ตอนที่15

ตอนที่ 15

ร่ายกวีสุยเตี๋ยวเกอโกว

จันทร์สกาวเช่นนี้มียามไหน

ข้ายังคงยืนอยู่ใต้ต้นอู่ถง

ถ้าหากชาตินี้ได้กุมมือเจ้า

แม้กาลเวลาผ่านไปไกลเพียงใด

หวังเพียงว่าสายลมยังเหมือนเก่า

ได้อยู่เคียงข้างเจ้าเนิ่นนาน

เหลือเพียงไออุ่นที่ไม่กระจายไป

สายลมพัดพาความเศร้าออกมา

ได้เพียงพร่ำถอนใจ ชีวิตล่องลอยดุจฝัน

กลับไร้คนคอยอยู่ข้างหลัง

เงยหน้ามองดอกสาลี่พลิ้วไหว

ใครหนอยังทุกข์ทนเดียวดาย

ไยไร้ซึ้งทางที่หันมองไปทันใด

เห็นหน้าเจ้าขมวดคิ้วยับย่น

ถอนใจอย่างไร

ทั้งๆ ที่รู้ว่าบนเขามีต้นไม้ ต้นไม้มีกิ่งก้าน

พอในใจเจ้ามีข้า ตัวข้ากลับไม่รู้

แน่นอนว่าชาติที่ผ่านมา

ข้าทำผิดต่อเจ้ามากมายเหลือเกิน

ถอนใจอย่างไร

สารถฤดูยังมีจันทรา จันทรายังมีเวลาต่อกวี

แต่สายเกินไปที่จะมีเวลาได้เคียงข้างเจ้า

เหลือในห้วงฝัน ให้ได้รู้จักเจ้ากลางทิวทัศน์งดงาม

โบตั๋นนั่งมองไกรภพ หากชาติก่อนดายอมรับความรักของภพ และไม่ไปขอความรักบ้าๆ ของทศจากเจ้าแม่ เธอคงมีความสุขและสมหวังในรักแท้ไปแล้ว ไม่ว่าจะกี่ชาติ ภพก็ดีกับเธอเสมอ

"โบตั๋นหย่ากับพี่ไกรเถอะ ยื้อคนที่ไม่ได้รักไว้ก็เท่านั้นไม่มีประโยชน์" ในเมื่อเขาไปพูดกับพี่ชายไม่สำเร็จ ลองมาคุยกับพี่สะใภ้ดู สามคนผัวเมีย มันไม่ใช่เรื่องดี และเขาทนให้โบตั๋นอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริงๆ

"อะไรถึงทำให้ภพคิดว่าเรายื้อพี่ชายภพไว้" โบตั๋นกรอกตามองบน เธอแค่ยังไม่ปล่อยไกรฤกษ์ไป แต่ไม่ได้หมายความว่าจะยื้อหรือจะดึงเขาไว้กับเธอ โบตั๋นยังไม่สามารถบอกทุกอย่างกับไกรภพได้ ยังไม่ถึงเวลา 'ขอโทษด้วยนะภพที่เรายังบอกเรื่องราวทั้งหมดกับภพไม่ได้'

"ก็นี้ไง รู้ทั้งรู้ว่าไอ้พี่เหี้ยของเรามันพายัยเมย์ไปเที่ยวฮ่องกง แทนที่จะพาเมียไป เธอยังนั่งอยู่บ้านสบายใจได้อีก"

"เราบอกเขาเองว่าไม่ไป ให้เขาไปคนเดียว"

"ทำแบบนั้นมันก็หมายความว่าให้มันพาคนอื่นไปแทนไง แกคิดบ้าอะไรอยู่ว่ะโบตั๋น"

"ภพ ถ้าเราบอกภพว่าเราหมดรักพี่ชายภพแล้วล่ะ ภพจะเชื่อเราไหม" ไม่ใช่แค่หมดรัก เธอไม่สามารถรักใครได้เลยต่างหาก

พูดเป็นเล่น โบตั๋นเนี่ยนะหมดรักพี่ไกร คนที่ปักใจรักพี่ชายเขาตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ พี่ไกรชี้ซ้ายคือซ้าย ชี้ขวาคือขวาเขาอยู่กับสองคนนี้ตลอดเห็นทุกอย่างมาหมดแล้ว

ไกรภพจ้องไปยังแววตาเพื่อนสนิทไม่มีมีความล้อเล่นอยู่ภายในนั้นเลย นี้หรือเปล่าที่สะกิดใจเขามาตลอด แววตาเฉยชา เยียดหยามที่มองพี่ชายเขาในงานศพ โบตั๋นเปลี่ยนไปจริงๆ ด้วย

"เพราะคุณเมย์ใช่ไหม"

โบตั๋นส่ายหัวเบาๆ "เราแค่พอแล้วกับคนที่ไม่เคยรักเรา เราไม่อยากหลอกตัวเองไปจนตายอีกแล้วภพ ภพเตือนเรามาตั้งแต่แรก แต่เราไม่เคยเชื่อภพ หากเราเชื่อภพตั้งแต่ก่อนแต่งงาน ทุกอย่างคงไม่ลงเอยแบบนี้ เราขอโทษน่ะ" หลอกตัวเองว่าเขารัก หลอกตัวเองว่าเขาจะกลับมารัก หลอกตัวเองจนวินาทีสุดท้าย

"เราดิที่ต้องขอโทษแก พี่ชายเราแม่งเลวแถมเห็นแก่ตัว" พี่ชายเขามันเหี้ย ขนาดเขาไปเตือนให้มันยกเลิกงานแต่งมันก็ดึงดันจะแต่ง ให้มันหยุดเรื่องเมย์มันก็ไม่หยุด ให้หย่ามันก็ไม่หย่า

"ภพไม่ต้องห่วงนะ เราจะแก้ไขทุกอย่างให้กลับมาในทิศทางที่ควรจะเป็น" มือบางเอื้อมไปวางบนไหล่หนาของไกรภพรออีกนิดเดียวจิกซอทั้งหมดกำลังถูกวางเข้าที่ของมัน

เพลง Listen dream

ขอบคุณคำแปล JUJU FANSUB