Chapter 22         Dahil sa sinabi ni Jonathan nag hiyawan, at nag sigawan na naman ang mga tambay na naroroon.     "Lodi ko yan!" Jessi, the jowa ng bayan.       "Boss! How to be you po!" Taboy, the kipayla distroyer.     "Boss! Baka naman pwede niyo e-share ano ba pinanliligo mo!" Berto, the beki lover.     Isang tawa ang ibinigay ni Jonathan. "Kaso linggo pala ngayon, so bukas na lang kami mag papakasal." Nakakalokong wika nito, na halatang masaya. Lahat ng mga tao na andoon, kasama na ang mga kapitbahay kung nakiki-chismis na rin ay natawa sa sinabi ng binata.     Mahina ko itong hinampas sa balikat. "Tara na nga,  kung anu-ano pa ang sinasabi mo diyan." Namumula ang mukhang saad ko dito. Mahina ko na itong hinihila para makalayo na kami sa mga panunukso ng mga tambay at kapitbahay ko.     "Bye, guys. See you next time ma

Chapter 24     And the rest is what they called a history.      Magiliw akong tinanggap ng pamilya Montejo. Nakilala ko rin ang ama ng binata, hindi tulad ng asawa nito na si Mrs. Montejo tahimik lang ang haligi ng tahanan. He has an aura of strict and powerful one. Dito nakuha ni Jonathan ang ugali nitong seryuso at strict lalo na kung business na ang pag uusapan. Pili lang ang sinasabi ng isang Anthony Montejo, hindi ito pala kwento, ngunit makikita naman sa kislap ng mga mata nito, na masaya ito lalo na kung tungkol sa asawa nitong si Minerva. Makikita sa kislap ng mga mata nito ang pag mamahal para sa may bahay. Ngayon alam ko na kung saan nakuha ng binatang Boss ang pagiging sweet and makulit nito. Sa ina nitong kahit may kaedaran na ay parang hindi pa rin nauubusan nang energy sa pagiging adorable and caring.     Ngunit noong mga bandang hapon na naging makulimlim ang kalangitan at naging masungit ang panahon, at bigla

Jonathan's     I glanced down at the fascinating woman, who captured his heart from the very first time. He ever laid his eyes on her. Hindi ko kailan man makalimotan ang araw na iyon. He can't even imagine that after all those years, the feeling was still there and she always, always caught my attention and take my breath away with a sheer glance.     Automatic na niyakap ko at ikinulong sa aking mga bising ang babaeng mahimbing na natutulog, and her natural sweet musky scent of jasmine, fully invade his senses at nagising ang hindi dapat magising nang mga oras na iyon.     Fuck! She needs to rest and she's sore down there.     Paanong di mapapagod? Hindi mo pa naman tinigilan isa kang malaking timawa. Tapos tutuklaw ka na naman? Kastigo ng utak ko sa kaibigan niyang naka salute na naman.     Hindi ko alam kung anong pumasok sa isipan ni Brittany, at kung bakit gusto nitong mag hanap n

      Probably this is the decent sleep she had since her parents die. No, the best sleep she ever had. The tingling sensation saying she was finally HOME.     Iyon ang pakiramdam ko habang nakahiga mag isa sa malambot na kama, nakabalot ang hubad na katawan sa malaking puting kumot.     May ngiti sa aking mga labi at dahan-dahan kung iminulat ang aking mga mata. The gentle heat of the morning sun welcomed her, naka bukas na ang glass window kaya ang sinag ng araw ay humahalik na ngayon sa aking balat, and the sounds of the waves crashing the shore calmed her senses. Gone, the noise she always heard, ang magugulong kapitbahay na nagsisigawan, ang maingay na busina nang mga saksakyan, lahat iyon ay nawala napalitan nang mga ibong nag kakantahan na kaysarap pakinggan.     Parang ayaw ko pang bumangon, ito ang pinapangarap nkung buhay. Babangon na ang sasalubong akin ay natural na ingay nang kalikasan hind

Chapter 30     NASA loob na ako ng taxi, hawak ko ang aking cellphone at tinext ko na ang magaling kung boss. Sinabihan ko na itong papunta na ako sa bahay nito.     After an hour. Narating ko na rin ang bahay ni Eng. Jonathan Montejo the malandutay na nilalang. Nakatira ito sa isang sikat na subdivision, exclusive para lang sa mga mayayaman. Lahat ng bahay na nakatayo kasama na rin ang mga nakatira rito ay ma contest ata, kung sino ang may pinaka malaking bahay siya pinaka mayaman? Ganuern? Ang lalaki rin naman kasi, buti na lang mahigpit ang security system nila dito, sa Buena De German exclusive subdivision.     Kita muna pangalan palang dolyar na. Paano na lang kaya ang mga nakatira? Kaya mas maigi na manahimik na lang ako, at hangang tingin nalang.     Nag pasalamat ako sa taxi driver at maingat na pumasok sa isang bahay na may tatlong palapag. Kung si Cinderella ang sapatos niya ay babasagin. Ang bahay nit