Home / รักโบราณ / โศลกเพลิงผลาญใจ / ตอนที่ 73 หมู่บ้านโจร2

Share

ตอนที่ 73 หมู่บ้านโจร2

last update Last Updated: 2025-09-17 23:33:59

“สบายจัง ไม่คันด้วย”

“เจ้าเป็นผดร้อนต้องหมั่นทาขี้ผึ้งนี่บ่อยๆ ถึงจะหาย”

“ผดร้อน?”

“แต่เล็บมือเจ้าสกปรกเกาจนเป็นแผล” หลินอวี่เหยาชี้ไปที่มือใหญ่สองข้าง “ประเดี๋ยวเจ้าต้องตัดเล็บนะ”

“ตัดเล็บ...ได้ๆ ข้าจะตัดเล็บ”

“ยานั้น ดีขนาดนั้นเลยรึ”

เสียงผู้คนที่ยืนล้อมวงมองดูพูดขึ้น หลินอวี่เหยาเพิ่งนึกได้จึงรีบพูดขึ้น

“ข้าไม่ใช่หมอ แต่พอช่วยดูอาการเบื้องต้นได้บ้าง หากพวกท่านมีใครที่เจ็บป่วยไม่สบาย ให้ข้าช่วยตรวจอาการได้”

เมื่อนางส่งเสียงไปเช่นนั้น ผู้คนในหมู่บ้านโจรก็ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ ล้อมวงจนแทบมองไม่เห็นหญิงสาว นางหันไปทางหัวหน้าโจรที่ทำหน้ายุ่ง เขาชี้นิ้วส่งๆไป

“ไปทางโน้น แล้วเข้าแถวให้เป็นระเบียบ เด็กเล็กมาก่อน แล้วก็คนแก่ ไอ้พวกหนุ่มๆสาวๆ มันจะป่วยอะไรกัน ไปรอที่หลังโน้นเลย”

หลินอวี่เหยาได้ยินแล้วก็กลั้นหัวเราะ คนผู้นี้ก็ดูไม่เลวร้ายนัก เมื่อได้ที่นั่งแล้ว นางจึงให้ตรวจอาการเจ็บป่วยให้แต่ละคน กว่าจะเสร็จก็เย็นย่ำ เสี่ยวหานคอยนั่งดูอยู่ใกล้ๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครแล้วจะเดินเข้ามาคุยด้วย

“แม่นาง...”

“เรียกข้าว่าอวี่เหยาก็ได้” หญิงสาวตอบหลังจากล้างมือแล้ว

“อวี่เหยา” เสี่ยวหานพูดแล้วยิ้มก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 80 เตรียมพร้อม1

    หานเหยียนจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าแล้วยิ้มทึมทื่อออกมา ในขณะที่หมอหลูจิ่งเซวียนไม่อาจซ่อนสีหน้าตกตะลึงได้ หลินอวี่เหยายิ้มแห้งๆ แล้วหันไปทางชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ “ท่านไปเล่าเรื่องอะไรไม่ดีไว้หรือไม่ เหตุใดพวกเขามองข้าแปลกๆ เช่นนี้” “มิได้ขอรับ” หานเหยียนร้อนร้นรีบพูดออกมาแล้วก็ลูบท้ายท้อยแก้เขิน “ฮูหยินงดงามมากขอรับ” หลินอวี่เหยาหัวเราะเสียงใส นางปรายตาทางแม่ทัพหนุ่มเล็กน้อยก่อนพูดออกไป “ไม่ต้องฝืนใจชมข้าก็ได้” “ไม่ๆขอรับ ข้าพูดความจริง” หานเหยียนยืนยันแล้วก็ลังเลเล็กน้อยก็พูดเสียงเบา “ความจริงแล้ว ข้าอยากบอกว่าฮูหยินดูเด็กมากเลยขอรับ เหมือนเพิ่งพ้นวัยปักปิ่นเลย แฮ่ะๆ” หญิงสาวรู้ดีว่าตนเองดูบอบบางมาก เพราะก่อนหน้านี้ไม่ได้ใช้ชีวิตดีๆนัก อาหารการกินก็ไม่สมบูรณ์ ทั้งยังป่วยเจียดตาย เอ่อ ไม่สิ เจ้าของร่างตายไปแล้ว กว่าจะมีเนื้อมีหนังขนาดนี้แล้วไม่ง่ายเลย “ฮูหยินดูเป็นดรุณีน้อยนางหนึ่ง ไม่คิดว่าฝีมือการแพทย์จะเก่งกาจรักษาโรคเรื้อรังของแม่ทัพเยี่ยหรงได้” “ประเดี๋ยวก่อน ท่านทั้งสองเลิกเรียกข้าว่าฮูหย

