공유

บทที่ 3

last update 최신 업데이트: 2024-10-24 10:13:10

เธอว่าและแสร้งดันเขาออกเบาๆ ขณะที่มือแกร่งลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง ลามลงไปจนถึงบั้นท้ายแล้วบีบเคล้นหนักๆ 

“ถ้าหิวน้ำอิงขนาดนี้ พี่ตุลย์จะแต่งงานกับยัยเจ้าขาทำไม” สิ้นคำพูดของเธอเท่านั้นแหละ เขาก็ผงกศีรษะขึ้น 

“อย่ามาพูดกับพี่แบบนี้ เธอเป็นความสุขของพี่ใช่ไหม เราเป็นความสุขของกันและกัน”

“แล้วพี่ก็เอายัยเจ้าขาขึ้นหิ้งเหรอคะ” 

“อืม แบบนี้มันก็แซ่บจะตาย” สิ้นคำเขาก็ก้มลงบดขยี้จูบที่ปากอิ่มอีกครั้ง คราวนี้ดูดดื่มร้อนแรง ก่อนจะผละเรียวปากออกพรมจูบพวงแก้ม ซอกคอ ดูดแล้วแรงๆ มือหนาก็แหวกชุดเดรสที่สวมใส่ออกไปจากหัวไหล่ จนกระทั่งเนินอกโผล่เผย เขาจับเสื้อชั้นในรั้งลงพร้อมกับก้มหน้าซุกไซ้เนินอก และอ้าปากดูดเลียเม็ดถัน

“ซี๊ด! อ่า! พี่ตุลย์ เราอ้อยอิ่งไม่ได้” เธอบอกด้วยน้ำเสียงกระเส่า

“พี่จะทำให้เร็วที่สุด รับรอง เสร็จทันสามสิบนาทีแน่นอน” เขาตอบก่อนจะลากลิ้นเลียต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ แต่ไม่ได้รั้งชุดเดรสของเธอลง ทว่าเขากลับคุกเข่ากับพื้นแล้วถลกชายกระโปรงเธอขึ้นไปไว้ที่เอว 

“ซี๊ด! อ่า พี่ตุลย์ เร็วนะคะน้ำอิงกลัวใครจะมาเห็นเข้า” 

“อื้อ เจอพี่ลงลิ้นรับรองน้ำอิงน้ำแตกภายในสองนาทีแน่นอน” สิ้นคำอันหิวกระหายของเขาเท่านั้นแหละ กางเกงชั้นในก็ถูกรูดลงไปไว้ที่หัวเข่า และในชั่ววินาทีเขาก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ แล้วส่งลิ้นออกมาลากเลียกลีบสาวที่อวบอูมเกลี้ยงเกลาอย่างหนักหน่วง

“โอ้ว! พี่ตุลย์! เสียว” เธอร้องครางดังลั่น เมื่อเขาลงลิ้นลากเลียร่องรักขึ้นลง ปาดป่ายสลับไปมา พร้อมกับดุนดันปลายลิ้นกับเม็ดเสียวอย่างหนักหน่วง ทำเอากายสาวสั่นสะท้าน แอ่นเด้งสะโพกเข้าหาปากร้อน พลางจับศีรษะเขาเอาไว้และก้มหน้าลงมองปากร้อนที่ดูดเลียกลีบสาวอย่างร้อนแรง สะโพกก็ขยับเคลื่อนไหนเข้าหาเป็นจังหวะ ปากอิ่มก็เม้มเข้าหากันพลางขมวดคิ้ว และสูดปากด้วยความเสียวซ่าน 

“อ๊ะ! อื้อ! พี่ตุลย์ เสียว โอ้ว เสียวที่สุดเลย” เธอได้แต่ครางอย่างสุดจะกลั้นและครางดังมาก ขณะที่เนินกายก็แอ่นเด้งเข้าหาปากร้อน ลิ้นร้ายก็ละเลงเลียอย่างไม่ปราณี อารมณ์เตลิดเกินจะกู่กลับโดยไม่สนใจ ว่านี่กำลังจะเข้าสู่งานวิวาห์ของเพื่อนรัก  

 

กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! ระหว่างที่จันทรภาแต่งตัวเสร็จแล้วเตรียมออกจากห้องนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“อ้าวแม่เหรอ ค่ะแม่ มีอะไรคะ” 

“พี่ตุลย์ยังไม่ลงมาเลย หนูเสร็จหรือยังเนี่ย” 

“เสร็จแล้วค่ะกำลังจะออกจากห้อง งั้นเดี๋ยวหนูขึ้นไปตาม แล้วลงไปพร้อมกันเลย” 

“รีบหน่อยน๊า 

“ได้ค่ะแม่” เมื่อรับคำเสร็จ จันทรภาจึงรีบแต่งตัวให้เสร็จแล้ว จากนั้นเธอก็หยิบคีย์การ์ดห้องของเจ้าบ่าวติดมือไปด้วย เพราะเอาไว้หนึ่งอัน จากนั้นก็เดินตรงไปยังห้องของเจ้าบ่าวที่อยู่ชั้นบน และอย่างที่บอกห้องของเจ้าบ่าวระดับวีไอพี จึงเป็นแบบสองห้องทะลุถึงกันได้ แต่ต้องเปิดเข้าไปในห้องแรกก่อน และด้วยความที่เคยชิน ประกอบกับลืมด้วยทำให้เธอเสียบคีย์การ์ดเข้าไปแล้วเปิดห้องเลย 

ทว่าไม่พบใครภายในห้องนี้ คิดว่าเขาคงอยู่อีกห้องแน่ๆ จันทรภาจึงจะเอื้อมมือเปิดประตู ทว่าเธอดันได้ยินเสียงไม่พึงประสงค์เล็ดลอดออกมาให้ได้ยิน

“ซี๊ด! อื้อ! อิง อิงจ๋า อ่า โคตรเสียว อ่า อมเก่งจริงๆ” เสียงอันคุ้นหูครางออกมาอย่างสุขสม ทำเอาจันทรภาถึงกับเอามือปิดปากเอาไว้ ทั้งตกใจทั้งอึ้งและมือสั่นจนทำอะไรไม่ถูก

“ดีไหมคะพี่ตุลย์ขา” เสียงหญิงสาวดังออกมาให้ได้ยิน น้ำเสียงคล้ายกับมีอะไรอยู่ในปาก 

“ดีจ้ะ ดีมากเลย เร็วๆ พี่จะแตกอยู่แล้ว จะได้รีบลงไป” 

“อิงกับเจ้าขาใครเก่งกว่ากันคะ หืม บอกให้ชื่นใจซิ” 

“ก็ต้องอิงอยู่แล้วสิ เจ้าขาหวงเนื้อหวงตัวจะตาย ยังไม่เคยได้กินเลย” 

“งั้นอิงจะทำให้พี่ตุลย์ลืมอิงไม่ลง” 

“ซี๊ด! อ่า นี่ก็แทบลืมไม่ลง อ่า เร็วๆ อมเร็วๆ โอ้ว” เขาทั้งครางทั้งพูดออกมาด้วยความเสียวซ่าน ขณะที่คนแอบได้ยินถึงกับเอามือปิดปาก จากนั้นค่อยๆ ตั้งสติหยิบมือถือออกมาเปิดกล้อง แล้วค่อยๆ เข้าสู่โหมดถ่ายวีดีโอ 

จันทรภาจะต้องเก็บหลักฐานความชั่วของสองคนนี้ให้จงได้ และทันทีที่เปิดประตูช้าๆ แง้มแต่เพียงเล็กน้อยเธอก็แทบช็อก เมื่อเห็นเจ้าบ่าวตัวเองกำลังดึงรั้งน้ำอิงให้ลุกขึ้น แล้วจับไปนั่งบนโต๊ะแป้ง พร้อมกับแทรกตัวเข้าไปอยู่ระหว่างขา น้ำอิงก็รู้งานแยกขาออกจากกัน แล้วยกขึ้นเหยียบที่ขอบโต๊ะ จันทรภาเห็นทุกอย่างเต็มสองตา มือที่ถ่ายคลิปก็สั่นระริก 

