LOGINShare
บทที่ 5 ความจริงของโมราห์
Last Updated:
2025-09-25 04:59:08บทที่ 5 ความจริงของโมราห์
ฉันชื่อโมราห์ฉันเป็นเด็กที่มีปัญหาครอบครัวมาตั้งแต่เด็กๆนั้นก็คือพ่อของฉันชอบล่วงเกินฉัน ล่วงเกินฉันยังไม่พอ พ่อยังชอบชวนบรรดาลุงๆอาๆ มาล่วงเกินฉันอีก
“พ่อหนูขอละ”ฉันพยายามพูดและยกมือไหว้ขอร้องแต่ก็ไม่เป็นผล พ่อของฉันไม่เคยหยุดทำมันเลยสักครั้ง เขาจะหยุดก็ต่อเมื่อเขาจะพอใจ
“ถ้าแกไม่ให้ฉัน แกก็รู้นะว่าแกจะโดนอะไร!!!”วันไหนที่ฉันขัดขืนฉันจะโดนพ่อตบตีตลอด
ส่วนแม่ของฉันท่านเสียชีวิตไปตั้งแต่ฉันอายุได้ห้าขวบ ฉันก็ได้แต่คิดถ้าเกิดแม่ของฉันยังอยู่ท่านต้องช่วยฉันได้แน่ๆ
งานแต่งของอาสาว
ฉันจำงานแต่งงานวันนั้นได้ดี เพราะเป็นวันที่ฉันเจ็บปวดและทรมารมากที่สุดในชีวิตของฉัน
“โมราห์เข้าไปเอาของให้ลุงหน่อย”ลุงคนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับพ่อฉัน เขาเองก็เคยล่วงเกินฉันเช่นกัน
“ค่ะ....”ฉันเปิดประตูเข้าไปต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น นั้นก็คือบรรดาญาติของฉันอยู่ในห้องนับสิบ ใช่ค่ะฉันโดนอย่างที่เคย แต่ครั้งนี้มันสาหัสมาก เพราะพวกเขาทั้งตบตีและมัดฉัน มันทำให้รู้สึกเจ็บและจำมาตลอด
“ฮรือออๆพอเถอะค่ะ หนูขอร้อง”ฉันได้แต่ร้องอ้อนวอนแต่ก็ไม่เป็นผล ที่สำคัญคือพ่อของฉันเองได้แต่ยืนมองฉันและหัวเราะชอบใจ วันนั้นมันทำให้ฉันฝังใจอย่างมาก
“ทำไมต้องเกิดเรื่องอะไรแบบนี้กับฉันด้วยฮรือๆ”ฉันได้แต่น้อยเนื้อต่ำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน ฉันโดนแบบนั้นมาตลอดจนถึง ม.5 พ่อของฉันได้ประสบอุบัติเหตุจนถึงแก่ชีวิต ตอนนั้นในใจของฉันโล่งใจและดีใจมากฉันได้แต่คิดว่าวันที่ฉันรอคอยมาถึงสักที
“เสียใจด้วยนะโมราห์”หลายๆคนมาร่วมงานต่างพากันร้องไห้เสียใจยกเว้นฉัน ฉันเป็นคนเดียวที่ไม่เสียน้ำตาให้กับพ่อสักหยด
หลังจากงานศพของพ่อฉันได้จบลงฉันเลยขายบ้านและย้ายออกมาจากที่นั้นฉันให้เหตุผลว่าฉันอยู่ที่นี้ไม่ได้เพราะฉันคิดถึงพ่อ บรรดาญาติฉันเลยเข้าใจ แต่ความจริงฉันอยากออกจากนรกขุมนี้เต็มทน
2 ปี ผ่านไป