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 79 สัญญาสิ!

    เคยลิ้มชิมรสน้ำผึ้งที่ว่าหวาน แต่ยามนี้เยี่ยหรงรู้แล้วว่าสิ่งที่หวานกว่าคือริมฝีปากของหลินอวี่เหยา นางพยายามขยับตัวถอยหนี เขาจึงกดร่างบอบบางลงบนเตียงกักขังด้วยร่างกายของตน แผ่นหลังของหญิงสาวสัมผัสฟูกนอน นางลืมตามองเงาร่างใหญ่ยักษ์ที่คร่อมร่างนางอยู่ดูคล้ายเสือดำตัวใหญ่มหึมา ราวกับเรื่องนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน นางกะพริบตาปริบๆ อย่างงุนงง หรือเพราะถูกจูบจนสมองขาวโพลนไปหมด “พอ..พอแล้ว..หยุดนะ” นางร้องห้ามเสียงแผ่ว ริมฝีปากหยักขบเม้มลำคอของนางอยู่ ฝ่ามือกร้านลูบไล้เรือนร่างจนเสื้อผ้าหลุดรุ่ย นางได้ยินเสียงพึมพำฟังไม่ชัดนักทว่าเขายอมหยุดแล้วเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาดำคู่นั้นมีแววเสน่ห์อาลัยอาวรณ์จนทำให้นางรู้สึกผิดที่ไปห้ามคนหิวโซอย่างนั้น เอ๋? ไม่ใช่ความผิดนางเสียหน่อย หญิงสาวมาจากศตวรรษที่21 จะว่าไปหลินอวี่เหยาไม่ได้ถือสาเรื่องนี้แต่...แต่นางยังไม่เคย...แฟนไม่มี คนรักไม่มี แล้วจะไปมีประสบการณ์ด้านนี้กับใครได้เล่า แต่นางก็อยากมี ‘ครั้งแรก’ ที่น่าจดจำและประทับใจ “ข้าจะไม่ขออภัยในสิ่งที่ทำลงไป แต่ข้ารับผิดชอบทุกการกระทำของตนเอง”เขาพูดน้ำเสียงหนักแน

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่ 78 เหตุใดเจ้าต้องปกป้องมัน

