20.แผนการของคนเจ้าเล่ห์

พลอยนภัสนึกชั่งใจอยู่สักพัก หลังจากที่ชานิดาโทรมาไหว้วานว่าให้เธอช่วยชงชาร้อนที่เธอมักดื่มอยู่เป็นประจำไปให้กลวัชรที่ห้องที เพราะตอนนี้ชายหนุ่มมีอาการเมาและปวดศีรษะ

บอกตามตรงใจเธอยังแอบหวั่นๆ จากเหตุการณ์เมื่อตอนหัวค่ำอยู่ไม่หายที่ถูกเขากอดเอาไว้อยู่ในอ้อมแขนตอนที่เต้นรำด้วยกัน เธอยังนึกกลัวว่าเขาจะกลั่นแกล้งอะไรเธออีก แต่ลึกๆ อีกใจก็แอบเป็นห่วง เพราะช่วงหัวค่ำที่ผ่านมาเธอก็เห็นว่าเขาดื่มไปมากจริงๆ แต่ก็อดที่จะแปลกใจไม่ได้ที่ในเวลานี้เขาไม่ได้อยู่กับลลิตา

หญิงสาวตัดสินใจจัดการหาเสื้อคลุมมาคลุมทับชุดนอนตัวสั้นที่เธอใส่อยู่อีกชั้น เพื่อที่จะได้ปกปิดร่างกายไม่ให้ดูน่าเกลียดเนื่องจากว่ากำลังเตรียมตัวที่จะเข้านอนเเล้ว หากก็แต่ว่าชานิดาก็ได้โทรมาเสียก่อน

พลอยนภัสจัดการต้มน้ำร้อนจากกาน้ำร้อนในห้องที่มีให้ประจำอยู่แล้ว จากนั้นจึงชงชาที่เธอพกติดตัวมาและชอบดื่มเวลาปวดหัวหรือนอนไม่หลับใส่ขวดน้ำร้อนแบบพกพาแล้วจึงรีบเดินไปยังห้องพักหลังที่กลวัชรพักอยู่ตามที่ชานิดาบอกซึ่งเธอพึ่งรู้ว่าอยู่ห่างจากห้องพักเธอไปเพียงแค่สามสี่หลัง

ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีก็มาถึง เธอจึงลองเคาะประตูอยู่สองสามครั้ง แต่ภายในห้องก็ยังคงเงียบกริบไม่ได้มีเสียงตอบรับออกมาแต่อย่างใด พลอยนภัสยืนรออยู่ตรงนั้นสักครู่จนเห็นว่าเขาคงไม่เปิดออกมาแน่แล้วนั้น จึงได้ลองเปิดประตูเข้าไปดูก็พบว่ามันล็อกอยู่ เธอจึงได้ลองกดรหัสตามที่ชานิดาให้ไว้เผื่อกรณีว่าน้องชายของเธอเมาหลับไปพลอยนภัสจะได้เปิดประตูเข้าไปดูน้องชายเธอได้

ภาพที่พลอยนภัสเห็นภายในห้องมีเพียงแสงไฟสลัวจากหัวเตียงที่เปิดทิ้งไว้ กลวัชรที่ตอนนี้นอนนิ่งอยู่บนเตียงไม่ได้มีท่าทีตอบรับหรือรับรู้ถึงการมาของเธอ จึงทำให้หญิงสาวเบาใจไปได้อยู่ เธอเดินไปหยุดอยู่ที่ข้างๆ เตียงก่อนจะเพ่งมองไปยังใบหน้าหล่อเหลานั้นที่ไม่ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด ก็ยังคงมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธออยู่ทั้งๆ ที่เธอก็คอยพยายามพร่ำบอกตัวเองว่าให้ตัดใจ

พลอยนภัสค่อยๆ หย่อนตัวนั่งลงไปบนเตียงใหญ่ข้างๆ คนเมาที่หลับไม่รู้เรื่องอยู่ ดูๆ ไปแล้วเขาคงจะเมามากจริงๆ เพราะเธอลองเรียกเขาอีกสองสามครั้งแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะตื่น ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าจะนอนแล้วไม่สบายตัว เธอจึงเดินเขาไปในห้องน้ำก่อนจะหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กที่วางอยู่ขึ้นมาชุบน้ำบิดพอหมาดๆ แล้วกลับมาหยุดยืนอยู่ตรงข้างเตียงอีกครั้ง

หญิงสาวนั่งลงไปที่ข้างตัวเขาอย่างแผ่วเบา ใช้ผ้าขนหนูเริ่มเช็ดไปทั่วทั้งที่ใบหน้าและลำคอ แต่ก็ยังคงเห็นเม็ดเหงื่อที่ผุดซึมออกมาจากเสื้อทั้งๆ ที่ห้องก็เปิดเครื่องปรับอากาศทิ้งไว้จึงอดที่จะสงสัยไม่ได้

"พี่เก้า ร้อนหรือเปล่าคะ" เธอพยายามเรียกและเขย่าที่แขนเขาอีก แต่ก็ไม่ได้มีแม้เสียงตอบกลับ เธอจึงลังเลว่าควรที่จะเช็ดตัวให้ชายหนุ่มด้วยหรือไม่ แต่พอนึกไปถึงชานิดาที่บอกว่าให้ช่วยดูแลเขา พลอยนภัสจึงตัดสินใจทำในสิ่งที่เธอนั้นกำลังกังวล

