LOGINการทะลุมิติแต่ละครั้งไม่รู้เป็นไปได้อย่างไร จ้าวเจียอิงมาเกิดใหม่ชาติที่สามแล้ว แต่ละครั้งนางมักผิดหวังจากความรักอยู่ร่ำไป ชาตินี้นางจะตั้งใจใช้ชีวิตให้ดีเมื่อไม่ได้ดั่งใจนางก็จะไม่ฝืนโชคชะตาอีก ต่างจากหวงซีหยุนที่เฝ้าติดตามชีวิตของนางไม่ห่างหาย ความผูกพันทางใจที่มีต่อนางลึกซึ้งเกินกว่าจะปล่อยมือเพียงแต่จ้าวเจียอิงไม่เคยรู้ตัวมาก่อนเท่านั้นเอง
View Moreจวนตระกูลจ้าว
เสียงร้องไห้ระงมของบ่าวไพร่ในจวนที่กำลังโศกเศร้ากับการจากไปของคุณหนูจ้าวเจียอิงผู้เป็นที่รักของทุกคน นางเสียชีวิตจากการผูกคอตายในเรือนระหว่างที่มีการหารือเรื่องแต่งงานของผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายและมารดาของหวงซีหยุนมีท่าทีรังเกียจว่าที่ลูกสะใภ้คนนี้ เหตุเพราะนางรักหวงซีหยุนมาตั้งแต่วัยเยาว์ เขาเป็นบุรุษคนเดียวในใจมาตลอดและหวงซีหยุนก็มีใจให้นางมาตลอดเช่นเดียวกัน ทั้งคู่วาดความหวังเอาไว้ด้วยกันว่าจะแต่งงานกันเมื่อถึงวัยออกเรือน ตระกูลหวงเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงเพราะบิดาของหวงซีหยุนคือ หวงฉี รั้งตำแหน่งขุนนางขั้นสอง เสนาบดีกรมกลาโหม และหวงซีหยุนมีตำแหน่งรองแม่ทัพเลื่องชื่อ แตกต่างจากตระกูลจ้าวที่บิดาของจ้าวเจียอิงคือ จ้าวถิง ที่เป็นเพียงตำแหน่งเจ้าหน้าที่ฝ่ายเสมียนขุนนางระดับล่างเท่านั้น รับราชการมาเกินสิบปีหน้าที่การงานยังไม่ก้าวหน้า ถึงแม้จ้าวถิงและหวังฉีจะเป็นสหายรักกันมานานแต่เรื่องฐานะนับว่าแตกต่างโดยสิ้นเชิง แม้แต่ฮูหยินของตระกูลหวงยังเป็นถึงหลานอดีตพระสนมฮ่องเต้องค์ก่อนแล้วตระกูลจ้าวจะเอาอะไรไปเทียบเทียมกันได้ เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นและผู้อาวุโสก็กำลังหารือกันอยู่จึงยังไม่มีบ่าวรับใช้กล้าเข้าไปแจ้งข่าวร้ายนี้ เกรงว่าหากนายท่านกำลังเจรจาเรื่องสำคัญอยู่แล้วฝ่ายนั้นเกิดเปลี่ยนแปลงกะทันหันอาจจะทำให้วิญญาณของคุณหนูไม่อาจสงบได้ สาวรับใช้ประจำตัวเพียงให้นางนอนอยู่บนเตียงนิ่ง ๆ โชคดีที่เรือนของนางอยู่ด้านหลัง แม้มีเสียงดังเล็ดลอดไปบ้างก็ไม่ดังไปถึงห้องโถงหน้าจวน ข่าวนี้จ้าวเจียอิงเคยได้ยินมาจากปากของฮูหยินเองว่านางเหมาะสมเป็นน้องสาวของหวงซีหยุนเท่านั้น คนที่คู่ควรยิ่งกว่านางมีอีกหลายตระกูลที่ฮูหยินหมายตาเอาไว้แล้ว นั่นจึงเป็นต้นเหตุของความเสียใจที่ไม่อาจเก็บซ่อนได้อีกต่อไป ด้วยความกังวลใจของนางที่กลัวว่าการหารือครั้งนี้เป็นการยกเลิกสัญญาหมั้นหมายและให้บ่าวรับใช้คอยสอดส่อง เมื่อได้รับรายงานว่าท่าทางของฮูหยินดูแข็งกระด้างและไม่ค่อยพอใจแม้ยังไม่เอ่ยอะไรมากก็พอจะเดาออกว่านางอยากให้ยกเลิกการหมั้นของหนุ่มสาวสองคน