LOGINShare
ตอนที่ 3 ผมกินแห้ว
Last Updated:
2025-11-14 16:53:12ตอนที่ 3 ผมกินแห้ว
บรรยากาศเริ่มอึดอัดเล็กน้อย ไทรู้สึกเหมือนถูกจับตามองจากหลายทิศทาง โดยเฉพาะแพรไหมที่เพิ่งเดินเข้ามาพร้อมกับมิ้นท์
“พี่ไท เติมไวน์หน่อยไหมคะ?” แพรไหมเติมไวน์ที่แก้วของสามีเสร็จก็หันมาถามเพื่อนของสามี รอยยิ้มของแพรไหมนั้นเย็นวาบไปถึงสันหลังของไท
“เอ่อ… ขอบคุณครับไหม พอดีกว่าผมดื่มไม่ค่อยเก่ง หมดแก้วนี้เห็นที่จะต้องกลับแล้วครับ” เขาตอบเสียงแผ่วลงอย่างเห็นได้ชัด
ตลอดช่วงเวลาที่เหลือ ไทพยายามชวนชมพู่คุยอีกเล็กน้อย แต่ชมพู่ก็ตอบอย่างรักษาระยะห่าง และมักจะหันไปคุยกับแพรไหมหรือมิ้นท์อยู่เสมอ ดินได้แต่หัวเราะคิกคักกับท่าทางของไทที่ดูเหมือนจะไปไม่เป็น
“พี่ไทเราท่าทางจะโดนของดีเข้าให้แล้ว” ดินกระซิบข้างหูกรกฎที่นั่งหันหลังติดกับเก้าอี้ของเขา กรกฎยิ้มขำ ๆก่อนจะกระซิบตอบหนุ่มรุ่นน้อง
“ก็บอกแล้วว่ายัยชมเนี่ยเค้าเพื่อนสนิทแพร ถ้าไม่อยากขาดอิสรภาพแบบพี่ละก็ อย่าไปยุ่งกับเธอเด็ดขาด แค่ยังไม่ทันจีบพี่ไทก็หงอซะแล้ว”
“แอบกระซิบอะไรกันค่ะ” แพรไหมรีบถามสามี
“อ๋อ ปะเปล่าน่ะคุณ ก็เรื่องงานนั่นแหละ” กรรีบบอกภรรยา
เมื่อเวลาล่วงเลยไป ทุกคนเริ่มทยอยกันกลับ ไทเดินออกมาจากร้านด้วยสีหน้าเซ็ง ๆ
“เอาน้ำใบบัวบก ไปกินแก้ช้ำก่อนมั้ยครับพี่…” ดินรีบบอกกับไทอย่างขำๆ ในขณะที่แพรไหมและชมพู่ยืนกอดลากันที่หน้าร้าน แพรไหมกระซิบกับชมพู่ด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยชัยชนะที่เพื่อนไม่ยอมใจอ่อนง่าย ๆ ให้กับเพื่อนของสามีเธอ
“ฉันกลับก่อนนะ” ชมพู่ยิ้มขำ ก่อนที่มิ้นจะรีบบอกเพื่อน
“แกน่ะ ก็ควรมีลูกให้คุณกร เค้าได้แล้วนะ เค้าจะได้เลิกเจ้าชู้ แต่เอ๊ะ!..เค้าก็เลิกไปนานแล้วนี่ แกยังห่วงอะไรอีกล่ะ” มิ้นท์บอกกับเพื่อนสนิท
ภายใต้แสงไฟสลัวหน้าร้าน ราวกับว่าค่ำคืนแห่งการเฉลิมฉลองนี้ ได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเกมบางอย่างที่เขายังไม่เข้าใจกฎเกณฑ์เลยสักนิด กรกฎเดินมาโอบไหล่แพรไหม สองสาวเพื่อนซี้มองหน้ากันด้วยรอยยิ้มที่มีความลับซ่อนอยู่ ก่อนจะเดินจากไปขึ้นรถ ทิ้งให้ไทยืนงงอยู่กับความรู้สึกที่ไปไม่เป็นของตัวเองข้าง ๆ ดินหนุ่มรุ่นน้อง
