รอดพ้นจากคนทั้งสองที่พยายามจะขายลูกกินอยู่ร่ำไป

ร่างอรชรของแม่เลี้ยงสาว หยิบจับข้าวของอยู่ในส่วนของครัวแบบฝรั่งที่มุมหนึ่งของคฤหาสน์เทพมณี เธอต้องเตรียมกาแฟไว้ให้ลูกเลี้ยงเทวดาเฉกเช่นทุกวัน

“นี่หล่อน ฉันขอกาแฟแก้วสิ”

คำสั่งนั้นดังมาจากร่างเย้ายวนของสตรีนางหนึ่งซึ่งเป็นคู่นอนของทัศเทพ พักนี้มีมาบ่อยแต่ไม่ค่อยซ้ำหน้านัก เจ้าหล่อนก้าวลงบันไดมาด้วยท่าทางอ่อนระโหยโรยแรง ไม่บอกก็รู้ว่าเมื่อคืนผ่านศึกรักมากี่สมรภูมิ

แม่เลี้ยงคนงามปรายตามองเหยียดๆ

“ขอโทษ อยากได้ก็ทำเอง ฉันไม่ใช่คนใช้” ตอกกลับขณะรอผงกาแฟที่กำลังบดออกมาจากเครื่อง เธอต้องชงกาแฟให้ตัวเองก่อน ดื่มแล้วจะได้มีกำลังวังชาปะทะฝีปากกับผู้หญิงของลูกเลี้ยง

“เอ้า? แล้วหล่อนเป็นใครยะ! มาอยู่ที่บ้านของที่รักของฉันได้ยังไง!” แม่สาวแซ่บที่นมโตเท่าลูกมะพร้าว ขึ้นเสียงสูงถามไถ่

คนถูกถามต้องละมือจากเครื่องบดกาแฟมาปกป้องแก้วหูของตัวเอง

“ฉันเป็นใครน่ะเหรอ อยากรู้ก็ถามที่รักของเธอดูสิ”

ชมจันทร์สะบัดหน้าตอบ ไม่ชอบใจเลยที่ต้องมาคอยรบรากับพวกบรรดาที่รักของเขา ยิ่งเมื่อเห็นเนื้อตัวของสาวเจ้าที่โผล่พ้นชุดนอนสุดวาบหวิวออกมา มันก็ยิ่งปวดใจ ร่องรอยที่ตีตราบนเนินอกนั่นมันคล้ายกับของเธอไม่มีผิด คงเพราะมันเกิดจากผู้ชายคนเดียวกัน

แม่เลี้ยงคนงามหันหลังให้แม่สาวทรงโต เธอจัดการชงกาแฟใส่แก้วแล้วยกมันขึ้นกระดกเสียเกือบครึ่งราวกับว่าเป็นน้ำเปล่า น่าดีใจนักที่มันทำให้เธอกระปรี้กระเปร่าพร้อมรบ

“มีอะไรเหรอพิงค์กี้”

เสียงทุ้มอย่างอารมณ์ดีของบุรุษในชุดนอนผ้าไหมสีนิลสนิท ดังขึ้นขณะที่เจ้าตัวเดินลงมาจากชั้นบนด้วยท่าทางโรยแรงไม่แพ้กัน

“ก็คุณคนนี้สิคะ พิงค์กี้ขอแค่กาแฟสักแก้วเธอก็ไม่ยอมทำให้ ตอนนี้พิงค์กี้อยากดื่มกาแฟมากๆ เลยนะคะ ดื่มแล้วมันจะได้สดชื่น เราจะได้ขึ้นไปต่อบนนั้นกันอีกสักยกสองยกไงคะ ที่รักขา...”

