บทที่ 3

3 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก

ฉันที่สนุกกับงานบวกกับได้เพื่อนร่วมงานที่ดีจึงลืมที่จะสังเกตความผิดปกติของตัวเองรู้ตัวอีกทีประจำเดือนไม่มา 2 เดือนกว่าๆแล้วพร้อมกับที่ทีมเร่งโปรเจกต์ให้เสร็จให้ทันกำหนดของลูกค้าทำโอทีเพลินจนลืมวันลืมคืนคิดว่าคงเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอมั้งประจำเดือนจึงคลาดเคลื่อนตามประสาวัยรุ่นนอนน้อย

“เอาล่ะขอบคุณทุกคนมากสำหรับโปรเจกต์นี้นะจ๊ะ” พี่น้ำตาลหัวหน้าโปรเจกต์พูดขึ้นมาดีใจเอาล่ะโรงงานนรกปิดแล้วถึงเวลาปล่อยผีสักทีเย็นนี้เรามีโนมิไกกันนะสาวๆทุกคนอย่าพลาดเฉพาะทีมเราเท่านั้นลูกค้าประเมินงานของเราได้ 100 คะแนนเต็มสิ้นปีนอนรอโบนัสสวยๆเข้าบัญชีได้เลยจ้ะ...ฮิ้วววววเสียงโห่ดีใจของทุกคนพร้อมปรบมือดีใจกันยกใหญ่นี่แหละทีมเวิร์กที่ดีน้อยแต่โก้พวกเราเข้าขากันได้ดีทั้งๆที่ทำงานร่วมกันไม่นานโดยเฉพาะน้องใหม่อย่างฉันเองก็แทบไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากงานส่วนใหญ่ก็ทำในแล็บทอปนะแหละเลยไม่ค่อยจะมีปัญหากระทบกระทั่งกับเพื่อนร่วมงานสักเท่าไหร่

“งานวันพฤหัสฯนี้ห้ามพลาดนะจ๊ะใครมีลูกผัวรออยู่บ้านกิ๊กกั๊กเคลียร์ให้เรียบร้อยนะแม่สาวน้อยสาวใหญ่ทั้งหลาย” พี่สจีพูดแทรกขึ้นมา

“เอแคร์ไม่พลาดจัดเต็มแน่ๆค่ะงานนี้ไม่มีพี่น้องนะคะน้องต้องได้ผู้กลับไปกินสวยๆ”

“ย่ะ...แม่เสือสาวยั่วสวาทขอให้ได้ขอให้โดน” พี่ปุ้ยเดินเข้ามาที่แผนกของเราพร้อมแจ้งสถานที่เวลาคร่าวๆ

ผับ xo สุดหรูใจกลางเมือง ห้อง SUIT

สมกับเป็นคืนปล่อยผีแต่ละคนจัดเต็มกันมากแม่เจ้ากระชากวัยสุดๆสาววัยยี่สิบกว่าปีที่ยังขบเผาะแบบฉันนั้นเทียบไม่ติด

ฉันเลือกที่จะสวมเสื้อข้างนอกเป็นสีทรูแขนยาวลายจุดสีดำข้างในสายเดี่ยวสีเดียวกันกับกางเกงสกินนี่สีดำรวมไปถึงรองเท้าส้นสูงสีดำเช่นกันฉันมาในตีมดำเหมือนไม่อ่านไลน์กรุปยังไงยังงั้นแต่ละคนคัลเลอร์ฟลูพร้อมพรอปเก๋ๆอย่างเฟอร์บ้างก็มีมงกุฎเหมาะกับตีมปล่อยผีมาก (กอไก่ล้านตัว) ภพในลุคนี้ก็ดูคุณชายแบดบอยไปเลยเซตผมมาอย่างเท่เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวสีขาวข้างในแล้วทับด้วยเบลเซอร์สีดำสวมกางเกงยีนสีซีดที่มีรอยขาดตรงหัวเข่าแล้วกลับมามองตัวเองเอาวะ...ปล่อยผีครั้งหน้าเจสู้ตาย!!!