พอกลับมาถึงคอนโดมิเนียมหรู แสงไฟนวลจากโคมไฟส่องสว่างบนโต๊ะข้างโซฟา แพรไหมนั่งเอนหลัง พลิกดูรูปถ่ายจากงานเลี้ยงฉลองครบรอบแต่งงานในโทรศัพท์มือถืออย่างเพลิดเพลิน รอยยิ้มบาง ๆ แต้มบนใบหน้าสวยหวานของเธอ
กรกฎเดินเข้ามาใกล้ สวมกอดภรรยาจากด้านหลังอย่างแผ่วเบา ซบใบหน้าคมสันลงบนกลุ่มผมนุ่มของเธอ
“แพรจ๋า...คืนนี้ขอผมนะ” เขากระซิบเสียงพร่า ภรรยาสาววางโทรศัพท์ลง ก่อนจะหันมาสบตากับสามี รอยยิ้มของเธอเจือไปด้วยความเหนื่อยหน่าย
“แต่คืนนี้มันดึกแล้วนะคะ แพรว่ารีบนอนกันเถอะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง
กรกฎคลายอ้อมกอดเล็กน้อย มองหน้าภรรยาด้วยความผิดหวัง
“คุณนั่งดูรูปเพื่อนๆ ของคุณอยู่ได้ตั้งนาน พอผมพูดเรื่องนี้คุณก็ชวนผมนอน”
“ก็วันนี้แพรเหนื่อยจริง ๆ นี่คะ งานที่บริษัทก็เยอะ เอาไว้วันหลังไม่ได้เหรอคะ” แพรไหมหยุดพูดกลางคัน เลี่ยงที่จะสบตากับสามี ความอึดอัดเริ่มก่อตัวขึ้นในห้อง กรกฎถอนหายใจออกมาเบา ๆ
“แพรแต่นี่มันจะก็หลายเดือนมาแล้วนะ คุณก็รู้ว่าผมมีความต้องการมากแค่ไหน?”
“แพรบอกคุณแล้วไงคะว่า...แพรเหนื่อย ๆ ” แพรไหมเริ่มมีน้ำเสียงหงุดหงิด
“เหนื่อย…คุณเหนื่อยทุกครั้งที่ผมต้องการเลยนะ!” กรกฎเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ น้ำเสียงของเขาเริ่มดังขึ้น
“คืนนี้ฉันยังไม่พร้อม ถุงยางคุณหมดไม่ใช่เหรอ” แพรไหมนอนหันหลังให้เขาหลังจากพูดจบ
“เวลาที่เรามีอะไรกัน คุณก็ให้ผมใส่แต่ถุงยางป้องกันตลอด แล้วไอ้เรื่อง… เรื่องที่คุณไม่เคยทำให้ผมเลยสักครั้ง มันคืออะไรกันไหม? ผมเป็นสามีคุณนะ!” ความน้อยใจและความไม่พอใจที่สะสมมานานปะทุออกมา
แพรไหมลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับสามี ดวงตาคู่สวยเริ่มมีน้ำตาคลอ
“แล้วคุณอยากให้ฉันทำยังไงคะ? ฉันไม่พร้อม! คุณก็จะเอาให้ได้งั้นเหรอ! แล้วคุณก็รู้ว่า” เธอหยุดพูดอีกครั้ง กลืนก้อนสะอื้นลงคอ
“คุณไม่อยากมีลูกใช่ไหมล่ะ?” กรกฎถามเสียงแข็งกร้าว
“วันหลังถ้าไม่อยากมีลูกนัก ทำไมไม่หัดกินยาคุมบ้างล่ะ! ทำไมต้องให้ผมเป็นคนป้องกันอยู่ฝ่ายเดียว!”
“แต่เรื่องนี้เราตกลงกันแล้วนะ ที่แพรไม่กินยาคุมก็เพราะมันจะอ้วน แล้วก็เป็นฝ้า” แพรไหมเสียงสั่น น้ำตาไหลอาบแก้ม
“คุณมันไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของแพรเลย!”
