Chapter 8

Chapter 8

“เมอิ จะกลับอาทิตย์หน้าแล้วใช่ไหม?” ฉันถอนหายใจอย่างใจหาย ถึงจะสนิทกับดีไซเนอร์สาวไม่เท่ากับสนิทกับอคิน แต่เมอิก็เป็นเพื่อนผู้หญิงที่ฉันคุยได้เกือบทุกเรื่อง

“เดี๋ยวมาใหม่ กลับไปเคลียร์งานก่อน พนักงานบอกว่าลูกค้าบ่นอยากเห็นชุดแบบใหม่ๆแล้ว” เมอิยิ้มกว้าง จนดวงตาเรียวรีที่ทาอายแชร์โดว์สีหวานเป็นรูปพระจันทร์คว่ำ สาวสวยเฉี่ยวกลายเป็นสาวหวานคงเพราะมีความรักแน่ๆ ฉันคิดว่าตัวเองเดาถูกแหละ

“คนที่นี่จะไม่คิดถึงเหรอ?” ป้อมปืนผู้ซึ่งไม่เคยมีความเคลื่อนไหวใดๆในไอจี กลายเป็นผู้ชายคลั่งรักโพสท์รูปหวานๆกับแฟนสาว สามนาทีสี่สเตตัสทำเอาคนโสดแบบฉันยังแอบอิจฉานิดหน่อย

“คงไม่คิดถึงหรอก” เมอิพูดคล้ายกับมีเลศนัย

“ทำไมจะไม่คิดถึงล่ะ”

“ก็ปืนจะไปกับฉันน่ะสิ พอเคลียร์งานแล้วก็จะกลับมาพร้อมกัน” เมอิทำหน้าขัดเขิน กัดปากอมยิ้มอย่างมีความสุข

“ว้าว..ว่าแต่คนบ้างานอย่างป้อมปืนจะทิ้งบริษัทได้เหรอ?” ฉันเห็นเพื่อนคนนี้ทำงานเป็นบ้าเป็นหลัง ไม่ค่อยมีเวลาว่างเหมือนคนอื่นๆ ขนาดอคินเป็นหมอยังมีเวลาว่างมากกว่าป้อมปืนอีก

“ซึกิจัง สมัยนี้เค้าไม่ต้องทำงานที่บริษัทได้อย่างเดียวหรอก วิดิโอคอนเฟอเรนซ์ก็ได้จ้า” นั่นสินะ ทุก