LOGINShare
Chapter6
Last Updated:
2025-07-09 01:25:116
“แกไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น เสื้อผ้าพวกนี้พี่มลโละทิ้งแล้ว นางให้แกเลย ให้แล้วให้เลย แกจะทำเสียหายยังไงก็ไม่ต้องชดใช้” ขณะช้องนางพูด เพชรหอมหยิบเสื้อขึ้นมาดู
“ตัวนี้ยังไม่ได้ใส่เลยนะ ดูสิยังมีป้ายราคาติดอยู่เลย อู้หู...ตัวละตั้งเจ็ดพันแน่ะ” เพชรหอมทำตาโตเมื่อเห็นป้ายราคาค่าเสื้อผ้า
“ตัวนี้ยังถูก เมื่อวานนางซื้อชุดเดรสราคาหมื่นสองมาหนึ่งชุด ฉันก็นั่งมองชุดนะก็ไม่เห็นว่ามันจะเลิศเลอเพอร์เฟคตรงไหน แบบก็เรียบ ฉันว่านะ ชุดบางชุดของนางตามตลาดนัดสวยกว่าเยอะ” ช้องนางนินทาพี่สาวต่างแม่ให้เพชรหอมฟัง แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก “แกไม่ห่วงเรื่องเสื้อผ้านางเลย นางมีล้นตู้ ทิ้งไปก็เยอะ ไม่ได้ใส่ก็แยะ ไม่รู้จะซื้อมาทำไมหนักหนา ซื้อแล้วก็ไม่ใส่”
“แกก็ใส่แทนสิ”
“ถ้าฉันใส่ได้ฉันใส่ไปแล้ว แต่นี่มันติดนม นมฉันดันใหญ่กว่านาง ใส่ของนางแล้วมันรัดนมหายใจไม่ออก เฮ้อ! เกิดมาหนักอกก็ต้องหนักใจอย่างนี้แหละ ฉันเลยขอเสื้อผ้านางมาให้แกไง แกใส่ไปโลด สวยๆ แพงๆ ทั้งนั้น นางรวยแค่ไม่กี่ชุดนางไม่ยี่หระหรอก”
มารดาของวรรณวิมลมีฐานะร่ำรวย เป็นเศรษฐีทางภาคเหนือที่คนเรียกติดปากกันว่าแม่เลี้ยงสาย วรรณวิมลจึงมีนิสัยใช้จ่ายฟุ่มเฟือย พักอยู่ในคอนโดสุดหรูราคาห้องละเกือบเก้าล้านบาท ดูแลกิจการร้านผ้าไหมและร้านทองในกรุงเทพ ไม่แปลกที่วรรณวิมลจะใช้ชีวิตแบบหรูหรา ต่างกับช้องนางที่ใช้เงินอย่างประหยัด ตามฐานะของบิดามารดา แต่ยังดีที่ความสัมพันธ์ระหว่างช้องนางกับวรรณวิมลเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน บ่อยครั้งที่วรรณวิมลหยิบยื่นเงินให้ใช้สอย รวมถึงส่งเสียให้ช้องนางเรียนจนจบมหาวิทยาลัย ช้องนางจึงรักและเคารพวรรณวิมลมาก
“แกโชคดีนะที่เกิดมานมใหญ่ ไม่ต้องศัลยกรรมให้เปลืองเงิน”
“นมใหญ่ไม่ดีหรอก มันหนัก ฉันไม่ชอบ ฉันชอบแบบพอดีมากกว่า”
“แกไม่ชอบ แต่ผู้ชายชอบนะ” เพชรหอมเย้าเพื่อน
“เลิกพูดเรื่องนมฉันดีกว่า ค่ำนี้ฉันมีนัดกับต้าร์ แต่ไม่อยากไปคนเดียว แกไปกับฉันหน่อยนะ”
เพชรหอมทำหน้าแปลกใจกับการถูกชวนไปเที่ยว เพราะปกติช้องนางจะไปไหนมาไหนกับไกรศรสองต่อสองเสมอ แต่ครั้งนี้ทำไมถึงชวนตน
“ทำไมแกถึงไม่อยากไปกับต้าร์ตามลำพังล่ะ ต้าร์เป็นแฟนแกนะ”
