LOGINShare
EP 3/3 เสียงครวญจากห้องลูกชาย NC++
Last Updated:
2025-10-01 01:00:03ชมจันทร์ครางไม่ได้ศัพท์ กายสาวบิดเร่าๆ เพราะความต้องการอย่างยิ่งยวด ถ้าเขาจะแกล้งกันอย่างนี้ก็สวมสอดความเป็นชายเข้าไปเถอะ เธอจะตายเพราะแรงปรารถนาอยู่แล้ว
“จันทร์ เธอ...ต้องการฉันใช่ไหม จันทร์”
“มะ...ไม่ จันทร์ไม่ต้องการ คุณเทพอย่า...อ๊ะ!”
ชมจันทร์กายบิดเร่า ปฏิเสธความต้องการของตัวเองจนใบหน้าเหยเก แลเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่ถูกครอบงำด้วยอารมณ์ปรารถนาแล้วอยากกลายร่างเป็นหญิงใจง่ายให้รู้แล้วรู้รอด จะได้ทำตามที่กายของตนบัญชา สามารถมีสัมพันธ์กับชายตรงหน้าโดยไม่ต้องกังวลต่อสิ่งใดๆ แต่ในความเป็นจริงเธอทำไม่ได้ ถ้าวันนี้เธอเป็นของเขา วันพรุ่งนี้เธอคงมีค่าเพียงแค่ผ้าเช็ดเท้าของเขาเท่านั้น!
“ให้ตายเถอะ โอ...จันทร์ จันทร์ จันทร์!”
เขาเรียกชื่อหล่อนระงม จับแก่นกายถูไถที่ร่องสวาทถี่ยิบจนมันระเบิดออกมาเป็นสายธาราแห่งชีวิตในที่สุด มันเปรอะเปื้อนทั่วเนินนูนที่ปกคลุมด้วยปุยไหมบางๆ และอ่อนนุ่ม หยาดธาราแห่งรักพุ่งลามเลยไปถึงหน้าท้องแบนราบและแอ่งสะดือบุ๋ม
ทัศเทพบรรจงจูบบนใบหน้างามแดงระเรื่อ หล่อนยังครางอืออาเพราะยังไปไม่ถึงฝั่งฝัน
“จันทร์ ขอร้องฉัน...แล้วฉันจะช่วยเธอ”
เขาวอนขอในสิ่งที่รู้ว่าไม่มีทางที่หล่อนจะยินยอม
“มะ...ไม่ คุณเทพลุก...ลุกออกไปที แล้วนั่น?”
เธอมองของเหลวสีขาวข้นที่เปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้องและเนินนูนแห่งอิสตรี ทัศเทพหยิบเสื้อยืดตัวบางของหล่อนมาเช็ดคราบแห่งความใคร่จนสะอาด ชมจันทร์หน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย
เขาไม่เช็ดเปล่าๆ แต่ยังพานิ้วเรียวเข้าชอนไชในช่องทางแห่งรักของหล่อนอีกครั้ง ร่างบางถึงกับสะดุ้งเฮือก
“คุณเทพ...อย่า!”
“ให้ฉันช่วยนะจันทร์ รับรองว่าฉันจะไม่ทำเกินกว่านี้ ฉันสัญญา”
เขาบอกเสียงแหบพร่าเมื่อความต้องการกำลังพุ่งโจมตีอีกระลอก ให้ตายเถอะ ยังไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ เขาเลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่าบนพื้น เพื่อจะได้ดูดชิมน้ำรักของสาวเจ้าที่ช่องทางสวาทอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้แม่เลี้ยงคนงามยินยอมพร้อมใจ แอ่นสะโพกผายกลมกลึงของหล่อนขึ้นมารับเรียวลิ้นเขาแต่โดยดี
“คุณเทพขา...”
