Ngayong araw na gaganapin ang pageant na sinalihan namin nila Zale at Harris. Hindi naman ako kinakabahan dahil hindi ko rin namang gustong manalo sa paligsahan na ito.  Sumali lang ako dahil kay Vie. Ngunit ang inaalala ko ay ang muling pagkikita namin ni Misty. Matagal tagal na rin mula ng nagkaroon kami ng interaksyon sa isa't isa. Ang palagi niya lang kasama ay si Zale sa tuwing nag-eensayo sila at pagkatapos naman ng klase ay agad na itong uuwi. Tungkol naman sa amin ni Zale ay parang normal lang ang lahat. Siguro nga ay hindi niya napansin ang naging pag-uusap namin ni Harris nung nakaraang gabi. Nag-aalala naman ako dahil hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya na si Harris ang tinitibok ng puso ko. Hindi ko rin alam ang magiging reaksyon ni Harris sa oras na malaman niyang magkakaroon ako ng date kasama si Zale sa katapusan ng school year. Natigil naman ako sa pagbibihis dahil nakatanggap ako ng me

Nahiga na ako sa aking kama pagkatapos kong maglinis ng katawan. Grabe at sobrang bigat ng tiyan ko, marahil siguro ay napaka dami kong kinain kanina. Sa buong buhay ko ay ngayon palang ako nakakain ng ganoon karami at ka sarap, iba pala talaga kapag pang mayaman ang pagkain sobrang sarap.   Nagulat naman ako at biglang kinabahan dahil hindi si Harris ang nag text sa akin kung hindi ay si Zale.  "Magkita tayo bukas sa dati nating pinupuntahan, sa Yata park. Huwag kang mag-alala gusto lang kita makausap. Congrats pala sa inyo ni Harris, good night," text sa akin ni Zale, hindi ko naman maiwasan ang sarili ko na isipin kung anong pag-uusapan namin bukas, siguro ay tungkol iyon sa aming dalawa.  Lalo naman akong kinabahan dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon niya. Magagalit ba siya? Nasaktan ba siya kanina? O hindi naman niya iyon ininda? Hindi ko alam, bakit ba ang sarili ko ang tinatanong

"Harris kinakabahan ako," mahinang sabi ko habang hawak-hawak ko ang kamay ni Harris.    Ito na ang araw na ipapakilala ako ni Harris sa pamilya niya. Halos lumabas na ang puso ko sa aking dibdib dahil sa sobrang lakas ng kabog nito at halos manginig naman ang mga kamay ko, nilalamig din ako.    "Huwag kang kabahan, I'm with you and I will make you feel safe. Let's go?" saad ni Harris at inaya na niya akong lumabas ng sasakyan.   Pagkalabas ko naman ng sasakyan ay agad na namilog ang mga mata ko dahil sa ganda at laki ng bahay nila Harris. Para itong palasyo dahil sa sobrang laki at ganda nito. Makikita rin ang iba't ibang sasakyan na nakaparada na sa unang tingin palang ay halatang mamahalin na iyon. Tanaw ko din ang napakalaking hardin na punong puno ng mga magagandang bulaklak. Kahit na nasa labas pa lang kami ay kamangha-manghang na ang bahay nila Harris at sobrang laki na nito para sa akin, paano pa kaya k

Nagising na lang ako na mag isa at wala sa tabi ko si Harris. Tumayo agad ako ng kama at nag ayos ng sarili. Naalala ko rin na kailangan ko na pala umuwi dahil hindi ko pa nakakausap ang nanay ko, baka isipin niya ay nagtanan na kami ni Harris.  Isa pa sa dahilan kung bakit kailangan ko ng umuwi ay may pasok na kami ni Harris. May natitirang dalawang linggo pa kami upang pumasok dahil patapos na ang school year.  Dumiretso ako sa banyo at naligo, pagkatapos no'n ay sinuot ko na ang mga damit na binigay sa akin ni Harris. Pansin ko rin na sobrang ganda ng mga damit na binili ni Harris para sa akin, bagay na bagay at sakto lang sa katawan ko. Mukhang mamahalin din dahil sa ganda ng design at ng tela na ginamit para magawa ang damit na to.  Saktong pagkatapos kong mag ayos ng buhok ay may kumatok sa pintuan kaya agad ko iyong binuksan. Bumungad sa akin ang isang babae na empleyado sa resort na ito na nakangit

"Mag-iingat kayo Ava," paalam sa amin ni ate Hemera at si uncle Atlas naman ay tumango lang at kumaway sa amin nila Harris.  Nabaling ang tingin ko kay Harris nang hawakan niya ang kamay ko at pagkatapos noon ay nagsimula na kaming maglakad papunta sa kotse.  Binuksan niya ang pintuan ng sasakyan at pumasok naman ako doon, tumabi siya sa akin na ikinataka ko.  "Hmm. Hindi ba ikaw ang magmamaneho?" tanong ko sa kanya. Agad namang nag-iba ang timpla ng mukha niya.  "Uncle Atlas said we should get a driver. Baka raw sa ibang lugar kita dalhin," naasar na sagot niya sa akin. Natawa naman ako.  "What's funny? Nakaka-asar nga, hindi kita makakasama mag-isa," sabi niya pa.  "Huwag ka na mainis. Mabuti nga iyon dahil totoong driver at bihasa ang magmamaneho para sa sa atin," agad naman siyang nagsalita.  "I'm go