หัวใจของสาวน้อยแทบแตกสลาย นางไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้หากไม่ได้แต่งงานกับหวงซีหยุน เมื่อผู้ใหญ่ไม่ต้องการเขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี การอัตวินิบาตกรรมจึงเกิดขึ้นและนางก็ทำสำเร็จเมืองต้าซุน การดูแลกิจการโรงเตี๊ยมที่ร่วมกันสองคนตามที่ตกลงกันเอาไว้ วันนี้จ้าวเจียวหมิงนั่งเฝ้าอยู่ที่โต๊ะทำบัญชีคอยมองดูการทำงานของลูกจ้าง สอดส่องดูแลคนเข้ามาพัก "พรุ่งนี้จัดการไว้ให้ข้าด้วย" จ้าวเจียวหมิงบอกกับลูกจ้างเอาไว้ เขาได้แต่ทำหน้ามึนงงไม่รู้จุดประสงค์ว่าคุณชายต้องการอะไร "จัดการเรื่องใดขอรับ" จ้าวเจียวหมิงทำหน้าไม่พอใจตวาดลูกจ้างขึ้นเสียงดังลั่น "ไอ้โง่ ก็เงินนะสิวะ!" "แต่คุณหนูเป็นคนทำบัญชีขอรับ คุณชายต้องไปเอากับนางแล้ว" เขารายงานตามความเป็นจริงยิ่งทำให้จ้าวเจียวหมิงเดือดดาล "แกก็ไปหาทางเอามาไว้กับตัวให้ได้สิ ไสหัวไปให้พ้นหน้าข้า!" ลูกจ้างโรงเตี๊ยมถูกไล่ตะเพิดออกไปพร้อมกับจ้าวเจียวหมิงรีบรุดออกจากโรงเตี๊ยมไปเช่นเดียวกัน จ้าวเจียอิงดูแลโรงน้ำชากำลังเข้าที่เข้าทางทั้งระบบการจัดการภายในร้าน การบริการและระบบการเงินและนางยังมีเวลาเหลือแวะไปดูแลโรงเตี๊ยมได้ "เรียบร้อยดีหรือไม่" นางถามเสี่ยวเอ้อที่เฝ้าอยู่สองคน "เอ่อ ขอรับ" นางเห็นเพียงลูกจ้างแต่กลับไม่เห็นจ้าวเจียวหมิง "คุณชายรองเล่าไม่มาหรือ" "ออกไปแล้วขอรับ" จ้าวเจียวหมิงยังติดสบายให้เขามานั่งเฝ้ากิจการทั้ง
ขบวนแม่ทัพเฟิงกลับเข้าเมืองหลวงต้าเหลียนอีกครั้ง ทุกคนต้องไปรายงานตัวที่วังหลวงทั้งหมดจึงไม่ได้กลับจวนเพราะฮ่องเต้รับสั่งเอาไว้ "ปราบโจรครั้งนี้ได้ชัยชนะและตัวเชลยกลับมานับว่ากู้หน้าได้ดี แต่ความผิดก็ต้องมีคนรับ เรื่องนี้เป็นหน้าที่ของรองแม่ทัพหวงซีหยุนใช่หรือไม่" ฮ่องเต้ตรัสออกมาไม่รอช้า หวงซีหยุนก้าวขาออกมานั่งคุกเข่าลงต่อหน้าพระพักตร์ "เป็นหน้าที่กระหม่อมพะย่ะค่ะ" "เช่นนั้นเจ้าสมควรได้รับการลงโทษ" แม่ทัพเฟิงเห็นดังนั้นก็ก้าวขาตามออกมาคุกเข่าลงข้าง ๆ หวงซีหยุน "ทูลฝ่าบาท รองแม่ทัพหวงถึงแม้จะทำงานผิดพลาดแต่ก็ฆ่าหัวหน้าใหญ่ตายด้วยตัวเองนับว่าความผิดที่ผ่านมาสามารถให้อภัยได้พะย่ะค่ะ" "แต่ก็ไม่ควรพลาดตั้งแต่แรกใช่หรือไม่ หากไม่พบกับหมิงเจ๋อแต่เป็นคนอื่นเล่า แล้วยังพาทหารไปตายตั้งหลายคนถูกจับตัวไปด้วยกันทั้งหมด ครั้งนี้ถือว่ารอดตัวหวุดหวิดต่างหาก ถ้าพวกมันชนะขึ้นมาเล่าคนทั้งต้าเหลียนต้องหวาดผวามันคุ้มกันหรือไม่ท่านลองคิดดู" เมื่อได้ฟังคำอธิบายจากฮ่องเต้คนในท้องพระโรงต่างเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าออกมาคัดค้าน เพราะเหตุผลแน่นหนาแม้แต่แม่ทัพเฟิงที่คิดหาทางช่วยเหลือยังต้องสงบคำพูด "ทำผิ