เสียงหวานของแม่สาวที่ถูกหิ้วมาจากผับ ดังมาจากห้องของทัศเทพ ชมจันทร์ได้สติ ลุกปุบปับด้วยความตื่นกลัว รีบจับศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมเงางามให้ออกจากการดูดดึงเกสรสวรรค์ของเธอ
“พอ! พอแล้ว! คุณเทพพอที จันทร์ขอ” ร้องขอเสียงแผ่วแล้วผลักเขาออกอย่างแรง เพราะเขาเอาแต่จะรุกเข้าหา
“เดี๋ยวคู่ขาคุณออกมาเห็นพอดี” เธอให้เหตุผล งามหน้าไหมเล่าชมจันทร์เอ๋ย เธอกับเขาเล่นรักกันอย่างเมามันตรงโซฟาที่ทางเดิน ดีนะที่สาวใช้หรือผู้หญิงคนนั้นไม่มาเห็นเข้า ไม่อย่างนั้นคงได้เอาปี๊บคลุมหัวเพราะคนคงลือกันทั่วเมืองว่าแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงทำเรื่องบัดสีกันไม่อายผีสางเทวดา หรือแม้กระทั่งสามีผู้ล่วงลับ
ทัศเทพส่ายหน้าดิก รสรักของชมจันทร์หวานจนเขาไม่อยากจะหยุดการดื่มกิน
“คุณเทพพอเถอะนะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น ขอร้อง...” ชมจันทร์วอนขอ ใบหน้านวลแดงเรื่อ เธอข่มความอายแล้วบรรจงจุมพิตบนหน้าผากเขาแผ่วเบา “พอเถอะนะคะ”
นัยน์ตาคมกล้าของทัศเทพมีแววงุนงงต่อการกระทำนั้น ตกลงหล่อนรู้สึกอย่างไรกับเขากันแน่ เดี๋ยวด่า เดี๋ยวตี เดี๋ยวก็วอนขอ เมื่อกี้ดันมาจุ๊บอีก คนมันก็เขินเป็นนะคุณแม่เลี้ยง
“เอ่อ...ก็...ถ้าพูดดีๆ กันตั้งแต่แรก เธอก็ไม่โดนอย่างนี้หรอก”
คำตอบแบบคนที่กลัวเสียฟอร์ม ทว่ายินยอมทำตามที่หล่อนร้องขอ
“แล้วใครพูดดีๆ ล่ะ! มีแต่ขู่กับขู่” ว่าเขาอย่างลืมตัว ลืมกระทั่งว่าตอนนี้ตัวเองเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
“ชมจันทร์!”
ทัศเทพเตือนสติ มือที่ยังกุมสองเต้าเต่งตึง เพิ่มแรงขยำมากขึ้นอีก ชมจันทร์นิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
“ขะ...ขอโทษ ขอโทษค่ะ ลืมตัวไปหน่อย คุ...คุณเทพพอได้แล้ว จันทร์จะใส่เสื้อผ้า” บอกเขาเสียงขาดห้วง ก็ทัศเทพมิได้หยุดการบีบขยำพุ่มทรวงของเธอนี่นา
“ไม่!” เขายืนยัน รั้งร่างบางเข้ามาใกล้เพื่อจะได้ดูดขบที่ปลายถันอีกครั้ง
“คุณเทพ!” ชมจันทร์ตะเบ็งเสียงใส่แต่มันดังแค่เพียงกระซิบ เธอเกรงว่าผู้หญิงของเขาจะได้ยิน แล้วมือเรียวก็คว้าหมับเอาที่ใบหูขาวๆ ของเขา ออกแรงดึงทึ้งมันจนเจ้าตัวต้องยอมถอนปากออกจากหน้าอกของเธอ
“โอ๊ย!”
“ชู่ว์...” ชมจันทร์เตือนพลางชี้มือไปที่ห้องของเขา
“เดี๋ยวยัยนั่นได้ยินพอดี ฉันยังไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้านนะ”
“งั้นเธอก็ต้องเอามือออกไปจากหูฉัน!”
เขาร้องสั่งทั้งที่มือของตัวเองก็ยังไม่ปล่อยจากก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นของสาวเจ้า แถมอีกมือยังเข้าเกาะกุมบั้นท้ายแล้วบีบมันแรงๆ อย่างมันเขี้ยว
“เอามือคุณออกจากหน้าอกกับก้นฉันก่อน”
“ไม่!”