สาวสวยทำตาหวานเยิ้มส่งให้ ชายหนุ่มรู้ทันทีว่าหมายถึงเรื่องอะไร แล้วเขารึจะกล้าปฏิเสธ เขาเดินลงไปหาหล่อนที่เชิงบันได โอบเอวคอดของหล่อนไว้แล้วจ้องไปยังชมจันทร์

“เอ้า? ยืนเฉยอยู่ทำไมล่ะคุณแม่เลี้ยง ชงกาแฟให้พิงค์กี้สิ”

“อยากได้ก็ชงเอง” ชมจันทร์โต้คืน หน้าตึงเมื่อเห็นเขาเอาใจแต่คู่ขา

ทัศเทพส่ายหน้าน้อยๆ เดินลงมาหาชมจันทร์แล้วหยิบถ้วยกาแฟของหล่อนมาดื่มรอหน้าตาเฉย

“นี่! นั่นมันแก้วของฉันนะ!” ว่าเขาเสียงเขียว

“เรื่องมาก! ชงกาแฟเดี๋ยวนี้!”

เขาสั่งอีกหน ขยับไปชิดร่างเย้ายวนในชุดสูททำงานที่แสนจะมิดชิด ขัดใจชะมัด!

“คุณเทพขา พิงค์กี้ง่วงจัง ฮ้าว...” สาวทรงโตยกมือขึ้นปิดปากหาวหวอดๆ

ชมจันทร์เลี่ยงการคุกคามของลูกเลี้ยงจอมหื่นด้วยการนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่งในครัว

“จันทร์! ชงกาแฟให้พิงค์กี้ซะ”

ใบหน้าสวยเชิดใส่ ทำไมเขาต้องรังแกเธออย่างนี้ด้วย ไม่คิดถึงจิตใจกันบ้างเลย มีอย่างที่ไหนให้ผู้หญิงคนนั้นมาสั่งเธอยิกๆ ทั้งที่เธอไม่ใช่คนรับใช้ แค่ต้องคอยปรนนิบัติพัดวีเขาคนเดียวก็แทบไม่มีเวลาทำอย่างอื่นแล้ว

“จันทร์!” เขาเรียกอีก แต่ชมจันทร์ยังทำเมิน

“โอเค! ฉันชงเองก็ได้” ทัศเทพหมดความอดทนที่จะร้องขอ กะอีแค่เครื่องชงกาแฟทำไมเขาจะใช้มันไม่เป็น

“ที่รักขา พิงค์กี้ไปรอบนห้องนะคะ” สาวทรงโตบอกแล้วขึ้นบันไดไป

“ครับๆ คนสวย เดี๋ยวกาแฟตามไปจ้า” เขาร้องไล่หลังสาวเจ้า ก่อนจะหันมาสนใจเครื่องชงอีกรอบ มันจะยากสักแค่ไหนกันเชียว ปกติถ้าชมจันทร์ไม่ว่างก็จะเป็นสาวใช้ที่คอยชงกาแฟให้เขา แต่วันนี้ไม่รู้หายหัวไปไหนกันหมด กาแฟสำเร็จรูปมันก็ไม่อร่อย ต้องกาเฟสดแบบนี้เท่านั้น

“สาวใช้ก็ไม่รู้หายหัวไปไหน” เขาบ่นพึมพำ ตักกาแฟที่ถูกบดเป็นผงใส่ด้ามชงแล้วกดให้แน่นอีกนิดด้วยแท็มเปอร์ ก่อนจะใส่ด้ามชงเข้ากับเครื่อง นิ้วชี้ของชายหนุ่มชี้ซ้ายทีขวาทีที่หน้าเครื่อง เอาละสิ กดปุ่มไหนดี

“สาวใช้กับแม่ครัวลากลับบ้านหมด เหลือแค่เด็กส้ม ตอนนี้คงซักผ้าอยู่หลังบ้าน หัดใส่ใจคนในบ้านบ้างก็ดีนะคะคุณลูกเลี้ยง”

แม่เลี้ยงว่าให้ เห็นท่าทางเก้กังของเขาอยู่หน้าเครื่องชงกาแฟแล้วชักกลัว เขาจะใช้เป็นไหม เครื่องมันเก่าแล้วด้วย

“เธอก็ใส่ใจไปสิ เธอเป็นคุณผู้หญิงของบ้านนี่”

เขาโต้กลับ ตัดสินใจกดปุ่มเล็กๆ ปุ่มหนึ่งบนหน้าเครื่อง ก่อนที่เสียงทำงานของเครื่องจะเกิดขึ้นแล้วมีน้ำกาแฟสีดำๆ ไหลออกมา ทัศเทพยิ้มกริ่ม

