Malakas ang kutob ni Hogan na si Jehanne si Elana. Kaya siguro ito natutulog. Kaya ito nananaginip. Kaya napanaginipan nitong siya ang prinsesa ng mundo nila. Kaya ito mahusay sa trabaho. Kaya ito espesyal. Kaya ito pinagseselosan ni Fame, pero sabagay, lahat naman pinagseselosan ni Fame.          Hindi pa patay si Jehanne. Hindi pa. Nakatago lang ang pisi ng buhay sa pader na iyon.          "Ninakaw lang siya," ang nasa isip ni Hogan. Karamihan sa mga kaluluwa sa mundo nila, ninakaw lang. Gaya niya. Alam niyang hindi siya nararapat sa mundong ito, pero nandito siya. "Dapat siyang makabalik."          Inisip niya ang buhay niya sa mundong ito kasama si Jehanne. Alam niyang magiging masaya siya, pero ano ang kapalit? Pa

          Natuon ang pansin ni Cadis sa batong nasa leeg ni Jehanne na nag-iiba-iba ng kulay. Nilapitan niya si Jehanne at napayuko ang dalaga dahil sa presensya niya, pero itinaas niya ang baba nito. Sunod, hinawakan niya ang bato.          "Paano mo nagawa?" namamanghang tanong ni Cadis.          "Bigla na lang pong nagbago ang kulay ng kanyang bato," pag-uulat ni Andrei.          "Nakita ko nga," tugon ni Cadis. "Napanood ko rin naman kanina. Salamat kay Ashen," sabi niya.          Si Ashen ang itinuturing ni Cadis na mata niya sa mundo nila. Nakikita niya ang dapat makita dahil sa kapangyarihan at mahikang taglay ni Ashen. Kaya naman kung kailangan mo ng impormasyon, ito ang dapat mong lapitan. Pero bago mo marating ang Santuario ng mga Pat

          Nagising si Jehanne sa isang panibagong silid. Nakahiga siya sa malambot na kamang kulay pula. Bumangon siya. Paglibot niya ng tingin, nakakita siya ng kulay pulang lamesa at upuan. Kahit saan tumama ang paningin niya, kulay pula.          Nagpapaliwanag sa silid ang isang sulo na may kulay pulang apoy. Hindi nagustuhan ni Jehanne ang kulay pulang ilaw na nagmumula rito kaya sinubukan niya kung gagana ba ang kapangyarihan niya. May lumabas na itim na usok sa kamay niya at dumaloy iyon papunta sa sulo. Naging normal ang kulay ng apoy. Namangha siya sa sariling kakayahan.          Tumayo siya at napansing may saplot na siya. Nasa leeg na rin niya ang bato. Hinawakan niya iyon. Pareho pa rin ang temperatura na nararamdaman niya rito: iinit, lalamig, iinit, lalamig. 'Di nagtagal, lumabas siya ng sil

          Mas matindi pa sa bangungot. Hindi sukat akalain ni Mara na mangyayari uli ang ganitong tagpo. Nasa opisina sila ni Cadis. Kasalukuyang ipinalalabas ang eksena ng kapalpakan ng isa nilang kasama sa trabaho nito.           Nakaupo si Alric, ang pumalpak na taga-bulong, sa sofa habang pinanonood ang imaheng nakunan sa kanyang trabaho. Tahimik lang siya at tinanggap na nang buong loob ang mapait niyang kapalaran.           Konsensya. Sabi ni Mara iyan ang pinakamahigpit nilang kalaban. Hindi lang pala mga tao ang tinatablan ng konsensya. Sa tagal na nitong nagtatraba

          "Na-miss kita," sabi ni Hogan.          "Ako rin," tugon ni Jehanne at humiwalay siya sa pagkakayakap.          "Pasensya na kung ngayon lang kita nadalaw. Naging abala kasi ako sa ilang mga bagay."          "Gaya ng ano?"          "Trabaho at... paghahanap ng impormasyon, gaya ng ipinangako ko sa iyo."          "Nakahanap ka na ba ng sagot?" tanong ni Jehanne.          "Wala pang malinaw na sagot," tugon ni Hogan. Kahit alam naman nating nadiskubre niya na ang tungkol kay Elana, pakiramdam niya marami pa siyang hindi nalalaman.          "Narinig mo ba ang balita?" pag-iba ni Je