CHAPTER 19- TE QUIERO MARIA NAPAINAT ako ng katawan at komportableng yumakap sa unan. I even wonder kung may unan ba na matigas. But still it is so comfortable so I hugged it tightly. I sniffed it and I unconsciously smiled. It smells so good. It is my first time smelling this kind of fabric conditioner. It is so addicting. I should ask Macey what brand it is and maybe tell him to use it frequently.  Ang bango! Tsaka--ang sarap pisilin. Mas lalo akong sumiksik sa unan at pinisil pisil iyon. I even heard something saying 'fvck' but I ignored it. Masyado akong pagod para pansinin pa iyon.  "Fvck." Kumunot ang noo ko dahil mas lumakas ang boses na iyon. Ang utak ko lang ba ang gumagawa gawa nun? Pero bakit hindi?

CHAPTER  MARIA "Eat now maria." Anas pa ng boss ko at hindi pa nakontento at sinubuan pa ako. Rinig ko naman ang impit na tili ni artemis at ang nakangiting mukha ni Nanay Delia na syang mayordoma ng mansion.  Napayuko naman ako sa hiya at dahil na rin sa namumula ang pisngi ko. Kailan pa kaya ako masasanay sa pagiging sweet nito sa harap ng pamilya nya at ng ibang tao?  "Ikaw artemis. Pag nalaman kong nagboboyfriend ka na ay malalagot ka talaga sa'kin." Banta nito sa kapatid kaya naman umikot ang mga mata ni Artemis. Mukhang napipikon na ito sa pagiging over protective ng kuya nya. "Kuya! I'm 22 already! So what if I have a boyfriend?" Turan nito kay Denrick kaya naman sinamaan ito ng tingin ng kuya nya. Nakamasid lamang ako

CHAPTER 23- REGRET MARIA Ngumiti ako sa kanya at tumango. Napasigaw naman ito ng 'yes' with matching suntok sa hangin. Parang nag niningning bigla ang mga mata nito ng marinig ang pagpayag ko. Of course dahil na rin sa isiping mag shoshopping kami. And guess what? I know gagamitin nito ang card ng kuya nya sa pag shopping. Denrick gave me his card if ever I want to go to the mall with Macey. She did it last week and I think she just wasted half a million? Well, pumasok lang naman kami sa store ng LV, Chanel, Nike, Forever 21 at hindi kami lumalabas ng walang binili. Napailing nalang ako ng hindi pa rin mawala wala ang ngiti sa labi nito. Mukhang hindi na din ito makapaghintay na makaalis kami mamaya.  "Wag mo ng dalhin sa ibang lugar si Maria, Artemis. You know na hindi sya pwedeng mapago

CHAPTER 25- SHOPPING MARIA Sa nakikitang kasiyahan sa mga mata nya ay biglang nanumbalik sa aking isip ang mga scenario sa loob ng opisina dati. How he always has this stoic face, and how he shouted. All of that flashes in my mind. Minsan para syang robot na gumagalaw lang. And when you look at his eyes? You can see the dead man. It has no life, and at first, I ask myself why? Why does he have that kind of eyes? Hindi ko aakalain na makikita ko ang mga mata nito na kumikinang. At doon ko masasabing mas gumanda pa ang mga mata nito pag may buhay. "So Maria as I've said. The baby is healthy but that doesn't mean na kailangan mo ng magpabaya okay? Always follow lang ang mga binigay ko sayong guide and drink your vitamins." Turan ng Doktora kaya napatango ako. Matapos nitong ibigay lahat ng instru

CHAPTER 27- A START? MARIA "Look kuya! They are singing live!" Excited na sambit ni Artemis at tinuro ang isang bandang nasa isang stage. Mukhang may concert sila kaso wala masyadong taong nanonood. Siguro ay may mga taong dumadaan na napapatingin sa kanila pero Hindi sila nag laan ng oras para manood. Hinila ako ni Artemis papunta doon kaya naman sumunod sa amin si Denrick. Wala naman itong magagawa kundi ang sumunod sa amin eh. Nang matapos ang bandang kumanta ay ngumiti sila samin. Kami lang kasi ang nanonood sa kanila at hindi ko maiwasang hindi malungkot. Ang ganda kaya ng boses nila pero mukhang hindi iyon na appreciate ng iba. "Do you want to sing?" Tanong nito samin pero agaran akong umiling. Ayaw kong madiscover ako. Kaya s