LOGINShare
บทที่ 404
Latest chapter
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 408
ฉีอวิ่นตะลึงงัน “จือจือ เจ้ากำลังพูดอะไร? เจ้าอย่าใช้อารมณ์สิ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะล้อเล่นได้นะ!”จะให้พวกเขาไปอยู่ในคุกได้อย่างไร?หรงจือจือพูดอย่างราบเรียบ “ผู้ใดกำลังล้อเล่นกัน? ข้าขอแนะนำให้พวกเจ้าเปลี่ยนมาเรียกข้าว่าท่านหญิง หากยังเรียกชื่อข้าโดยตรงเช่นนี้ ข้าก็ไม่ถือสาที่จะช่วยสอนกฎระเบียบและความสูงต่ำให้พวกเจ้าหรอกนะ!”ฉีอวิ่น “เจ้า…”เมื่อเห็นสีหน้าของหรงจือจือ เขาจึงเข้าใจในที่สุด ว่าครอบครัวของพวกเขาคงจะเข้าใจผิดมาตั้งแต่แรก หรงจือจือไม่ได้คิดจะช่วยเหลือพวกเขาแต่อย่างใดสายตาเย้ยหยันของผู้ว่าการทอดมองไปที่ฉีอวิ่นกับฉีจื่อฟู่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร คนสกุลฉีก็เคยเป็นโหวเป็นขุนนางมาก่อน ทั้งที่ทำตัวไร้ยางอาย ทำให้ชื่อเสียงของท่านหญิงป่นปี้เสียหาย ตอนนี้ยังจะมีหน้ามาขอพึ่งพิงอีกหรือ?ทั้งสองคนถูกกระตุ้นจากสายตาเช่นนี้ ไม่มีหน้าจะพูดอะไรต่อไปชั่วขณะแต่ฉีอวี่เยียนกลับพูดด้วยความโมโห “หรงจือจือ นังสารเลว! พวกข้ามาที่นี่เพราะให้เกียรติเจ้า แต่เจ้าจะไม่รับไว้สินะ?”หรงจือจือหันไปตบหน้านางเกิดเสียงดัง “เพี้ยะ”ดังสนั่นจนทุกคนตะลึงงันหรงจือจือมองนางด้วยสายตาเย็นชา “ที่ผ่
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 407
ฉีจื่อฟู่ฟังจบก็รู้สึกอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเขาพยายามอธิบาย “จือจือ ตอนนั้นข้าเลอะเลือนเอง แต่มีบุรุษคนใดไม่เคยทำผิดบ้างกัน? เจ้าให้โอกาสข้าอีกสักครั้งได้หรือไม่?”ราชเลขาธิการเฉินบอกว่าจะสู่ขอนาง ฉีจื่อฟู่หวาดกลัวมาก กลัวว่าจะต้องเสียนางไปตลอดกาลหรงจือจือคร้านจะสนใจเขา ตัวเขาเองไม่ใช่มนุษย์ บอกว่าบุรุษทุกคนล้วนทำผิดพลาด ไม่รู้ว่าบุรุษทุกคนในใต้หล้ายินดีจะให้เป็นตัวแทนพวกตัวเองเช่นนี้หรือไม่คนสกุลฉีเห็นนางไม่พูดไม่จาก็คิดว่าพูดโน้มน้าวนางสำเร็จฉีจื่อเสียนรีบพูด “พี่สะใภ้ พวกข้าหิวแล้วจริงๆ ถึงท่านจะไม่พอใจท่านพี่ก็ไว้ค่อยคุยทีหลังเถิด ช่วยเตรียมอาหารให้พวกข้าก่อนได้หรือไม่?”หรงจือจือพูดอย่างราบเรียบ “อาหารที่ข้าเตรียมไว้กำลังเดินทางมาแล้ว!”ฉีจื่อเสียนตาลุกวาว ถูมือพูดว่า “ขอบคุณพี่สะใภ้ ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านเป็นคนแข็งนอกอ่อนใน แม้ปากจะกล่าววาจาไม่น่าฟัง แต่ท่านไม่มีทางไม่สนใจใยดีพวกเราแน่นอน!”หรงจือจือพูดอย่างไม่เร็วไม่ช้า “อย่าเพิ่งรีบขอบคุณ ข้ากลัวว่าประเดี๋ยวเจ้าจะขอบคุณไม่ออก”ฉีจื่อเสียน “จะมีอะไรให้ขอบคุณไม่ออกกัน? ท่านกลัวว่าพวกข้าจะไม่ชอบอาหารที่ท่านซื้อหรือ? ไ
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 406
