บทที่ 52. ตอนที่ 1. จอมมารเฟยอวี่

“ท่านทั้งสอง ทำไมไม่เดินไปเล่า มาหยุดอยู่ตรงนี้ทำไมกัน”

วั่งซูชี้นิ้วไปที่จอมมารหนุ่ม “ฟ่านถิงถิง เจ้าดูนั่น เขามายืนรออยู่ตรงนั้นแล้ว หากเป็นเช่นนี้ ผู้อาวุโสมาถึง คงไม่พอใจมาก ข้ากับตงหยางกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรดี ถึงจะเอาเขาออกจากจุดนั้นก่อนเวลาที่นางจะมาถึง”

นางปีศาจยิ้มกว้าง “นี่พวกท่านลืมข้าไปแล้วรึ” นางแค่เพียงยกโบกแขนเสื้อไปในอากาศ จากร่างนางปีศาจฟ่านถิงถิง กลับกลายเป็นร่างแม่นางเฉียว เซียนพิษ จ้าวสาวที่หายไปในทันที “แค่ต้องการถ่วงเวลาใช่หรือไม่ ข้าจะพาเขาไปทางด้านนั้น รอจนแม่นางเฉียวตัวจริงมา ข้าจะล่อเขาเดินกลับมา ตกลงตามนี้นะ”

ฟ่านถิงถิงเดินไปหาเป้าหมาย ที่ยื่นอยู่เพียงลำพังใต้ต้นสาลี่ใหญ่

“นางปีศาจนี่ ร้ายนัก นับว่านางคือตัวช่วยที่ดีเลยที่เดียว”

ฟ่านถิงถิงเหมือนเจรจาอะไรบางอย่างกับจอมมารหนุ่ม แล้วเขาก็ยอมเดินตามนางออกไปจากใต้ต้นสาลี่

“จอมมารเฟ่ยอวี่ ไม่เห็นน่ากลัวอะไร ดีไม่ดี อาจเป็นคนกลัวภรรยาเสียด้วยซ้ำ”

“พูดเช่นนั้นก็ไม่ถูก ตอนนี้แม่นางเซียนพิษเป็นต่อ เขาอาจจะแสร้งยอมตามใจนาง เพื่อให้ได้ในสิ่งที่หวัง หลังจากวิวาห์ ทุกอย่างอาจเปลี่ยนไปใครจะรู้ได้กับอนาคต ไปเถอะ อีกไม่นาน