ホーム / รักโบราณ / โศลกเพลิงผลาญใจ / ตอนที่ 89 ปลดผนึกมาร1

共有

ตอนที่ 89 ปลดผนึกมาร1

last update 最終更新日: 2025-09-25 23:51:17

หลินอวี่เหยาตวัดสายตาจ้องแม่ทัพหนุ่ม แม้ใบหน้าเรียบนิ่งแต่แววตานั้นอ่อนโยนและมั่นใจในตัวนาง นี่สินะที่เขาบอกว่าต้องการให้นางช่วย

‘ข้า-ทำ-ไม่-เป็น’ หลินอวี่เหยาขยับปากไม่ส่งเสียงแต่เยี่ยหรงก็เข้าใจ เขาเพียงแค่ยื่นมือไปตรงหน้า นางมองฝ่ามือแข็งแกร่งของเขาครู่หนึ่งก่อนวางมือของตนไว้ในอุ้งมือของเขา

“ความน่าจะเป็นที่เจ้าเขียนมาในจดหมายก็คือวันนี้ ข้าเชื่อว่าเจ้าคำนวณได้แม่นยำ แล้วเจ้าไม่เชื่อตนเองรึ”

เห็นความมั่นใจที่เขามีต่อนางแล้ว หลินอวี่เหยาจึงพยักหน้ารับ เขาจูงมือนางไปยืนอยู่แท่นบูชา หญิงสาวแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า กระแสลมเปลี่ยนทิศทาง อากาศที่ร้อนระอุมาหลายวันย้ำได้ชัดว่าถึงเวลาที่ฝนจะเทลงมาเสียที นางนักพฤกษศาสตร์สาววัย 25 ปีมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 แม้ไม่มีความเชื่องมงายแต่ก็ไม่เคยดูถูกรากเหง้าของผู้คน ในหนังสือประวัติศาสตร์ย่อมมีเรื่องพิธีกรรมขอฝน ไม่ว่าจะเป็นของชนชาติใดก็ตาม เสียงรัวกลองดังขึ้นนางไม่ได้หันไปมองแต่รู้ว่าเป็นกลุ่มชนเผ่าทะเลทรายที่เจ้าเมืองฝู่หม่าเชิญมาร่วมพิธีขอฝน แม้นางไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร แต่จิตใจของนางวิงวอนต่
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 89 ปลดผนึกมาร1

    หลินอวี่เหยาตวัดสายตาจ้องแม่ทัพหนุ่ม แม้ใบหน้าเรียบนิ่งแต่แววตานั้นอ่อนโยนและมั่นใจในตัวนาง นี่สินะที่เขาบอกว่าต้องการให้นางช่วย ‘ข้า-ทำ-ไม่-เป็น’ หลินอวี่เหยาขยับปากไม่ส่งเสียงแต่เยี่ยหรงก็เข้าใจ เขาเพียงแค่ยื่นมือไปตรงหน้า นางมองฝ่ามือแข็งแกร่งของเขาครู่หนึ่งก่อนวางมือของตนไว้ในอุ้งมือของเขา “ความน่าจะเป็นที่เจ้าเขียนมาในจดหมายก็คือวันนี้ ข้าเชื่อว่าเจ้าคำนวณได้แม่นยำ แล้วเจ้าไม่เชื่อตนเองรึ” เห็นความมั่นใจที่เขามีต่อนางแล้ว หลินอวี่เหยาจึงพยักหน้ารับ เขาจูงมือนางไปยืนอยู่แท่นบูชา หญิงสาวแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า กระแสลมเปลี่ยนทิศทาง อากาศที่ร้อนระอุมาหลายวันย้ำได้ชัดว่าถึงเวลาที่ฝนจะเทลงมาเสียที นางนักพฤกษศาสตร์สาววัย 25 ปีมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 แม้ไม่มีความเชื่องมงายแต่ก็ไม่เคยดูถูกรากเหง้าของผู้คน ในหนังสือประวัติศาสตร์ย่อมมีเรื่องพิธีกรรมขอฝน ไม่ว่าจะเป็นของชนชาติใดก็ตาม เสียงรัวกลองดังขึ้นนางไม่ได้หันไปมองแต่รู้ว่าเป็นกลุ่มชนเผ่าทะเลทรายที่เจ้าเมืองฝู่หม่าเชิญมาร่วมพิธีขอฝน แม้นางไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร แต่จิตใจของนางวิงวอนต่