ตลอดระยะเวลาสองปีฉันทำงานแทบทุกอย่างเพื่อได้เงินมา แต่เอาจริงๆมันไม่ได้มากจนทำให้ฉันอยู่สุขสบายได้หรอก จนฉันมารู้จักเพื่อนคนนึง เธอแนะนำให้ฉันไปทำงานจามร้านคาราโอเกะเหมือนเธอตอนแรกฉันปฏิเสธ แต่เธอก็พยายามเกลี้ยกล่มฉันจนฉันตกลง
พอฉันได้ทำงานที่นี้เงินของฉันเริ่มเยอะขึ้น ค่าจ้างอาจจะไม่ได้เยอะแต่ทิปที่ได้มันเยอะมากจริงๆ เอาจริงๆพอพูดถึงการทำงานร้านคาราโอเกะทุกคนจะคิดว่าเราต้องเอาตัวเข้าแรก อันนี้มันก็เรื่องจริงแต่ถ้าเกิดเราไม่ยอมเขาก็จะไม่ยุ่งกับเราเช่นกัน ซึ่งฉันว่ามันดี แรกๆฉันเองก็ปฏิเสธการนอกรอบของลูกค้าตลอด แต่พอเพื่อนของฉันบอกว่ามันจะได้เยอะกว่าที่เราอยู่ในร้าน ฉันก็โอเค พอได้ลองมีเซ็กแบบไม่โดนบังคับฉันรู้สึกฉันชอบและติดใจมาก มันเลยทำให้ฉันติดเซ็กซ์มากๆ
พอขึ้นปี 1 ฉันเลิกทำงานร้านคาราโอเกะ เปลี่ยนมาเป็น พริตตี้ MC แทน เอาจริงงานพวกนี้ฉันก็ชอบนะเพราะได้เจอผู้คนมากมาย ฉันเป็นคนชอบพูดชอบขาย ฉันเลยชอบงานนี้ แต่หลังๆมางานถ่ายแบบเริ่มเข้ามาบ้างไรบ้างมันเลยทำให้ฉันมีเงินเยอะขึ้นและพองานเริ่มเยอะขึ้นเวลาของการมีเซ็กของฉันก็จะน้อยลงมันเลยต้องทำให้ฉันที่ออกไปซื้อบริการชาย เพื่อมาสร้างความสุขให้กับฉัน
ส่วนเรื่องที่ฉันตกลงเป็นแฟนกับตุลย์เพราะฉันชอบเขาจริงๆชอบตั้งแต่ปี 1 เขาเป็นคนดีชอบช่วยเหลือคนอื่นอีกอย่างเขาหล่อและเรียนเก่งมาก แต่พอได้มาคบกับเขาก็แอบผิดหวังนิดนึงเพราะเขาแทบไม่เก่งเรื่องเซ็กซ์เลย มันทำให้ฉันต้องออกไปซื้อบริการหรือออกไปหาคนที่ฉันเคยมีเซ็กซ์ร่วมกัน
“โมราห์...”ฉันเปิดประตูก็เห็นตุลย์นั่งรอฉันอยู่
“อะอ้าวตุลย์ทำไมกลับเร็วนักหล่ะ”
“โมราห์ไปไหนมา”
“เออ..พอดีโมราห์”ฟึ่บบ...อยู่ๆตุลย์ก็เข้ามากอดฉัน
“รู้ไหมผมเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน”
“โอ๋ๆโมราห์ขอโทษจริงๆ”
“แล้วตกลงโมราห์ไปไหนมา”
“เออ...โมราห์ อ่อโมราห์ไปเดินเล่นที่ห้างหนะ”
“แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์”
“คือ..โทรศัพท์โมราห์แบตหมดหนะ เออ...ตุลย์ทำไมกลับมาเร็วนักหล่ะ”ปกติมันไม่ใช่เวลาเลิกเงินของเขา
“อ่อพอดีที่ทำงานใหม่ให้ตุลย์เริ่มงานพรุ่งนี้หนะ”
“อ่อออ...”