หรงจือจือลุกขึ้นอย่างใจเย็น “ในเมื่อพวกเขาอยากให้ข้าช่วยแก้ปัญหาเรื่องที่ต้องนอนกลางดินกินกลางทราย ข้าก็ย่อมไม่ได้เลือดเย็นถึงขั้นที่จะไม่สนใจใยดี”เจาซีร้อนใจ นางคิดว่าหรงจือจือจะให้พวกเขาพักอยู่ที่บ้านจริงๆแต่แล้วหรงจือจือกลับหันไปสั่งเจาอู้สองสามประโยค เจาอู้ฟังคำสั่งของหรงจือจือแล้วออกไปจัดการทันทีเจาซีปิดปากหัวเราะ สมแล้วที่เป็นคุณหนูของพวกนาง ลงมือได้เหี้ยมโหดยิ่งนักหรงจือจือพูด “ไปกันเถอะ ไม่ว่าอย่างไร ข้าที่เป็นคู่กรณีก็ต้องไปที่บ้านอีกแห่งด้วยตัวเอง”……ตอนที่หรงจือจือมาถึงบ้านอีกแห่ง ด้านในกำลังมีเสียงเอะอะโวยวายฉีจื่อเสียนกำลังโต้เถียงกับบ่าวรับใช้ในบ้านของนาง “ข้าสั่งให้เจ้าไปซื้ออาหาร ไม่ได้ยินรึ?”เด็กรับใช้ “คุณชายน้อยฉี ข้าไม่ใช่บ่าวรับใช้ของสกุลฉี คุณหนูของพวกข้าไม่ได้ตอบตกลงที่จะให้พวกท่านย้ายมาอยู่ เช่นนี้จะให้ข้าไปซื้ออาหารให้ได้อย่างไร?”ฉีจื่อเสียน “ถึงตอนนี้จะยังไม่ตอบตกลง แต่ประเดี๋ยวก็จะตอบตกลง! เจ้ามีหัวคิดบ้างหรือไม่? ไม่มีไหวพริบขนาดนี้ วันหน้าจะกลายเป็นบ่าวรับใช้ที่ได้รับความไว้วางใจจากเจ้านายได้อย่างไร?”เด็กรับใช้คนนี้ฟังแล้วอดกลอกตามองบนไม่
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 405
เพียงแต่หลังจากพูดจบ ภายในใจเขาก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย บุรุษทุกคนรักศักดิ์ศรี โดยเฉพาะตัวเขาเขามองฉีอวิ่นและถาม “ท่านพ่อ ท่านคิดเห็นอย่างไรขอรับ?”ฉีอวิ่นไตร่ตรองครู่หนึ่งแล้วตอบ “เช่นนั้นก็ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน!”เขารู้ว่าการไปอาศัยที่บ้านของหรงจือจือเป็นเรื่องน่าอาย แต่หากพวกเขาย้ายไปอยู่ มันก็จะทำให้บุตรชายกับหรงจือจือมีโอกาสพบหน้ากันอีกมิใช่หรือ?ไม่แน่ว่าทั้งสองคนใช้เวลาร่วมกันสักเล็กน้อย ความสัมพันธ์อาจจะกลับมาเป็นเหมือนเก่าก็ได้นะ?คนในสกุลฉีหารือกันเสร็จเรียบร้อยก็มุ่งหน้าไปยังบ้านของหรงจือจืออย่างยิ่งใหญ่เกรียงไกร……ไม่นานหลังจากที่ข่าวการลงโทษของสกุลฉีแพร่กระจายออกไปบ่าวรับใช้ที่เฝ้าอยู่ที่บ้านอีกแห่งก็มาที่เรือนอี่เหมยอย่างรีบร้อน “คุณหนู แย่แล้วขอรับ คนสกุลฉีมาที่บ้านของท่านกันหมด”“พวกเขามีกันเยอะมาก พวกบ่าวมีกันแค่สองคนจึงกันไว้ไม่ได้ ทั้งยังถูกพวกเขาทุบตี”โดยปกติแล้ว ภายในบ้านที่ไม่มีคนอยู่ย่อมมีคนเฝ้าไม่มากนัก แต่ละแห่งจะมีคนเฝ้ามากสุดแค่สองคนและถึงแม้สกุลฉีจะถูกยึดทรัพย์ แต่ราชสำนักก็ไม่ได้ปลดพวกเขาให้เป็นทาส แม้ฉีจื่อฟู่จะไล่บ่าวรับใช้ส่วนใหญ่ออกไปแล้ว แต่
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 404
