'Misis you are underweight before your pregnancy, at biglaan nalang ang pagbigat mo nang mabuntis ka na. Your early labor is caused by the abnormal size and weight of the baby that had fully formed in just a span of seven months, and also, the baby is ten percent bigger than a normal sized newborn babies. As of now, we'll be going to run some tests if she had any defects, and about you, your vital signs are all normal except from your blood pressure that has decreased because of your labor.'  Hindi mawala sa isip ko ang mga sinabi ng doktor kanina nang magising ako. Napahinga ako nang maluwag, gustong gusto ko nang makita si baby pero hinang-hina pa 'ko at hindi ko pa magawa kahit ibaba ang paa ko sa kama.  Sabi naman ng doktor ay stable naman ang health ni baby pero ayun na nga at abnormal ang naging size niya kaya maaga ko siyang ipinanganak.  "K-Kamusta ang pakiramdam mo?" Napali

"Kumalma ka at baka bumuka ang tahi mo, Isabelle anak, please..." Hindi magkandaugaga si nanay sa pag-alo sa 'kin, pero hindi ko talaga mapigilan ang pag-iyak. Parang pinupunit ang puso ko sa sakit habang tinitignan si Reigan na nakaratay at walang malay habang puro sugat ang katawan niya.  Bakit ba nangyayari 'to? Karma ko na ba 'to sa pagiging masamang anak kina daddy? Sana ako nalang, sana sa 'kin nalang nangyayari 'tong mga 'to at hindi na sa kanila.  Bakit sa mga taong mahal ko pa?  Wala ako sa sarili hanggang sa dumaan ang mga oras, ni-hindi ko man lang nagawang bisitahin si baby Issel sa NICU. Hindi ko na alam ang gagawin ko at parang sasabog na ang isip ko sa pag-aalala at stress ngayon.  Mababaliw na 'ko sa sunod-sunod na problemang dumarating sa 'min. Parang gusto ko nalang sumuko at magtago. Parang hindi ko na kayang harapin pa 'to.

"M-Mommy... D-Daddy..." Hindi ko mapigilan ang sunod-sunod na pag-agos ng mga luha ko.   Nanginginig ang mga kamay ko nang ilapat ko ito sa magagara nilang sapatos habang nakatingala sa kanila.  Hindi ko na ininda ang malamig at basang lupang inuupuan ko habang patuloy pa rin sa pag-iyak.  "S-Sorry... Sorry po s-sa lahat... Sorry po mommy... S-Sorry po sa lahat ng ginawa kong m-masama... K-Kailangan ko po kayo ngayon... K-Kailangan po k-kayo ng m-mag-ama ko!" Malakas kong pag-iyak at tuluyan nang napayuko sa mga paa nila.  "Isabelle! Stand up!" Sigaw ni Daddy. Nanghihina na 'ko ngunit pinilit ko pa ring itukod ang mga siko ko at muli silang tingalain. Mabilis ang pagtibok ng puso ko at ubos na ang lakas ko sa pag-iyak.  Halo-halo ang emosyong nakikita ko sa mga taong nakapaligid sa 'kin. Ang mga kamag-anak nami

10 years later. . .  "Gosh, male-late na 'ko, ano ba 'yan!" Naii-stress kong sabi at madaling-madali sa paglalagay ng mga mahahalagang papel na dadalhin ko sa aking bag.   Basta ko na lamang isinalpak ang mga kagamitan ko roon at tumakbo naman sa human sized mirror ko at saka sinuklay ang magulo kong buhok.  Inayos ko pa ang pagkakasuot ng pencil skirt ko dahil nalukot na 'to sa bawat pagkilos at pagmamadali ko. Napa-inhale exhale pa 'ko bago kumalma na at isinabit ang bag sa braso ko atsaka lumabas na papuntang sala.  Kahit 3 inch ang heels ng suot kong sapatos ay tinakbo ko na agad ang paglabas at 'di-magkandaugagang ini-lock ang pinto ng Condo ko.   "Sorry!" Gulat kong sambit nang may makabig akong tao sa sobrang pagmamadali. Hindi ko na ito inabala pang tignan at tumakbo na.  

"Now, what's with your face, ma'am?" Napaatras ako at biglang napatay ang tawag. Napahilot ako sa sentido ko at ibinulsa ang cellphone ko.  "P-Please, don't do that again. I'm continuing my discussions, just please go back to your own seats." Tinalikuran ko na siya at bumalik sa harap.  Hindi pa rin kumakalma ang sistema ko. For pete's sake, she's Ranela! She's my Ranela Echavarri, ang batang bida-bida na 'yon!  K-Kaya pala... Kaya pala may mga gestures siya na pareho sa 'kin at kay Reigan. Akala ko nagha-hallucinate lang ako.   Oh, God, unexpected nito, ha? Bumabawi na po ba kayo sa 'min?  Hindi ako ready, ha? Grabe!  Hindi ko man lang na-expect na anak ko na pala itong nilalait ko sa isip ko at kinaiinisan ko dahil sa pagiging ma-attitude at bida-bida...