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่ 88 ขอฝน

    ชาวบ้านที่ยังเหลืออยู่ต่างมาชุมนุมกันที่หน้าปะรำพิธี รวมทั้งคนสำคัญอย่างฝู่หมิงฮ่าวและฝู่อิ่งเยว่ แต่งกายงดงามด้วยสีดอกมั่วลี่ฮวา (มะลิ) นางไม่รู้หรอกว่าทำพิธีนี้แล้วฝนจะตกหรือไม่ แต่ก็เชื่อที่บิดาสั่ง แม่ทัพเยี่ยหรงสวมชุดแม่ทัพเต็มขั้น ยิ่งขับเน้นให้เขาดูองอาจงามสง่า รวมกับชื่อเสียงที่ผู้คนกล่าวขานยิ่งทำให้สายตาทุกคู่ที่มองไปบุรุษผู้นั้นเต็มไปด้วยความชื่นชม รวมทั้งหลินอวี่เหยาที่ยืนมองเขาจากด้านล่าง แม้เขาไม่ได้ทอดสายตามาที่นางแต่หญิงสาวก็รู้สึกได้ว่าเขามองเห็นนางแล้ว มือเรียวยกขึ้นลูบผมแก้เขินราวกับไม่รู้จะเอามือไม้ไว้ที่ใด “หึหึ” เสียงหัวเราะในลำคอทำให้หลินอวี่เหยาได้สติ นางย้ายสายตามามองหลี่หย่วนซินที่ยังปิดดวงตาไว้ข้างหนึ่ง ทุกกิริยาของนางอยู่ในสายตาเขา ทำให้อดรู้สึก ‘หมั่นไส้’ ไม่ได้ ซ้ำวันนี้นางแต่งงานงดงามด้วยชุดชนเผ่าขับเน้นความงามทั้งใบหน้าและทรวดทรงเย้ายวนตา นี่ถ้าฮ่องเต้ทรงเห็นเข้า คงไม่ยอมปล่อยนางเป็นแน่ ตั้งแต่ทะลุมิติมาสู่ยุคโบราณนี้ นางเพิ่งได้แต่งกายงดงามเช่นนี้เป็นครั้งแรก เช้าตรู่มีคนนำเสื้อผ้ามาให้และกำชับให้นางสวม

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 87 ของสำคัญ

    “เจ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบเข้านอนเถิด วันนี้ก็ไปช่วยแจกอาหารแล้วยังทำยาลูกกลอนอีก” “หูตาแม่ทัพกว้างไกลรู้ว่าข้าทำอะไรหลายอย่างเชียว” ปกตินางก็ไม่ใช่คนช่างพูดนะ ทำไมอยู่กับเขาแล้วพูดจาไม่หยุดเช่นนี้ “นั้นเพราะข้าเป็นห่วงเจ้า” เขายิ้ม เสียงของนางไม่เคยทำให้เขารำคาญเลยสักนิด เมื่อหลุบตาลงก็เห็นสร้อยที่ร้อยป้ายหยกที่เขามอบให้ นางรับรู้ถึงสายตาของเขาแล้วก็พูดตะกุกตะกัก “ของสำคัญ ข้ากลัวทำหายเลยคล้องเชือกห้อยคอเช่นนี้” “แค่เห็นว่าเจ้าพกติดตัวไว้ข้าก็ดีใจแล้ว” ‘ดีใจ’ คำนี้คือความรู้สึกนี้เองสินะ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกถึงสิ่งเหล่านี้ แม้ได้รับความรักและเอาใจใส่จากคนในตระกูลเยี่ยเป็นอย่างนี้ แต่หัวใจของเขามันเหมือนว่างเปล่า มีเพียงความรู้สึกเจ็บปวดเท่านั้นที่เขารู้จักและรู้ซึ้งถึงคำนี้ดี นางทำให้เขาสัมผัสถึงความรู้สึกต่างๆ เช่นที่มนุษย์คนหนึ่งพึ่งรู้สึก หลายต่อหลายครั้งที่หลินอวี่เหยาเองก็ไม่เข้าใจความรู้สึกในใจของตนนั้น “บางทีข้าก็รู้สึกว่าท่านเหมือนเสือดำตัวใหญ่มหึมา” จู่ๆ นางก็พูดขึ้นมา “ห