    “เกิดเรื่องอันใดขึ้นรึ” เจ้าเมืองฝู่หม่าเดินมาถามด้วยตนเองแต่หมอหลูจิ่งเซวียนขวางไว้ก่อน เขายิ้มอย่างสุภาพปรายตาไปด้านหลังที่ไม่เห็นเงาร่างของผู้ใดแล้วจึงเอ่ยขึ้น“ขออภัยท่านเจ้าเมืองด้วย ท่านแม่ทัพของเรามีธุระด่วน”“ธุระด่วน?” ธุระเรื่องใดกันที่ทำให้แม่ทัพเยี่ยหรงกระโดดออกมาอย่างนั้นได้ เจ้าเมืองฝู่หม่าเอียงคอไปมาอย่างงุนงง “หรือว่าเรื่องทางการทหาร!”“ข้าไม่อาจพูดได้ ขอท่านเจ้าเมืองโปรดเข้าใจ”“ได้ๆ ข้าไม่พูดๆ” ฝู่หมิงฮ่าวทำท่าปิดปาก“ทำให้คุณหนูฝู่อิ้งเยว่ตกใจแล้ว”“ไม่เป็นไรๆ ท่านไปจัดการเรื่องด่วนเถิด ลูกสาวข้า ข้าดูแลได้”หลูจิ่งเซวียนได้แต่ยิ้มบางๆ เมื่อทุกอย่างคลี่คลายแล้วจึงรีบเดินตามไปสบทบกับหานเหยียนที่จับกุมคนสามคนไว้ แต่เพราะที่นี่ทั้งสามพักในจวนเจ้าเมืองฝู่หม่า หานเหยียนจึงจับกุมต้าหงและสหายไว้ที่ห้องของตน หมอหลูผลักประตูเข้ามาก็เห็นคนสามคนถูกมัดแน่นหนาแล้วยังยัดเศษผ้าใส่ปากพวกเขาอีก“ไยต้องเอาผ้าใส่ปากแบบนั้นเล่า” หมอหลูถาม แล้วทำท่าจะเอาผ้าออกแต่หานเหยียนห้ามไว้ก่อน“อย่าเพิ่งขอรับท่านหมอหลู เจ้าสามคนนี้เสียงดังจะตายไป” หานเหยียนหันไปเหยียดยิ้มให้คนท

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่ 77 รวดเร็วราวกับงูฉกเหยื่อ

    เพราะต้าหงมีเส้นสายในจวนเจ้าเมืองไม่น้อย การเข้ามาในเมืองจนมาถึงจวนจึงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอันใดนัก “เจ้าจำไม่ได้หรือ? ว่าที่สามีเจ้าเป็นทหารตำแหน่งอะไร” หลินอวี่เหยากัดริมฝีปาก นางติดตามต้าหงเข้ามาในเมือง จนตอนนี้สหายของเขาช่วยหาเสื้อผ้าชุดคนรับใช้มาให้สวมใส่เพื่อได้เข้าไปในงานเลี้ยงได้โดยง่าย “ข้า...ข้าอยากเห็นแม่ทัพเยี่ยหรง” “เขาเป็นว่าที่สามีเจ้าหรือไง” ต้าหงเบ้ปากใส่ แล้วเอื้อมมือไปขยับปิ่นปักผมให้นาง “ทำให้มันดีๆหน่อย เจ้าเมืองนั้นชอบความเป็นระเบียบอะไรนิดๆหน่อยๆ ก็เป็นประเด็นเอามาลงโทษผู้อื่น” “อ๊ะ...ขอบคุณ” “ว่าอย่างไร ตกลงเจ้าจะไปพบใคร” “ก็พูดไปแล้ว” “เหอะ! สตรีนี่ก็เหมือนกันไปหมดสิน่า! ข้าได้ยินว่าหญิงสาวในเมืองหลวงครึ่งค่อนเมืองหมายตาตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพเยี่ยหรง ที่แท้ผู้หญิงครึ่งเมืองนั้นก็คงร่วมถึงเจ้าด้วยสินะ” หญิงสาวทำหน้ามุย การไม่พูดของนางทำให้ต้าหงเข้าไปเช่นนั้น เขายักไหล่แล้วก็หัวเราะร่า “เอาเถอะ ข้าทำตามที่พูดแล้ว จะพาเจ้ามาดูว่าคนที่ทางเมืองหลวงส่งมา