“ไม่รู้สิ ใจมันบอกมั้ง พูดไม่ถูกอ่ะ” ช้องนางพูดอย่างไม่เข้าใจตัวเองว่า เหตุใดจึงรู้สึกเช่นนี้ “แกจะไปเป็นเพื่อนฉันได้ไหม”
“ได้ แต่กลับดึกไม่ได้นะ เต็มที่ไม่เกินสี่ทุ่ม”
“สองทุ่มฉันก็บินแล้ว ไม่อยากอยู่ดึก”
“เลิกงานเจอกันนะ” เพชรหอมสรุป
“อืม ฉันไปก่อนนะ” ช้องนางบอกเพื่อน ก่อนจะเดินออกไปจากห้องล็อกเกอร์หญิง เพชรหอมจึงหันมาแต่งหน้าให้แล้วเสร็จ จากนั้นจึงเดินออกจากห้องดังกล่าวเพื่อไปทำหน้าที่ของตน
ไกรศรนำรถยนต์มาจอดภายในร้านอาหารแห่งหนึ่งย่านพุทธมณฑล ซึ่งอยู่ห่างจากโรงแรมที่ช้องนางและเพชรหอมทำงานอยู่มาก และยิ่งห่างจากห้องเช่าของเพชรหอมอีกด้วย คราแรกสองสาวจะไม่ไปทานอาหารร้านที่ไกรศรจองไว้ อ้างว่าไกลไป เดินทางกลับลำบาก นั่งรถประจำทางก็หลายต่อ ครั้นจะนั่งแท็กซี่ก็น่าจะเกินสองร้อยบาท ทว่าไกรศรบอกสองสาวว่า เขาจะไปส่งทั้งคู่ถึงประตูบ้านเอง ช้องนางกับเพชรหอมจึงยอมมา
“รีบเข้าไปเถอะ เขารออยู่” ไกรศรบอกช้องนางกับเพชรหอม
“ใครรอ รอใคร” ช้องนางถามคนรักที่คบหากันมาสองปีด้วยความสงสัย “ต้าร์นัดใครไว้”
“อ๋อเพื่อนน่ะ เพื่อนสมัยเรียนม.ปลายชื่อมาร์ค ก่อนที่กุ้งกับเพ้นท์จะออกมาจากโรงแรม มาร์คโทรมาหาต้าร์ บอกว่าอยากปรึกษาเรื่องเปิดร้านกาแฟ ต้าร์เลยนัดมาร์คมาที่นี่ไง” ไกรศรตอบให้คนรักหายสงสัย
“ถ้าต้าร์คุยกับเพื่อนเพลิน กุ้งกับเพ้นท์กลับก่อนนะ” ช้องนางพูดออกตัว
“ไม่เพลินหรอก ถ้าอยากคุยไรเพิ่มเติมต้าร์จะไปส่งกุ้งกับเพ้นท์ที่บ้านก่อนแล้วค่อยไปหาที่คุยต่อกับมาร์ค” ไกรศรบอกสองสาวให้สบายใจ “เรารีบลงไปกันเถอะ ต้าร์หิวแล้ว”
ทั้งสามก้าวลงจากรถยนต์ก่อนพากันเดินเข้าไปในร้านอาหารที่วันนี้มีคนมาใช้บริการเกือบเต็มทุกโต๊ะ และพอเขาและเธอไปถึงโต๊ะที่จองไว้ก็พบว่า คนชื่อมาร์คหรืออำนาจได้มาถึงก่อนหน้าไม่กี่นาที
“มาร์ค คนนี้แฟนฉันชื่อกุ้ง ส่วนนี้เพื่อนของกุ้งชื่อเพ้นท์”
“สวัสดีค่ะ” สองสาวพูดพร้อมกัน และไม่ได้ยกมือไหว้เนื่องจากไกรศรบอกว่าอำนาจคือเพื่อน แม้ว่าใบหน้าของอำนาจจะดูแก่กว่าไกรศรก็ตาม และท่าทางเหมือนคนมีเงินด้วย
“สวัสดีครับกุ้ง เพ้นท์” อำนาจทักทายกลับ
“นั่งเถอะ จะได้สั่งอะไรกินกัน ต้าร์หิวจนไส้บิดแล้ว”
การทานอาหารของทั้งสี่เป็นไปตามปกติ ไกรศรพูดคุยกับอำนาจเรื่องเปิดร้านกาแฟ ซึ่งไกรศรให้คำปรึกษาได้อย่างดี เนื่องจากไกรศรเคยทำงานในตำแหน่งผู้จัดการร้านกาแฟชื่อดังแห่งหนึ่ง ประสบการณ์ห้าปีทำให้ไกรศรรู้ว่าต้องเริ่มต้นจากตรงไหน ซึ่งสองสาวไม่ได้สนใจกับการพูดคุยกับสองหนุ่มมากนัก และไม่ได้สังเกตสายตาของอำนาจที่มองช้องนางเป็นระยะ
