LOGINShare
บทที่ 6 โรคที่โมราห์เป็น
Last Updated:
2025-09-25 04:59:31บทที่ 6 โรคที่โมราห์เป็น
หลังจากที่โมราห์กลับมาถึงห้อง สภาพเธอดูแปลกๆ แต่นี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเป็นแบบนี้ เพราะทุกครั้งที่ผมกลับห้องก่อน เธอเองก็มักจะไม่อยู่ทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ที่ผมตกใจเพราะผมติดต่อเธอไม่ได้แถมเธอยังปิดโทรศัพท์มันเลยทำให้ผมร้อนใจว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับเธอ
หลังจากที่เธอล้มตัวลงบนที่นอนเธอก็หลับทันที เธอดูเหนื่อยมากจริงๆ ผมเลยกะจะออกไปซื้อของมาทำอาหารให้กับเธอเวลาเธอตื่นจะได้ไม่หิว
“เอ๊ะนั้นรอยอะไร”ผมเหลือบไปเห็นเอวของเธอมีรอยแดงรอยจ้ำสีแดง เหมือนกับรอยดูด
“จำได้หนิเราไม่ทำตรงนี้”ผมจำได้ว่าล่าสุดที่ผมมีอะไรกับเธอผมประทับรอยแค่ตรงเนินอกแต่นี้มันตรงเอวมันไม่ใช่ของผมแน่นอน ผมเลยตัดสินใจเปิดกระเป๋าของเธอดู
“ถุงยาง?”ในกระเป๋าของเธอมีถุงยางที่แกะใช้แล้วประมาณ2ถุง และมีอีก 2ถุงที่ยังไม่ได้ใช้
“😳”ที่ทำให้ผมตกใจมากขึ้นเป็นเพราะขนาดของถุงยางที่อยู่ในกระเป๋ามันไม่ใช่ขนาดของผม และที่สำคัญถุงยางทั้งหมดที่อยู่ในกระเป๋ามันคนละไซต์กัน
5 ชั่วโมงผ่านไป
ผมเตรียมอาหารและนั่งรอเธออยู่ที่โต๊ะพร้อมกับกล่องถุงยางของเธอที่อยู่ในกระเป๋า
“อะอื้อออ”เธอพลิกตัวมาก็หันมายิ้มกับผม
“หอมมจังง ตุลย์ทำอะไรให้โมราห์เหรอ”โมราห์เดินมาหาผมพร้อมกับโอบผมจากด้านหลัง
“😳”เธอหยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นของที่วางอยู่บนโต๊ะ
“ตุลย์รื้อกระเป๋าของโมราห์เหรอ”เธอดูตกใจมาก
“...........”ผมเงียบไม่ตอบคำถามเธอ
“ถึงเราจะเป็นแฟนกันแต่ตุลย์ก็ไม่ควรมารื้อกระเป๋าของโมราห์”โมราห์พูดพร้อมกับสีหน้าไม่พอใจ
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”ผมเอ่ยถามเธอ
“นี่ตุลย์คิดว่าโมราห์มีคนอื่นเหรอ”
“แล้วมันจริงไหมหล่ะ”
“มันไม่ใช่ของโมราห์”
“แล้วมาอยู่ที่โมราห์ได้ยังไง?”
“โมราห์ไม่รู้”
“แล้วรอยที่เอวหล่ะ?”ผมชี้ไปที่เอวของเธอ
“คะคือ....”
“โมราห์ผมไม่ดีตรงไหนคุณถึงทำกับผมแบบนี้!!!”
“ตุลย์ฟังโมราห์นะ โมราห์ไม่ได้มีคนอื่นจริงๆ”เธอพยายามเข้ามากอดผมแต่ผมผลักออก
“ตุลย์ว่าเราพอกันแค่นี้เถอะ!!!”
“ตุลย์🥺”
“ผมเก็บเรื่องนี้มาสักพักแล้วรู้ไหม เวลาที่โมราห์ออกไปไหนแล้วไม่รับโทรศัพท์โมราห์จะกลับมาพร้อมกับรอยบ้านี้ทุกครั้ง!!!!”
“คะคือ....”