“เออ...โมราห์ตุลย์ว่าเรามาลองทำตามคลิปนั้นไหม”
“คลิปไหนเหรอ”
“ก็คลิปที่โมราห์ส่งมาให้ไง”ส่วนมากคลิปที่ฉันส่งก็เป็นแต่ คลิปโป๊ทั้งนั้น
“คลิปนี้ไงเรามาลองทำกันไหม”ตุลย์ยื่นคลิปให้ฉันดูมันเป็นคลิปโป๊ที่มีอุปกรณ์เข้ามาเสริม หมายถึงของเล่นเซ็กซ์ทอย แต่เอาจริงๆวันนี้ฉันเหนื่อยมาก ที่ฉันหายไปก็เรื่องเดิมนั้นแหละ เล่นฉันไป3น้ำทำเอาฉันเดินกลับห้องแทบไม่รอด
“เออ...ตุลย์วันนี้โมราห์ปวดหัวหนะขอนอนพักสักหน่อยนะ”ฉันพูดจบก็นั่งลงบนเตียง
“อ่อออ....อื้ออ นอนเถอะ🙂”
“ขอโทษจริงๆนะตุลย์วันนี้โมราห์ไม่ไหวจริงๆ”
“ไม่เป็นไรโมราห์นอนเถอะ เดียวตุลย์จะออกไปซื้อของอร่อยๆมาทำให้กินนะ”
“อืมขอบคุณนะ”ฉันพูดกับตุลย์จบก็ล้มตัวลงนอนทันทีไม่ไหวจริงๆ อีกอย่างถ้าเกิดมีอะไรกับตุลย์ตอนนี้เขาต้องรู้แน่ๆว่าฉันไปทำอะไรมา
Latest chapter
โมราห์ บทที่ 23 The end
บทที่ 23 The endหลังจากที่ผมบอกเลิกเธอ ผมก็กลับภูเก็ตทันที เลิกติดต่อเธอด้วย ผมบอกไว้ก่อนนะครับ เรื่องมีลูกผมไม่คิดจะโกรธเธอเลยมีก็แค่เลี้ยง ผมไม่สนใจว่าจะเป็นลูกใครด้วยแค่ให้เป็นลูกของโมราห์ก็พอแต่สิ่งที่ทำให้ผมโกรธมากๆนั้นก็คือ เธอโกหกผมมาตลอด ผมไม่ชอบคนโกหก ผมเลยรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นไงละครับ2 เดือนผ่านไปช่วงแรกมันก็เหมือนทำใจได้แหละนะแต่พอเวลาผ่านไป ผมได้เรียนรู้ว่าผมขาดโมราห์ไม่ได้จริงๆ“เห้อออ...คิดถึงจัง”“คิดถึงใครครับพี่”“ป่าววว...”“เออผมไม่เห็นแฟนพี่เลย”“เลิกกันแล้ว”“อ่อขอโทษด้วยครับ”“อืมไม่เป็นไร”“อ้าวแล้วพี่บ่นคิดถึงใคร แฟนใหม่?”“ไม่ใช่ ไปทำงานเถอะ”“ผมแค่จะบอกว่า คิดถึงก็แค่โทรไปผมไปแหละ”ก็จริงคิดถึงก็แค่โทรผมเลยลองปลดบล็อกเบอร์ของโมราห์จากนั้นโทรหาโมราห์“เลขหมายนี้ได้ถูกระงับการใช้งาน”มันพูดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา เธอเปลี่ยนเบอร์เหรอ โอเคโทรหาพี่สาวดูหน่อยสิ“พี่สาวครับ ตุลย์เองนะครับ”“ว่าไงตุลย์ คือผมจะขอคุยกับโมราห์หน่อยสิครับ”“โมราห์ลาออกไปแล้วจ้ะ นี่เราไม่รู้เหรอ”“คือผมกะโมราห์เราเลิกกันแล้วครับ”“อ่อ พี่ขอโทษด้วยนะ”“ไม่เป็นไรครับ แล้วพี่พอรู้เบอร์ใหม่
โมราห์ บทที่ 22 ความห่างเหิน