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 76 เข้าเมืองฝู่หม่า

    ถุงหอมเรียบง่ายไม่ได้มีลวดลายใด แต่ผู้เป็นเจ้าของทะนุถนอมยิ่งกว่าสิ่งใด หานเหยียนยืนมองผู้เป็นนายที่เอาแต่นั่งจ้องมองถุงหอมในมือราวกับส่งกระแสจิตไปยังผู้ที่ให้มา หากไม่รู้ว่าถุงหอมนั้นเป็นฝีมือของว่าที่ฮูหยินล่ะก็...เขาคงคิดว่าเป็นถุงใส่ของด้วยซ้ำ “ท่านแม่ทัพได้เวลาร่วมงานเลี้ยงแล้วขอรับ” หมอหลูจิ่งเซวียนเตือน เพราะเกรงว่าใจท่านแม่ทัพยังไม่กลับเข้าร่าง “อืม” ชายหนุ่มรับคำในลำคอแล้วเก็บถุงหอมใส่อกเสื้อ เขาสวมชุดผ้าไหมสีดำเรียบง่ายแต่ตัดเย็บประณีตขับเน้นให้ชายผู้นั้นดูงามสง่าและโดดเด่นยิ่งกว่าผู้ใด หานเยียนเดินเข้ามารายงานแม่ทัพใหญ่ “สายของเรากลับมารายงานแล้วขอรับ เป็นไปตามที่ท่านแม่ทัพคาดการณ์ไว้” “อืม” มุมปากของเยี่ยหรงยกยิ้มเล็กน้อย ดวงตาคมหรี่ลง “ตอนนี้เหลือเพียงเก็บหลักฐานทุกอย่างให้แน่นหนาที่สุด ต้องจัดการถอนรากถอนโคนเรื่องเหล่านี้ให้หมดสิ้น” “ขอรับ” หานเหยียนรับคำสั่งแล้วเอ่ยต่อ “สายของเรารายงานว่า พบเห็นคนผู้หนึ่งลักษณะคล้ายหลี่กงกงเข้าเมืองฝู่หม่าขอรับ” “มาเร็วดี” เยี่ยหรงไม่แปลกใจที่รู้ว่าหล

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่75 หมู่บ้านโจร4

    หลินอวี่เหยาอยู่ในเรือนกับหญิงชราและเสี่ยวหานและส่วนเกินก็คือหัวหน้าโจรต้าหง ที่อ้างเหตุผลว่าเฝ้านางป้องการหลบหนี หญิงสาวเบ้ปากในใจ ทำเหมือนนางจะออกไปจากที่นี้ได้ ตอนมาก็อยู่ในรถม้า เข้ามายังไงยังไม่รู้เลย หรืออีกเหตุผลหนึ่งเพราะอาหารที่นางทำ “ดูเหมือนเจ้าไม่กลัวพายุทราย” ต้าหงถามหลังจากกินหมั่นโถวแล้ว แม้ทำจากแป้งข้าวฟ่างแต่นางก็ทำออกได้นุ่มอร่อยลิ้น เจ้าโง่น้อยเสี่ยวหานกินไปตั้งหลายลูกทำเหมือนชีวิตไม่เคยกิน “กลัวสิ” เหตุใดนางจะไม่กลัวเล่า ติดตามศาสตราจารย์หลิวเฉินอี้ไปโน้น ปู่หลินมักทำงานเพลินจนลืมเวลา แม้ทุกคนเตือนเรื่องพายุทรายก็ยังไม่ยอมกลับที่พัก ทำให้ติดอยู่ในหมู่บ้าน แต่คุณปู่อาจผ่านประสบการณ์ชีวิตมามาก การอยู่กับชาวบ้านท้องถิ่นจึงรับมือได้กับเรื่องเหล่านี้ได้ แต่ตอนนี้นางไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านทะเลทรายซึ่งห่างไปไกลหลายเป็นพันลี้ แต่ฝุ่นทรายก็ยังมาถึง “ในเมืองฝู่หม่าเจอพายุทะเลทรายเข้า ทั้งเมืองจะไม่กลายเป็นสีแดงหรือ?” หลินอวี่เหยาถาม โดยปกติพายุทรายมักก่อตัวขึ้นในช่วงฤดูแล้งตามบริเวณที่ราบในเขตทะเลทราย ซึ่งความแห้งแล้งทำให้เม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status