ตอนที่ 2 ภารกิจ

“ฉันไม่ได้หมายความว่า...จะให้เธอไปทำให้ตาวิชญ์หลงรักเธอหรอก...ซึ่งความเป็นจริง ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้อยู่แล้ว แต่ที่ฉันเลือกเธอก็เพราะเธอทั้งเก่งและอึดต่างหากล่ะ ตาวิชญ์อาจจะพาสาวฝรั่งผมแดงหนีบกลับมาด้วย ซึ่งฉันไม่ปลื้มเลยกับเรื่องนี้ ผู้หญิงแต่ละคนของตาวิชญ์ฉันละปวดหัวทุกราย ถ้าให้ฉันเลือกลูกสะใภ้อย่างแม่พวกนั้นล่ะก็ ฉันเลือกเธอไม่ดีกว่ารึ...ตังค์”

          “แต่...”

          “ฉันจ่ายเธอเพิ่มจากเงินเดือนอีก เดือนละสามหมื่น เพื่อเป็นค่าเหนื่อยนอกเหนือจากการเป็นหัวหน้าทีมขาย โอเคมั้ยตังค์”

          “โอเคค่ะ...คุณนาตาลีน่าจะพูดเรื่องนี้ตั้งนานแล้วนะคะ ปล่อยให้ตังค์อธิบายอยู่ตั้งนาน เรื่องความรักในวัย 14 ของตังค์มันเป็นไปไม่ได้แล้วค่ะ แต่เงินต่างหากที่เป็นไปได้ ^_<>^”

          “อืม...ฉันก็ไม่คิดว่าไอ่ที่เขาลือกันจะเป็นจริง เธอมันงกตัวแม่สมชื่อของเธอจริงๆ ตกลงเธอจะทำเรียบร้อยเมื่อไหร่บอกมา”

          “วันนี้ค่ะ”

          “อืม...โอเค ทำไมต้องให้ฉันเหนื่อยกับเธอ...หือ ตังค์”

          สาววัย 45 กุมขมับ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงอยู่กับลูกน้องแสนจะปวดหัวคนนี้ได้

          “คุณนาตาลีก็เหนื่อยแบบนี้มาตั้งสามปีแล้วนี่คะ คุณอย่าลืมนะคะว่าคุณเป็นคนเอาตังค์เข้ามาทำงานเองนะคะ ^_<>^”

‘ตังค์ นางสาวตมิสา วัชรวิวัฒน์’ หัวหน้าทีมฝ่ายขาย (Sales Manager) วัย 25 ปี มือหนึ่งในทีมขายของบริษัทโพรเกรสเอนจิเนียร์ บริษัทผู้ผลิตและตัวแทนจำหน่ายเครื่องจักรอุตสาหกรรมและการวางระบบอุตสาหกรรมอันดับหนึ่งของประเทศไทย

“ฉันก็ไม่คิดว่าเธอจะเป็นแบบนี้นี่...ต่อล้อต่อเถียงฉันมาตลอด...อย่าลืมนะว่าฉันน่ะ...อายุเกือบจะเท่าแม่เธอแล้วนะ”

“ค่ะ แต่คุณนาตาลียังสาว และสวยกว่าแม่ตังค์มากค่ะ ถ้าไม่บอกอายุนี่ ตังค์คงคิดว่าคุณน่ะ 30 ต้นๆ ด้วยซ้ำ”

ตมิสามองหญิงสาวสูงวัยตรงหน้า นาตาลียังสวยและสาวกว่าอายุจริงมาก ที่ตมิสาพูดจาหยอกล้อกับเพื่อนของเธอก็เพราะ พูดเล่นสนุกปากก็เท่านั้น ความเป็นจริงแล้วนาตาลีไม่ได้เป็นอย่างที่เธอพูดเลยสักนิด…เธอสวยราวกับนางพญา ยิ่งอายุมากก็ยิ่งสวย