“หึ รู้ไหมทุกคนเตือนผมว่าไม่ควรยุ่งกับคุณแต่ผมก็ไม่ฟัง!!!”
“ตุลย์ฟังโมราห์ก่อนนะ”
“จะให้ผมฟังอะไรอีก”
“คือโมราห์...โมราห์ไม่ได้มีคนอื่น แต่โมราห์แค่...”
“แค่อะไร”
“โมราห์เป็นนิมโฟมาเนีย”
“ห้ะ”ผมอึ้งเลยครับ ผมไม่คิดว่าเธอจะเป็นถึงขนาดนี้คิดว่าเธอเป็นเฉพาะกับผมเท่านั้น
“ใช่🥺 โมราห์ขอโทษ โมราห์พยายามแล้วจริงๆ ฮือๆตุลย์อย่าทิ้งโมราห์ไปได้ไหม”เธอร้องไห้ออกมาหนักมาก ผมไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มาก่อนเลย
“แล้วตอนนี้โมราห์รักษาบ้างไหม”
“โมราห์เคยปรึกษาคุณหมอแล้วแต่มันไม่ได้จริงๆ โมราห์ทำไม่ได้ ฮือ”จากที่ผมอยู่ห่างจากเธอผมเลยเดินเข้าไปหาเธอเพื่อปลอบเธอ
“ผมจะลองปรึกษาเพื่อนๆผมดูนะ”
“อืม โมราห์ขอบคุณตุลย์มากนะ”จากนั้นผมกับเธอก็นั่งลงเพื่อคุยเรื่องราวที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้เธอเล่าทั้งน้ำตาว่าตอนเด็กเธอโดนยังไง ผมฟังแล้วสงสารเธอจับใจเลยจริงๆ เด็กผู้หญิงคนนึงต้องทนเจอกับสิ่งที่เลวร้ายตั้งแต่เด็กและที่สำคัญคนที่ทำร้ายเธอก็คือพ่อแท้ๆ
“ผมขอถามอะไรโมราห์หน่อยได้ไหม”โมราห์พยักหน้าตอบ
“โมราห์ไปไหนมา”
“ถ้าโมราห์บอกตุลย์ ตุลย์อย่าโกรธโมราห์นะ”ผมพยักหน้าตอบ
“โมราห์ไปซื้อบริการชายมา โมราห์ขอโทษ....”
“หมายถึงผู้ชายที่ขายตัวนั้นเหรอ”ผมเอ่ยถาม
“ใช่ค่ะ”
“จริงๆคุณบอกผมก็ได้หนิถ้าคุณต้องการ”เอาจริงโรคนรี้ผมรู้แค่ว่าแค่เป็นคนติดเซ็กซ์มากๆคนนึงแต่ยังไม่รู้รายละเอียดว่าเป็นยังไง
“มันไม่เหมือนกัน”
“ไม่เหมือนกันยังไง”
“..........”เธอเงียบไม่พูดอะไร
“ไหนบอกตุลย์มาสิ”
“ตุลย์อยากรู้จริงๆเหรอ”ผมพยักหน้าตอบ
“ถ้าเกิดตุลย์อยากรู้ตุลย์ต้องลองด้วยตัวเอง”
“ยังไง?”
“ตุลย์ต้องลองด้วยตัวเอง”
“ตุลย์ต้องลองไปมีอะไรกับผู้หญิงขายบริการ”
“หมายถึงจะให้ผมไปมีอะไรกับผู้หญิงขายตัว?”
“ใช่”
“จะบ้าเหรอโมราห์ผมไม่ได้รักเขานะ”
“ตุลย์ฟังโมราห์นะ ถ้าตุลย์อยากเข้าใจโมราห์ตุลย์ต้องลอง”แววตาของเธอจากเศร้าตอนนี้มันเปลี่ยนไปทันที
“ลอง?”