หลังจากทานอาหารเสร็จและจัดการเรื่องค่าอาหารเรียบร้อย ทั้งสี่ได้เดินออกมาจากร้านอาหารตรงไปยังลานจอดรถหน้าร้าน
“ต้าร์จะไปส่งเพ้นท์ที่บ้านก่อนนะ แล้วจะเลยไปส่งไอ้มาร์คที่คอนโดเพราะอยู่แถวๆ บ้านเพ้นท์ ส่วนกุ้ง ต้าร์จะไปส่งเป็นคนสุดท้าย”
ไกรศรบอกสองสาวที่พยักหน้ารับรู้ เมื่อตกลงกันได้ สองหนุ่มสองหญิงจึงพากันขึ้นรถของไกรศรที่ติดเครื่องยนต์ นำผู้โดยสารไปส่งตามเป้าหมาย
Latest chapter
โซ่รักใยพิศวาส โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 55
โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 55ธารทิพย์ใจเต้นถี่แรงเมื่อเห็นบานประตูเปิดออก ในห้วงความคิดตอนนี้หล่อนกำลังคิดว่า พวกเจฟฟี่คงเข้ามาพาตนไปซ่อง พอนึกถึงก็พานโกรธแค้นเธียน่าที่กระทำกับตนชนิดที่ว่า ร้ายแรงมาก และมากเกินกว่าที่หล่อนจะให้อภัย หล่อนพยายามหาทางหนีรอด แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางนั้น เป็นเพราะทั้งมือและเท้าถูกมัดด้วยเชือก ส่วนปากมีผ้าผืนใหญ่คาดไว้จะขยับตะโกนขอความช่วยเหลือก็ไม่ได้ แม้แต่เปล่งเสียงออกมายังยาก ดวงตาธารทิพย์ขยายกว้าง ความแปลกใจเข้ามาจิตใจ เมื่อเห็นร่างเธียน่าก้าวเข้ามาในห้อง และปิดประตูห้องและล็อคมันไว้ตามเดิม“ชู่ว์...” เธียน่าทำเสียงห้าม ยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะกลางริมฝีปากตัวเอง “เบาๆ ฉันมาช่วยเธอ”เธียน่าบอกธารทิพย์ ขณะปลดผ้าที่คาดปากธารทิพย์ออก“ทำไมเธอถึงมาช่วยฉัน” ธารทิพย์มีความสงสัย“เพราะฉันยังมีความเป็นคนอยู่มั้ง” เธียน่าตอบ “ถึงฉันจะไม่ชอบหน้าเธอ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะถีบเธอตกนรก อีกอย่างเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องการด้วย”ธารทิพย์อึ้งไปกับคำตอบ ไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินคำพูดประโยคนี้ที่แสดงให้เห็นว่า เธียน่ามีความคิดผิดชอบชั่วดี ไม่ใช่เอาแต่ใจจนลืมคิดลืมอ่าน
โซ่รักใยพิศวาส โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 54
โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 54ใจหนึ่งอยากช่วยธารทิพย์ให้พ้นจากวงจรนรกที่สาวใดได้ก้าวตกลงไป ยากนักจะตะเกียกตะกายออกมาได้ ชีวิตธารทิพย์กำลังไปได้สวย กำลังเรียนจบมหาวิทยาลัย กำลังก้าวขึ้นสู่ช่างแต่งหน้ามืออาชีพ ทว่ากลับต้องมาสะดุดเพราะหล่อน แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวว่า บุรินทร์กับครอบครัวจะโกรธเรื่องที่ตนทำลงไป คงไม่มีใครให้อภัยตนแน่ หากรู้ความจริงว่า ตนหลอกล่อให้ธารทิพย์เข้ามาติดกับคนชั่ว หล่อนเองก็ไม่มีวันให้ครอบครัวของตนเกลียดชังตนแน่นอน เป็นทางเลือกที่เลือกได้ยากยิ่งสำหรับหล่อน ยี่สิบนาทีต่อมา เธียน่าหยุดรถตรงหน้าร้านกาแฟไม่ห่างบ้านเจฟฟี่มากนัก หล่อนไม่ได้จอดเพราะต้องการดื่มกาแฟหรือเครื่องดื่มอื่น แต่หยุดรถเพราะรู้สึกใจคอไม่ดี มีความรู้สึกผิดกับเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นกับธารทิพย์ร่วมด้วย คิดสรรตะเต็มหัว หลายความรู้สึกที่ตีตื้นในจิตใจ ไม่อาจทำให้หล่อนขับรถไปต่อได้ เท้าจึงเหยียบเบรกตาม“เอาไงดีเนี่ย เอาไงดี” เธียน่าพูดกับตัวเอง “คิดสิเธียน่าคิด เธอต้องตัดสินใจนะ”เวลานี้หล่อนตัดสินใจไม่ถูกว่า จะทำเช่นไร จะเดินหน้าต่อหรือไปช่วยเหลือธารทิพย์ เธียน่าไม่เคยได้รับ
โซ่รักใยพิศวาส โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 53
โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 53“พูดดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้ใช้กำลัง”เจฟฟี่ปิดประตูดังโครม เท้าเอวมองหน้าธารทิพย์ที่ตกอยู่ในอารามตกใจ“แกทำแบบนี้กับฉันทำไม” ธารทิพย์ถามขณะยันตัวลุกขึ้นนั่ง ความตกใจยังไม่ทันจางหายจากดวงหน้าหวาน ความรู้สึกนั้นก็โถมมากขึ้นเมื่อเห็นชายฉกรรจ์อีกสามคนเดินออกมาจากห้องครัว ท่าทางของพวกเขาไม่น่าไว้ใจเลย พาลให้หล่อนเป็นห่วงเธียน่าขึ้นมาทันใด เพราะตอนนี้หล่อนยังไม่เห็นเธียน่าและเริ่มไม่แน่ใจว่า เธียน่าจะเข้าห้องน้ำตามที่เจฟฟี่บอกหรือไม่ “เธียน่าล่ะ เธียน่าอยู่ไหน พวกแกทำอะไรเธียน่า”นอกจากธารทิพย์จะห่วงตัวเองแล้ว หล่อนกลับห่วงเธียน่าอีกด้วย แต่ดูเหมือนว่าคนที่ธารทิพย์กำลังเป็นห่วงจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร เดินเชิดหน้าออกจากห้องน้ำ ก้าวเท้ามาหาคนรักของพี่ชายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แววตาสะใจ“ฉันอยู่นี่ เจฟฟี่กับเพื่อนของเขาไม่มีวันทำอะไรฉันหรอก แต่กับแกน่ะไม่แน่นังตัวดี”ธารทิพย์ตกใจอีกครั้ง ไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่า จะได้ยินคำพูดประโยคนี้จากปากเธียน่า และนั่นทำให้หล่อนไขว้คิดไปว่า เธียน่าไม่ได้มาหาเพื่อน แต่หลอกตนมาที่นี่ “เธอหลอกฉันมาที่นี่งั้นหรือ เธอทำแบบนี้ทำไม” ธารทิพย์ปล่อยคำ
