15. หนีไม่พ้น

“ไม่ร้อนเหรอทับทิม เราไม่สบายอยู่นิ” เมษาเอ่ยถาม เมื่อเห็นการแต่งตัวของรินลดาเข้าไป

“อ่อ ไม่ร้อนค่ะพี่เม ทับทิมดีขึ้นแล้วค่ะพี่” รินลดาโกหกออกไป เพราะเธอต้องปกปิดร่องรอยของเธอที่ถูกชายคนนั้นทำให้เป็นรอยแดงเต็มลำคอ ขนาดใช้เหรียญขูดแล้วยังไม่จางไปเลยสักนิด เธอจึงใส่เสื้อตัวนี้แทน อย่างน้อยมันก็คลุมถึงคอของเธอ

“อ่อ พี่ลืมบอกไป คุณศิวะให้รินพักผ่อนก่อนนะ บ่ายนี้ไม่ต้องเข้าร่วมประชุมก็ได้ เพราะท่านประธานใหญ่จะมางานเลี้ยงเย็นนี้ ทับทิมก็ค่อยรอไปงานเลี้ยงตอนเย็นก็แล้วกันนะ” เมษาเอ่ยบอกออกไป

“ค่ะพี่เม ฝากขอโทษพี่ศิวะด้วยนะคะ” รินลดาพูดไปอย่างโล่งใจ เพราะถ้าขืนได้ไปนั่งประชุม แล้วต้องต่อด้วยงานเลี้ยง เธอได้ตายแน่วันนี้

“ขอบคุณน้องไอเถอะ เมื่อเช้าพอเราตัวร้อน น้องไอรีบขอคุณศิวะให้เรานอนพักเลยนะ” เมษาเอ่ยบอก เพราะเมื่อเช้าถ้าไม่ได้ไอริณล่ะก็ รินลดาคงได้ไปนั่งประชุมตั้งแต่เช้าแล้ว

“ค่ะพี่เม ฝากบอกยัยไอให้ทับทิมด้วยก็แล้วกันนะคะพี่” รินลดาเอ่ยบอกไปก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

“อ่อทับทิม นี่ชุดไทยที่คุณศิวะเตรียมมาให้ใช่ไหม พี่เตรียมไว้ให้แล้วนะ เดี๋ยวเย็นๆพี่กลับมา พี่จะมาช่วยแต่งตัวนะ” เมษาเอ่ยบอกแล้วแ