บทที่ 36

ในตอนนี้ ดูเหมือนชารอนจะไม่เข้าใจความหมายที่ไซม่อนต้องการจะสื่อเลยแม้แต่น้อย แต่ทว่า เธอเองก็ไม่อยากคิดอะไรต่ออีกแล้ว หลังจากนั้น ชารอนก็ก้มมองความสกปรกของตัวเองและอดเผยยิ้มออกมาไม่ได้ “งั้นเดี๋ยวฉันขอไปอาบน้ำสักครู่นะคะ”

หลังจากนั้น ชารอนมองดูลูกชายอีกครั้ง “เซบาสเตียนลูกรัก ช่วยแม่ดูแลแขกหน่อยนะจ้ะ”

"ได้ครับ" เซบาสเตียนรีบเดินไปหยิบเกมหมากรุกที่ทั้งสองยังเล่นกับไม่จบมาทันที “คุณลุงครับ พวกเราเล่นต่อจากครั้งที่แล้วดีไหมครับ?”

"เอาสิ" ไซม่อนตอบกลับและพร้อมที่จะเล่นด้วย

ชารอนมองดูทั้งสองด้วยความงุนงง ทั้งคู่ดูเหมือนคุณพ่อและลูกชายจริง ๆ

ทันใดนั้น จิตใจของชารอนเริ่มตึงเครียดขึ้นมา เธอไม่อยากคิดอะไรมากอีกแล้ว หลังจากนั้น ชารอนก็หันกลับมาและเดินเข้าไปในห้องน้ำ

ทันทีที่ชารอนเดินออกมาหลังจากอาบน้ำ เธอก็ได้ยินเสียงเซบาสเตียนร้องตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้นว่า “รุกฆาต! ผมชนะ! ในที่สุด ผมก็ชนะคุณลุงสักที!”

ชารอนเดินไปยังห้องนั่งเล่นและเห็นลูกชายของตัวเองกำลังกระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุขในระหว่างที่ไซม่อนเอาแต่กัดริมฝีปาก เขาไม่ได้รู้สึกแย่เลยที่ตัวเองแพ้ แต่กลับตรงกันข้าม ไซม่อนมีอุปนิสัยไม่ต