บทที่ 22 ความห่างเหิน1 ปีผ่านไป~ในระยะเวลาที่ผมมาผมกลับไปหาโมราห์ทุกอาทิตย์ บ้างครั้งโมราห์ก็ลงมาหาผมบ้าง มันเลยทำให้ผมกับโมราห์ไม่ทะเลาะกันเลย อาจะเป็นเพราะว่าผมกับเธอต่างคนต่างมีความคิดที่เหมือนกันส่วนเรื่องเซ็กซ์ ผมอยู่ที่นี้ทำแต่งานอย่างเดียวเลยครับ แทบที่จะไม่ยุ่งเรื่องนั้นเลย ถ้าจะมีก็มีตอนที่โมราห์มาหาผมหรือผมขึ้นไปหาโมราห์ เรายังทำรสนิยมเหมือนเดิมเลยครับ นั้นก็คือการที่เราชวนคนอื่นมาร่วมรักด้วยกันแต่ช่วงหลังๆผมแทบไม่มีเวลาว่างให้กับเธอเลยด้วยซ้ำเพราะงานผมเยอะมาก“โมราห์ผมอาจจะไม่ได้กลับนะอาทิตย์นี้”“อีกแล้วเหรอค่ะตุลย์”“ใช่ผมขอโทษด้วยนะ”“ไม่เป็นไรโมราห์เข้าใจค่ะ”มันเป็นแบบนี้เกือบจะห้าเดือน ที่ผมไม่ได้เจอเธอ และวันนี้แหละที่ผมจะกลับไปเซอร์ไพรเธอโดยการผมจะกลับกรุงเทพโดยไม่บอกเธอครับ“เดียวเราก็ได้เจอกันแล้วนะโมราห์”ผมพูดพลางอมยิ้มจนคนในรถทัวร์มองผมบริษัทรถแห่งหนึ่ง(รถยนต์)ผมถือช่อดอกไม้ช่อโตมายังหน้าบริษัทที่โมราห์ทำงาน เพื่อที่จะมาง้อเธอ“สวัสดีครับพี่สาว”“อ้าวตุลย์ มาหาโมราห์เหรอ”“ใช่ครับโมราห์อยู่ไหมครับ”“โมราห์ลาหนะ ดีใจด้วยนะตุลย์”“ดีใจเรื่องอะไรครับพี่”“แหม
โมราห์ บทที่ 21 เรื่องใหญ่
บทที่ 21 เรื่องใหญ่วันนี้ผมมาทำงานปกติอย่างทุกวันครับ แต่ที่ไม่ปกติคือพี่เหน่งเดินมาแหละขอลาออกครับ“พี่เหน่งคิดดีแล้วเหรอพี่”“อืม พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าเขาตั้งใจจะย้ายพี่”ใช่ครับตั้งแต่วันนั้นที่หัวหน้าบอกกับผมว่าไปแค่สองอาทิตย์แต่นี้มันห้าเดือนแล้วครับ ที่พวกพี่เขาทำงานที่นั้น“แต่พี่ก็ได้เงินเดือนเพิ่มหนิ”“ใช่ได้เงินเพิ่มแต่พี่ต้องห่างลูกห่างเมียแบบนี้พี่ก็ไม่เอา”ใช่เป็นผมคงคิดถึงคนที่บ้านแย่“ตุลย์หัวหน้าเรียก”“ครับ”“โชคดีนะ”พี่เหน่งพูดขึ้น ทำไมมันฟังดูแล้วแปลกๆมากยังไงไม่รู้“ครับหัวหน้า”“ตอนนี้เงินเดือนของคุณเท่าไหร่นะ”“11,000บาทครับหัวหน้า”“อ่อ เออ...อย่างนี้นะ ได้ข่าวว่าจะเก็บเงินซื้อบ้านหนิ”“ใช่ครับ”“ย้ายไปทำงานที่ภูเก็ตสิ จะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าและที่สำคัญเงินเดือนเพิ่มเป็นเดือนละ23,000บาท”นี่มันเยอะมากเลยนะครับ มันเยอะมากจริงๆ ทำเอาผมตกใจมาก“เอาไง”“ผมขอให้คำตอบพรุ่งนี้ได้ไหมครับ”“ได้แต่ผมไม่อยากรอนานเพราะคนก็รอเหมือนกัน”หลังจากนั้นผมรีบกลับห้องและขอให้โมราห์กลับห้องเร็วเช่นกัน“ตุลย์มีเรื่องอะไรเหรอ”“คือผมเรื่องที่จะปรึกษาโมราห์หนะ”“อืมว่ามาสิ”“คือหัวหน้
