Lahat ng Kabanata ng Owner of a lonely heart: Kabanata 11 - Kabanata 20
34 Kabanata
KABANATA 10
  Panay ang pagbuntong-hininga ko at pag-irap habang papunta ako sa mansion ng mga Gabriel. Tinawagan ako ni ate Mel, pinapupunta daw ako ni tita. Siguro kakausapin ako about sa pagditch ko ng class. Ilang araw na lumipas pero ngayon pa lang nila ako kakausapin. Sabagay, ngayon lang siguro sila nagkaroon ng oras para alamin kung nabubuhay pa ba ’ko. "Good afternoon, Miss Hope," magalang na bati sa akin ng mga maid pagkapasok ko. Kakatapos lang ng klase. As usual, hinatid ako rito ni Levi. Suot ko pa rin ang uniform ko. Si Aaron ay nang-asar pa kanina at g-in-oodluck pa ako. "Hi, Couz! Sino ’yong naghatid sa ’yo? Boyfriend?" Napairap ako nang bumungad sa akin si Paris. "Chismosa ka?" Inirapan ko siya. "Susumbong kita! Nagditch ka na nga ng class tapos may boyfriend ka pa! Siguro siya ang dahilan kung bakit ka nagcutting! Aral muna bago landi, oy!
Magbasa pa
KABANATA 11
I’m wearing a black halter top partnered with brown cargo pants and black high cut shoes. I also put black scarf on my hair. Maganda naman ang kulay ng buhok ko kaya bumagay siya sa black scarf. Nagtira rin ako ng iilang hibla sa harapan para mas maayos.  Naglagay ako sa maliit kong bag ng black jacket crop top, extra crop tops and shirt, extra pants and flipflops. Nandoon na rin lahat ng kaartehan ko sa mukha. Napasimangot ako nang maalalang marami pa nga pala akong gawain na ipapasa next week. Whatever, it’s weekend kaya dapt pahinga muna.  "Good morning!" nakangiting bati ko kay Levi pagkababa ko ng condo.  Sinabihan ko kasi siya na ako na lang ang bababa. Well, magsho-shopping muna kami tapos deretso roadtrip na.  "Morning," he greeted.  Pinasadahan ko ng tingin ang suot niya at may kung anong kiliti na naman akong naramdaman sa tiyan ko. Para kaming couple! Ang cute! He’s wearin
Magbasa pa
KABANATA 12
    Isang linggo na ang dumaan noong nagdate kami ni Levi. Ginugol ko lang ang sarili ko sa pag-gawa ng mga school works. Naipasa ko na ang lahat ng gawain kaya nabawasan na ang pagka-stress ko. Wala namang ganap sa amin ni Levi. Normal pa rin naman ang turingan namin. Char! Para kaming mag M.U, I guess?  Well, alam ko naman sa sarili kong mahal ko na siya. Yes, mahal. It’s just that... hindi ko pa sigurado kung ito na ba yung tamang oras para sagutin ko na siya. Seryoso ba talaga siya sa akin? Parang masiyadong mabilis.  Magiging busy na naman kami this week dahil sinabi sa school namin ang tungkol sa foundation week. Stress na naman kami mga estudyante no’n sigurado. May mga booths doon. Ang saya ng college namin, ’di ba? Kila Althea kasi ay wala daw mga ganoon sa kanila. May mga events pero wala silang foundation week. Kaya nga nag-uusap na sila kung mag-di-ditch ba si Althea para makasama sa amin.&nbs
Magbasa pa
KABANATA 13
"Usog mo pa kaunti," sabi ko na agad namang sinunod ni Aaron. "Ayan, ayan. Okay na!"  Nagpagpag siya at bumaba sa upuan. Namumuo ang butil ng pawis sa noo nito kaya binigyan ko siya ng panyo. Agad naman niyang kinuha iyon at ipinunas sa pawis niya. Nakapamaywang kong pinagmasdan ang buong paligid.  "Parang may kulang pa, eh..." I sighed.  "Huh? Maganda naman na, eh? Parang wala nang kulang." Sinuri rin ni Aaron ang paligid.  Inaayos namin ngayon ang mini museum booth namin. Ito kasi ang naisip ko. May mga artworks din na puwede nilang bilhin sa murang halaga lang. Kasama ko si Aaron sa pag-de-design ng booth dahil ang iba naming ka-grupo ay tapos na sa mga inatas kong gawain nila.  "Okay na ’yan, bahala na. Napapagod na ako, eh." I shrugged.  He pursed his lips. "Ang perfectionist mo. By the way, sabay na tayo pumunta kina Luis mamaya."   Tumango ako. "Sige. Sun
Magbasa pa
KABANATA 14
  Have you ever wanted to run away and hide? Like you don't want the world to know that you’re existing, fighting and surving. Because you always feel like you’re running in circles. Because you always wake up and you wanted to die.  I sighed.  I’ve always wanted to disappear and give up on everything... Not until Levi came. He’s the only one who magically takes all my pain away. I’m aware that we’re rushing things a bit. We became together within just a month.  "What are you thinking, hmm?" Levi hugged me from behind and kissed my shoulder.  I smiled and shook my head. "Wala naman. Akalain mo ’yon? One week na agad tayo?"  "Pero parang kahapon mo lang ako sinagot."  Natawa ako. "Ang bilis nga, eh! Pero ang galing, ah? Hindi pa tayo nag-aaway. Sabagay, sa simula lang naman lagi masaya." Lumuwag ang pagkakayakap niya sa akin at hinarap
Magbasa pa
KABANATA 15