ฉีจื่อฟู่รู้สึกผิดเช่นกัน “ท่านพ่อ…ทั้งหมดเป็นความผิดของลูก! ผิดที่ลูกมั่นใจในตัวเองเกินไป ถูกอวี้ม่านหวาหลอก…”ฉีอวิ่นมองเขาปราดหนึ่ง “ความผิดของเจ้ามีแค่เรื่องที่มั่นใจในตัวเองหรือ? ยังมีเรื่องที่เนรคุณ จิตใจโฉดชั่ว และแยกแยะสถานการณ์ไม่ออกด้วย!”“บางครั้งข้าก็สงสัยว่าผลงานที่แคว้นเจาไม่ใช่ของเจ้า เจ้าคงไม่ได้แอบอ้างผลงานของผู้อื่นกระมัง!”ใบหน้าของฉีจื่อฟู่ซีดเขียวไปชั่วครู่ บุรุษล้วนแต่สนใจการยอมรับจากบิดา เขาเองก็ไม่เป็นข้อยกเว้นได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนี้ เขาเองก็เสียใจ “ท่านพ่อ ข้าเพียงแต่เลอะเลือนไปชั่วขณะจริงๆ…”ตอนนี้กาลเวลาผันเปลี่ยน อย่าว่าคนอื่นที่ไม่เข้าใจเขาเลย กระทั่งตัวฉีจื่อฟู่เองก็ยังไม่เข้าใจตัวเองในอดีตเช่นกัน เหตุใดจึงราวกับถูกผีบังตาเช่นนั้น!ฉีอวี่เยียนพูด “พอเถอะ เลิกโต้เถียงกันก่อน ตอนนี้พูดเรื่องพวกนี้ไปก็เท่านั้น มาคิดกันก่อนว่าหลังจากนี้จะทำอย่างไร!”ฉีอวิ่นไม่พูดอะไรอีก เพราะเขารู้ว่าความจริงแล้วตัวเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบกับเรื่องนั้น หากยามที่อยู่ในงานเลี้ยงภายในพระราชวังครานั้น เขายืนเคียงข้างจือจืออย่างมั่นคง เรื่องราวก็คงไม่เป็นแบบนี้ฉีจื่อเสียนห
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 403
แตกต่างจากคุณหนู หลังจากที่นางถานตาย อวี้ม่านหวาถูกจับ และเสด็จพี่รองของอีกฝ่ายสิ้นชีพ บัญชีความแค้นระหว่างคุณหนูกับคนเหล่านั้นก็ถือว่าได้รับการชำระแล้วแต่เจาซียังคงชิงชังอวี้ม่านหวามาก ยามที่อยู่สกุลฉี หญิงแพศยานางนี้ทำให้คุณหนูของนางถูกฉีจื่อฟู่ผลักล้มศีรษะแตกหลังจากถูกคุมขังก็ยังไม่หยุด ตัวเองแท้งลูกแล้วยังกล่าวหาคุณหนูของพวกนาง ถึงแม้เรื่องนี้จะไม่ได้มีกระทบอะไรต่อคุณหนู แต่เจาซีก็ยังโกรธอยู่ดี!เจาอู้พูด “ตอนนี้ก็ใกล้ปีใหม่แล้ว ฝ่าบาทคงไม่อยากให้เกิดกาลกิณี มีรับสั่งให้ประหารอวี้ม่านหวาหลังฤดูใบไม้ผลิปีหน้า!”เจาซีปรบมือพูดว่า “เป็นเรื่องที่น่าชื่นใจจริงๆ! ท่านเห็นด้วยหรือไม่เจ้าคะคุณหนู?”หรงจือจือพูดอย่างเรียบนิ่ง “พวกเขาจะดีหรือเลวก็เป็นชะตากรรมของพวกเขาเอง ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับข้ามานานแล้ว ขอเพียงพวกเขาไม่มาทำให้ข้าขยะแขยงอีกก็พอ”นางถานตายแล้ว สกุลฉีพังพินาศ ความฝันที่จะกอบกู้มาตุภูมิของอวี้ม่านหวาถูกทำลาย การแก้แค้นของนางเป็นอันลุล่วงเจาซีพูด “เช่นนั้นอวี้ม่านหวาตายไปก็ยิ่งดีสินะเจ้าคะ หากวันหน้าจะมาก่อกวนท่านอีกก็คงทำได้แค่สภาพวิญญาณ!”เจาอู้ปวดหัวเล็กน้อย “เ
You may also like
ทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น27.5K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง346.0K viewsชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล513.1K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น12.4K viewsสตรีที่ท่านไม่ได้รัก
วริษา1.5K viewsโจวเพ่ยชิง มารดาผู้กลับใจ 70
sanvittayam3.2K viewsฮูหยิน แค่ภรรยา
moonlight -mini3.7K viewsวุ่นนัก รักข้ามภพ
องค์หญิงโนเนม1.7K views