“ไม่ยอมใช่ไหม ก็ได้...”
“อะไรของเธอ” เขาถามกลับเมื่อหล่อนยอมปล่อยใบหูของเขาให้เป็นไทโดยง่าย
“ไม่ปล่อยก็อย่าปล่อย เอาสิ อยากให้ใครมาเห็นก็เชิญ พรุ่งนี้ฉันจะได้เรียกนายอำเภอมาจดทะเบียนให้รู้แล้วรู้รอด เอาสิคุณเทพ ฉันจะนอนแบให้เลยเอาสิ!”
ชมจันทร์ท้า ถ้ามีคนมาเห็นเขากับเธอในสภาพนี้ละก็ เธอไม่ยอมแน่ ใครจะมองเธอเสียๆ หายๆ ที่แม่เลี้ยงลูกเลี้ยงแต่งงานกันเธอก็ไม่แคร์!
ทัศเทพดีดตัวผึงเหมือนต้องของร้อน ไม่มีวันเสียหรอก ผู้หญิงเห็นแก่เงินอย่างนี้หรือที่เขาจะเอามาเป็นแม่ของลูก ไม่มีทาง!
“ฝันไปเถอะ! เก็บท่าทางอ่อยเหยื่อกับวิธีต้อนให้หลงกลไปใช้กับคนอื่นเถอะ มันใช้ไม่ได้ผลกับฉันแน่นอน อย่าหวังนะชมจันทร์ อย่าหวังว่าจะได้เดินเคียงข้างฉัน ได้นอนกอดทะเบียนสมรสของฉัน อย่างเธอมันก็แค่แม่ม่ายผัวตาย เธออยาก ฉันก็สนอง ไม่มีวันที่ฉันจะเห็นว่าการสะดีดสะดิ้งเล่นตัวของเธอมันจะทำให้เธอดูเป็นสาวสดซิงหรอก ฉันไม่โง่เชื่อเธอเด็ดขาด สมัยนี้หมอดีๆ เก่งๆ มันเยอะ ฉันแยกไม่ออกหรอกว่าอันไหนของแท้อันไหนของปลอม หึๆๆ” เขายิ้มเยาะขณะควานหากางเกงมาสวม
ชมจันทร์จ้องหน้าเขาแน่วนิ่ง นั่นปากหรือที่พูดออกมา แล้วเมื่อกี้ใครกันล่ะที่วอนขอจะเป็นจะตายอยู่ข้างหูเธอ ให้ตายเถอะ! ขอบคุณสวรรค์ที่เธอยังมีความยับยั้งชั่งใจ
“อ้อ...ขอบคุณที่ทำให้ฉันสบายตัว รสชาติเธอนี่มันวิเศษจริงๆ ชมจันทร์”
เขากล่าวเพียงเท่านั้นแล้วก้าวเข้าห้องตัวเอง ปล่อยให้แม่เลี้ยงสาวลุกขึ้นมากวาดเศษเสื้อผ้ามากอดไว้ด้วยมืออันสั่นเทา เขาช่างทำร้ายจิตใจกันได้อย่างเลือดเย็น น้ำตาหยดหนึ่งไหลรินเปื้อนใบหน้างามด้วยความอดสู เขาจะทำร้ายกันไปถึงเมื่อไหร่กันนะ เมื่อไหร่กัน
แม่เลี้ยงคนงามทรุดกายนั่งแหมะกับพื้นเย็นเฉียบ คุดคู้เข่าเข้าหาตัวแล้ววางใบหน้าที่เปรอะน้ำตาลงไปร่ำไห้บนเข่าน้อยๆ คำว่า น้ำตาเช็ดหัวเข่า มันเป็นเช่นไร เธอได้รู้ซึ้งก็วันนี้
Latest chapter
แรงรักซ่อนปรารถนา EP 13/2 ปิดฉาก
กวินแค่นหัวเราะแล้วหันกลับไปต่อกรกับตาเฒ่าเจ้าเล่ห์พราวพริ้งยืนจังงังอยู่กับที่ นี่นางโดนหลอกอีกแล้วเหรอ ครั้งหนึ่งตาเฒ่าหื่นกามก็ล่อลวงให้นางบำรุงบำเรอความใคร่ให้มัน ตั้งแต่สาวยันอายุปูนนี้ อยากจะเลิกก็เลิกไม่ได้เพราะกลัวว่าจะถูกอีกฝ่ายเปิดโปงให้ตนเสียหน้าเสียชื่อเสียง พอเวลานี้ กวิน คนที่นางเผลอมีใจให้ ก็โกหกหลอกลวงนางเพื่อ.. เพื่ออะไร!? หรือว่า...แพรวรุ้ง!