“ว้าว! ชงได้แล้วนี่ ดีเลย ฉันจะได้เลิกชงให้ ชงจนจะเปิดร้านขายได้อยู่แล้ว”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • แรงรักซ่อนปรารถนา   EP 13/2 ปิดฉาก

    กวินแค่นหัวเราะแล้วหันกลับไปต่อกรกับตาเฒ่าเจ้าเล่ห์พราวพริ้งยืนจังงังอยู่กับที่ นี่นางโดนหลอกอีกแล้วเหรอ ครั้งหนึ่งตาเฒ่าหื่นกามก็ล่อลวงให้นางบำรุงบำเรอความใคร่ให้มัน ตั้งแต่สาวยันอายุปูนนี้ อยากจะเลิกก็เลิกไม่ได้เพราะกลัวว่าจะถูกอีกฝ่ายเปิดโปงให้ตนเสียหน้าเสียชื่อเสียง พอเวลานี้ กวิน คนที่นางเผลอมีใจให้ ก็โกหกหลอกลวงนางเพื่อ.. เพื่ออะไร!? หรือว่า...แพรวรุ้ง!“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!” กวินร้องบอก หน้าตาดุดัน ตาแก่พุงหนาชักปืนออกมาขู่ มองดูลูกน้องที่ถูกต่อยหมดท่าแล้วให้ขัดใจนัก ไร้ฝีมือจริงๆ“อาลายวะ! พูดกันลีๆ ก็ล่าย ทำไมต้องใช้กำลัง หรือว่าลื้ออยากมีเลื่อง นี่มันผู้หญิงของอั๊ว ลื้อม่ายมีสิทธิ์”“เฮอะ! ผู้หญิงของแก แต่นั่น เมียกูโว้ย!”“ไม่จริง! ไม่จริง! กวินโกหก เธอโกหก! เธอเจอยัยแพรวแค่ตอนไปถ่ายแบบเท่านั้น แถมไปไม่กี่วันยังไม่ทันได้ทำงานด้วยซ้ำก็เลิกกองกลางคัน แล้วยัยแพรวจะไปเป็นเมียเธอได้ยังไง!?”“ทำไมจะไม่ได้ล่ะคุณหญิง ก็ที่เธอหายไปเพราะผมนี่แหละเป็นคนพาเธอไปเอง โจรกระจอกที่ลักพาตัวแพรวรุ

  • แรงรักซ่อนปรารถนา   EP 13/1 ปิดฉาก

    [13]ปิดฉากเมฆากุมมือบางของภรรยาเอาไว้ เฝ้าดอมดมทั้งจูบจุมพิตฝ่ามือบางครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับการทำเช่นนั้นจะทำให้หล่อนตื่นขึ้นมาพูดคุยกับเขาเช่นเมื่อวานนี้ เกือบสามชั่วโมงแล้วที่เขานั่งอยู่ตรงนี้ คุณหมอบอกว่าไม่เกินชั่วโมงหล่อนคงฟื้น แล้วทำไมผ่านไปตั้งสามชั่วโมง หล่อนยังไม่ลืมตา“วารินทร์ คนขี้เซา ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ เธอยังไม่ได้รดน้ำในแปลงผักเลย วันนี้จะอู้งานใช่ไหม” เมฆาเอ่ยทั้งน้ำตา วันวานที่ผ่านผันแต่ความทรงจำในบางเรื่องยังไม่เลือนหาย เขายังจำได้เมื่อครั้งที่ลักพาตัวศรีภรรยามาจากอกของพี่ชาย ช่างเป็นสิ่งที่เลวร้าย แต่ถ้าถามว่าหากย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะทำแบบนั้นไหม บอกได้เลยว่า...ทำ เขายอมเป็นคนชั่ว หากว่าวันนี้ได้ครอบครองหัวใจของภรรยา“ปะ...เปล่านะ นายเหมืองจะกลับคำ...ใช่ไหม ไหนบอกว่าจะไม่ใช้แรงงานเมียแล้วไง แค่กๆ”เสียงแหบแห้งของคนป่วยร้องค้าน“วารินทร์...คนดีของนายเหมือง ฟื้นแล้วจริงๆ ผมดีใจเหลือเกิน”นายเหมืองหนุ่มเพียรกดจูบบนใ