โมราห์ บทที่ 20 ถึงเวลาที่จะลองของจริง 25+
บทที่ 20 ถึงเวลาที่จะลองของจริง 25+“แม่ครับ ผมขอเถอะครับอย่าทำอะไรโมราห์เลย”ผมได้แต่ขอร้องแม่ของผม เพราะสิ่งที่แม่กับพี่ตาลพูดมันแรงมากจริงๆครับ“ถ้าแกเห็นมันดีกว่าแม่ก็ไม่ต้องมาคุยกับแม่”คุณแม่พูดจบท่านตัดสายผมทิ้งทันทีเลยครับ“เห้อเหนื่อยจังช่วงนี้”ผมได้แต่ถอนหายใจวันละสิบรอบเพราะความเบื่อหรืออาจจะเป็นเพราะห่างเซ็กซ์มานานก็ได้ครับ ส่วนโมราห์เธอดูเธอปกติมากครับอาจจะเป็นเพราะเธอไม่ได้ห่างเซ็กซ์แบบผมแต่สิ่งหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้ก็คือผมรักเธอมากจริงๆ และผมก็เชื่อว่าเธอรักผมมากเช่นกัน ส่วนเรื่องของครอบครัวของผม ผมคิดว่ามันต้องใช้เวลาถึงจะทำให้แม่กับพี่ตาลเข้าใจผมกับโมราห์“ตุลย์คะ”“ว่าไงครับบ”“คือโมราห์คิดว่าเราทั้ง2ห่างจากการ.....มากนานแล้วนะคะ”ก็จริงของเธอผมแทบจะไม่มีเวลาทำเรื่องพวกนี้เลยด้วยซ้ำ“ถ้าอย่างนั้นเรา...”ผมพูดจบขึ้นคร่อมเธอทันที“ไม่ใช่อย่างนี้ค่ะ”“แล้วมันยังไง”“😏”เธอพาผมมายังโรงแรมม่านรูดแห่งนึง หรือเธอจะเปลี่ยนบรรยากาศกันนะ“เข้ามาสิค่ะ”ผมเข้ามาในห้องที่เธอจองเอาไว้ในห้องจะมีผู้ชายสองคนผู้หญิงหนึ่งคน“นี่มันอะไรกันโมราห์”ผมถามเธอขึ้นมา ในใจของผมได้แต่คิดว่าอย่าเป็น
โมราห์ บทที่ 19 รับรู้เรื่อง(ไม่จริง)ทั้งหมด
บทที่ 19 รับรู้เรื่อง(ไม่จริง)ทั้งหมดผมพูดชื่อของคุณชัยแววตาของลิตาเปลี่ยนไปทันที แค่นี้ผมก็รู้แล้วครับว่าเรื่องที่พี่ตาลพูดคือเรื่องจริง“ว่าไง”“คะ คือ....”“พี่ตาลเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว เรื่องคุณชัยและลุกชายของเขา”“ฮือๆ”“มันคือเรื่องจริงไหม”“จริง แต่โมราห์ไม่ได้อยากทำมันเลยนะตุลย์ ฮือๆ”“โมราห์แค่ทำตามที่ผู้จัดการเข้าสั่ง ถ้าเกิดโมราห์ไม่ทำมันอาจจะมีปัญหากับบริษัทได้นะ ฮือๆ”“เขาให้โมราห์ทำแบบนี้ทุกครั้งเหรอ”“อื้ออ ฮือๆ โมราห์ไม่อยากทำมันจริงๆ”“ถ้าโมราห์ไม่อยากทำไม่ต้องทำพรุ่งนี้โมราห์ลาออกไปเลยผมดูแลคุณได้”“ไม่ได้!!!!เออ..