“ฉันไม่ได้ยึดติดแล้วความสวยของฉัน เพราะตอนนี้มันทำให้ฉันปวดหัวเอามากๆ ไหนจะรณพีร์ ไหนจะชานนท์ฉันห้ามพวกเขาไม่ให้ทะเลาะกันไม่ไหวแล้ว เธอเป็นเพื่อนเขาทั้งสองคน ว่างๆ ก็พยายามช่วยอธิบายแทนฉันหน่อย จะขอบคุณมากๆ”

“นั่นมันก็เป็นเพราะคุณเองนี่คะ ที่เอาไอ่สองคนนั่นมาทำงานที่เดียวกัน และอีกอย่างคุณนาตาลีก็เที่ยวหว่านเสน่ห์จนพวกมันติดกับ หลงรักคุณจนเป็นบ้าเป็นหลังไปแล้ว ทะเลาะกันทุกวันเลยตังค์ก็เหนื่อยเหมือนกันกับคุณแหละค่ะ และอีกอย่างก็มีแค่ตังค์ที่ต้องกุมความลับ สองผัว! เมียหนึ่ง! นี้ไว้คนเดียว อึดอัดจะตายอยู่แล้วค่ะ”

“อืม...แล้วเรื่องของรณพีร์กับชานนท์ จะให้ตาวิชญ์รู้ไม่ได้เด็ดขาดนะตังค์”

“ค่ะ รับรองความลับนี้จะถูกปิดตาย และตอกตรึงไว้กับตมิสาแต่เพียงผู้เดียวค่ะ...วางใจได้ค่ะ”

อือ...งั้นจะไปทำอะไรก็ไปเถอะ ฉันขอพักสมองสักครู่”

“ค่ะ”

....................

          ณ ร้านอาหารในเวลา 12.00 น.

          “แล้วเจ้ใหญ่ว่าไงมั่งตังค์...ด่าแกไปทั้งหมดกี่ยกวะ”

          “นับไม่ทันว่ะดรีม”

          ตมิสาหันไปคุยกับเพื่อนสาวของเธอ

‘เมวิกา’ หรือ ‘ดรีม’ หนึ่งในทีมขายของตมิสา สาวสวยหุ่นแซ่บจัดจ้าน มีดีกรีมิสแกรนด์เชียงใหม่บ้านเกิดของนางเอง...

          “มันน่ามั้ยล่ะตังค์ ไปทำให้คุณนาตาลีอารมณ์เสีย”

          “หึยย์ มันก็เป็นเพราะแกมั้ยไอ่นนท์ ที่เทเหล้าอย่างกับเทน้ำเปล่าขนาดนั้น ท้าดวลกับไอ่พีร์อยู่นั่นแหละ ดวลกันสองคนยังไม่สาแก่ใจ ลากฉันเข้าร่วมด้วย มันจะเหลืออะไรล่ะ เมากลับบ้านตีสอง ตื่นสายตามระเบียบ ฉันเลยต้องโดนเจ้ใหญ่ด่าขนาดนี้ไง”

          ‘นนท์’ &‘ชานนท์’ วิศวกรของบริษัทโพรเกรสเอนจิเนียร์ หนุ่มหล่อหน้าตาดี หุ่นเพรียวผิวขาวสไตล์เกาหลีของแท้...แต่ดันมาหลงรักสาววัย 45 (คู่ปรับรณพีร์)

“นั่นเป็นเพราะแกอ่อนเอง ดูไอ่ดรีมดิเป็นผู้หญิงเหมือนแก มันไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย มาทำงานปกติ”

“ถามมันยัง เมื่อเช้ามันมาทำงานยังไง”

ตมิสาหันไปดุกับเพื่อนหนุ่มอีกคน

‘พีร์’ &‘รณพีร์’ Sales Manager บริษัทโพรเกรสเอนจิเนียร์ หนุ่มหล่อมาดเข้ม สูง 185 เซนติเมตร หุ่นกระชากใจสาว สไตล์แบดๆ หลงรักแม่หม้ายรุ่นแม่! (คู่แข่งชานนท์)