“เอาล่ะ...ก่อนจะเริ่มงานวันนี้พี่มีเรื่องจะแจ้ง 3 เรื่อง...

เรื่องแรกเจผ่านโปรได้เลื่อนเป็นพนักงานประจำ (พนักงานประจำจะได้รับสวัสดิการต่างๆรวมไปถึงไม่มีการไล่ออกนอกจากจะลาออกเองหรือทำผิดกฎหมายต่างๆส่งผลเสียต่อบริษัท) เฮ้!!! เสียงเฮดังลั่น

เรื่องที่สองอย่างที่รู้ๆกันโปรเจกต์เราได้ 100 คะแนนเต็มจากคะแนนการประเมินของลูกค้าซาโจ้ว (ท่านประธาน) ปลื้มมากอาจมีข่าวดีเร็วๆนี้

เรื่องที่สามหลังจากคืนนี้ซาโจ้วอนุญาตให้ลาพักหนึ่งสัปดาห์เพื่อเตรียมตัวรับเมกะโปรเจกต์ที่จะกำลังจะดีลจากญี่ปุ่นในเร็ววันนี้เอาล่ะมีแค่นี้คืนนี้เต็มที่กันเลยนะทุกคน...” พอพี่ปุ้ยพูดจบแต่ละคนก็เต้นดื่มกินร้องคาราโอเกะวาดลวดลายกันทันทีเหลือเพียงแต่ฉันกับภพที่ยังนั่งที่เดิม

“ไม่ออกไปเต้นกับพวกพี่ๆเขาหน่อยเหรอ” ภพถามพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้ปากกระซิบแทบจะติดรูหูเพราะพลังเสียงแหกปากของเอแคร์และพี่สจีแสบแก้วหูไปหมด

“ไม่ล่ะ”

“ไม่ต้องอายหรอก...คนกันเองทั้งนั้น”

“ไม่ได้อายหรอกช่วงนี้เราเหนื่อยๆเหมือนพักผ่อนไม่เพียงพอคงยังไม่ค่อยชินกับงานด้วยมั้ง” ฉันพูดพลางทุบต้นคอต้นแขนไปด้วยมันรู้สึกเหนื่อยเมื่อยอยากนอนมากๆอยากนอนจนไม่อยากทำอะไร

“อะนี่...ดื่มหน่อยไหม” ภพพูดยื่นเครื่องดื่มสีอำพันมาให้ถ้าฉันไม่ผ่านเหตุการณ์เมาจนฟิวขาดจนหิ้วผู้ชายที่ไหนไม่รู้มานอนด้วยก็คงจะยินดีรับเครื่องดื่มนี่มาอยู่หรอกแต่...เดี๋ยวก่อนนะเหตุการณ์นั้นผ่านมา 3 เดือนกว่าๆแล้วนี่นาประจวบเหมาะกับที่ประจำเดือนขาดไปพอดีคง...ไม่หรอกมั้งฉิบหายละ!! คิดได้แบบนั้นจึงบอกปฏิเสธภพไปแล้วปลีกตัวมาเป็นแดนเซอร์ให้กับเอแคร์และพี่สจีโยกย้ายส่ายสะโพกโยกย้ายจนหมดแรงจากเพลงเร็วจังหวะมันๆ  กลายเป็นเพลงช้ากับเสียงยานคางที่กึ่งหลับกึ่งตื่นของเอแคร์ ก่อนจะกลับมานั่งที่เดิม

เพลงนี้ไม่ได้ฟังมานานมากจะเป็นสิบปีแล้วมั้ง...อะไรจะตรงกับชีวิตขนาดนี้เนี่ย

“สมรสโดยไม่มองหน้ากันจูบเพื่อร่ำลาในความสัมพันธ์” เหอะก่อนจะส่ายหน้ากับตัวเองเบาๆ

“เจ...อินมาเหรอเพลงนี้” ฉันหันไปมองหน้าคนถามถามแล้วยิ้มกริ่มแบบนั้นเหมือนรู้อะไรหรือจะลองเชิง?