  • แรงรักซ่อนปรารถนา   EP 12/4 เพิ่งเข้าใจ

    “อ๊ะ...กวิน อืม...” แพรวรุ้งส่งเสียงเมื่อเขาเปลี่ยนจากนิ้วร้ายเป็นท่อนลำของความเป็นชายร้อนผ่าว เขาไม่ได้ถอดกางเกงด้วยซ้ำ เพียงแค่รูดซิบลงแล้วควักมันออกมาจากกางเกงชั้นใน เขาพยายามดุนดันแก่นกายร้อนผ่าวเข้ามาในร่างเธอ แต่มันช่างทำได้ยากเย็น“อ๊ะ! กวิน ฉันเจ็บ!”กวินชะงักเมื่อเสียงครางกระเส่าเปลี่ยนเป็นเสียงร้องอย่างเจ็บปวด เขาขยับกายอีกนิดเพื่อจะได้ยกร่างหล่อนขึ้นเหนือท่อนลำอีกหน“ค่อยๆ นั่งทับมัน อย่างนั้นแพรว อย่างนั้น อา....”แพรวรุ้งใบหน้าบิดเหยเก เขาบอกเธอเหมือนเป็นเรื่องง่ายแต่สิ่งที่เธอกำลังเผชิญอยู่มันหนักหนาทีเดียว ตอนนี้ลำลึงค์ใหญ่โตสมชายชาตรี มุดเข้าไปในร่างเธอได้เพียงส่วนหัว ส่วนที่เหลือยังค้างเติ่งอยู่อย่างนั้นกวินยกร่างหล่อนขึ้นน้อยๆ แล้วค่อยๆ ปล่อยลงมาช้าๆ ทำอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ กระทั่งความชุ่มฉ่ำนำพาให้ช่องทางสวาทดูดกลืนลำเอ็นขนาดยักษ์จนหมด และมันสามารถลดความเจ็บปวดในการหลอมรวมได้ดีทีเดียว“โอ...ไม่!” แพรวรุ้งร้องเสียงหลงเมื่อเขาช้อนร่างเธอไว้แล้วยกขึ้นลงเป็นจังหวะ ท่อนลำแกร่งกร้าวหา

  • แรงรักซ่อนปรารถนา   EP 12/3 เพิ่งเข้าใจ

    กวินชะงักเล็กน้อย คุณหญิงเจ้าเล่ห์นัก หนึ่งเดือนมานี้เขาทำทุกวิถีทางที่จะให้พราวพริ้งไว้ใจเขา การร่วมทุนร่วมหุ้นทำฟาร์มไข่มุกที่เกาะมันตรา มันเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น เกาะมันตรามีจริงเสียเมื่อไหร่กัน ลายเซ็นของนางต่างหากคือสิ่งที่เขาต้องการ เอกสารฉบับล่าสุดที่เขาเอามาให้นางเซ็น มันไม่ใช่เอกสารทางธุรกิจแบบธรรมดา แต่มีใบโอนทรัพย์สินแทรกมาอย่างแนบเนียน มันถูกทำขึ้นจากทีมงานที่เขาไว้ใจมากที่สุด เพื่องานนี้โดยเฉพาะ“โธ่...ไม่ได้ปากหวานสักหน่อย แค่พูดความจริงเท่านั้น ถ้าพี่พริ้งยังไม่เซ็นก็ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้ ยังไงซะ เงินที่จะเอามาใช้ในการทำฟาร์มงวดนี้ มันก็เป็นของพี่พริ้งอยู่ดี” กวินว่า“นั่นก็เงินของเธอด้วย ถ้าฟาร์มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเมื่อไหร่ เธอต้องพาพี่ไปดูนะ พี่อยากรู้จริงๆ ว่าเกาะมันตราจะสวยแค่ไหน” พราวพริ้งทำหน้าเคลิ้มฝัน หารู้ไม่ว่า รูปถ่ายที่กวินเคยให้ดูนั้นมันเป็นสวนหนึ่งของเกาะปันรัก มิใช่เกาะมันตรา“แน่นอนครับ ตอนนี้ก็คืบหน้าไปมากแล้ว บ้านของเราสองคนก็สร้างได้ครึ่งหนึ่งแล้วนะครับ อีกเดือนสองเดือนน่าจะเข้าอยู่ได้เลย ผมไม่ไ