มาทำความรู้จักโรคนิมโฟมาเนียกันเถอะ
โรคนิมโฟมาเนีย (Nymphomania) ตัวตนที่แท้จริงของโรคขาดผู้ชายไม่ได้ ใช่จะเกิดได้แค่เฉพาะผู้หญิง แม้แต่ผู้ชายก็เกิดได้ไม่เว้น กับปัญหาเบื้องหลังที่อยู่ลึกลงไปมากกว่าคำว่า แรงปรารถนาทางกาย
สาเหตุของโรคนิมโฟมาเนีย
1. ความผิดปกติที่เกิดขึ้นภายในสมอง ไม่ว่าจะเป็นการหลั่งสารสื่อนำประสาท (Neurotransmitters) ในสมองมากกว่าปกติ เช่น เซโรโทนิน (Serotonin), นอร์เอพิเนฟริน (Norepinephrine) และโดปามีน (Dopamine) รวมถึงการเกิดความผิดปกติในสมองตรงบริเวณที่ส่งผลต่อการเกิดความต้องการทางแพศ 2. ฮอร์โมนแอนโดรเจน (Androgens) ซึ่งมีทั้งในชายและหญิง ก่อให้เกิดความผิดปกติต่อการควบคุมทางเพศ 3. การขาดสมดุลระหว่างอารมณ์และจิตใจ 4. พันธุกรรม 5. สภาพแวดล้อม 6. ความเครียด 7. บาดแผลทางจิตใจจากเหตุการณ์ในชีวิต 8. การได้รับยาบางชนิดมากเกินไป เช่น แอมเฟตามีน หรือติดสารเสพติด ลักษณะของผู้ป่วยโรคนิมโฟมาเนีย 1. มีคู่นอนหลายคน หรือมีเพศสัมพันธ์กับใครก็ได้ 2. มักจะสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง 3. ใช้บริการทางเพศจากการแชต ภาพลามก หรือใช้บริการทางเพศออนไลน์ 4. มีการแสดงออกทางเพศอย่างผิดปกติ เช่น ชอบความเจ็บปวด (Masochistic) ชอบความรุนแรง (Sadistic) และพฤติกรรมทางเพศอื่น ๆ 5. ชอบโชว์ 6. พูดจาลามก หรือแสดงท่าทางในลักษณะว่ามีความต้องการทางเพศตลอดเวลาที่มา : https://health.kapook.com/view56794.html
Latest chapter
โมราห์ บทที่ 23 The end
บทที่ 23 The endหลังจากที่ผมบอกเลิกเธอ ผมก็กลับภูเก็ตทันที เลิกติดต่อเธอด้วย ผมบอกไว้ก่อนนะครับ เรื่องมีลูกผมไม่คิดจะโกรธเธอเลยมีก็แค่เลี้ยง ผมไม่สนใจว่าจะเป็นลูกใครด้วยแค่ให้เป็นลูกของโมราห์ก็พอแต่สิ่งที่ทำให้ผมโกรธมากๆนั้นก็คือ เธอโกหกผมมาตลอด ผมไม่ชอบคนโกหก ผมเลยรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นไงละครับ2 เดือนผ่านไปช่วงแรกมันก็เหมือนทำใจได้แหละนะแต่พอเวลาผ่านไป ผมได้เรียนรู้ว่าผมขาดโมราห์ไม่ได้จริงๆ“เห้อออ...คิดถึงจัง”“คิดถึงใครครับพี่”“ป่าววว...”“เออผมไม่เห็นแฟนพี่เลย”“เลิกกันแล้ว”“อ่อขอโทษด้วยครับ”“อืมไม่เป็นไร”“อ้าวแล้วพี่บ่นคิดถึงใคร แฟนใหม่?”“ไม่ใช่ ไปทำงานเถอะ”“ผมแค่จะบอกว่า คิดถึงก็แค่โทรไปผมไปแหละ”ก็จริงคิดถึงก็แค่โทรผมเลยลองปลดบล็อกเบอร์ของโมราห์จากนั้นโทรหาโมราห์“เลขหมายนี้ได้ถูกระงับการใช้งาน”มันพูดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา เธอเปลี่ยนเบอร์เหรอ โอเคโทรหาพี่สาวดูหน่อยสิ“พี่สาวครับ ตุลย์เองนะครับ”“ว่าไงตุลย์ คือผมจะขอคุยกับโมราห์หน่อยสิครับ”“โมราห์ลาออกไปแล้วจ้ะ นี่เราไม่รู้เหรอ”“คือผมกะโมราห์เราเลิกกันแล้วครับ”“อ่อ พี่ขอโทษด้วยนะ”“ไม่เป็นไรครับ แล้วพี่พอรู้เบอร์ใหม่
โมราห์ บทที่ 22 ความห่างเหิน
บทที่ 22 ความห่างเหิน1 ปีผ่านไป~ในระยะเวลาที่ผมมาผมกลับไปหาโมราห์ทุกอาทิตย์ บ้างครั้งโมราห์ก็ลงมาหาผมบ้าง มันเลยทำให้ผมกับโมราห์ไม่ทะเลาะกันเลย อาจะเป็นเพราะว่าผมกับเธอต่างคนต่างมีความคิดที่เหมือนกันส่วนเรื่องเซ็กซ์ ผมอยู่ที่นี้ทำแต่งานอย่างเดียวเลยครับ แทบที่จะไม่ยุ่งเรื่องนั้นเลย ถ้าจะมีก็มีตอนที่โมราห์มาหาผมหรือผมขึ้นไปหาโมราห์ เรายังทำรสนิยมเหมือนเดิมเลยครับ นั้นก็คือการที่เราชวนคนอื่นมาร่วมรักด้วยกันแต่ช่วงหลังๆผมแทบไม่มีเวลาว่างให้กับเธอเลยด้วยซ้ำเพราะงานผมเยอะมาก“โมราห์ผมอาจจะไม่ได้กลับนะอาทิตย์นี้”“อีกแล้วเหรอค่ะตุลย์”“ใช่ผมขอโทษด้วยนะ”“ไม่เป็นไรโมราห์เข้าใจค่ะ”มันเป็นแบบนี้เกือบจะห้าเดือน ที่ผมไม่ได้เจอเธอ และวันนี้แหละที่ผมจะกลับไปเซอร์ไพรเธอโดยการผมจะกลับกรุงเทพโดยไม่บอกเธอครับ“เดียวเราก็ได้เจอกันแล้วนะโมราห์”ผมพูดพลางอมยิ้มจนคนในรถทัวร์มองผมบริษัทรถแห่งหนึ่ง(รถยนต์)ผมถือช่อดอกไม้ช่อโตมายังหน้าบริษัทที่โมราห์ทำงาน เพื่อที่จะมาง้อเธอ“สวัสดีครับพี่สาว”“อ้าวตุลย์ มาหาโมราห์เหรอ”“ใช่ครับโมราห์อยู่ไหมครับ”“โมราห์ลาหนะ ดีใจด้วยนะตุลย์”“ดีใจเรื่องอะไรครับพี่”“แหม
โมราห์ บทที่ 21 เรื่องใหญ่
บทที่ 21 เรื่องใหญ่วันนี้ผมมาทำงานปกติอย่างทุกวันครับ แต่ที่ไม่ปกติคือพี่เหน่งเดินมาแหละขอลาออกครับ“พี่เหน่งคิดดีแล้วเหรอพี่”“อืม พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าเขาตั้งใจจะย้ายพี่”ใช่ครับตั้งแต่วันนั้นที่หัวหน้าบอกกับผมว่าไปแค่สองอาทิตย์แต่นี้มันห้าเดือนแล้วครับ ที่พวกพี่เขาทำงานที่นั้น“แต่พี่ก็ได้เงินเดือนเพิ่มหนิ”“ใช่ได้เงินเพิ่มแต่พี่ต้องห่างลูกห่างเมียแบบนี้พี่ก็ไม่เอา”ใช่เป็นผมคงคิดถึงคนที่บ้านแย่“ตุลย์หัวหน้าเรียก”“ครับ”“โชคดีนะ”พี่เหน่งพูดขึ้น ทำไมมันฟังดูแล้วแปลกๆมากยังไงไม่รู้“ครับหัวหน้า”“ตอนนี้เงินเดือนของคุณเท่าไหร่นะ”“11,000บาทครับหัวหน้า”“อ่อ เออ...