“ฉันเดินข้ามถนนมาก็ถึงบริษัทแล้ว” เมวิกาบอก

“พวกแกหัดใช้สมองคิดซะมั่ง คอนโดไอ่ดรีมมันแค่นี้ มันจะกลับไปนอนกลางวันที่คอนโดมันยังได้เลย ฉันนี่สิไกลเป็นสิบกิโล อยู่กับไอ่พีร์ก็ไม่ได้ช่วยอะไรฉันได้เลย”

“แล้วไอ่พีร์! แกยังไม่หาห้องพักใหม่อีกเหรอวะ ไปอยู่กับไอ่ตังค์ได้ยังไง นี่มันกี่เดือนแล้ว” ชานนท์หันมาดุคู่ปรับ

“เออ...ห้องไม่ถูกใจฉันสักที หาเท่าไหร่ก็ไม่ชอบ อยู่คอนโดไอ่ตังค์ก็สบายอยู่แล้ว มีตั้งสองห้องจะเอาไว้ทำไมวะ”

“มันเป็นผู้หญิง แกไม่เห็นเหรอ”

“เห็น...แต่มันไม่เคยอยู่ในสายตาฉันอยู่แล้ว ถึงแม้มันจะสวยหุ่นเอ็กซ์ทรงสะบึมก็เถอะ...อย่างไอ่ตังค์นี่ถ่างขาให้ฉัน...ฉันยังไม่แลมันเลย”

“ฮึ่ม...ไอ่พีร์ มันจะมากไปแล้วนะโว้ย เมียแกสวยนักนี่”

“ห๊ะ!...ไอ่พีร์! แกมีเมียแล้วเหรอวะ ใครอ่ะ”

เมวิกาหูผึ่งทันที ‘ทำไมฉันไม่รู้’

“เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกดรีม ไอ่ตังค์มันพูดมั่วน่ะ”

“จริงเหรอตังค์” เมวิกาหันมาทางเพื่อนสาว

“เออ...ฉันพูดมั่วเอง...ก็โมโหมันไง...ฝากไว้ก่อนเถอะ”

ตมิสามองหน้าเพื่อนชายด้วยความอาฆาต อัดอั้นพูดอะไรออกมาไม่ได้ ถ้าไม่ติดที่ ‘ความลับนี้จะถูกปิดตายกับตมิสาแต่เพียงผู้เดียว’ รับปากคุณนาตาลีมาล่ะก็ พวกแกตายแน่ๆ ไอ่เพื่อนวิปริต!

....................

ณ คฤหาสน์เอกธนเมธานนท์...

          “แกจะหาพี่วิชญ์เจอเหรอวะตังค์...หลังใหญ่มาก! นี่มันบ้านหรือพระราชวังกันแน่วะ...เดินหากันตายแน่ๆ”

          พระราชวังที่รณพีร์เอ่ยนี้ คือคฤหาสน์หลังใหญ่ที่สร้างมาตั้งแต่บรรพบุรุษรุ่นปู่ย่าของเมธาวิน บนเนื้อที่ทำเลทองใจกลางเมืองกรุง วันนี้ตมิสาต้องย้ายข้าวของสัมภาระตัวเองเข้ามา...ก่อนที่เจ้าของอันแท้จริงจะเดินทางมาในอีกสองวันข้างหน้า...

          “นั่นสิพีร์...ฉันจะอยู่ได้มั้ยวะ ขนาดเมียแกยังไม่อยากมา จะให้ฉันมาอยู่สองคนกับพี่วิชญ์เนี่ยนะ...คิดอะไรกัน”

          ตมิสามองบริเวณรอบๆ ภายในคฤหาสน์ที่ตกแต่งและประดับประดาด้วยเฟอร์นิเจอร์สุดหรู ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะ เก้าอี้ โซฟาราคาแบรนด์เนม โคมไฟส่องสว่างระยิบระยับ ของทุกอย่างประเมินค่าไม่ได้เลย ‘หากเธอทำแจกันตกแตกสักใบ คงต้องใช้เงินเกือบทั้งปีของเธอชดใช้เป็นแน่แท้’