“แล้วคุณเคยเข้าใจความรู้สึกของผมบ้างไหมไหม? ผมเป็นผู้ชายนะ! ผมก็มีความต้องการเหมือนกัน!” กรกฎตะคอกเสียงดัง ความโกรธและความน้อยใจถาโถมเข้าใส่กันและกัน บรรยากาศในห้องนอนอบอวลไปด้วยความตึงเครียดและความขุ่นเคือง คำพูดที่บาดลึกราวกับมีดกรีดหัวใจถูกปล่อยออกมาจากทั้งสองฝ่ายอย่างไม่ยั้ง ความสัมพันธ์ที่เคยหวานชื่นเริ่มสั่นคลอนอย่างหนักหน่วง จากความเหนื่อยล้ากลายเป็นความขัดแย้ง และจากความขัดแย้งก็ลุกลามกลายเป็นสงครามเย็นที่พร้อมจะปะทุขึ้นได้ทุกเมื่อ กรกฎออกมานอนด้านนอกทิ้งภรรยาให้นอนคนเดียวบนเตียงเพราะไม่อยากทะเลาะด้วย
Latest chapter
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 22 ครั้งเดียวคงไม่พอ NC
ตอนที่ 22 ครั้งเดียวคงไม่พอ NCเด็กสาวเหลือบมองหากางเกงขาสั้นของเธอที่กองอยู่ข้างเตียง พอเจอก็รีบเอื้อมมือไปคว้า แต่กลับถูกมือหนาของกรกฎคว้าไปเสียก่อน“พี่ถอดเอง เดี๋ยวพี่จะใส่ให้นะครับ” เขากระทำตากรุ่มกริ่ม ขยิบตาข้างหนึ่งให้เธออย่างเจ้าเล่ห์“เอาคืนมานะ! หนูจะไปห้องน้ำ!” ตังตังทำท่าจะคว้ากางเกงคืน แต่กรกฎกลับยกมันขึ้นสูงเหนือศีรษะ ไม่ยอมให้เธอคว้าไปได้ง่ายๆ“เดี๋ยวพี่พาไปนะครับ… เดินไม่ไหวไม่ใช่เหรอ?” กรกฎพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่แววตาก็ยังคงซุกซนตังตังหน้าแดงก่ำ มองค้อนเขาอีกครั้ง แต่ก็ยอมให้กรกฎอุ้มเธอไปห้องน้ำแต่โดยดี โดยมีกางเกงขาสั้นของเธออยู่ในมือของเขาในอ้อมแขนแข็งแรงที่อุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ ความต้องการที่โหมกระหน่ำราวกับพายุร้ายได้บดบังความถูกต้องชอบธรรมจนหมดสิ้น ไฟปรารถนาลุกโชนอย่างไม่ปรานีต่อความอ่อนล้าของร่างกายสองร่างกายหนุ่มสาวโรมรันพันตู มือบางโอบกอดรอบลำคอหนาของชายหนุ่มอย่างลืมตัว ริมฝีปากบางจูบดูดดื่มอย่างหิวกระหาย เรียวลิ้นร้อนชื้นหยอกล้อเกี่ยวพันกัน ฝ่ามือร้อนลูบไล้ไปตามนวลเนื้อละเอียด พร้อมทั้งบีบเคล้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างมันมือ กระตุ้นแรงปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ภ
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 21 ถอนพิษไข้ด้วยไฟรัก NC
ตอนที่ 21 ถอนพิษไข้ด้วยไฟรัก NCกรกฎถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ความปรารถนาเมื่อครู่จางหายไป เหลือเพียงความรู้สึกผิดและความสงสาร เขาก้มลงจูบซับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธออย่างอ่อนโยนและทะนุถนอม“พี่ขอโทษนะตังตัง พี่ไม่น่า…”“ไม่เป็นไรค่ะพี่กร… ตังตังทนได้… แค่… แค่พี่ค่อย ๆ ทำเบา ๆ นะคะ” ตังตังพยายามฝืนยิ้มให้เขา แม้ว่าน้ำตายังคงเอ่อคลออยู่เต็มดวงตากรกฎจ้องมองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความกล้าหาญของเธออย่างลึกซึ้ง ความรู้สึกรักใคร่และปกป้องทวีคูณขึ้นในใจ เขาค่อย ๆ ขยับกาย ดันแท่งรักเข้าไปในร่างเล็กของเธออย่างนุ่มนวลและช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังและความอ่อนโยน ราวกับกลัวว่าเธอจะเจ็บปวดอีกครั้งกรกฎค่อย ๆ เคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบา รอจนกระทั่งร่างเล็กของตังตังเริ่มคลายความเกร็งลงบ้าง น้ำตาที่เคยไหลอาบแก้มเริ่มเหือดแห้ง เธอส่งเสียงครางแผ่วเบาออกมาเป็นระยะ ความเจ็บปวดเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ซ่านไปทั่วร่างกาย“รู้สึกดีขึ้นบ้างไหมครับ?” กรกฎกระซิบถามชิดใบหูเล็ก เด็กสาวพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะซบหน้าลงกับอกแกร่งของเขา“อืออออ…หนูกลัวค่ะพี