อย่างนี้นะ ได้ข่าวว่าจะเก็บเงินซื้อบ้านหนิ”“ใช่ครับ”“ย้ายไปทำงานที่ภูเก็ตสิ จะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าและที่สำคัญเงินเดือนเพิ่มเป็นเดือนละ23,000บาท”นี่มันเยอะมากเลยนะครับ มันเยอะมากจริงๆ ทำเอาผมตกใจมาก“เอาไง”“ผมขอให้คำตอบพรุ่งนี้ได้ไหมครับ”“ได้แต่ผมไม่อยากรอนานเพราะคนก็รอเหมือนกัน”หลังจากนั้นผมรีบกลับห้องและขอให้โมราห์กลับห้องเร็วเช่นกัน“ตุลย์มีเรื่องอะไรเหรอ”“คือผมเรื่องที่จะปรึกษาโมราห์หนะ”“อืมว่ามาสิ”“คือหัวหน้
โมราห์ บทที่ 20 ถึงเวลาที่จะลองของจริง 25+
บทที่ 20 ถึงเวลาที่จะลองของจริง 25+“แม่ครับ ผมขอเถอะครับอย่าทำอะไรโมราห์เลย”ผมได้แต่ขอร้องแม่ของผม เพราะสิ่งที่แม่กับพี่ตาลพูดมันแรงมากจริงๆครับ“ถ้าแกเห็นมันดีกว่าแม่ก็ไม่ต้องมาคุยกับแม่”คุณแม่พูดจบท่านตัดสายผมทิ้งทันทีเลยครับ“เห้อเหนื่อยจังช่วงนี้”ผมได้แต่ถอนหายใจวันละสิบรอบเพราะความเบื่อหรืออาจจะเป็นเพราะห่างเซ็กซ์มานานก็ได้ครับ ส่วนโมราห์เธอดูเธอปกติมากครับอาจจะเป็นเพราะเธอไม่ได้ห่างเซ็กซ์แบบผมแต่สิ่งหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้ก็คือผมรักเธอมากจริงๆ และผมก็เชื่อว่าเธอรักผมมากเช่นกัน ส่วนเรื่องของครอบครัวของผม ผมคิดว่ามันต้องใช้เวลาถึงจะทำให้แม่กับพี่ตาลเข้าใจผมกับโมราห์“ตุลย์คะ”“ว่าไงครับบ”“คือโมราห์คิดว่าเราทั้ง2ห่างจากการ.....มากนานแล้วนะคะ”ก็จริงของเธอผมแทบจะไม่มีเวลาทำเรื่องพวกนี้เลยด้วยซ้ำ“ถ้าอย่างนั้นเรา...”ผมพูดจบขึ้นคร่อมเธอทันที“ไม่ใช่อย่างนี้ค่ะ”“แล้วมันยังไง”“😏”เธอพาผมมายังโรงแรมม่านรูดแห่งนึง หรือเธอจะเปลี่ยนบรรยากาศกันนะ“เข้ามาสิค่ะ”ผมเข้ามาในห้องที่เธอจองเอาไว้ในห้องจะมีผู้ชายสองคนผู้หญิงหนึ่งคน“นี่มันอะไรกันโมราห์”ผมถามเธอขึ้นมา ในใจของผมได้แต่คิดว่าอย่าเป็น
โมราห์ บทที่ 19 รับรู้เรื่อง(ไม่จริง)ทั้งหมด
บทที่ 19 รับรู้เรื่อง(ไม่จริง)ทั้งหมดผมพูดชื่อของคุณชัยแววตาของลิตาเปลี่ยนไปทันที แค่นี้ผมก็รู้แล้วครับว่าเรื่องที่พี่ตาลพูดคือเรื่องจริง“ว่าไง”“คะ คือ....”“พี่ตาลเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว เรื่องคุณชัยและลุกชายของเขา”“ฮือๆ”“มันคือเรื่องจริงไหม”“จริง แต่โมราห์ไม่ได้อยากทำมันเลยนะตุลย์ ฮือๆ”“โมราห์แค่ทำตามที่ผู้จัดการเข้าสั่ง ถ้าเกิดโมราห์ไม่ทำมันอาจจะมีปัญหากับบริษัทได้นะ ฮือๆ”“เขาให้โมราห์ทำแบบนี้ทุกครั้งเหรอ”“อื้ออ ฮือๆ โมราห์ไม่อยากทำมันจริงๆ”“ถ้าโมราห์ไม่อยากทำไม่ต้องทำพรุ่งนี้โมราห์ลาออกไปเลยผมดูแลคุณได้”“ไม่ได้!!!!