งานเลี้ยงส่งหมิงเจ๋อถูกจัดขึ้นในคืนต่อมาท่ามกลางความเข้มงวดเรื่องความปลอดภัย หัวหน้าใหญ่ไม่ใช่คนประมาทถึงอย่างไรก็จะไม่ยอมให้เรื่องร้ายเกิดขึ้นซ้ำสองแน่นอน "วันนี้ข้ามีเรื่องจะบอกเหล่าพี่น้องทุกคน หัวหน้าสามอยู่กับเรามาสามปีมีผลงานเป็นที่ประจักษ์มากมาย วันนี้จึงอยากมีอิสระในยุทธภพ ข้าเห็นว่าสมควรจึงจัดงานเลี้ยงอำลาขึ้น ขอให้ทุกคนร่วมส่งหัวหน้าสามด้วยกันเถิด" เสียงโห่ร้องดังสนั่นให้หมิงเจ๋อทุกคนดื่มกินกันอย่างมีความสุขถือว่าเป็นการฉลองชัยชนะไปในตัว ด้านห้องคุมขังหวงซีหยุนสะเดาะกุญแจโซ่ตรวนออกได้พร้อมส่งสัญญาณลับให้เหล่าทหารห้องตรงข้าม เพียงไม่นานเหล่าทหารเฝ้ายามก็ถูกจัดการเรียบร้อยเป็นเวลาเดียวกับทหารแม่ทัพเฟิงลักลอบเข้ามาได้เพื่อช่วยเหลือ ทุกคนจึงหนีออกไปได้พร้อม ๆ กัน คล้ายกับว่าตอนนี้มีทหารสองฝ่ายที่แอบเข้ามาในหมู่บ้านแห่งนี้ อีกฝ่ายแต่ละคนล้วนถูกคัดสรรมาอย่างดีราวกับเป็นทหารฝีมือยอดเยี่ยมทั้งหมด ขณะที่งานเลี้ยงดำเนินไปอย่างราบรื่นชายคนหนึ่งวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในงาน "แย่แล้วหัวหน้าใหญ่ นักโทษหายไปหมดแล้วขอรับ" "ตามล่าตัวมาให้ได้ จับเป็นไม่ได้ก็จับตายให้หมด!" หัวหน้าใหญ่ออก
ทันใดนั้นหวงซีหยุนพลาดพลั้งตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบหมิงเจ๋อโดนควบคุมตัวเอาไว้ได้ในที่สุด "หยุดเดี๋ยวนี้! หัวหน้าพวกเจ้าอยู่ในมือข้า ยอมแพ้ซะ" เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดและไม่เคยคิดมาก่อน รองแม่ทัพหวงฝีมือฉกาจฉกรรจ์ไม่เคยพบกับคำว่าพ่ายแพ้ทว่าครั้งนี้กลับพลาดท่าเสียทีให้กับกลุ่มโจรที่เลวที่สุดอย่างไม่สมควรแพ้ เหล่าทหารที่ต่อสู้ฟาดฟันเพื่อปกป้องแคว้นต่างผิดหวังในตัวของหวงซีหยุน พวกเขาร่วมกันต่อสู้ไม่กลัวความตายเพื่อคนบริสุทธิ์แต่รองแม่ทัพกลับเพลี่ยงพล้ำให้แก่ศัตรูง่ายดายเช่นนี้ ทหารวางอาวุธลงด้วยความผิดหวัง ความเหน็ดเหนื่อยและแผนการของแม่ทัพล้มเหลวลงไม่เป็นท่า พวกเขาโดนจับตัวเอาไว้ทั้งหมดเพื่อต่อรองกับแม่ทัพเฟิง "ท่านรองแม่ทัพผู้เก่งกล้าเข้ามาในถิ่นของข้า นับเป็นวาสนาของพวกเราที่ท่านมาเยือนที่นี่ หึ" หัวหน้าใหญ่เอ่ยคำทักทายหวงซีหยุน เคยได้ยินกิตติศัพท์ของรองแม่ทัพผู้นี้มานาน ฝีมือการรบไม่มีผู้ใดเทียบได้แต่วันนี้กลับตกอยู่ในกำมือของโจรชายแดนอย่างเขาได้ ต้องขอบคุณหมิงเจ๋อคนเย็นชาคนนั้น ดูเป็นคนไม่น่าคบทว่ากลับเอาชนะรองแม่ทัพได้ "ข้านี่โชคดีจริง มีทั้งพี่น้องฝีมือดีอยู่เคียงข้างและยังมีโอกาสไ