“เร็วสิคะ อิงพร้อมแล้ว ใส่เข้ามา ใส่เข้าแรงๆ พี่ตุลย์ขา” เธอร้องครางหวานและหอบกระเส่า พร้อมกับโอบแขนกอดรอบคอเขาเอาไว้ ชายหนุ่มไม่รอช้า จับท่อนเนื้ออันเขื่องถูไถกับร่องรักอันฉ่ำแฉะของหญิงสาว ก่อนจะกดส่วนปลายเข้าไปในรูสวาท และดูเหมือนจะง่ายดายราวกับผ่านศึกสงสรามกันมาอย่างโชกโชน ท่อนเนื้อสีเข้มจมลึกเข้าไปในรูสวาทจนสุดทาง

“ซี๊ด! อ๊ะ ลึกสุดๆ เลยพี่ตุลย์” น้ำอิงครางลั่นด้วยความเสียวซ่าน ตุลยเทพก็จับขาของน้ำอิงเอาไว้ให้ถางออก แล้วกระแทกสะโพกเข้าออกระรัว 

ผับ! ผับ! ผับ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังออกมาให้เจ้าขาได้ยินพร้อมกับน้ำตาพรั่งพรูด้วยความเสียใจ กล้องจับภาพท่อนเนื้อสอดแทรกเข้าออกเห็นเป็นลำๆ เห็นทุกอย่างที่ควรจะเห็น จนเธอแทบจะทนไม่ไหว เสียใจที่เพื่อนรักและเจ้าบ่าวของตัวเองกินกันในวันแต่งงาน มันทุเรศที่สุด ทว่าเสียงสะอื้นนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ และด้วยความทรงตัวไม่อยู่ ทำให้โทรศัพท์เผลอไปกระแทกกับประตูทำให้การเคลื่อนไหวของสองร่างนั้นหยุดชะงักพร้อมกับเสียงหายใจหอบ 

“เสียงอะไร” น้ำอิงถามเสียงหอบก่อนจะหันไปมองประตู ซึ่งตุลยเทพก็กันไปมองเช่นกัน และเป็นจังหวะที่เห็นชุดขาวๆ ปลิวผ่านประตู

“เจ้าขา!” ตุลยเทพอุทานด้วยความตกใจ ก่อนจะถอดท่อนกายออกมาจากร่องรักของน้ำอิง 

“ไม่ๆๆ พี่ตุลย์ อย่า อิง... อิงใกล้จะเสร็จแล้ว” 

“ไม่เสร็จมันแล้ว เจ้าขามาเห็นแล้ว” 

เขาพูดไปพลางก็รีบจับท่อนเนื้อใส่เข้าไปในกางเกง แม้มันจะใหญ่โตอยู่แต่เพราะความตกใจเมื่อครู่ทำให้หดลงไปมาก

 

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • แสนเถื่อนยอดรัก   บทที่ 137 (จบ)

    ช่วงเวลาเดียวกัน แม้งานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสจะล้มเหลว แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยดี ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บแม้แต่คนเดียว คเชนทร์กับแสนลักษณ์ ยังสามารถปกป้องคนที่ตัวเองรักได้เป็นอย่างดี แม้จะพลาดบ้างก็ตาม แต่มันเป็นสิ่งที่การันตีได้แล้วว่าเขาสามารถปกป้องทุกคนในครอบครัวได้ แม้แต่เจ้าสัวเองก็ยังเป็นหนี้ชีวิตคเชนทร์ มิเช่นนั้นท่านคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ งานเลี้ยงฉลองคงได้กลายเป็นงานศพ และเอาเป็นว่างานฉลอง ไม่จำเป็นต้องมีอีกต่อไป หาเวลาทำอาหารอร่อยให้พ่อตาแม่ยายรับประทานจะดีกว่า แต่ต้องหลังจากที่ซิ่งกันจนเหนื่อยแล้วนะเสียงรถ ATV ในพื้นที่ไร่ผลไม้อันกว้างขวาง เป็นพื้นที่สำหรับให้นักท่องเที่ยวปั่นจักรยาน หรือขับ ATV เช่นคราวนี้ไม่ใช่นักเที่ยว หากแต่เป็นบรรดาแม่บ้านทั้งหลายที่อยากจะแว้นต่างหาก ฉะนั้นแล้วหนุ่มๆ ก็ได้แต่ยืนรอแบบหน้าบึ้งๆ เพื่อสาวๆ จะมารวมตัวกันขับรถเล่น บอกหนุ่มๆ ไม่ต้องยุ่งทว่าเสียงแว้นรถ ATV ก็ดังบึ้นๆ จนหนุ่มๆ หันไปมอง“วู้วววว หนุ่มๆ คุยกันไปนะคะ” เสียงของมนัสวีดังขึ้นก่อนเป็นคนแรก พร้อมกับบิดนำไปเลย ทำเอาแสนลักษณ์อ้าปากค้างกำลังทักท้วง เท่านั้นแหละทุกคนก็หันไปตามอง ตามด้วยจันทรภา“เ