เออ..คือยังนี้นะตุลย์มันไม่ได้เสียหายอะไรหนิอีกอย่างโมราห์ได้เงินเยอะด้วย โมราห์อยากมีเงินเยอะๆเพื่อที่จะซื้อบ้านอยู่กับตุลย์ไง”“ไม่เป็นไรเลยโมราห์ ผมซื้อเองได้”“ไม่ได้ โมราห์ไม่อยากเอาภาระให้ตุลย์คนเดียว ขอเวลาโมราห์2ปีนะ โมราห์เก็บเงินได้โมราห์จะลาออกทันที”“............”“นะตุลย์ โมราห์ไม่เคยขออะไรตุลย์สักครั้งเลยนะ”“อืมก็ได้ 2 ปีนะ”“เย้ โมราห์รักตุลย์ที่สุด จุ้บ จุ้บ”ผมได้รู้ความจริงก็ยิ่งสงสารเธอเข้าไปใหญ่ทำไม ผู้จัดการของเธอช่างใจร้ายกับเธอขนาดนี้ ถ้าเก
โมราห์ บทที่ 18 ห้าม!!!!
บทที่ 18 ห้าม!!!!คำพูดของพี่ตาลทำผมอึ้งไปเลยทีเดียว หรือพี่ตาลเคยมีเซ็กซ์กับเธอ“พี่พูดอะไรของพี่”“เจ้านายของฉันคุณชัยสั่งซื้อรถกับบริษัทที่แฟนนายทำงาน”“มันก็ไม่แปลกหนิพี่”“ไม่แปลกได้ไงทุกครั้งที่จะตกลงเซ็นสัญญาซื้อขายแฟนนายต้องไปนอนกับคุณชัย!!!”“อะไรนะ”“ใช่!!!รุ่นพี่ของฉันที่ซื้อรถกับนางก็เพราะเหตุผลนี้แหละ”“จริงเหรอครับ”“ใช่ไง ฉันเลยขอให้แกเลิกกับเธอไง”“แล้วล่าสุดทั้งคุณและลูกของคุณชัยต่างร่วมเซ็กกับเธอ”“แล้วพี่รู้ได้ไง”“คุณชัยให้ฉันเข้าไปร่วมเซ็กซ์ในครั้งนี้ด้วยไงหล่ะ แต่ฉันปฏิเสธ”“............”ผมนิ่งเงียบเพราะในใจของผมมันไม่รู้สึกโกรธเธอเลยสักนิด ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงคิดแบบนั้น“แกเงียบทำไม ทำไมแกถึงไม่ตกใจอะไรเลย”“คืออผม....”“อย่าบอกนะว่าแกรู้อยู่แล้ว”“ไม่ครับผมไม่รู้”“แล้วตกลงจะเอาไงจะเลิกไหม”“คือผม....รักเธอ”“แม้เธอจะเป็นคนแบบนี้เนียนะ”“............”“หึ แกไม่เห็นแกหน้าแม่บ้างเหรอว่ะ!!!!”“คือพี่ผม....”“ไปแกออกจากบ้านไปเลย ไป!!!!”“มีเรื่องอะไรกัน!!!!”คุณแม่ของผมวิ่งมา“มีอะไรกันเหรอค่ะ”“แกรีบพาแฟนของแกออกไปเดียวนี้!!!”“มันเรื่องอะไรตาลไล่โมราห์ทำไม
You may also like
วิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์51.1K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C34.0K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น47.0K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์31.1K viewsรักร้ายของนายข้างบ้าน
กาแฟหอมกรุ่น1.2K viewsพยศรัก
รุ่งอรุโณทัย725 viewsพันธะจำนนรัก
JustLazyInk269 viewsเพื่อนผัวชั่วชู้
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.2K views