  • แรงรักซ่อนปรารถนา   EP 12/2 เพิ่งเข้าใจ

    ร่างสวยสูงโปร่งอย่างนางแบบของแพรวรุ้ง เดินนวยนาดลงมาตามขั้นบันได เรียวขายาวขาวสะอาดมันสามารถตรึงสายตาของหนึ่งบุรุษให้จดจ้องแน่วนิ่ง แพรวรุ้งใจเต้นโครมคราม ดวงตาเขาที่จ้องมองมาประหนึ่งจะเปลื้องผ้าเธออย่างไรอย่างนั้น“เอ้า? ยัยแพรวมาพอดี”มารดาผู้แสนดีเอ่ยทักบุตรสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานผิดปกติ แพรวรุ้งรับรู้โดยสัญชาตญาณ คุณหญิงพราวพริ้ง มารดาผู้ยังงดงามของเธอ กำลังมีความรัก“แพรวไม่รู้ว่าคุณแม่มีแขก ขอโทษที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยค่ะ”เธอกล่าวขอโทษแต่ไม่ได้คิดจะขึ้นไปเปลี่ยนแต่อย่างใด เดินมานั่งบนโซฟาเดี่ยวตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่ในห้องรับแขก แอบปรายตาไปมองกวินอย่างยั่วเย้าอยู่ในที“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่ถือ” กวินกล่าวเสียงเรียบเรื่อย จ้องมองวงหน้าเนียนของแพรวรุ้งตาไม่กะพริบ หล่อนดูสดใสอิ่มเอิบผิดหูผิดตา และหล่อนกล้ามากที่หนีออกจากเกาะปันรัก มันน่าโมโหจริงๆ“ขอโทษนะจ๊ะกวิน” พราวพริ้งหันไปขออภัยบุรุษในดวงใจ ก่อนจะหันมาสั่งบุตรสาว “เราก็รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดสิ จะมัวมาขอโทษขอโพยกันทำไม”

  • แรงรักซ่อนปรารถนา   EP 12/1 เพิ่งเข้าใจ

    [12]เพิ่งเข้าใจ-------------วารินทร์กำลังจัดโต๊ะอาหารค่ำไว้รอนายเหมืองผู้เป็นสามี ร่างอรชรเริ่มอวบอิ่มขึ้นมากเมื่อเธอต้องเร่งอาหารหลักอาหารเสริมเพื่อบำรุงเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในครรภ์ แต่กระนั้น ความน่ารักสดใสของคุณน้องคนงามก็ยังไม่เลือนหายไป“สวัสดีคะพี่วารินทร์ จันทร์มาหาเฮียเมฆค่ะ”วารินทร์ทำหน้าไม่ถูก ด้วยว่าการพบกันครั้งแรก เธอเข้าใจแม่เลี้ยงคนงามผิดไป“สวัสดีค่ะ เอ่อ...นายเหมืองยังไม่กลับเลย คุณ...เอ่อ...น้องจันทร์มาซะค่ำเชียว ทานข้าวด้วยกันนะคะ” ว่าที่คุณแม่เอ่ยชวน แต่ชมจันทร์ตอบกลับมาเพียงรอยยิ้มและยื่นซองเอกสารให้กับนายหญิงแห่งเหมืองวารินทร์“ฝากให้เฮียด้วยนะคะ จันทร์รีบไป ลาเลยก็แล้วกันนะคะพี่ สวัสดีค่ะ” ชมจันทร์ลาพี่สะใภ้ ความอ่อนแอในหัวใจพาให้เธออยากไปให้พ้นๆ จากผู้คน อยากอยู่เงียบๆ อยากนอนร้องไห้ให้สมใจ“เอ้า? จันทร์มาได้ไงมืดค่ำป่านนี้”เมฆาที่เพิ่งเดินขึ้นเรือนมาเอ่ยทักน้องสาวทันที“เฮียเมฆ คือ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status