  • แสนเถื่อนยอดรัก   บทที่ 136

    “มาทำไมอ่ะตุลย์ มาหาที่ตายเหรอ” แสนลักษณ์แทรกขึ้น“ใช่ หนีไปก็ถือว่าฉลาดแล้วนะ ไม่น่าโง่กลับมาเลย” คเชนทร์เอ่ยขึ้น “ฉันจะมาแก้แค้นให้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันสูญเสีย ฉันจะไม่ให้พวกแกได้มีความสุข” เขาบอกอย่างเจ็บแค้น“ตัวเองแทบจะไม่เหลืออะไรแล้วนะตุลย์” คเชนทร์ว่า“ฉันก็จะไม่ให้แกเหลืออะไร” “หึๆ เรารู้จักกันน้อยเกินไป เพราะถ้ารู้จักดีกว่านี้ แกจะไม่โผล่มาที่นี่คนเดียว มึงดูถูกฝีมือกูเกินไป” “จะทำยังไงกับเจ้านี่ดีครับ” แสนลักษณ์เอ่ยถามขึ้น“เอามันไปนอนในคุก ก็ถือว่าฉันปราณีไม่เอาเรื่องที่ลักพาตัวลูกสาวฉัน ทำร้ายครอบครัวลูกสาวฉันแล้ว ฉันจะทำให้แกไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน สำนึกอยู่ในนั้น แม่แกคงดีใจนะ เฝ้าผัวที่หลับไม่ตื่น ลูกชายก็เข้าคุก อยู่ในนั้นหลายปี คิดให้ได้ถ้าคิดไม่ได้ ออกมาเมื่อไหร่ เราเจอกัน” เจ้าสัวบอกอย่างหนักแน่น ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปหาบุตรสาว อยู่กับนักเลงท่านก็นักเลง แต่ทุกคนก็หวั่นใจในคำตัดสินของท่าน และแม้จะได้รับการยกโทษ ที่ไม่ให้ถึงตายแต่ถึงกระนั้น ก็ไม่ได้ทำให้ตลุยเทพรู้สึกเป็นบุญคุณเขากลับโกรธเกลียดเคียดแค้นยิ่งกว่าเดิม ความดำมืดมันเบียดบังความสว่างแห่งจิตใจไม่รู้ดีร

