Bago pa man sila magpunta sa mundo ng mga tao para simulan ang pagsasanay, ipinatawag ang mga taga-bantay at kanilang binabantayan para sa isang pagpupulong sa lugar na sa pagkakalarawan ni Jehanne ay "maraming lamesa at kandila." Saka lang niya nalamang ang tawag pala sa lugar na iyon ay "Bulwagan ng mga Namayapa," nang sabihin sa kanya ni Andrei.          Pinagmasdan ni Jehanne ang mga kasama niya. Pansin niyang may pagkakapareho ang mga binabantayan sa kulay ng mga mata at balat. Inisip niyang dahil siguro iyon sa seremonyang pinagdaanan nila. Ipinagtataka naman niya kung bakit halos hindi nila kawangis ang mga taga-bantay. Ilan sa kanila ay iba ang kulay ng mga mata. Mapapansin ding mas marangya ang bihis ng mga taga-bantay kaysa sa kanila at napakaraming palamuti sa katawan ng mga iyon, maliban na nga lang siguro kay Andrei dahil simple lang ang ayos nito. Inisip niyang maganda siguro kung magiging taga-bantay

          Nagsimula na ang pagsasanay. Nasa taas ng gusali sina Andrei at Jehanne. Kasama nila rito ang ilang manggagawa ng itinatayong gusali. Ilegal ang pananatili ng mga iyon sa palapag na ito, pero wala namang nagbabantay kaya wala na ring pumigil sa mga iyon.          Mahimbing na natutulog ang lahat kahit na sa tabla lang nakahiga ang karamihan sa kanila. Hindi na sila naghangad ng maayos na tulugan dahil presko naman ang hangin sa itaas ng gusali. Habang naghihilik ang lahat, mayroong isang gising at nakatayo sa dulo ng palapag ng gusali. Pinagmamasdan noon ang tanawin sa ibaba. Iyon ang biktima sa gabing ito.          May inilabas na itim na papel si Andrei mula sa bulsa niya. Galing ito kay Cadis. Binasa niya ang nakasulat. Mayroong pangalan: Greg Macasaet. Ipinakita niya kay Jehanne ang papel.          "Nababasa mo?" tanong niya.   

          Paraiso sa Gitna ng Dilim, ganyan tinawag ni Elana ang lugar na ginawa niya sa pamamagitan ng kapangyarihan niya. Sino'ng mag-aakalang may lugar palang gaya nito rito? Isa itong malawak na lupaing punung-puno ng luntiang puno at sariwang damo. Tumutubo ang mababango at makukulay na bulaklak na hindi mo makikita sa mundong ibabaw. Mayroong repleksyon ng liwanag, ng kalangitan ―isang imaheng mapanlinlang sa mga mata! May batis kung saan umaagos ang malinis at malamig na tubig. Kaya nitong pawiin ang iyong uhaw. Nariyan din ang hanging sariwa at banayad sa balat. May mga insekto at mga hayop na kukumpleto sa magandang tanawin. Para kang nagbabakasyon sa isang napakagandang lugar, sa probinsya marahil. Higit sa lahat, "buhay" ka sa lugar na ito. Pero sa kabila ng ganda ng paligid, isang katotohanan ang nananaig: pawang ilusyon lamang ang lahat ng ito.          "Sabi nila maganda ang lan

          Umulan noong araw na iyon. Hindi nagsabay sina Laura at Thea noong uwian dahil sabi ni Laura, makikipagkita siya kay Raizen. Hindi na sumama si Thea dahil pinakiusapan siya ng kaibigan at pakiramdam niya hindi rin naman siya makatutulong. Ayaw niya ring makagulo sa kung anumang magiging usapan ng dalawa.          Bago pa maghiwalay, niyakap ni Thea si Laura at sinabihan ng, "Good luck! Balitaan mo ako ha!" Tumango ang kaibigan at ngumiti nang bahagya. Dali-daling itong sumakay nang dumaan ang isang pampasaherong jeep na siyang magdadala sa pupuntahan nito.          Kasabay ng pagbiyahe ni Laura lulan ng pampasaherong jeep ay ang paglalakbay ng isip niya. Katatagpuin niya si Raizen, ang dati niyang kasintahan. Mas matanda ito ng limang taon sa kanya. Marami itong pera dahil may magandang trabaho. Hindi naman iyon ang nakasilaw sa kanya. Sadyang minahal niya ito dahil marami silang pag

           Hawak-hawak ni Fame ang pisnging sinampal ni Andrei habang humahangos na tumatakbo (kahit wala naman siyang hininga) papunta sa isang silid na madalas niyang puntahan tuwing masama ang loob niya. Narating niya ang pinto ng silid na may nakasulat na mga simbolong imposibleng maintindihan ng pangkaraniwang tao. Nakasulat dito ang mga numerong 80 - 800514 at sa ibaba nito, naroon din ang pangalan ng may-ari ng silid, si Hogan. Sa paligid ng pinto may mga simbolong nakaukit na iba't iba ang anyo at hugis na siyang nagsisilbing daluyan ng liwanag galing sa bato.           Itinapat ni Fame ang bato niya at lumabas dito ang puting liwanag, na siyang tanda ng pagiging isang taga-bantay. Nang bumukas ang pinto, agad siyang pumasok sa silid at tinawag niya ang pangalan ng may-ari nito. Agad din namang sumara ang pinto pagpasok niya. Nakadisenyo iyon sa ganoong paraan.