“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!” กวินร้องบอก หน้าตาดุดัน ตาแก่พุงหนาชักปืนออกมาขู่ มองดูลูกน้องที่ถูกต่อยหมดท่าแล้วให้ขัดใจนัก ไร้ฝีมือจริงๆ“อาลายวะ! พูดกันลีๆ ก็ล่าย ทำไมต้องใช้กำลัง หรือว่าลื้ออยากมีเลื่อง นี่มันผู้หญิงของอั๊ว ลื้อม่ายมีสิทธิ์”“เฮอะ! ผู้หญิงของแก แต่นั่น เมียกูโว้ย!”“ไม่จริง! ไม่จริง! กวินโกหก เธอโกหก! เธอเจอยัยแพรวแค่ตอนไปถ่ายแบบเท่านั้น แถมไปไม่กี่วันยังไม่ทันได้ทำงานด้วยซ้ำก็เลิกกองกลางคัน แล้วยัยแพรวจะไปเป็นเมียเธอได้ยังไง!?”“ทำไมจะไม่ได้ล่ะคุณหญิง ก็ที่เธอหายไปเพราะผมนี่แหละเป็นคนพาเธอไปเอง โจรกระจอกที่ลักพาตัวแพรวรุ
แรงรักซ่อนปรารถนา EP 13/1 ปิดฉาก
[13]ปิดฉากเมฆากุมมือบางของภรรยาเอาไว้ เฝ้าดอมดมทั้งจูบจุมพิตฝ่ามือบางครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับการทำเช่นนั้นจะทำให้หล่อนตื่นขึ้นมาพูดคุยกับเขาเช่นเมื่อวานนี้ เกือบสามชั่วโมงแล้วที่เขานั่งอยู่ตรงนี้ คุณหมอบอกว่าไม่เกินชั่วโมงหล่อนคงฟื้น แล้วทำไมผ่านไปตั้งสามชั่วโมง หล่อนยังไม่ลืมตา“วารินทร์ คนขี้เซา ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ เธอยังไม่ได้รดน้ำในแปลงผักเลย วันนี้จะอู้งานใช่ไหม” เมฆาเอ่ยทั้งน้ำตา วันวานที่ผ่านผันแต่ความทรงจำในบางเรื่องยังไม่เลือนหาย เขายังจำได้เมื่อครั้งที่ลักพาตัวศรีภรรยามาจากอกของพี่ชาย ช่างเป็นสิ่งที่เลวร้าย แต่ถ้าถามว่าหากย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะทำแบบนั้นไหม บอกได้เลยว่า...ทำ เขายอมเป็นคนชั่ว หากว่าวันนี้ได้ครอบครองหัวใจของภรรยา“ปะ...เปล่านะ นายเหมืองจะกลับคำ...ใช่ไหม ไหนบอกว่าจะไม่ใช้แรงงานเมียแล้วไง แค่กๆ”เสียงแหบแห้งของคนป่วยร้องค้าน“วารินทร์...คนดีของนายเหมือง ฟื้นแล้วจริงๆ ผมดีใจเหลือเกิน”นายเหมืองหนุ่มเพียรกดจูบบนใ
แรงรักซ่อนปรารถนา EP 12/4 เพิ่งเข้าใจ
“อ๊ะ...กวิน อืม...” แพรวรุ้งส่งเสียงเมื่อเขาเปลี่ยนจากนิ้วร้ายเป็นท่อนลำของความเป็นชายร้อนผ่าว เขาไม่ได้ถอดกางเกงด้วยซ้ำ เพียงแค่รูดซิบลงแล้วควักมันออกมาจากกางเกงชั้นใน เขาพยายามดุนดันแก่นกายร้อนผ่าวเข้ามาในร่างเธอ แต่มันช่างทำได้ยากเย็น“อ๊ะ! กวิน ฉันเจ็บ!”กวินชะงักเมื่อเสียงครางกระเส่าเปลี่ยนเป็นเสียงร้องอย่างเจ็บปวด เขาขยับกายอีกนิดเพื่อจะได้ยกร่างหล่อนขึ้นเหนือท่อนลำอีกหน“ค่อยๆ นั่งทับมัน อย่างนั้นแพรว อย่างนั้น อา....”