Halos sumakit na ang mga paa ko sa suot kong takong, marami na rin akong napuntahan at napagbentahan. Humahanga, at ang iba nadadala sa paglalandi ko sa kanila. Lalo't kamukha ko si Davina, kaya mas napapadali ang pagbebenta ko mapatanda man o binata at maski babae rin. Limang piraso na lang na kaha ng sigarilyo ang natitira at ang isang sigarilyo na binuksan ko kanina. Hindi lang isang beses ko ito ginamit kung 'di maraming beses na. Kung bakit? Wala, diskarte lang katulad kanina. Kailangan mo lang kabisaduhin ang mga pagbebentahan mo kahit hindi nila kailangan o hindi naninigarilyo kailangan tanungin mo pa rin ito at alokin. Ganito ang takbo ng negosyo. Dapat marunong kang mag sales talk sa kustomer pero ang pinaka-importante na dapat mong malaman sa negosyo ay malaman kung ano ang gusto nila at kahinaan nila. Ganun kas

"Hindi lang kilala, kung 'di KILALANG-KILALA!" tumaas ang tuno ng pananalita niya at ramdam mo ang pananabik. "Alam mo ba, napakainit ng pangalan niya sa industriya. Halos lahat 'ata sa business world o maski organisasyon gusto siyang makatrabaho sa husay at galing nito sa negosyo. At dilang dahil doon! Kilala ang pamilya niya sa pinakamayaman at makapangyarihan sa Japan. Maski ang presidente ng Japan kaibigan ng ama niya! At mas nakakabilib, alam mo ba," pagkukuwento na may pagka-galak na para siyang teenager na ikinuwento kung gaano kaganda at kagaling ang crush nito sa lahat ng bagay.  Hinayaan ko lang siya magkwento dahil wala rin akong alam tungkol kay Tanda. Pero kalahati sa akin gustong-gustong makilala siya. Mukhang hindi lang ako ang may tinatago sa aming dalawa."Pati ang presidente ng Pilipinas, Thailand, China,

"Alam kong hindi ikaw si Davina una pa lang. Dahil minsan ko na nakita si Davina sa personal nang minsan may mall show ito sa SM North," mababa ang tuno ng pananalita nito.  Nilingon ko siya. "Kung gano'n ba't gusto mo pa ipakita ko sa 'yo na hindi talaga ako si Davina? Look, hindi ako mabuti o malinis na tao. May mga bagay ako na ginagawa dahil kailangan. At hindi rin ako magpapaliwanag sa 'yo," malamig na sambit ko at paalis na sana para iwan siya nang muli magsalita ulit ito. "Nag-aalala ako sa 'yo. Hindi dahil ikaw siya o kamukha mo siya kung ‘di dahil sa mismong ikaw!" he exclaimed that made me almost drop my jaw.  I immediately shifted my gaze at him. "Huh?" Umiwas siya nang tingin

Third Person PoV' "Hindi talaga kita maintindihan, kung bakit kailangan mo siyang kupkupin kung gano'n ang pag-uugali ng batang 'yon. Nakita mo ba kung paano niya ako titigan? Huh?" naiinis na tanong ni Kenzo Rodriguez kay Kaito Tsukasa.  Nakasakay na sila ngayon sa BMW. Nasa front seat siya at nasa backseat naman si Kaito dahil siya ang amo. May drayber sila na siyang nagmamaneho ng BMW at may dalawang SUV sa likuran at isang SUV naman sa harap. Kaya napapagitnaan sila upang ma secure ang safety ni Kaito.  Hindi lang naman kanang kamay si Kenzo kung 'di matalik din na kaibigan. Simula bata pa sila tinutulungan niya na si Kaito sa trabaho kahit sa negosyo. Hindi rin maiiwasan na magkaroon ng alitan at kaaw

GABI NA, ngunit 'di pa rin ako dinadalaw ng antok. Maski sa trabaho kanina, sa Club house, hindi ako masyado nakapag-pukos. Kaunti lamang ang nabenta kong sigarilyo, kaya napagalitan ako ni Ate V dahil do'n.  Hindi ako mapakali sa aking higaan para akong uod na binudburan ng asin. Halos na gusot na yung sapin ng kama sa sobrang kulit ko mahiga.  Bakit ko nga ba kasi iniisip yung babaeng 'yon?! Ano ba pakialam ko kung may kasama siyang magandang babae—teka bakit ko nga ba kinakausap ang sarili ko?  "Ughhhh!" Impit na ungol ko at pinatong ang isang unan sa aking mukha.  Buwisit! Makatulog na nga lang.  Umayos na ako nang pagkaka