Tumikhim ako at nagpaalam na. Dahil habang tumatagal ako ditong kasama siya at sa mga titig niya natutunaw ako at hindi mapigilan hindi mabighani sa angking kagwapuhan nito. Mabuti at masama ugali niya dahil kung hindi bibigay talaga ako nang tuluyan sa kanya.  Palabas na sana ako ng kwarto nang banggitin niya ang tungkol kay papa.  "Your dad left me a letter," he said, a hint of boredom present in his tone.  Mabilis akong humarap sa kanya at para akong nabuhayan ng loob sa sinabi niya. "Talaga? Ano ang sabi nito? Susunduin na ba niya ako? May pera na ba siyang pangbayad sa 'yo?" sunod-sunod kong tanong pabalik malapit sa lamesa niya. 'Di ko maiwasan maging masaya dahil tama ako, hindi ako pababayaan ni papa. "Sabi ko na nga ba,  hindi ka tinakbuhan talag

First Day of School. Abala ako sa pagngatngat ng buto nang manok na ulam namin ngayong gabi. Dinala ko rito ang pagkain ko kaysa kumain sa canteen, dahil mas tahimik at mas malaya akong nakakapag-isip.  Nang may umistorbo sa payapa kong pagkain. Natigil ako sa pagkagat ng buto at nilagay ito sa pagkainan ko at nagtungo sa pinto para pagbuksan ang taong marahas na kumakatok pinto.  Walang buhay kong sinalubong ang taong kumakatok sa pinto. Iniluwal no'n si Kulugo kasama ang tatlong bantay na laging kasama niya sa lahat ng lakad nito. May hawak-hawak siyang damit na sa tingin ko ay uniporme iyon para sa school.  "Your uniform

TUMAGAL ANG ILANG MINUTO bago huminto ang sasakyan. Narinig ko ang paghinto rin ng dalawang sasakyan na magkasunod at sa pagbaba ni Tanda at Kulugo, rinig ko ang boses ng mga ito. Ngunit mas umibabaw ang tili ng mga estudyante, siguro dahil sa presensya ni Tanda o pareho silang dalawa.    Hinintay kong pagbuksan ako rito sa likod ngunit halos maubusan na ako nang hininga ay walang nag-abala na maalala ako.    Padabog kong kinalampag ang pinto sa harap ko't sumigaw. "May tao pa rito! Hoy!! Buksan niyo ang pinto!"    Bumukas  nga ang pinto, kaya mabilis akong napaupo at doon lamang ako nakahinga ng maluwag at makalanghap ng sariwang hangin sa tanang buhay ko.    "Gusto niyo pala akong patayin,

"Kung hindi mo mapapayag si Melvin Gutierrez na magtrabaho sa kumpanya natin, mag-resign kana bilang CEO ng Tsukasa Corp," matigas ang boses ng matanda base sa kaniyang tono. Sumang-ayon ang iba sa hinaing ng matandang hukluban. "Imposible naman 'ata ang gusto niyong mangyari, kilala natin si Mr. Gutierrez na hindi nakikipag-transaksyon sa iba at ayaw niyang may kasama sa trabaho. Hindi siya pumapayag na magkaro'n ng business partner pagdating sa negosyo. Bakit 'di niyo na lang sabihin na gusto niyo siya patalsikin sa pwesto niya bilang CEO," boses ni Kulugo na buong tapang na sumabat. "Presumptuous! Who gave you the right to talk to me like that?! Remember, you're just his dog!" may bahid na galit niyang sigaw sa kanya. 

Kai.  "ATEE V!!!" Napalingon ako sa kararating lang na si Bernadette dahil sa sobrang lakas na boses nito nang tawagin niya si Ate V na nakikipag-usap sa isang matandang VIP na kostumer sa bar counter.    Matalim niyang tinapunan ng tingin si Bernadette na ngayo'y nakalapit na sa kanyang tabi. Napahawak pa siya sa bibig niya at humingi ng tawad sa matandang kausap nito.   Tumango lang ang matanda at matipid na ngumiti bago niya ako nilingon kaya bahagya lang akong yumuko rito bilang pagbati sa kaniya, nagtaas ito ng baso ng alak para makipag-cheers sa akin saka tinungga ang alak sa baso.  Nagpaalam saglit si Ate V sa kausap at lumayo sa matanda para kausapin si Bernadette dahil mukhang may imp