Ilang araw na lang ay matatapos na ang school year. Mag-se-second year na kami. Madaling araw na pero heto at nakatutok pa rin ako sa laptop habang may isinusulat. Kahit patapos na ang school year ay dagsa pa rin kami ng mga gawain. Last christmas, Levi gave me a small keychain. Akala ko nga ay talagang simpleng keychain lang siya na heart ang hugis. Iyon pala ay kapag hinila ang sa gilid ay naroon ang tatlong pirasong litrato namin na hugis puso rin. From: Levi You’re still online on i*******m but you’re not replying. Are you still up? To: Levi   Sorry. I still have a lot of works to do. From: Levi   Can I call? I told him he can. Wala pang ilang minuto ay nag-flash na ang pangalan niya sa screen. He’s calling from messenger. Sinagot ko iyon at nag-request ng video call. Inayos ko ang phone at inilagay sa harap ko, sinasandalan nito ang iilang
Magbasa pa
KABANATA 16
Nakangiti ako hanggang sa makauwi dahil kumain kami sa labas ni Levi. We just spent our first anniversary together. Ginawan ko siya ng tula na baybayin ang sulat. Thinking about what he said earlier gave me butterflies in my stomach.  "What is this?" he asked when I gave him the folded brown paper.  "It’s my letter for you." His eyes widened. Sinubukan niyang pigilan ang ngiti ngunit hindi siya nagtagumpay. He pinched my cheeks and opened it.  "I don’t understand." Kumunot ang noo niya. "Is this baybayin? Whatever... I’ll study baybayin na lang para mabasa ko."  One year had passed. Magpapasko na naman.  Isang taon na kaming mag-on at sa isang taon na pagsasama namin ay hindi pa kami nagkaroon ng away. I mean, meron naman pero hindi ’yong to the point na maghihiwalay na kami. Maliit na tampuhan lang dahil kahit ako ang may kasalanan ay siya ang nagbababa ng pride sa aming dalawa.&nbs
Magbasa pa
KABANATA 17
It’s been days since Levi and I fought over my parents, but I was still in shocked because of his confession. Magbabakasyon na naman kami at malapit nang mag-third year. How could my Tito do that? I couldn’t accept that... my father is a fucking rapist. Just hinking of him makes me want to vomit!  Hindi pa kami ulit nagkakausap nina Tita. Kalalabas lang ni Tito sa hospital base kay Ate Mel. Ilang beses akong sinubukang contact-in ni Tita pero hindi ko ito isinasagot o kaya naman ay pinapatayan ko siya. I’m not yet ready to talk to them. I don’t think I could manage to hear their voice without getting mad.  Kaya ba ako pinalalayo ni Tita dahil doon? Dahil ni-rape ng tatay ko ang nanay ni Levi? Tangina, ang sagwang pakinggan. Hindi ko masikmura. Nandidiri ako. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa silang harapin dahil ngayong wala pa sila sa harap ko ay nandidilim na ang paningin ko.  He deserves to die!  At bakit ak
Magbasa pa
KABANATA 18
Tama nga ang mga sabi-sabi na simple lang ang buhay pero maraming balakid at hindi inaasahang pangyayari. ’Yong tipong, akala mo ayos na pero hindi pa pala. Akala mo maaari ka nang umusad pero marami pa pa lang malalaking bato dahilan para huminto ka at maghintay sa mabagal na proseso. Ang sabi nila ay sumabay lang tayo sa agos ng buhay ngunit paano kung hindi na maganda ang pag-agos? Paano kung tumataliwas na ito sa gusto mong mangyari? Paano kung hindi kapani-paniwala ang agos ng buhay? Sasabayan ko pa rin ba ito? Hindi ko pa ulit nakakausap si Tita. Ayoko siyang kausapin o kahit sino sa kanila. Hindi pa ako handa dahil baka kung anong magawa ko dala ng galit. "Hoy, astig! Magkaklase pa rin tayo!" Inakbayan ako ni Aaron habang tinitingnan namin ang listahan ng mga sections. Ngumiwi ako. "Si Marga?" "Sa pagkakaalam ko ay sa ilang subjects lang ulit. Si Luis, sa isang subject
Magbasa pa
KABANATA 19
  Walang mapaglagyan ang saya ko habang ikinukuwento sa kaniya ang nangyari. Lalo na iyong ikinuwento sa akin ni Mama noong highschool sila. Siya naman ay nakikinig lang sa akin at paminsan-minsan ay nangingiti dahil cute ako.  Mama... Ang sarap sa pakiramdam.  There’s a part of me na gustong ma-meet si Tita Alyanna. I wanted to say sorry kahit na wala namang gawa iyon at kahit sinabi ng mga nasa paligid ko na wala naman akong kasalanan. Pinaghahanap na ngayon ng mga Pulis si Patricio.  He doesn’t deserve my respect. Binigay ko na rink kay Levi ang na-i-record ko para hindi na sila mahirapan sa pagkalap ng ebidensya. Lalo na at ilang taon na ang nakalipas mula nang maisarado ang kasong iyon. Wala pa man ay masaya na ako para kay Levi at kay Tita Alyanna.  Hustisya lang naman ang makapagpapasaya kay Levi. Iyon lang ang makakapagpanatag ng loob niya.  "Oh, tama na ang kuwent
Magbasa pa
PREV
1234
DMCA.com Protection Status