“อือ...เพราะดีอะไม่ได้ฟังมาเกือบสิบปีแล้วมั้ง”

“แล้วรู้ไหมเพลงนี้สื่อถึงอะไร...?” ฉันเลิกคิ้วพลางทำหน้าสงสัย

“สื่อถึงอะไรเหรอก็เเค่เพลงๆนึง” ฉันตอบพร้อมยิ้มน้อยๆให้เขาไปตามมารยาทภพส่ายหน้าเล็กน้อย

“วันไนท์สแตนน่ะ...แต่รู้ไหมเรามักจะซ่อนคนคนนึงไว้ในบทเพลง”

คำตอบนี้ทำเอาฉันเหมือนโดนน็อกสตั้นไปหลายวินาทีก่อนจะปั้นสีหน้าเรียบเป็นปกติแต่ก็ช้าไปกว่าฝ่ายตรงข้ามที่เห็นสีหน้าและอาการทุกอย่าง

“แล้วภพล่ะ..ซ่อนใครไว้ในบทเพลงหรือเปล่า?” ฉันถามทีเล่นทีจริง

“ฮ่าๆ...ไม่มีหรอก” ไม่ดื่มสักหน่อยเหรอฉลองที่พวกเราปิดโปรเจกต์นี้ได้อย่างสวยงาม

“ไม่อะขอบคุณมากเหมือนเราจะไม่สบายขอตัวกลับก่อนนะไปละ” ว่าแล้วก็ลุกไปลาพี่ๆก่อนจะขอตัวกลับที่พักเพราะหมดอารมณ์คืนปล่อยผีกินฟรีแท้ๆปกติถึงไหนถึงกันไม่เมาไม่เลิกแต่นี่ไม่ใช่เหตุการณ์ปกตินะซิไม่นะ...พึมพำกับตัวเองก่อนแวะเข้าร้านขายยาก่อนถึงคอนโด

“เอ่อ...มาซื้อที่ตรวจครรภ์ค่ะ”

“ได้ค่ะอุปกรณ์ตรวจการตั้งครรภ์โดยอุปกรณ์มีอยู่ 3 แบบไม่ว่าจะเป็นแบบจุ่มแบบหยดหรือแบบปัสสาวะผ่านลูกค้าสนใจแบบไหนคะ?” เภสัชกรสาวถามเสียงใส

“แบบไหนแม่นยำที่สุดคะ...”

“ความแม่นยำก็พอๆกันนะคะแต่แบบปัสสาวะผ่านสะดวกสุดควรทำตามฉลากอย่างเคร่งครัดและที่สำคัญควรตรวจตอนหลังตื่นนอนตอนเช้าจะให้ผลดีที่สุด”

“งั้นเอาแบบปัสสาวะผ่านหนึ่งแท่งค่ะ”

10 โมงเช้าฉันสะดุ้งตื่นก็รีบกุลีกุจอลุกไปเข้าห้องน้ำทันทีอ่านตามฉลากปล่อยปัสสาวะช่วงแรกออกไปนิดนึงแล้วค่อยยื่นส่วนที่เหมือนพู่กันสีขาวให้ปัสสาวะไหลผ่านฉันกำที่ตรวจครรภ์แน่นไม่กล้าดูผลสักที  แจ๊กพอตอย่าพึ่งมาแตกเอาตอนนี้ เอาวะเป็นไงเป็นกัน จะได้หายข้องใจสักที สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เรียกกำลังใจ ก่อนจะก้มลงดูผลในมือตัวเอง

“ 2 ขีด”

“...” ท้องจริงด้วยแม่เจ้า...ไม่มีเวลามานั่งคิดอะไรอีกแล้วรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วพุ่งไปโรงพยาบาลเอกชนที่ใกล้ที่สุดมันไม่ใช่แค่เรื่องท้องนะซิที่กังวลโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อีกล่ะโอ๊ยไม่นะ!!