โซ่รักใยพิศวาส โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 52
โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 52ชั่ววินาทีนี้เอง สมองของเธียน่าคิดอะไรได้บางอย่าง“เอาอย่างนี้ดีกว่า พี่น็อตไปทำธุระของพี่ให้สบายใจเลยค่ะ น้องกับน้ำกลับกันเองได้ พี่น็อตจะได้ไม่ต้องเสียเวลามารับน้องกับน้ำ ไปเจอกันที่บ้านเลย อีกอย่างถ้าเผื่อพี่น็อตยังทำธุระไม่เสร็จ น้องกับน้ำก็ไม่ต้องคอยพี่” บุรินทร์ฉุกคิดแวบเดียวก็ตอบตกลง“ก็ได้ งั้นพี่ไปแท็กซี่ดีกว่า เธียน่าจะได้ขับรถพี่กลับบ้าน”บุรินทร์ไม่ได้คิดอะไร เขาคิดแค่ว่าไม่อยากให้สองสาวคอยตน และไม่รู้ว่า ธุระของตนนั้นจะเสร็จเร็วหรือช้า เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา เมื่อพูดจบเขายื่นกุญแจรถส่งให้น้องสาว ก่อนเร่งเดินออกจากห้อง สถานที่ที่เขาไปคือ โรงแรมที่เหนือเมฆพัก“แกเสร็จฉันแน่นังน้ำ” เธียน่าพูดเสียงเหี้ยม นัยน์ตาแฝงไว้ด้วยความร้ายกาจ ในที่สุดหล่อนก็หาวิธีที่จะพาธารทิพย์ไปยังสถานที่ที่นัดหมายไว้กับเจฟฟี่ได้สำเร็จ และอีกไม่กี่ชั่วโมง ธารทิพย์ก็จะต้องเดินออกไปจากชีวิตของบุรินทร์อย่างถาวร จะไม่มีใครหน้าไหนแย่งพี่ชายไปจากตนได้...ไม่มีวัน หนึ่งชั่วโมงสิบนาทีต่อมา เธียน่าชำเลืองมองธารทิพย์ที่กำลังขับรถยนต์ของพี่ชาย ในใจรู้สึกโล่งอ
โซ่รักใยพิศวาส โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 51
โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 51“กรี๊ด!...อา...อา”วารุณีกรีดร้องตบท้ายด้วยเสียงครางยาว ตามด้วยเสียงหอบหายใจเหนื่อยราวกับหล่อนเพิ่งสิ้นสุดการวิ่งสิบกิโลเมตร“โอ้ว...พระเจ้า...ยิ่งรัดแน่นกว่าเดิมอีก...อา” นานโอเหมือนคนจะขาดใจ ความคับแน่นทวีมากขึ้น โอบรัดตัวตนชายจนเขาอึดอัดแต่ก็พยายามเร่งความเร็วให้ตนเองฝ่าความแน่นนี้ไปให้ได้ จังหวะที่เขาสาดซัดเร็วรี่จนแทบนับจำนวนครั้งด้วยตาเปล่าไม่ได้ เขากระโจนจ้วงสุดแรงเกิดเพื่อให้ตนเองไต่บันไดไปยังสถานที่เดียวกับหล่อนเมื่อทุกอย่างผ่านพ้น เสียงที่ได้ยินมีคือเสียงหอบหายใจถี่แรง ราวกับคนวิ่งมาราธอนที่ใช้ความเร็วในการวิ่งเร็วกว่าปกติ นานโอซบหน้าลงบนทรวงอกสาว เมื่อปรับลมหายใจให้กลับมาเป็นปกติ เขาเงยหน้ามองวารุณีที่เวลานี้ใบหน้าเหนื่อยอ่อน ดวงตาปรือคล้ายคนง่วงนอน หล่อนคงอ่อนเพลียกับบทรักครั้งแรกในชีวิต ภาพที่เห็นส่งผลต่อจิตใจนานโอ เขาเป็นปลื้มกับพรหมจรรย์ อิ่มเอมกับความสุขที่ได้รับ มันทำให้เขารู้สึกว่า ไม่อยากร่วมหลับนอนกับสตรีคนไหนในโลก นอกจากวารุณีคนเดียว“ผมรักคุณเหลือเกิน รักมาก รักที่สุด” นานโอดึงตัวตนออกจากกลีบดอกไม้ที่ชุ่มไปด้วยสายพันธ์รักของตน ขยับตั
โซ่รักใยพิศวาส โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 50
โซ่พิศวาสใยเสน่หา Chapter 50เขาใช้หัวเข่าด้านขาทั้งสองข้างของหล่อนให้แยกออกไปด้านข้าง เปิดทางให้เขาฝังตัวตนที่เวลานี้ไร้สิ่งห่อหุ้มดังเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา ประสานกับกายสาวที่น่าลิ้มรส ก่อนชำแลกกายใหญ่ผสานเป็นหนึ่งเดียวกับร่างวารุณี ที่แน่นอนว่าเขาขยับตัวยากลำบาก ช่องทางสวรรค์คับแน่นเพราะไม่ผ่านการบุกเบิกฝ่าดง ทว่าความคับแน่นคือความสุขที่เกิดขึ้นในจิตใจนานโอ เขากำลังอิ่มเอมกับพรมจรรย์ของสาวอันเป็นที่รักยิ่งนัก“ทนหน่อยที่รัก...อา” เขาพูดเสียงสั่น ก้มหน้าลงครอบครองยอดถัน ดึงดูดเข้าปาก เลียไปรอบๆ นานโอกำลังเบี่ยงเบนความเจ็บปวดของหล่อนด้วยความเสียวซ่าน“อา...อืม...คุณนาน...นานโอ...อา”วารุณีรับรู้ถึงความเจ็บปวดยามท่อนเอ็นเนื้อถูกดันเข้ามาร่างกาย ความที่ช่องทางรักไม่มีใครเคยล่วงล้ำ แน่นอนว่าความคับแน่นจะต้องมีมาก ความเจ็บจากการเชื่อมต่อก็มากตามไปด้วย ทว่านานโอก็เบี่ยงเบนความเจ็บปวดด้วยความซ่านเสียว เขาพลิ้วลิ้นสะบัดโบกอยู่บนยอดถันทั้งซ้ายขวา ในขณะที่เอวสอบค่อยๆ ทำงานไม่เร่งรีบ ค่อยๆ ดันเชื่องช้า ไม่กล้าทำรุนแรงเพราะเกรงว่าแก้วเจียระไนเปราะบางจะแตกสลาย แต่นั่นยิ่งสร้างความปวดร้าวให้ทั้งคู่
You may also like
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์71.6K viewsเรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C81.0K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ56.8K viewsท่านรองฯร้อนแรง (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น408.2K viewsเมียกาฝาก
สามสิบเอ็ดมีนา_100 viewsเผลอรัก เมียชั่วคืน
ณดารินทร์25.1K viewsค่าของหัวใจ
เค้กมัฟฟิ่นn369 viewsรวมเรื่องแซ่บ (3) NC20+
Beefy Cat3.0K views