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่86 ฮูหยินขี้หึงยิ่งนัก

    “อื้อ!” ร่างเล็กดิ้นร้นในอ่างน้ำจนน้ำกระเฉาะออกจากอ่าง ดวงตากลมจ้องมองฝ่าความมืดพบดวงตาวาวคู่หนึ่งคล้ายนัยน์ตาอาบไล้ด้วยสีแดงโลหิต ร่างเปลือยเปล่าแข็งเกร็งจนกระทั่งฝ่ามือหยาบกร้านลูบไล้แผ่นหลังของนางราวจะปลอบโยน นางกัดริมฝีปากอีกฝ่ายแรงๆ ทำให้บุรุษเบื้องหน้าที่โน้มตัวลงมาจุมพิตนางอยู่นั้นยอมหยุดจู่โจม “ท่าน!” “ชู่ว์” “แม่นางหลิน...มีอะไรให้ช่วยไหมเจ้าคะ” หญิงสาวสบตากับชายหนุ่มตรงหน้า สีหน้าของเขาอ่อนลงไม่ได้ดูดุร้ายเช่นเมื่อครู่ แต่กระนั้นนางก็สามารถให้ใครเข้ามาในเวลานี้ได้ “ไม่มีอะไร ข้าเหนื่อยมากแล้วขอพักผ่อนก่อน” “เช่นนั้นข้ากลับเรือนแล้วนะเจ้าคะ” “ขอบใจเจ้ามาก” หลินอวี่เหยาไม่ได้เป็นผู้ฝึกยุทธแต่ก็นั่งนิ่งในอ่างอาบน้ำครู่หนึ่งจนมั่นใจว่าด้านนอกไม่มีผู้ใดแล้วจึงยกมือข้างหนึ่งผลักชายตรงหน้า “ออกไปนะ” “ข้า...ข้าไม่ได้จะล่วงเกินเจ้า” “แล้วแอบเข้ามาเพื่อสิ่งใด” นางขึงตาใส่เขาแต่เพิ่งนึกได้ว่านางเปลือยกายอยู่ แม้ในห้องจะมืดมิดก็ตาม

