All Chapters of Ang Asawa kong Tinitingala ng Lahat: Chapter 6221 - Chapter 6230

‘Haha! Nagpakita na rin ang lider ng mga lobo.’Nasabik ng husto si Zhu Bajie noong mga sandaling iyon. Agad na tumindi ang kaniyang pagkasabik nang maramdaman niya ang lakas ng lider ng mga lobo.Malinaw niyang naramdaman na ang lider ng mga lobo ay mayroong lakas na nasa Martial Emperor level.Walang dud ana nasa Martial Emperor level nga ang lakas nito kaya siguradong maililigtas na ni Zhu Bajie ang kaniyang anak sa sandaling makuha niya ang kaluluwa nito at makabalik siya sa tamang oras sa kinaroroonan ni Gonggong at ng kaniyang anak.Nakaramdam siya ng matinding pagkasabik sa kaniyang puso pero hindi pa rin nagmadali si Zhu Bajie na kumilos. Sa halip ay nagtago ito sa isang puno para obserbahan ang lider ng mga lobo.Matatalinong nilalang ang mga Wind Spirit Wolf at ang kanilang lider ay mayroong lakas na nasa Martial Emperor level na nagbigay dito ng hindi mapapantayang talino kung ikukumpara sa kaniyang mga kalahi.Kinakailangang magingat ni Zhu Bajie kung gusto niyang mak

“Hahaha! Magenjoy ka sa paghabol sa clone ko.”Pasimpleng tawa ni Zhu Bajie bago niya utusan ang kaniyang clone na magpatuloy sa pagtakbo sa kakahuyan."Awoo..."Kahit na matalino ang lider ng mga lobo, nahirapan pa rin itong makialla ang tunay sa pekeng tao kaya inakala nitong totoo ang clone na ginawa ni Zhu Bajie kaya agad itong umalulong habang mabilis na hinahabol ang clone.Walang tigil na naghabulan ang lider at ang clone habang nagrerelax namang pinapanood ni Zhu Bajie ang buong pangyayari sa likuran ng isang puno.Kalahating oras na ang nakalilipas at tuluyan na ring nahabol ng lider ng mga lobo ang clone na umubos sa kaniyang lakas kaya unti unti na itong bumagal sa paggalaw. At sa wakas ay naibuka na rin nito ang kanyiang bibig habang malakas na humihingal sa kaniyang puwesto, hindi na naitago ng namumula nitong mga mata ang kaniyang pagod.‘Oras na!’Nagunat si Zhu Bajie sa kaniyang puwesto bago ito tumalon pababa sa puno habang sumisigaw ng, “Tapos na ang larong ito

Boom!Bago pa man mapagtanto ni Lee Dong ang mga nangyayari, agad siyang nakaramdam ng napakatinding puwersa mula kay Zhu Bajie. Gumawa ito ng mababang ingay bago tumalsik sa malayo ang buo niyang katawan.Bumagsak ang mukha ni Lee Dong nang tumama ang kaniyang katawan sa lupa, dito na bumuhos ang dugo sa kaniyang muka. Wala na itong buhay noong mga sandaling iyon. Nadurog naman ang hawak nitong blade na siyang kumalat sa lupa.Ano?Isang pagatake lang ang ginawa niya?Napatay niya gamit ang isang pagatake si Lee Dong?Agad na nagulat si Yasir at ang kaniyang mga kasama nang masaksihan nila ang eksena sa kanilang harapan.Hindi naging mahina si Lee Dong dahil kung hindi ay hinding hindi ito magiging disipulo ni Yasir. Pero nagawa pa rin itong mapatay ng kanilang kalaban sa loob lang ng isang pagatake.Paano naging ganito kalakas ang taong iyan?Namula ang mga mata ni Zhu Bajie habang nababalot ng agresyon ang kaniyang katawan. Tumingin siya kay Yasir habang sinasabi niya sa la

"Grandpa Cox... Boohoo..."Natulala si Darryl nang narinig niya ang mga iyak mula sa bata sa malapit na kagubatan sa likod niya. 'Mga lumipad na sibilyan ba 'yon?'Mabilis siyang naglakad papunta sa kagubatan nang narinig niya ang mga iyak. Nakita niya ang matanda na nakasandal sa puno kalaunan. Ang matandang lalaki ay may matingkad na berdeng na sutlang roba na damit, at mukha siyang hindi pang-ordinaryo maliban sa dalawang hiwa ng espada sa dibdib niya. Ang mga galos niya ang nagpapadugo sa kanya. Ang matandang lalaki ay nasa sitentang taong gulang. Ang mukha niya ay sobrang maputla dahil sobra siyang nagalusan. Ang lalaking nasa edad walo ay ma-trahedyang umiyak sa harap ng matandang lalaki. Ang lalaki ay mukhang mata. Namumula ang mukha niya at may maputing ngipin. Tumingin siya na parang natataranta. Ang bata ay may suot na puting damit, pero sobra itong natintahan ng dugo. "Grandpa Cox..."Ang batang lalaki ay nakahiga sa matandang lalaki sa pagkakataong 'yon. Nagdur

Umiyak ng ilang sandali si Yankee, at tapos ay tahimik siyang naglakad sa gilid. Hinukay niya ang butas gamit ang kanyang mga kamay. Respetado siya at laki sa layaw, kaya ang mga kamay niya ay malambot at makinis. Agad siyang nagdugo nang hinukay niya ang butas. Nasira ang mga kuko niya, pero wala siyang pakialam. Tiniis niya ang sakit at nagpatuloy sa paghuhukay, 'Wow!'Palihim na tumango si Darryl at pinuri ang kagalang-galang na lalaki sa kanyang isip nang nakita niya 'yon. Nag-isip siya ng kung ano at naglakad patungo sa kanya. Nirolyo niya ang kanyang manggas at sabi, "Hayaan mong tulungan kita.""Hindi!"HIndi tumingala si Yankee. Simple niyang sabi, "Ako na 'to, kaya hindi ko kailangan ng tulong mo."Napatigil si Darryl ng ilang segundo nang narinig niya 'yon, tapos ay tumawa siya. 'Bata pa ang batang ito, pero malaki na ang personalidad niya,' isip niya sa sarili. Hindi na nagpumilit si Darryl. Tahimik niyang pinanood maghukay si Yankee. Inabot ng higit isang o