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 20 เกินห้ามใจ NC
ตอนที่ 20 เกินห้ามใจ NCทั้งสองนอนกอดกันเงียบ ๆ อีกครั้ง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความรักใคร่ยังคงตีวนอยู่ในใจของกรกฎ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความรู้สึกที่แท้จริงที่มีต่อเด็กสาวในอ้อมกอดนี้ได้กรกฎสัมผัสได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่ถี่กระชั้นของเด็กสาวที่นอนแนบชิดอยู่ข้างกาย ความอบอุ่นจากเรือนร่างเล็กบางนั้นแผ่ซ่านมาถึงเขา แม้ความเงียบจะปกคลุมทั่วห้อง แต่ภายในใจของทั้งคู่กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่พลุ่งพล่านจนยากจะข่มตาลงเวลาผ่านไปเนิ่นนาน กรกฎยังคงนอนไม่หลับ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและความปรารถนาต่อเด็กสาวที่อยู่ในอ้อมกอดตีวนอยู่ในความคิด“ตังตังจ๋า…” เสียงทุ้มนุ่มของกรกฎเอ่ยเรียกชื่อเด็กสาวแผ่วเบา นักศึกษาสาวที่รู้สึกตัวตั้งแต่เขาขยับร่าง แต่ด้วยความเขินอายจึงแสร้งทำเป็นหลับนิ่ง เธอต้องการที่จะรับรู้ว่าเขาจะทำสิ่งใดต่อไป“ตังตังจ๋า…” เสียงเรียกครั้งที่สองดังขึ้น น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนจนแทบจะกลายกระซิบ และแล้ว กรกฎก็ประทับจูบลงบนหน้าผากมนของเธออย่างแผ่วเบา ไล่เรื่อยลงมาตามสันจมูกโด่ง จนกระทั่งริมฝีปากร้อนผ่าวแตะลงบนลำคอระหง บริเวณเป้ากางเกงของเขาแนบชิดกับสะโพกมนของเธอทางด้าน
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 19 ใจตรงกันในวันที่อ่อนแอ
ตอนที่ 19 ใจตรงกันในวันที่อ่อนแอกรกฎค่อย ๆ ช้อนร่างเล็กบางของเด็กสาวขึ้นจากโซฟา ก่อนจะอุ้มเธอตรงไปยังห้องนอนเพื่อให้เธอได้หลับสบายกว่านี้ แสงจันทร์นวลลออ ลอดผ่านผ้าม่านบางเบา ส่องกระทบใบหน้าสวยหวานที่ยังคงซีดเซียวเล็กน้อยของเธอ เมื่อวางร่างเล็กลงบนเตียงนุ่ม ตังตังในห้วงภวังค์แห่งความครึ่งหลับครึ่งตื่น กลับรั้งลำคอแกร่งของเขาไว้ด้วยมือเล็ก ๆ อย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะดึงให้เขาทรุดตัวลงนอนแนบชิดกับเรือนร่างอันบอบบางของเธอ กรกฎเผลอหลับไปจนมารู้สึกตัวอีกทีก็รีบตัดสินใจลงไปนั่งเฝ้าเธออยู่ข้างเตียง และคอยสัมผัสอาการตัวร้อนของเด็กสาวอยู่เป็นระยะ เมื่อเห็นอาการตัวร้อนของเธอเริ่มปรากฏอีกครั้ง เขาก็ตัดสินใจปลดชุดของตังตังออกอย่างระมัดระวังที่สุด และพยายามไม่ให้เธอรู้สึกตัว เขาบรรจงเช็ดตัวให้เธออีกครั้งด้วยความนุ่มนวล ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้า มองหาชุดนอนที่สะอาดและแห้งสนิทมาเปลี่ยนให้เธออย่างทุลักทุเล แต่ก็เต็มไปด้วยความตั้งใจ เมื่อสวมชุดนอนผ้าฝ้ายเนื้อนุ่มให้กับร่างเล็กเสร็จเรียบร้อย เขาก็จ้องมองเธอด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ปะปนกัน ทั้งความรัก ความห่วงใย และความปรารถนาที่ยังคงซ่อนลึกอยู่ภายในใจของเขา
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 18 ก้าวเล็ก ๆ ...ของความรู้สึก
