ตอนที่39 ดอกบัวน้อย 1

“เจ้าขี้เซาตัวน้อย เหตุใดมาหลับตรงนี้”

ได้ยินเสียงเรียกอย่างเอ็นดูผสานกับเสียงหัวเราะอ่อนโยน ปลุกให้หญิงสาวลืมตาตื่น ดวงตางดงามกะพริบตาปริบๆ ปรับสายตาครู่หนึ่งจึงเงยตัวขึ้นแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ ด้วยท่าทีเหม่อลอยคล้ายยังตื่นไม่เต็มตานัก

ที่นี่...ที่ไหนกัน เมื่อครู่ คล้ายว่าอยู่ที่...

“เด็กน้อย นอนน้ำลายไหลยืด เช็ดเสียหน่อย สิ”

“อ๊ะ!” หญิงสาวยกมือเช็ดมุมปากแต่ไม่มีน้ำลาย นางได้ยินเสียงหัวเราะจากชายชราเส้นผมสีขาวโพลนแล้วก็รู้ว่าถูกหลอกให้แล้ว

“อาจารย์ปู่! ท่านแกล้งข้า!”

“ก็ใครใช้ให้เจ้านั่งหลับเล่า” ชายชราลูบเคราสีขาว เขาสวมชุดสีเขียวใบไผ่ทำให้ดูอ่อนโยน “แต่จะว่าเหยาเหยาได้อย่างไร อากาศเย็นสบายเช่นนี้ก็น่าหลับสักงีบจริงๆ”

“แต่ข้าทำงานทุกอย่างเสร็จแล้วนะเจ้าค่ะ อาจารย์ปู่” หญิงสาวร้อนรนแก้ตัว “เพราะใช้กำลังกายมากไป ข้าจึงอ่อนเพลียจนผล็อยหลับไม่รู้ตัว”

“เป็นปู่สินะที่ใช้งานเจ้าหนักเกินไป หรือว่าปู่ควรหาลูกศิษย์เพิ่มดี”

“เหยาเหยาเต็มใจเจ้าค่ะ” หญิงสาวตอบน้ำเสียงสดใส “เป็นเพราะอาจ