แพรวรุ้งใบหน้าบิดเหยเก เขาบอกเธอเหมือนเป็นเรื่องง่ายแต่สิ่งที่เธอกำลังเผชิญอยู่มันหนักหนาทีเดียว ตอนนี้ลำลึงค์ใหญ่โตสมชายชาตรี มุดเข้าไปในร่างเธอได้เพียงส่วนหัว ส่วนที่เหลือยังค้างเติ่งอยู่อย่างนั้นกวินยกร่างหล่อนขึ้นน้อยๆ แล้วค่อยๆ ปล่อยลงมาช้าๆ ทำอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ กระทั่งความชุ่มฉ่ำนำพาให้ช่องทางสวาทดูดกลืนลำเอ็นขนาดยักษ์จนหมด และมันสามารถลดความเจ็บปวดในการหลอมรวมได้ดีทีเดียว“โอ...ไม่!” แพรวรุ้งร้องเสียงหลงเมื่อเขาช้อนร่างเธอไว้แล้วยกขึ้นลงเป็นจังหวะ ท่อนลำแกร่งกร้าวหา
แรงรักซ่อนปรารถนา EP 12/3 เพิ่งเข้าใจ
กวินชะงักเล็กน้อย คุณหญิงเจ้าเล่ห์นัก หนึ่งเดือนมานี้เขาทำทุกวิถีทางที่จะให้พราวพริ้งไว้ใจเขา การร่วมทุนร่วมหุ้นทำฟาร์มไข่มุกที่เกาะมันตรา มันเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น เกาะมันตรามีจริงเสียเมื่อไหร่กัน ลายเซ็นของนางต่างหากคือสิ่งที่เขาต้องการ เอกสารฉบับล่าสุดที่เขาเอามาให้นางเซ็น มันไม่ใช่เอกสารทางธุรกิจแบบธรรมดา แต่มีใบโอนทรัพย์สินแทรกมาอย่างแนบเนียน มันถูกทำขึ้นจากทีมงานที่เขาไว้ใจมากที่สุด เพื่องานนี้โดยเฉพาะ“โธ่...ไม่ได้ปากหวานสักหน่อย แค่พูดความจริงเท่านั้น ถ้าพี่พริ้งยังไม่เซ็นก็ไม่เป็นไรครับ ผมรอได้ ยังไงซะ เงินที่จะเอามาใช้ในการทำฟาร์มงวดนี้ มันก็เป็นของพี่พริ้งอยู่ดี” กวินว่า“นั่นก็เงินของเธอด้วย ถ้าฟาร์มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเมื่อไหร่ เธอต้องพาพี่ไปดูนะ พี่อยากรู้จริงๆ ว่าเกาะมันตราจะสวยแค่ไหน” พราวพริ้งทำหน้าเคลิ้มฝัน หารู้ไม่ว่า รูปถ่ายที่กวินเคยให้ดูนั้นมันเป็นสวนหนึ่งของเกาะปันรัก มิใช่เกาะมันตรา“แน่นอนครับ ตอนนี้ก็คืบหน้าไปมากแล้ว บ้านของเราสองคนก็สร้างได้ครึ่งหนึ่งแล้วนะครับ อีกเดือนสองเดือนน่าจะเข้าอยู่ได้เลย ผมไม่ไ
แรงรักซ่อนปรารถนา EP 12/2 เพิ่งเข้าใจ
ร่างสวยสูงโปร่งอย่างนางแบบของแพรวรุ้ง เดินนวยนาดลงมาตามขั้นบันได เรียวขายาวขาวสะอาดมันสามารถตรึงสายตาของหนึ่งบุรุษให้จดจ้องแน่วนิ่ง แพรวรุ้งใจเต้นโครมคราม ดวงตาเขาที่จ้องมองมาประหนึ่งจะเปลื้องผ้าเธออย่างไรอย่างนั้น“เอ้า? ยัยแพรวมาพอดี”มารดาผู้แสนดีเอ่ยทักบุตรสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานผิดปกติ แพรวรุ้งรับรู้โดยสัญชาตญาณ คุณหญิงพราวพริ้ง