"งั้น...พลอยเช็ดตัวให้นะคะ" เธอเอ่ยเสียงเบา ก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมชายหนุ่มออกทีละเม็ด จนเผยให้เห็นหน้าอกแกร่ง พลอยนภัสเริ่มที่จะหายใจติดขัด ยิ่งแกะลงมาถึงกระดุมเม็ดสุดท้าย สาบเสื้อที่แยกออกจากกันยิ่งเผยให้เห็นหน้าท้องที่เป็นลอนสวย หญิงสาวก็เกิดอาการหน้าแดงขึ้นมาไม่รู้ตัว

เธอค่อยๆ เริ่มเช็ดจากที่หน้าอกทีละฝั่ง ทั้งๆ ที่มือเล็กยังคงออกอาการสั่นเล็กน้อย ก่อนจะลากมันลงมาตามแนวยาวจนถึงหน้าท้องที่เป็นลอนงาม โดยหารู้ไม่ว่าการกระทำนั้นได้สร้างความรัญจวนใจให้กับคนที่แกล้งทำเป็นเมาหลับอยู่เป็นอย่างมาก และในขณะจังหวะที่พลอยนภัสก็กำลังไม่เป็นตัวของตัวเอง พลันเสียงมือถือของเขาที่วางอยู่ข้างหัวเตียงก็สั่นขึ้น

หญิงสาวเหลือบไปมองยังหน้าจอ ก็ปรากฎเห็นว่าเป็นชื่อของลลิตา พลอยนภัสเรียกสติของเธอกลับคืนมา พร้อมบอกตัวเองอีกครั้งว่าเจ้าของของเขาอยู่นั่นแล้ว แล้วตอนนี้ก็กำลังโทรมาตามเขาอยู่ เธอจึงดึงสาบเสื้อสองฝั่งปิดเข้าหากันก่อนจะติดกระดุมให้ทีละเม็ดจนครบแล้วกะว่าจะกลับห้องไป เพราะเผื่อว่าลลิตาเห็นชายหนุ่มไม่รับโทรศัพท์แล้วเกิดมาตามชายหนุ่มที่ห้อง ก็จะต้องเห็นว่าเธออยู่ที่นี่ คงเป็นเรื่องใหญ่ เพราะหากอธิบายไปก็คงไม่มีใครเชื่อว่าเธอเพียงแค่เอาชาร้อนมาให้เขา แต่ในจังหวะที่เธอกำลังจะลุกออกไปจากเตียง พลอยนภัสก็ต้องตกใจสุดขีด เมื่อข้อมือของเธอถูกดึงไว้ แถมยังถูกแขนแกร่งดึงตัวเธอล้มลงเข้าไปหา

ว้ายยย...

"คิดว่าลวนลามคนอื่นเสร็จแล้วก็จะหนีไปได้ง่ายๆ แบบนั้นเหรอ"ยังไม่ทันที่จะได้พูดหรือถามอะไร ก็ถูกคนที่เธอคิดว่าเมาหลับอยู่ก็จับกดท้ายทอยเธอโน้มเข้าไปหาก่อนที่ริมฝีปากบางจะถูกเขาประกบปิดไว้ด้วยริมฝีปากร้อนอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

"อื้อ.."

พลอยนภัสถึงกับสมองอื้ออึง เพราะคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะทำแบบนี้กับเธออีก นี่มันอะไรกันทำไมเขาจูบเธออีกแล้ว หรือเป็นเพราะว่าเพราะเขาเมามาก จนคิดว่าเธอคือลลิตา มือเล็กพยายามผลักดันไปที่อกแกร่งแต่ก็ไม่เป็นผลราวกับว่ามือที่เธอใช้ผลักออกไปนั้นกำลังผลักกำแพงหินที่ไม่ได้มีความสะทกสะท้านอยู่

"พิ..เก้า..ปล่อย.."กลวัชรได้จังหวะแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากหวาน ก่อนจะจับพลิกให้เธอเป็นฝ่ายลงไปนอนอยู่ด้านล่างแทน และตามด้วยตัวเขาขึ้นไปคร่อมทับเธอเอาไว้

พลอยนภัสที่ตอนนี้ถูกคนตัวโตกำลังตั้งหน้าตั้งตาจูบราวกับว่าต้องการจะดูดพลังจากตัวเธอออกไปให้หมดก็ถึงกับมึนงง สองมือน้อยๆ ถูกเขาตรึงไว้ด้วยมือแกร่งทั้งสองข้าง เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งตัวจนบอกไม่ถูก ยิ่งไปกว่านั้นใจเธอยิ่งเต้นโครมครามราวกับว่าจะหลุดออกมาเสียให้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นเธอเริ่มรู้สึกถึงฝ่ามือใหญ่ที่ค่อยๆ สอดลูบไล้เข้ามาภายในชายชุดนอนของเธอ ก่อนที่จะค่อยๆ ไต่ไล่ขึ้นมาคนถึงขอบชุดชั้นใน