ตอนที่ 18 ก้าวเล็ก ๆ ...ของความรู้สึกวันต่อมา กรกฎขับรถคันหรูมาจอดรอที่หน้า ดิแอชเชอร์สวีท ตามสัญญา สายฝนยังคงโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ด้วยความเกรงใจตังตังจึงเดินออกมายืนกางร่มคันเล็กอยู่บริเวณทางเข้าคอนโดเพื่อรอบอสหนุ่ม แต่ทันใดนั้นเอง รถยนต์คันสีดำสนิทคันหนึ่งก็ขับผ่านไปด้วยความเร็ว เฉี่ยวน้ำจากขอบถนนกระเซ็นขึ้นมาราดร่างของเด็กสาวจนเปียกปอนไปทั้งตัว ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้ากรกฎที่ขับรถตามมาถึงพอดี รีบจอดรถเทียบข้างทาง ก่อนจะตะโกนเรียกเธอด้วยความเป็นห่วง “น้องตังตัง! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” เขาเดินลงมาจากรถ และจับร่มของเธอเอาไว้ มือบางของเด็กสาวสั่นเทา ก่อนจะมองหน้าชายหนุ่มตังตังยืนตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นและตกใจ เสื้อนักศึกษาสีขาวแนบเนื้อจนเห็นรูปร่างชัดเจน เธอพยักหน้าตอบเบา ๆ เขากางร่มให้เธอและพาไปขึ้นรถ“ขึ้นมาก่อนเร็ว!!” กรกฎรีบเปิดประตูรถฝั่งผู้โดยสารให้ตังตังอย่างรวดเร็ว สีหน้าเขาแสดงความกังวลอย่างเห็นได้ชัด เด็กสาวรีบเข้าไปนั่งในรถด้วยความเปียกชื้นไปทั้งตัว“เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้อง แล้วน้องรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ” กรกฎเอ่ยด้วยความเป็นห่วง พลางปรับเครื่องปรับอากาศให้ร้อนขึ
โปรเจคต์ลับฉบับเด็กฝึกงาน ตอนที่ 17 ไออุ่นในคืนฝนพรำ
ตอนที่ 17 ไออุ่นในคืนฝนพรำหนึ่งเดือนต่อมา แสงแดดเจิดจ้าส่องกระทบผืนทรายขาวของหัวหิน สถานที่ถ่ายทำโฆษณาสินค้าตัวใหม่ของครีมบำรุงผิวหน้ารุ่นล่าสุด แพรไหมตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไม่ปล่อยให้กรกฎเดินทางมาคุมงานนี้แต่เพียงลำพัง เธอจึงมาดูแลการถ่ายทำด้วยตัวเอง พร้อมกับลูกน้องในทีมการตลาดอีกสองสามคน เพราะไม่ไว้ใจสามีกับแซนดี้ที่ทำตัวสนิทสนมกันอย่างที่ชมพู่และตังตังบอก หลังจากการถ่ายทำราบรื่นจนกระทั่งถึงช่วงเย็น หลังเก็บอุปกรณ์เรียบร้อย ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนักหน่วง ฟ้ามืดครึ้มราวกับกลางคืน ทางฝั่งสามีที่ดูและบริษัทอยู่เพียงคนเดียว วันนี้เลขานุการส่วนตัวของกรกฎลาป่วยไม่ได้มาทำงาน เพื่อน ๆ นักศึกษาฝึกงานของตังตังต่างพากันเดินทางไปหัวหิน เหลือเพียงตังตังที่ยังคงไม่ได้ไปด้วย เพราะเธอรับคำสั่งจากแพรไหมให้ช่วยจับตาดูพฤติกรรมของกรกฏ ระหว่างที่ฝึกงานเสร็จเธอก็ออกมายืนรอรถแท็กซี่กรกฎที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นร่างเล็กของตังตังยืนตัวสั่นอยู่ใต้ตึกด้านล่างด้วยความหนาวเย็น ผมเผ้าและเสื้อของเธอเปียกปอนเล็กน้อย เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาเธอด้วยความเป็นห่วง“น้องตังตังครับ รถแท็กซี่ยังไม่มารับอีกเหรอ
You may also like
ยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์55.5K viewsท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น34.3K viewsรอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด305.0K viewsในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ55.2K viewsเพทายร้าย(พ่าย)รัก เมียเด็ก
Summer_M143 viewsขอหย่า...ในวันที่ฉันไม่รักคุณแล้ว
แคลร์ออสติน160 viewsขย่มรักเพื่อนพ่อ
กาสะลอง1.7K viewsMAKE A WISH หลอกให้รัก
อยู่ในตะเกียงแก้ว2.4K views