มารดาผู้ยังงดงามของเธอ กำลังมีความรัก“แพรวไม่รู้ว่าคุณแม่มีแขก ขอโทษที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยค่ะ”เธอกล่าวขอโทษแต่ไม่ได้คิดจะขึ้นไปเปลี่ยนแต่อย่างใด เดินมานั่งบนโซฟาเดี่ยวตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่ในห้องรับแขก แอบปรายตาไปมองกวินอย่างยั่วเย้าอยู่ในที“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่ถือ” กวินกล่าวเสียงเรียบเรื่อย จ้องมองวงหน้าเนียนของแพรวรุ้งตาไม่กะพริบ หล่อนดูสดใสอิ่มเอิบผิดหูผิดตา และหล่อนกล้ามากที่หนีออกจากเกาะปันรัก มันน่าโมโหจริงๆ“ขอโทษนะจ๊ะกวิน” พราวพริ้งหันไปขออภัยบุรุษในดวงใจ ก่อนจะหันมาสั่งบุตรสาว “เราก็รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดสิ จะมัวมาขอโทษขอโพยกันทำไม”
แรงรักซ่อนปรารถนา EP 12/1 เพิ่งเข้าใจ
[12]เพิ่งเข้าใจ-------------วารินทร์กำลังจัดโต๊ะอาหารค่ำไว้รอนายเหมืองผู้เป็นสามี ร่างอรชรเริ่มอวบอิ่มขึ้นมากเมื่อเธอต้องเร่งอาหารหลักอาหารเสริมเพื่อบำรุงเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในครรภ์ แต่กระนั้น ความน่ารักสดใสของคุณน้องคนงามก็ยังไม่เลือนหายไป“สวัสดีคะพี่วารินทร์ จันทร์มาหาเฮียเมฆค่ะ”วารินทร์ทำหน้าไม่ถูก ด้วยว่าการพบกันครั้งแรก เธอเข้าใจแม่เลี้ยงคนงามผิดไป“สวัสดีค่ะ เอ่อ...นายเหมืองยังไม่กลับเลย คุณ...เอ่อ...น้องจันทร์มาซะค่ำเชียว ทานข้าวด้วยกันนะคะ” ว่าที่คุณแม่เอ่ยชวน แต่ชมจันทร์ตอบกลับมาเพียงรอยยิ้มและยื่นซองเอกสารให้กับนายหญิงแห่งเหมืองวารินทร์“ฝากให้เฮียด้วยนะคะ จันทร์รีบไป ลาเลยก็แล้วกันนะคะพี่ สวัสดีค่ะ” ชมจันทร์ลาพี่สะใภ้ ความอ่อนแอในหัวใจพาให้เธออยากไปให้พ้นๆ จากผู้คน อยากอยู่เงียบๆ อยากนอนร้องไห้ให้สมใจ“เอ้า? จันทร์มาได้ไงมืดค่ำป่านนี้”เมฆาที่เพิ่งเดินขึ้นเรือนมาเอ่ยทักน้องสาวทันที“เฮียเมฆ คือ
You may also like
เมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์81.7K viewsเสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก89.0K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่231.4K views(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก111.0K viewsซ่อนรัก
ซินเหมย / ณศิกมล265 viewsเกมแค้น กับดักหัวใจ
หยาดลดา138 viewsสก๊อยของเสี่ย
มิส ศิริ269 viewsห้วงรักไฟเสน่หา
เทียนธีรา54 views
