ฮาร์วีย์เหลือบมองดูนาฬิกาโรลเล็กซ์เก่าแก่ที่สวมอยู่บนข้อมือของเขาและขมวดคิ้ว“คงไม่ได้หรอก ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลานัดของผู้อาวุโสอาร์มสตรองแล้ว ผมต้องพาเขาไปส่งที่จุดหมายของเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้”ตามจริงแล้ว ฮาร์วีย์แค่กำลังหาข้ออ้างตอนนี้เขารู้สึกละอายใจที่พาผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองมาสอดส่องดูที่ไซต์งานก่อสร้างของโครงการซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ตถ้าจะต้องพาผู้อาวุโสอาร์มสตรองไปที่คฤหาสน์หลักของตระกูลเยตส์อีกเหรอ?พูดตรง ๆ สำหรับฮาร์วีย์แล้ว ตระกูลเยตส์ไม่ได้มีความหมายกับเขาอยู่แล้วถ้าไม่ใช่เพราะแมนดี้ ตระกูลเยตส์ก็คงไม่มีสิทธิ์ที่จะมองแม้กระทั่งนัยตาของเขาด้วยซ้ำเมื่อเวลาผ่านไป ฮาร์วีย์ส่งผู้อาวุโสอาร์มสตรองกลับไปอย่างเงียบ ๆ แต่น่าเสียดายที่ชายชราคนนี้ไม่ใช่คนที่จะอยู่นิ่ง ๆ ได้ถึงแม้ว่าฮาร์วีย์ได้เตรียมการให้ผู้อาวุอาร์มสตรองตรวจร่างกายที่ค่ายศัสตราวุธ แต่ตอนหลังเขาก็ยังมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลของประชาชนบัควู้ดด้วยตัวเอง เขาไม่ได้เรียกขอแพทย์เฉพาะทาง แต่เขากลับขอหมอธรรมดา ๆ ทั่วไปและเสียเงินเพียงแค่หนึ่งดอลลาร์เท่านั้นทันทีที่ข่าวนี้แพร่ออกไป ทุกคนในบัควู้
Baca selengkapnya