คือยังนี้นะตุลย์มันไม่ได้เสียหายอะไรหนิอีกอย่างโมราห์ได้เงินเยอะด้วย โมราห์อยากมีเงินเยอะๆเพื่อที่จะซื้อบ้านอยู่กับตุลย์ไง”“ไม่เป็นไรเลยโมราห์ ผมซื้อเองได้”“ไม่ได้ โมราห์ไม่อยากเอาภาระให้ตุลย์คนเดียว ขอเวลาโมราห์2ปีนะ โมราห์เก็บเงินได้โมราห์จะลาออกทันที”“............”“นะตุลย์ โมราห์ไม่เคยขออะไรตุลย์สักครั้งเลยนะ”“อืมก็ได้ 2 ปีนะ”“เย้ โมราห์รักตุลย์ที่สุด จุ้บ จุ้บ”ผมได้รู้ความจริงก็ยิ่งสงสารเธอเข้าไปใหญ่ทำไม ผู้จัดการของเธอช่างใจร้ายกับเธอขนาดนี้ ถ้าเก
โมราห์ บทที่ 18 ห้าม!!!!
บทที่ 18 ห้าม!!!!คำพูดของพี่ตาลทำผมอึ้งไปเลยทีเดียว หรือพี่ตาลเคยมีเซ็กซ์กับเธอ“พี่พูดอะไรของพี่”“เจ้านายของฉันคุณชัยสั่งซื้อรถกับบริษัทที่แฟนนายทำงาน”“มันก็ไม่แปลกหนิพี่”“ไม่แปลกได้ไงทุกครั้งที่จะตกลงเซ็นสัญญาซื้อขายแฟนนายต้องไปนอนกับคุณชัย!!!”“อะไรนะ”“ใช่!!!รุ่นพี่ของฉันที่ซื้อรถกับนางก็เพราะเหตุผลนี้แหละ”“จริงเหรอครับ”“ใช่ไง ฉันเลยขอให้แกเลิกกับเธอไง”“แล้วล่าสุดทั้งคุณและลูกของคุณชัยต่างร่วมเซ็กกับเธอ”“แล้วพี่รู้ได้ไง”“คุณชัยให้ฉันเข้าไปร่วมเซ็กซ์ในครั้งนี้ด้วยไงหล่ะ แต่ฉันปฏิเสธ”“............”ผมนิ่งเงียบเพราะในใจของผมมันไม่รู้สึกโกรธเธอเลยสักนิด ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงคิดแบบนั้น“แกเงียบทำไม ทำไมแกถึงไม่ตกใจอะไรเลย”“คืออผม....”“อย่าบอกนะว่าแกรู้อยู่แล้ว”“ไม่ครับผมไม่รู้”“แล้วตกลงจะเอาไงจะเลิกไหม”“คือผม....รักเธอ”“แม้เธอจะเป็นคนแบบนี้เนียนะ”“............”“หึ แกไม่เห็นแกหน้าแม่บ้างเหรอว่ะ!!!!”“คือพี่ผม....”“ไปแกออกจากบ้านไปเลย ไป!!!!”“มีเรื่องอะไรกัน!!!!”คุณแม่ของผมวิ่งมา“มีอะไรกันเหรอค่ะ”“แกรีบพาแฟนของแกออกไปเดียวนี้!!!”“มันเรื่องอะไรตาลไล่โมราห์ทำไม
You may also like
DEBT LOVE | หนี้สวาท SM+
อะพอลโล่_31.7K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย303.1K viewsบ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า153.9K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn71.2K viewsบังเอิญ(คืนนั้น)One Night
Siesta11.5K viewsวิวาห์ร้ายกลายรัก
ฝันร้ายกลายเป็นดี609 viewsหนี้พิษสวาท
มณีภัทรสร65 viewsกับดักรักวิศวะตัวร้าย
นานิซัง897 views
