Share

บทที่ 403

Auteur: สั่งไม่หยุด
แตกต่างจากคุณหนู หลังจากที่นางถานตาย อวี้ม่านหวาถูกจับ และเสด็จพี่รองของอีกฝ่ายสิ้นชีพ บัญชีความแค้นระหว่างคุณหนูกับคนเหล่านั้นก็ถือว่าได้รับการชำระแล้ว

แต่เจาซียังคงชิงชังอวี้ม่านหวามาก ยามที่อยู่สกุลฉี หญิงแพศยานางนี้ทำให้คุณหนูของนางถูกฉีจื่อฟู่ผลักล้มศีรษะแตก

หลังจากถูกคุมขังก็ยังไม่หยุด ตัวเองแท้งลูกแล้วยังกล่าวหาคุณหนูของพวกนาง ถึงแม้เรื่องนี้จะไม่ได้มีกระทบอะไรต่อคุณหนู แต่เจาซีก็ยังโกรธอยู่ดี!

เจาอู้พูด “ตอนนี้ก็ใกล้ปีใหม่แล้ว ฝ่าบาทคงไม่อยากให้เกิดกาลกิณี มีรับสั่งให้ประหารอวี้ม่านหวาหลังฤดูใบไม้ผลิปีหน้า!”

เจาซีปรบมือพูดว่า “เป็นเรื่องที่น่าชื่นใจจริงๆ! ท่านเห็นด้วยหรือไม่เจ้าคะคุณหนู?”

หรงจือจือพูดอย่างเรียบนิ่ง “พวกเขาจะดีหรือเลวก็เป็นชะตากรรมของพวกเขาเอง ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับข้ามานานแล้ว ขอเพียงพวกเขาไม่มาทำให้ข้าขยะแขยงอีกก็พอ”

นางถานตายแล้ว สกุลฉีพังพินาศ ความฝันที่จะกอบกู้มาตุภูมิของอวี้ม่านหวาถูกทำลาย การแก้แค้นของนางเป็นอันลุล่วง

เจาซีพูด “เช่นนั้นอวี้ม่านหวาตายไปก็ยิ่งดีสินะเจ้าคะ หากวันหน้าจะมาก่อกวนท่านอีกก็คงทำได้แค่สภาพวิญญาณ!”

เจาอู้ปวดหัวเล็กน้อย “เ
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น   บทที่ 408

    ฉีอวิ่นตะลึงงัน “จือจือ เจ้ากำลังพูดอะไร? เจ้าอย่าใช้อารมณ์สิ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะล้อเล่นได้นะ!”จะให้พวกเขาไปอยู่ในคุกได้อย่างไร?หรงจือจือพูดอย่างราบเรียบ “ผู้ใดกำลังล้อเล่นกัน? ข้าขอแนะนำให้พวกเจ้าเปลี่ยนมาเรียกข้าว่าท่านหญิง หากยังเรียกชื่อข้าโดยตรงเช่นนี้ ข้าก็ไม่ถือสาที่จะช่วยสอนกฎระเบียบและความสูงต่ำให้พวกเจ้าหรอกนะ!”ฉีอวิ่น “เจ้า…”เมื่อเห็นสีหน้าของหรงจือจือ เขาจึงเข้าใจในที่สุด ว่าครอบครัวของพวกเขาคงจะเข้าใจผิดมาตั้งแต่แรก หรงจือจือไม่ได้คิดจะช่วยเหลือพวกเขาแต่อย่างใดสายตาเย้ยหยันของผู้ว่าการทอดมองไปที่ฉีอวิ่นกับฉีจื่อฟู่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร คนสกุลฉีก็เคยเป็นโหวเป็นขุนนางมาก่อน ทั้งที่ทำตัวไร้ยางอาย ทำให้ชื่อเสียงของท่านหญิงป่นปี้เสียหาย ตอนนี้ยังจะมีหน้ามาขอพึ่งพิงอีกหรือ?ทั้งสองคนถูกกระตุ้นจากสายตาเช่นนี้ ไม่มีหน้าจะพูดอะไรต่อไปชั่วขณะแต่ฉีอวี่เยียนกลับพูดด้วยความโมโห “หรงจือจือ นังสารเลว! พวกข้ามาที่นี่เพราะให้เกียรติเจ้า แต่เจ้าจะไม่รับไว้สินะ?”หรงจือจือหันไปตบหน้านางเกิดเสียงดัง “เพี้ยะ”ดังสนั่นจนทุกคนตะลึงงันหรงจือจือมองนางด้วยสายตาเย็นชา “ที่ผ่

  • โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น   บทที่ 407

    ฉีจื่อฟู่ฟังจบก็รู้สึกอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเขาพยายามอธิบาย “จือจือ ตอนนั้นข้าเลอะเลือนเอง แต่มีบุรุษคนใดไม่เคยทำผิดบ้างกัน? เจ้าให้โอกาสข้าอีกสักครั้งได้หรือไม่?”ราชเลขาธิการเฉินบอกว่าจะสู่ขอนาง ฉีจื่อฟู่หวาดกลัวมาก กลัวว่าจะต้องเสียนางไปตลอดกาลหรงจือจือคร้านจะสนใจเขา ตัวเขาเองไม่ใช่มนุษย์ บอกว่าบุรุษทุกคนล้วนทำผิดพลาด ไม่รู้ว่าบุรุษทุกคนในใต้หล้ายินดีจะให้เป็นตัวแทนพวกตัวเองเช่นนี้หรือไม่คนสกุลฉีเห็นนางไม่พูดไม่จาก็คิดว่าพูดโน้มน้าวนางสำเร็จฉีจื่อเสียนรีบพูด “พี่สะใภ้ พวกข้าหิวแล้วจริงๆ ถึงท่านจะไม่พอใจท่านพี่ก็ไว้ค่อยคุยทีหลังเถิด ช่วยเตรียมอาหารให้พวกข้าก่อนได้หรือไม่?”หรงจือจือพูดอย่างราบเรียบ “อาหารที่ข้าเตรียมไว้กำลังเดินทางมาแล้ว!”ฉีจื่อเสียนตาลุกวาว ถูมือพูดว่า “ขอบคุณพี่สะใภ้ ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านเป็นคนแข็งนอกอ่อนใน แม้ปากจะกล่าววาจาไม่น่าฟัง แต่ท่านไม่มีทางไม่สนใจใยดีพวกเราแน่นอน!”หรงจือจือพูดอย่างไม่เร็วไม่ช้า “อย่าเพิ่งรีบขอบคุณ ข้ากลัวว่าประเดี๋ยวเจ้าจะขอบคุณไม่ออก”ฉีจื่อเสียน “จะมีอะไรให้ขอบคุณไม่ออกกัน? ท่านกลัวว่าพวกข้าจะไม่ชอบอาหารที่ท่านซื้อหรือ? ไ

  • โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น   บทที่ 406

    หรงจือจือลุกขึ้นอย่างใจเย็น “ในเมื่อพวกเขาอยากให้ข้าช่วยแก้ปัญหาเรื่องที่ต้องนอนกลางดินกินกลางทราย ข้าก็ย่อมไม่ได้เลือดเย็นถึงขั้นที่จะไม่สนใจใยดี”เจาซีร้อนใจ นางคิดว่าหรงจือจือจะให้พวกเขาพักอยู่ที่บ้านจริงๆแต่แล้วหรงจือจือกลับหันไปสั่งเจาอู้สองสามประโยค เจาอู้ฟังคำสั่งของหรงจือจือแล้วออกไปจัดการทันทีเจาซีปิดปากหัวเราะ สมแล้วที่เป็นคุณหนูของพวกนาง ลงมือได้เหี้ยมโหดยิ่งนักหรงจือจือพูด “ไปกันเถอะ ไม่ว่าอย่างไร ข้าที่เป็นคู่กรณีก็ต้องไปที่บ้านอีกแห่งด้วยตัวเอง”……ตอนที่หรงจือจือมาถึงบ้านอีกแห่ง ด้านในกำลังมีเสียงเอะอะโวยวายฉีจื่อเสียนกำลังโต้เถียงกับบ่าวรับใช้ในบ้านของนาง “ข้าสั่งให้เจ้าไปซื้ออาหาร ไม่ได้ยินรึ?”เด็กรับใช้ “คุณชายน้อยฉี ข้าไม่ใช่บ่าวรับใช้ของสกุลฉี คุณหนูของพวกข้าไม่ได้ตอบตกลงที่จะให้พวกท่านย้ายมาอยู่ เช่นนี้จะให้ข้าไปซื้ออาหารให้ได้อย่างไร?”ฉีจื่อเสียน “ถึงตอนนี้จะยังไม่ตอบตกลง แต่ประเดี๋ยวก็จะตอบตกลง! เจ้ามีหัวคิดบ้างหรือไม่? ไม่มีไหวพริบขนาดนี้ วันหน้าจะกลายเป็นบ่าวรับใช้ที่ได้รับความไว้วางใจจากเจ้านายได้อย่างไร?”เด็กรับใช้คนนี้ฟังแล้วอดกลอกตามองบนไม่

  • โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น   บทที่ 405

    เพียงแต่หลังจากพูดจบ ภายในใจเขาก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย บุรุษทุกคนรักศักดิ์ศรี โดยเฉพาะตัวเขาเขามองฉีอวิ่นและถาม “ท่านพ่อ ท่านคิดเห็นอย่างไรขอรับ?”ฉีอวิ่นไตร่ตรองครู่หนึ่งแล้วตอบ “เช่นนั้นก็ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน!”เขารู้ว่าการไปอาศัยที่บ้านของหรงจือจือเป็นเรื่องน่าอาย แต่หากพวกเขาย้ายไปอยู่ มันก็จะทำให้บุตรชายกับหรงจือจือมีโอกาสพบหน้ากันอีกมิใช่หรือ?ไม่แน่ว่าทั้งสองคนใช้เวลาร่วมกันสักเล็กน้อย ความสัมพันธ์อาจจะกลับมาเป็นเหมือนเก่าก็ได้นะ?คนในสกุลฉีหารือกันเสร็จเรียบร้อยก็มุ่งหน้าไปยังบ้านของหรงจือจืออย่างยิ่งใหญ่เกรียงไกร……ไม่นานหลังจากที่ข่าวการลงโทษของสกุลฉีแพร่กระจายออกไปบ่าวรับใช้ที่เฝ้าอยู่ที่บ้านอีกแห่งก็มาที่เรือนอี่เหมยอย่างรีบร้อน “คุณหนู แย่แล้วขอรับ คนสกุลฉีมาที่บ้านของท่านกันหมด”“พวกเขามีกันเยอะมาก พวกบ่าวมีกันแค่สองคนจึงกันไว้ไม่ได้ ทั้งยังถูกพวกเขาทุบตี”โดยปกติแล้ว ภายในบ้านที่ไม่มีคนอยู่ย่อมมีคนเฝ้าไม่มากนัก แต่ละแห่งจะมีคนเฝ้ามากสุดแค่สองคนและถึงแม้สกุลฉีจะถูกยึดทรัพย์ แต่ราชสำนักก็ไม่ได้ปลดพวกเขาให้เป็นทาส แม้ฉีจื่อฟู่จะไล่บ่าวรับใช้ส่วนใหญ่ออกไปแล้ว แต่

  • โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น   บทที่ 404

    ฉีจื่อฟู่รู้สึกผิดเช่นกัน “ท่านพ่อ…ทั้งหมดเป็นความผิดของลูก! ผิดที่ลูกมั่นใจในตัวเองเกินไป ถูกอวี้ม่านหวาหลอก…”ฉีอวิ่นมองเขาปราดหนึ่ง “ความผิดของเจ้ามีแค่เรื่องที่มั่นใจในตัวเองหรือ? ยังมีเรื่องที่เนรคุณ จิตใจโฉดชั่ว และแยกแยะสถานการณ์ไม่ออกด้วย!”“บางครั้งข้าก็สงสัยว่าผลงานที่แคว้นเจาไม่ใช่ของเจ้า เจ้าคงไม่ได้แอบอ้างผลงานของผู้อื่นกระมัง!”ใบหน้าของฉีจื่อฟู่ซีดเขียวไปชั่วครู่ บุรุษล้วนแต่สนใจการยอมรับจากบิดา เขาเองก็ไม่เป็นข้อยกเว้นได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนี้ เขาเองก็เสียใจ “ท่านพ่อ ข้าเพียงแต่เลอะเลือนไปชั่วขณะจริงๆ…”ตอนนี้กาลเวลาผันเปลี่ยน อย่าว่าคนอื่นที่ไม่เข้าใจเขาเลย กระทั่งตัวฉีจื่อฟู่เองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองในอดีตเช่นกัน เหตุใดจึงราวกับถูกผีบังตาเช่นนั้น!ฉีอวี่เยียนพูด “พอเถอะ เลิกโต้เถียงกันก่อน ตอนนี้พูดเรื่องพวกนี้ไปก็เท่านั้น มาคิดกันก่อนว่าหลังจากนี้จะทำอย่างไร!”ฉีอวิ่นไม่พูดอะไรอีก เพราะเขารู้ว่าความจริงแล้วตัวเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบกับเรื่องนั้น หากยามที่อยู่ในงานเลี้ยงภายในพระราชวังครานั้น เขายืนเคียงข้างจือจืออย่างมั่นคง เรื่องราวก็คงไม่เป็นแบบนี้ฉีจื่อเสียนห

  • โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น   บทที่ 403

    แตกต่างจากคุณหนู หลังจากที่นางถานตาย อวี้ม่านหวาถูกจับ และเสด็จพี่รองของอีกฝ่ายสิ้นชีพ บัญชีความแค้นระหว่างคุณหนูกับคนเหล่านั้นก็ถือว่าได้รับการชำระแล้วแต่เจาซียังคงชิงชังอวี้ม่านหวามาก ยามที่อยู่สกุลฉี หญิงแพศยานางนี้ทำให้คุณหนูของนางถูกฉีจื่อฟู่ผลักล้มศีรษะแตกหลังจากถูกคุมขังก็ยังไม่หยุด ตัวเองแท้งลูกแล้วยังกล่าวหาคุณหนูของพวกนาง ถึงแม้เรื่องนี้จะไม่ได้มีกระทบอะไรต่อคุณหนู แต่เจาซีก็ยังโกรธอยู่ดี!เจาอู้พูด “ตอนนี้ก็ใกล้ปีใหม่แล้ว ฝ่าบาทคงไม่อยากให้เกิดกาลกิณี มีรับสั่งให้ประหารอวี้ม่านหวาหลังฤดูใบไม้ผลิปีหน้า!”เจาซีปรบมือพูดว่า “เป็นเรื่องที่น่าชื่นใจจริงๆ! ท่านเห็นด้วยหรือไม่เจ้าคะคุณหนู?”หรงจือจือพูดอย่างเรียบนิ่ง “พวกเขาจะดีหรือเลวก็เป็นชะตากรรมของพวกเขาเอง ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับข้ามานานแล้ว ขอเพียงพวกเขาไม่มาทำให้ข้าขยะแขยงอีกก็พอ”นางถานตายแล้ว สกุลฉีพังพินาศ ความฝันที่จะกอบกู้มาตุภูมิของอวี้ม่านหวาถูกทำลาย การแก้แค้นของนางเป็นอันลุล่วงเจาซีพูด “เช่นนั้นอวี้ม่านหวาตายไปก็ยิ่งดีสินะเจ้าคะ หากวันหน้าจะมาก่อกวนท่านอีกก็คงทำได้แค่สภาพวิญญาณ!”เจาอู้ปวดหัวเล็กน้อย “เ

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status