  • แสนเถื่อนยอดรัก   บทที่ 135

    “ครับ/ค่ะ” สองฝาแฝดก็จูงมือเจ้าสาวเสียเลย ส่วนมืออีกข้างก็ถือช่อดอกไม้เอาไว้ด้วย จากนั้นจึงได้เดินเข้ามาช้าๆ ฝ่ายแม่พ่อเจ้าสาวก็มองด้วยความสุขและปริ่มเปรม เพราะเห็นสีหน้าแววตาของลูก บ่งบอกว่ามีความสุขมากเพียงใด แขกเหรื่อในงานหันมามองพร้อมกับถ่ายรูป ตามด้วยเสียงบรรเลงเพลงรักช้าๆ สองฝาแฝดเดินเตาะแตะอย่างน่าเอ็นดู ในชุดเพื่อนเจ้าสาวน้อยๆ และหนุ่มน้อยคาวบอย มนัสวีก็เดินตามพร้อมกับจูงมือเกตุวดีให้เดินไปด้วยสีหน้าแววตาปลื้มปริ่มพอๆ กัน และเมื่อมาถึงด้านหน้าพิธี ก็มีบิดามารดาของจันทรภายืนรอรับอยู่ก่อนแล้ว ท่านทั้งสองจึงกอดสองฝาแฝดเอาไว้ และหอมซ้ายหอมขวาด้วยความเอ็นดู จากนั้นมนัสวีจึงเดินมาจูงเด็กๆ ไปนั่งเก้าอี้แถวหน้า ขณะที่จันทรภาก็โน้มตัวไปสวมกอดพ่อกับแม่แนบแน่น “แม่รักหนูนะลูก มีความสุขมากๆ นะ” มารดาเอ่ยขึ้นก่อน“มีความสุขมากๆ กับผู้ชายที่ลูกเลือกนะ” บิดาเอ่ยเช่นกัน“ขอบคุณนะคะคุณพ่อ คุณแม่” จันทรภาตอบเสียงสั่น ก่อนจะดันตัวออกจากอ้อมกอดของท่านทั้งสอง“แม่รู้นะว่าหนูกำลังหวั่นใจ” มารดาดูสีหน้าออกอีกแน่ะ นั่นก็เพราะจันทรภานึกถึงแต่เรื่องราวที่ผ่านมา ส่วนเรื่องราววันนี้มันเหมือนกัน ตรงที

  • แสนเถื่อนยอดรัก   บทที่ 134

    “เพราะความรักดีที่ทำให้แกมีวันนี้ต่างหาก เพราะตัวแกเอง ฉันก็แค่เป็นผู้นำพาออกมา หากไม่รักดีซะอย่าง มันก็จะเหมือนเดิม รู้ใช่ไหม ต่อจากนี้ไปต้องเติบโตกว่าที่เป็นอยู่” แสนลักษณ์กล่าวพลางเอามือลูบๆ ปัดหัวไหล่ให้คเชนทร์ราวกับห่วง คเชนทร์สังเกตได้คนอยู่ด้วยกันมาทั้งชีวิต “ห่วงผมเหรอครับพ่อเลี้ยง” “ห่วง ไปเป็นนายคนที่สูงกว่าที่เป็นอยู่ ไปอยู่บริหารงานช่วยเจ้าสัวอย่าห่ามให้มันมากนัก ฝึกใจเย็นให้มากๆ ดูแลครอบครัวใหม่ให้ดี แกจะไม่ใช่แค่หัวหน้าครอบครัวของเจ้าขาเพียงคนเดียว แต่จะเป็นผู้นำไปพร้อมๆ กับเจ้าสัวด้วย” “ผมไม่รู้ว่าจะทำได้ดีไหม ผมกลัวทำให้ท่านผิดหวัง” “ฉันสอนแกมาทุกสิ่งทุกอย่างที่แกเห็น นำไปใช้ซะ องค์กรธุรกิจที่นั่นใหญ่กว่าที่นี่มากนัก” “ใจหนึ่งผมก็ไม่อยากไป” “เราต้องเติบโต แกจะตัดช่องน้อย เอาลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวของท่านแล้วใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ แล้วให้พ่อแม่เขาดูแลกันเองไม่ได้ เจ้าขาเป็นทายาทแกเป็นสามี ถูกต้องแล้วที่จะต้องไปกุมบังเหียน สักวันท่านก็ปล่อยมือ ช่วยเจ้าขาดูแลทุกอย่างให้ดีๆ” “พ่อจะไม่คิดถึงผมใช่ไหม” “หึๆ ไปกรุงเทพ ไม่ได้ไปเมืองนอกซะหน่อย คิดถึงก็มาหา เดือนละค