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่85 เจ้าเชื่อใจเขามากสินะ

    ฝู่หมิงฮ่าวเป็นชายวัยกลางคนที่รูปร่างค่อนข้างท้วม การเคลื่อนไหวก็เชื่องช้าเพราะน้ำหนักตัวที่มาก แต่กระนั้นเมื่อได้ยินคนของแม่ทัพเยี่ยหรงมารายงานให้เขาจัดห้องหับเพื่อต้อนรับคนจากเมืองหลวง ร่างกายที่สมบูรณ์ด้วยชั้นไขมันก็ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด ภรรยาของฝู่หมิงฮ่าวตายจากไปนานแล้ว ทิ้งลูกสาวผู้งดงามให้เขาเป็นสิ่งแทนใจ เขาไม่ได้แต่งภรรยาใหม่แต่เลี้ยงอนุไว้มากมาย ปกติเรื่องในจวนบุตรีล้วนรับผิดชอบ แต่ครั้งนี้เพราะว่าเป็นบุคคลสำคัญจึงมาสั่งการกับพ่อบ้านด้วยตนเองหลี่หย่วนซินไม่อยากให้ฐานะของหลินอวี่เหยาเป็นที่สนใจจึงให้ทหารคนสนิทติดตามเข้ามาพร้อมกันอีกหนึ่งคน ทำให้เขามีบ่าวรับใช้ชายหญิงติดตามเข้าจวนเจ้าเมืองฝู่หม่าฝู่หมิงฮ่าวและฝู่อิ่งเยว่ออกมาต้อนรับด้วยตนเอง ฝู่อิ่งเยว่เห็นรูปโฉมของหลี่หย่วนซินก็ถึงกับตาพร่า ได้ยินว่าคนผู้นี้อายุสามสิบกว่าแล้วแต่ดูหล่อเหลาผิวขาวผ่องดุจหยกเนื้อดี บุรุษจากเมืองหลวงช่างมีใบหน้างดงามเหลือเกิน ทว่าทั้งสองพ่อลูกไม่รู้ว่าหลี่หย่วนซินคือขันทีข้างกายฮ่องเต้ ทั้งสองรู้เพียงว่าเป็นคนสำคัญที่แม่ทัพเยี่ยหรงฝากฝังให้ดูแลอย่างดี ด้วยเหตุนี้องครักษ์ที่ปลอมตัวเป็นบ่าวร

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 84 กล้าขวางท่านแม่ทัพรึ!

    ขณะที่บุรุษหนุ่มกำลังสาวเท้าเดินไปทิศทางเดียวกับหลี่กงกง แม้รู้ว่านางเข้าใจแผนการต่างๆ ดี แต่เห็นสีหน้าปวดใจของนางแล้ว เขาก็ไม่สามารถรั้งรอได้ ทว่าจู่ๆ ก็มีคนเข้ามาขวาง คนผู้นั้นเป็นหญิงสวมหน้ากากไม้แกะสลักเป็นรูปหมาป่า ดวงตาที่จ้องมองเขาเบิกกว้างอย่างตื่นตะลึง “บังอาจ! กล้าขวางท่านแม่ทัพรึ!” ทหารตะโกนเสียงดังพร้อมเสียงชักกระบี่ออกมา แต่เยี่ยหรงยกมือขึ้นห้าม เขาไม่ได้เอ่ยคำพูดใดเช่นเดียวกับหญิงผู้นั้น นางยื่นมือที่สั่นเทามาจับมือเขาขึ้นวางบนศีรษะของนางจากนั้นก็คุกเข่าเบื้องหน้าคนกลุ่มนั้นคุกเข่าตามหญิงผู้สวมหน้ากาก ผู้คนมองอย่างตื่นตะลึง เยี่ยหรงรอจนอีกฝ่ายปล่อยมือเขาแล้วจึงดึงมือของตนเองกลับ เขาสบตากับดวงตาหลังหน้ากากไม้รูปหมาป่า เขาสังเกตเห็นรูปจันทร์เสี้ยวบนกึ่งกลางหน้ากากนั้น หญิงผู้นั้นลุกขึ้นและคนอื่นๆ ก็ลุกขึ้นตาม นางวาดมือแสดงความเคารพทำให้ผู้อื่นค้อมกายเปิดทางให้ ชายหนุ่มเพียงผงกศีรษะเล็กน้อยแล้วก้าวเดินผ่านไปไม่หันกลับมามองอีก “สั่งทหารเก็บกระบี่ พวกเขาไม่ทำร้ายใคร” แม่ทัพหนุ่มพูดกับหานเหยียนที่วิ่งตามมาทันเห็นเหตุการณ์

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status