ด้วยหัวใจของเขาที่กำลังแหลกสลาย เจเรมี่รู้สึกว่าเศษชิ้นส่วนซึ่งบาดลึกอยู่ภายในตัวเขาได้ทิ้งบาดแผลที่เปื้อนเลือดเอาไว้เขาหยิบปากกาขึ้นมาและจ้องไปที่ใบหน้าอันมีเสน่ห์ของเมเดลีนในขณะที่รู้สึกเหมือนอึดอัดใจ“เกลียดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?” เขาถามอย่างอ่อนแรง ความหวังในหัวใจของเขาแตกสลายไปหมดแล้วทว่าการตอบสนองของเมเดลีนก็ยังเด็ดขาดอยู่เหมือนเดิม “ใช่ ฉันเกลียดนาย มาก ๆ ด้วย”ริมฝีปากของเจเรมี่งอลงเล็กน้อยขณะที่เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆเขาหยิบเอกสารและเอามาอ่านผ่าน ๆเธอไม่ต้องการอะไร ไม่มีข้อตกลงเกี่ยวกับทรัพย์สินหรือเงินของเขา ขอแค่อำนาจการดูแลเด็กเจเรมี่วางปากกาลง “เอาล่ะ ฉันเห็นด้วยกับการหย่านี้ แต่ฉันจะไม่ปล่อยแจ็คไปด้วยข้อตกลงของเธอ”การแสดงออกที่สงบของเมเดลีนแตกร้าวทันที “นายมีสิทธิ์อะไรมาต่อสู้เรื่องการดูแลของแจ็ค เจเรมี่? มีสิทธิ์อะไรถึงจะเป็นพ่อของแจ็ค?”เจเรมี่เพียงแค่ยิ้ม เขาไม่ทักท้วงหรือตอบโต้ใด ๆเขารู้ว่านี่เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เธออยู่ในชีวิตของเขาได้เมเดลีนโกรธมากที่เจเรมี่นิ่งเงียบไป “บอกมาสิ เจเรมี่ วิทแมน นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่?”“ฉันต้องการให้เธออยู่กับฉัน
Baca selengkapnya