  • แสนเถื่อนยอดรัก   บทที่ 133

    “หนุ่มๆ เขามั่นใจว่าเขาหล่อมากค่ะ แต่งนิดเดียวก็หล่อ แต่ดูเอาเถอะ เราเสร็จก่อนซะอีก” มนัสวีเอ่ยขึ้นพลางหัวเราะเบาๆ “เดี๋ยวให้เขาตามไปทีหลังก็ได้ลูก ไม่ซีเรียส กันเองทั้งนั้นสบายๆ อย่าพิธีเยอะแล้วจะไม่สนุก” เจ้าสัวกล่าวอย่างยิ้มแย้ม เพราะท่านผ่านความเครียดและซีเรียสมาแล้ว ทั้งสองงานเหมือนกัน แต่ต่างกันที่ความสุขและความเรียบง่าย และวันนี้ท่านมีความสุขมาก มองไปทางไหนก็อบอวลไปด้วยรอยยิ้มของคนกันเอง ไม่มีใครอื่น ในงานก็สวยงามด้วยดอกไม้ในสวน และริมลำธารตามที่คเชนทร์และจันทรภาต้องการ“ดูแล้วสบายตาจังเลยเนอะพ่อ ไม่เหมือน...” จันทร์จิรากล่าวแต่ก็อดนึกถึงงานคราวก่อนไม่ได้“เอาน่า อย่าไปนึกถึงมันเลย” “มันก็คล้ายๆ กันนะคะ เพราะเจ้าขามารอเจ้าบ่าวอีกแล้ว” “พ่อเชื่อมั่นในตัวลูกเขยคนนี้ คนที่ลูกเลือกเอง” “แม่อดนึกถึงวันนั้นไม่ได้น่ะ”“ทำใจให้สบาย วันนี้เป็นวันที่ลูกมีความสุขที่สุด”“ค่ะ” จันทร์จิรารับคำและยิ้มก่อนจะมองเข้าไปในงาน ท่านทั้งสองไม่รู้จักใครเพราะไม่ได้เชิญแขกที่อื่น แต่ทุกคนรู้แล้วว่าท่านคือบิดาและมารดาของจันทรภา หรือเจ้าสัวหมื่นล้านพ่อตาของคเชนทร์ ทุกคนจึงได้ให้ความเป็นกันเองกับท่

  • แสนเถื่อนยอดรัก   บทที่ 132

    “หึๆ คนนั้นต้องยอม แต่วันนี้ก็ต้องยกให้เจ้าบ่าวหนึ่งวันนะครับ” “พี่ว่าเราเข้าไปในงานดีกว่า ไปรับแขกแทนพวกเขาไปก่อน เพราะว่าคนกันเองทั้งนั้น” “ครับพี่” สิ้นคำเกตุวดีก็กับเปรมณัฐก็พากันเดินเข้างาน เพื่อทักทายทุกคนอย่างเป็นกันเอง ในขณะเดียวกัน เป็นอีกครั้งที่จันทรภาต้องมานั่งแต่งหน้า แต่งตัวในฐานะเจ้าสาวอีกครั้ง และครั้งนี้แอบคิดถึงคราวก่อน อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคลิปนั้นที่เธอถ่ายเองกับมือ สิ่งต่างๆ มันหวนให้นึกถึง จนรอยยิ้มของเธอหายไปจากใบหน้า ยิ้มอยู่ดีๆ ก็หม่นลงเสียอย่างนั้น “เป็นอะไรไปคะพี่เจ้า หืม” มนัสวีเอ่ยขึ้นเมื่อกำลังดัดผมเป็นเกลียวๆ ให้จันทรภา ซึ่งเธอนั่งอยู่หน้ากระจก ห้องรับพักรับรองบ้านแสนลักษณ์“วี พี่ อยู่ๆ ก็นึกถึงวันนั้น มันนึกกลัวยังไงก็ไม่รู้”“พี่เจ้ากลัวพี่เชนทร์เทงานแต่งเหรอคะ” “มันหลอนๆ น่ะ แต่พี่เชื่อมั่นในตัวพี่เชนทร์น่า”“หึๆ เอาชีวิตแลกขนาดนี้ต้องได้เมียแล้วล่ะค่ะ วีเองก็เชื่อมั่นในตัวพี่เชนทร์เหมือนกัน อย่าคิดมากเลยนะคะ ลืมมันไปเถอะ” “พี่คิด พี่ตุลย์มันหนีกบกาน ถ้ามันยังไม่ตาย มันแว้งกันเราได้เสมอเลย” “อืม ไม่เอาสิคะ วันนี้งานเลี้ยงมงคลนะคะ ไม่คิดถึงเรื่อ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status